Οι Έλληνες δεν δηλώνουν (;) υποταγή σε ΚΑΝΕΝΑΝ … «φίλο»!
Όσοι εμφορούνται ακόμη από ιδανικά και αξίες, ας μη δειλιάσουν
στιγμή. Η Ιστορία καλεί επιτέλους και τη δική μας τη γενιά, να πει με τη
σειρά της, ένα ακόμη βροντερό ΟΧΙ! Στο φόβο, τη μιζέρια, την ταπείνωση
και την υποταγή!
Είτε οι κυβερνήτες της Ελλάδας, είναι πραγματικά παλληκάρια είτε προδότες κι αυτοί (θα φανεί σύντομα), είτε μας (ξανα)πουλήσουν μετά οι (όποιοι) ξένοι (εχθροί ή «φίλοι») είτε όχι, με ευρώ ή με
δραχμή, με συμφωνία ή μη, η δική μας στάση είναι που αύριο μετράει. Η Ιστορία αυτήν θα καταγράψει είτε με ανεξίτηλα είτε με μελανά χρώματα.
Μη γελιέστε συμπατριώτες. Το πραγματικό δίλημμα του δημοψηφίσματος, δεν είναι ναι ή όχι στο ευρώ! Όχι επειδή το λένε οι κυβερνώντες αλλά επειδή οι Έλληνες δεν ασχολήθηκαν ποτέ, με τέτοια ευτελή διλήμματα, στη μακραίωνη ιστορία τους. Δεν θα μπορούσε ποτέ, να είναι τόσο ρηχό, όσο προβάλλεται από τους απροκάλυπτους πια πολιτικούς και δημοσιοπλάνους, των Ελληνικών (;) ιδιωτικών καναλιών, τους ντόπιους τοποτηρητές των συμφερόντων, των ΕΧΘΡΩΝ του τόπου. Τους οποίους ας πάψουμε επιτέλους, να αποκαλούμε εταίρους ή πολύ περισσότερο φίλους. Τοκογλύφοι, εκβιαστές, τρομοκράτες κι αναίσθητοι στον πόνο των άλλων, δεν υπήρξαν ποτέ φίλοι του Ελληνικού λαού.
Έτσι κι αλλιώς, είτε με ναι είτε με όχι, κατά πάσα πιθανότητα το μαρτύριο θα συνεχιστεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τι είναι χειρότερο, κανείς μας δεν γνωρίζει. Μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει. Τα πραγματικά διλήμματα όμως που ζητούν επιτακτικά απάντηση, είναι τα παρακάτω:
– Θα υποταχθούμε με τη θέλησή μας στην ξένη κυριαρχία ή ΟΧΙ;
– Επιθυμούμε παγκοσμιοποίηση ή ΟΧΙ; Της οποίας, αρχή είναι μόνο η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που θα προηγηθεί (;) αλλά θα’ ναι σύντομη!
– Θα τιμήσουμε τα «ιερά κόκκαλα των Ελλήνων» ή θα …τρίζουν;
– Θα τιμήσουμε το αίμα των προγόνων μας ή θα αποποιηθούμε την εθνική μας συνείδηση, με την προσμονή για τα ψίχουλα του ..αφέντη;
– Θα σκύψουμε το κεφάλι, προσκυνημένοι στους στυγνούς, «πολιτισμένους», οικονομικούς εγκληματίες που κουβαλάνε τη «ρετσινιά», της «αποτυχίας» των προγόνων τους, να αιματοκυλήσουν τον κόσμο ή θα αντισταθούμε; Όπως έπραξαν τόσοι και τόσοι ήρωες που προηγήθηκαν, για να υπάρχει σήμερα Ελλάδα;
Αξίζει εδώ να επισημάνω σε κάθε τόνο πως και 100% να είναι το όχι, αν οι ξένοι εχθροί το έχουν ήδη αποφασίσει, η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ, με μια συμφωνία που θα είναι στα μέτρα τους. Απλά ίσως δεν θα είναι ακριβώς ίδια με τη δική τους κι αυτό θα τους πονέσει πολύ. Γιατί η αλαζονεία τους είναι απίστευτη όπως κι ο κυνισμός τους.
Αν πάλι, το ναι είναι (υποθετικά) ακόμη και 100%, αν δεν θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ, θα βρουν την κατάλληλη πρόφαση για να την υποχρεώσουν, να εξοβελιστεί μόνη της καθώς δεν προβλέπεται σαφής μηχανισμός γι αυτό αφού οι Ευρωπαίοι ηγέτες που οραματίστηκαν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, θεωρούσαν την Ευρώπη μια οικογένεια και δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως υπάρχει περίπτωση στο μέλλον, να διώξουν κάποιο μέλος της! Από την άλλη, αν θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ …πάση θυσία (των …Ελλήνων βεβαίως), θα ζητούν όλο και περισσότερα, για να χλευάσουν έτι περαιτέρω τον Ελληνικό λαό που συγκατένευσε μαζί με τους πολιτικούς του, όποιοι κι αν είναι αυτοί που θα προθυμοποιηθούν να υπηρετήσουν τη νέα κατάσταση.
Επομένως, πιστεύω πως μέσα σ’ αυτήν την Ευρώπη, η Ελλάδα είναι χαμένη υπόθεση. Κυρίως επειδή είναι ολοφάνερο πως οι Ευρωπαίοι … φίλοι της (τύφλα να’ χουν οι εχθροί) επιθυμούν διακαώς, τον εξανδραποδισμό των πολιτών της, τη λαφυραγώγηση της ιδιωτικής περιουσίας τους και την ολοκληρωτική δήμευση, του τεράστιου φυσικού πλούτου της.
Συνεπώς, άλλος δρόμος, πολύ ανηφορικός βεβαίως κι αυτός, χωρίς ορατά και άμεσα αποτελέσματα, θα πρέπει να ακολουθηθεί. Αλλά από πολιτικούς που θα είναι ταγμένοι, να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και να σεβαστούν τις επιθυμίες και τις δικές του ανάγκες. Μακάρι να διαψευστώ αλλά δυστυχώς αυτό, με τις παρούσες συνθήκες, φαίνεται μάλλον ουτοπικό αφού ως τώρα δεν φαίνεται, να το επιθυμούν πραγματικά οι περισσότεροι Έλληνες. Κυρίως από φόβο για το άγνωστο που καλλιεργούν εντέχνως, επί πέντε συναπτά έτη, οι …πιστοποιημένοι πλέον από το Δ.Ν.Τ δημοσιογράφοι, στους οποίους, σημαντικό τμήμα του Ελληνικού λαού, επέλεξε, να αναθέσει την …ενημέρωσή του!
Κάποιος δικαιολογημένα θα αναρωτηθεί. Τι αξία έχει λοιπόν το δημοψήφισμα; Δεν θα απαντήσω για τους κυβερνώντες επειδή δεν γνωρίζω ούτε το σκεπτικό ούτε τις προθέσεις τους αφού ορθώς κατά τη γνώμη μου, πουθενά δεν έχουν βάλει ακόμη υπογραφή. Αλλά για τους δανειστές είμαι σχεδόν σίγουρος πως αυτό επεδίωκαν από την αρχή. Γι αυτούς, το δημοψήφισμα έχει μεγάλη αξία και ώθησαν την Ελληνική κυβέρνηση, να καταφύγει σ’ αυτό! Ποια όμως αξία; Την ίδια που είχε για τους πανίσχυρους τότε Οθωμανούς, ο εξευτελισμός των Χριστιανών από τους οποίους ζητούσαν, να απαρνηθούν την Πίστη τους, ομολογώντας ότι δεν είναι Χριστιανοί, για να τους επιτρέψουν, να ζήσουν.
Εδώ θα ρωτήσει αφοπλιστικά κάποιος. Τότε γιατί η κυβέρνηση το αποφάσισε; Υπάρχουν πράγματι σοβαρές ενστάσεις αλλά η όποια κριτική δεν είναι του παρόντος ενώ θα εξαρτηθεί και από τις προθέσεις αλλά και από το αποτέλεσμα. Διότι αν προετοίμασαν κάποιο σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο, έχει καλώς ειδικά αν το απέκρυψαν τόσο επιτυχημένα μέχρι σήμερα. Όπως όφειλαν να πράξουν αφού όταν κάνεις διαπραγμάτευση, δεν αποκαλύπτεις δημοσίως όλα σου τα χαρτιά! Επίσης, αν ήταν έστω σίγουροι για το όχι, από τυχόν δημοσκοπήσεις που διεξήγαγαν παρασκηνιακά, πάλι δικαιολογείται η επιμονή τους σ’ αυτό. Αν όμως το ναι αποδειχτεί υπερβολικά μεγαλύτερο του όχι, τότε έβαλαν τα χέρια τους κι έβγαλαν τα μάτια, όχι βεβαίως τα δικά τους αλλά όλων των Ελλήνων, υπογράφοντας την οριστική καταδίκη της Ελλάδας για πολλές δεκαετίες είτε διαπράττοντας (εγκληματικά) λάθος εκτίμηση είτε (ακόμη χειρότερα) προμελετημένα, σε συνεννόηση με τους περίφημους (θ)εσμούς!
Αλλά δεν είναι ώρα γι αυτά. Δίνεται τώρα η μεγάλη ευκαιρία στον Ελληνικό λαό, να βροντοφωνάξει ένα ισχυρό ΟΧΙ, σε όσους τον καταδυναστεύουν, Έλληνες και ξένους. Πως αν κατάφεραν, να διαφθείρουν κάποιους εκπροσώπους του, τουλάχιστον την δική του συγκατάθεση, ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Αν όμως κι όποτε τελικά κλεισθεί μια οποιαδήποτε συμφωνία, τότε πρέπει ν’ αρχίσει ουσιαστικός αγώνας, εναντίον οποιασδήποτε κυβέρνησης προσπαθήσει, να επιβάλει στους Έλληνες να ..παγκοσμιοποιηθούν! Και εναντίον της όποιας πρεμούρας της που θεωρώ δεδομένη, να επιβάλει το πλαστικό χρήμα καθολικά, με το πρόσχημα, της φορολογικής δικαιοσύνης και της καταπολέμησης της διαφθοράς και της εισφοροδιαφυγής.
Στην πραγματικότητα όμως, η παγκόσμια ελίτ που το επιθυμεί διακαώς, γνωρίζει πως η παγκοσμιοποίηση θα επιφέρει ισχυρές αναταράξεις μεταξύ των πολιτών, ιδιαίτερα των κρατών με ισχυρή εθνική συνείδηση. Χρειάζεται επομένως άμεσα, να «ελέγχει» όλες τις κινήσεις και την προσωπική ζωή των πολιτών. Κι αν κατάφερε, να πετύχει το δεύτερο με την συγκατάθεση των ιδίων (Facebook, Twitter, έλεγχος επικοινωνιών, δημόσιες κάμερες κλπ), κάποιοι παραμένουν σταθερά έξω απ’ όλα αυτά. Για τους «προβληματικούς» αυτούς πολίτες που δεν επιθυμούν, να αποκαλύπτουν την προσωπική τους ζωή είτε λόγω κοσμικών είτε εξαιτίας θρησκευτικών πεποιθήσεων και παραμένουν «αντιδραστικοί» ή με σκοτεινά κι επικίνδυνα, πιθανώς γι αυτούς, στοιχεία, θα μιλήσει σύντομα η τεχνολογία! Με κάρτες κάθε μορφής που θα επιχειρηθεί, να επιβληθούν άμεσα το επόμενο διάστημα. Είτε με ισχυρά κίνητρα που θα δοθούν απλόχερα είτε βιαίως. Ιδιαίτερα αν όσοι δεν τις λάβουν είναι λίγοι.
Όταν όμως αυτό ολοκληρωτικά επισυμβεί, η προσωπική ζωή του καθενός, θα είναι ανοιχτό βιβλίο. Όχι για όλους αφού θα θεσπίσουν (υποκριτικά) αυστηρά μέτρα, προστασίας των προσωπικών δικαιωμάτων αλλά για τους εκλεκτούς παγκόσμιους εξουσιαστές που θα τα χρησιμοποιούν κατάλληλα, για να χειραγωγούν τους πολίτες και να καταστέλλουν τις όποιες πιθανές αντιδράσεις τους.
Ας κρατήσουμε λοιπόν τις όποιες κριτικές και αντιδράσεις μας για μετά. Για τα ουσιαστικά που έρχονται οσονούπω. Κι ας στείλουμε τώρα που μας δίνεται η ευκαιρία, ένα μήνυμα, σαφές προς όλους αυτούς. Που έχει όμως σχέση με τις επόμενες επιδιώξεις τους που περιέγραψα αμέσως πριν. Πως οι Έλληνες δεν εκβιάζονται, δεν φοβούνται, δεν ταπεινώνονται και κυρίως δεν υπογράφουν πιστοποιητικά, παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, υποταγής και εξευτελισμού σε Κ.Α.Ν.Ε.Ν.Α.Ν!
Δημήτρης
Είτε οι κυβερνήτες της Ελλάδας, είναι πραγματικά παλληκάρια είτε προδότες κι αυτοί (θα φανεί σύντομα), είτε μας (ξανα)πουλήσουν μετά οι (όποιοι) ξένοι (εχθροί ή «φίλοι») είτε όχι, με ευρώ ή με
δραχμή, με συμφωνία ή μη, η δική μας στάση είναι που αύριο μετράει. Η Ιστορία αυτήν θα καταγράψει είτε με ανεξίτηλα είτε με μελανά χρώματα.
Μη γελιέστε συμπατριώτες. Το πραγματικό δίλημμα του δημοψηφίσματος, δεν είναι ναι ή όχι στο ευρώ! Όχι επειδή το λένε οι κυβερνώντες αλλά επειδή οι Έλληνες δεν ασχολήθηκαν ποτέ, με τέτοια ευτελή διλήμματα, στη μακραίωνη ιστορία τους. Δεν θα μπορούσε ποτέ, να είναι τόσο ρηχό, όσο προβάλλεται από τους απροκάλυπτους πια πολιτικούς και δημοσιοπλάνους, των Ελληνικών (;) ιδιωτικών καναλιών, τους ντόπιους τοποτηρητές των συμφερόντων, των ΕΧΘΡΩΝ του τόπου. Τους οποίους ας πάψουμε επιτέλους, να αποκαλούμε εταίρους ή πολύ περισσότερο φίλους. Τοκογλύφοι, εκβιαστές, τρομοκράτες κι αναίσθητοι στον πόνο των άλλων, δεν υπήρξαν ποτέ φίλοι του Ελληνικού λαού.
Έτσι κι αλλιώς, είτε με ναι είτε με όχι, κατά πάσα πιθανότητα το μαρτύριο θα συνεχιστεί, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Τι είναι χειρότερο, κανείς μας δεν γνωρίζει. Μόνο υποθέσεις μπορεί να κάνει. Τα πραγματικά διλήμματα όμως που ζητούν επιτακτικά απάντηση, είναι τα παρακάτω:
– Θα υποταχθούμε με τη θέλησή μας στην ξένη κυριαρχία ή ΟΧΙ;
– Επιθυμούμε παγκοσμιοποίηση ή ΟΧΙ; Της οποίας, αρχή είναι μόνο η Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση που θα προηγηθεί (;) αλλά θα’ ναι σύντομη!
– Θα τιμήσουμε τα «ιερά κόκκαλα των Ελλήνων» ή θα …τρίζουν;
– Θα τιμήσουμε το αίμα των προγόνων μας ή θα αποποιηθούμε την εθνική μας συνείδηση, με την προσμονή για τα ψίχουλα του ..αφέντη;
– Θα σκύψουμε το κεφάλι, προσκυνημένοι στους στυγνούς, «πολιτισμένους», οικονομικούς εγκληματίες που κουβαλάνε τη «ρετσινιά», της «αποτυχίας» των προγόνων τους, να αιματοκυλήσουν τον κόσμο ή θα αντισταθούμε; Όπως έπραξαν τόσοι και τόσοι ήρωες που προηγήθηκαν, για να υπάρχει σήμερα Ελλάδα;
- Που δεν λογάριασαν περιουσίες ούτε κακουχίες, θυσιάζοντας και τη ζωή τους ακόμη, «για την Πίστη την Αγία και της Πατρίδος την Ελευθερία»! Πολύ γραφικός έ;
- Που δεν χρειαζόταν δημοψηφίσματα αφού οι περισσότεροι είχαν λυμένα μέσα τους, τα διλήμματα που οι ίδιοι έθεταν: «Ελευθερία ή Θάνατος»; «Μιας ώρας ελεύθερη ζωή ή σαράντα χρόνους σκλαβιά και φυλακή»;
- Που αγαπούσαν τόσο τη ζωή που θρηνούσαν καθώς πέθαιναν, «για δες καιρό που διάλεξε ο Χάρος να με πάρει, τώρα π’ ανθίζουν τα κλαριά και βγάζει η γη χορτάρι».
Αξίζει εδώ να επισημάνω σε κάθε τόνο πως και 100% να είναι το όχι, αν οι ξένοι εχθροί το έχουν ήδη αποφασίσει, η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ, με μια συμφωνία που θα είναι στα μέτρα τους. Απλά ίσως δεν θα είναι ακριβώς ίδια με τη δική τους κι αυτό θα τους πονέσει πολύ. Γιατί η αλαζονεία τους είναι απίστευτη όπως κι ο κυνισμός τους.
Αν πάλι, το ναι είναι (υποθετικά) ακόμη και 100%, αν δεν θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ, θα βρουν την κατάλληλη πρόφαση για να την υποχρεώσουν, να εξοβελιστεί μόνη της καθώς δεν προβλέπεται σαφής μηχανισμός γι αυτό αφού οι Ευρωπαίοι ηγέτες που οραματίστηκαν το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα, θεωρούσαν την Ευρώπη μια οικογένεια και δεν μπορούσαν να διανοηθούν πως υπάρχει περίπτωση στο μέλλον, να διώξουν κάποιο μέλος της! Από την άλλη, αν θέλουν την Ελλάδα στο ευρώ …πάση θυσία (των …Ελλήνων βεβαίως), θα ζητούν όλο και περισσότερα, για να χλευάσουν έτι περαιτέρω τον Ελληνικό λαό που συγκατένευσε μαζί με τους πολιτικούς του, όποιοι κι αν είναι αυτοί που θα προθυμοποιηθούν να υπηρετήσουν τη νέα κατάσταση.
Επομένως, πιστεύω πως μέσα σ’ αυτήν την Ευρώπη, η Ελλάδα είναι χαμένη υπόθεση. Κυρίως επειδή είναι ολοφάνερο πως οι Ευρωπαίοι … φίλοι της (τύφλα να’ χουν οι εχθροί) επιθυμούν διακαώς, τον εξανδραποδισμό των πολιτών της, τη λαφυραγώγηση της ιδιωτικής περιουσίας τους και την ολοκληρωτική δήμευση, του τεράστιου φυσικού πλούτου της.
Συνεπώς, άλλος δρόμος, πολύ ανηφορικός βεβαίως κι αυτός, χωρίς ορατά και άμεσα αποτελέσματα, θα πρέπει να ακολουθηθεί. Αλλά από πολιτικούς που θα είναι ταγμένοι, να υπηρετήσουν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού και να σεβαστούν τις επιθυμίες και τις δικές του ανάγκες. Μακάρι να διαψευστώ αλλά δυστυχώς αυτό, με τις παρούσες συνθήκες, φαίνεται μάλλον ουτοπικό αφού ως τώρα δεν φαίνεται, να το επιθυμούν πραγματικά οι περισσότεροι Έλληνες. Κυρίως από φόβο για το άγνωστο που καλλιεργούν εντέχνως, επί πέντε συναπτά έτη, οι …πιστοποιημένοι πλέον από το Δ.Ν.Τ δημοσιογράφοι, στους οποίους, σημαντικό τμήμα του Ελληνικού λαού, επέλεξε, να αναθέσει την …ενημέρωσή του!
Κάποιος δικαιολογημένα θα αναρωτηθεί. Τι αξία έχει λοιπόν το δημοψήφισμα; Δεν θα απαντήσω για τους κυβερνώντες επειδή δεν γνωρίζω ούτε το σκεπτικό ούτε τις προθέσεις τους αφού ορθώς κατά τη γνώμη μου, πουθενά δεν έχουν βάλει ακόμη υπογραφή. Αλλά για τους δανειστές είμαι σχεδόν σίγουρος πως αυτό επεδίωκαν από την αρχή. Γι αυτούς, το δημοψήφισμα έχει μεγάλη αξία και ώθησαν την Ελληνική κυβέρνηση, να καταφύγει σ’ αυτό! Ποια όμως αξία; Την ίδια που είχε για τους πανίσχυρους τότε Οθωμανούς, ο εξευτελισμός των Χριστιανών από τους οποίους ζητούσαν, να απαρνηθούν την Πίστη τους, ομολογώντας ότι δεν είναι Χριστιανοί, για να τους επιτρέψουν, να ζήσουν.
Εδώ θα ρωτήσει αφοπλιστικά κάποιος. Τότε γιατί η κυβέρνηση το αποφάσισε; Υπάρχουν πράγματι σοβαρές ενστάσεις αλλά η όποια κριτική δεν είναι του παρόντος ενώ θα εξαρτηθεί και από τις προθέσεις αλλά και από το αποτέλεσμα. Διότι αν προετοίμασαν κάποιο σοβαρό εναλλακτικό σχέδιο, έχει καλώς ειδικά αν το απέκρυψαν τόσο επιτυχημένα μέχρι σήμερα. Όπως όφειλαν να πράξουν αφού όταν κάνεις διαπραγμάτευση, δεν αποκαλύπτεις δημοσίως όλα σου τα χαρτιά! Επίσης, αν ήταν έστω σίγουροι για το όχι, από τυχόν δημοσκοπήσεις που διεξήγαγαν παρασκηνιακά, πάλι δικαιολογείται η επιμονή τους σ’ αυτό. Αν όμως το ναι αποδειχτεί υπερβολικά μεγαλύτερο του όχι, τότε έβαλαν τα χέρια τους κι έβγαλαν τα μάτια, όχι βεβαίως τα δικά τους αλλά όλων των Ελλήνων, υπογράφοντας την οριστική καταδίκη της Ελλάδας για πολλές δεκαετίες είτε διαπράττοντας (εγκληματικά) λάθος εκτίμηση είτε (ακόμη χειρότερα) προμελετημένα, σε συνεννόηση με τους περίφημους (θ)εσμούς!
Αλλά δεν είναι ώρα γι αυτά. Δίνεται τώρα η μεγάλη ευκαιρία στον Ελληνικό λαό, να βροντοφωνάξει ένα ισχυρό ΟΧΙ, σε όσους τον καταδυναστεύουν, Έλληνες και ξένους. Πως αν κατάφεραν, να διαφθείρουν κάποιους εκπροσώπους του, τουλάχιστον την δική του συγκατάθεση, ΔΕΝ ΘΑ ΤΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΟΥΝ ΠΟΤΕ!
Αν όμως κι όποτε τελικά κλεισθεί μια οποιαδήποτε συμφωνία, τότε πρέπει ν’ αρχίσει ουσιαστικός αγώνας, εναντίον οποιασδήποτε κυβέρνησης προσπαθήσει, να επιβάλει στους Έλληνες να ..παγκοσμιοποιηθούν! Και εναντίον της όποιας πρεμούρας της που θεωρώ δεδομένη, να επιβάλει το πλαστικό χρήμα καθολικά, με το πρόσχημα, της φορολογικής δικαιοσύνης και της καταπολέμησης της διαφθοράς και της εισφοροδιαφυγής.
Στην πραγματικότητα όμως, η παγκόσμια ελίτ που το επιθυμεί διακαώς, γνωρίζει πως η παγκοσμιοποίηση θα επιφέρει ισχυρές αναταράξεις μεταξύ των πολιτών, ιδιαίτερα των κρατών με ισχυρή εθνική συνείδηση. Χρειάζεται επομένως άμεσα, να «ελέγχει» όλες τις κινήσεις και την προσωπική ζωή των πολιτών. Κι αν κατάφερε, να πετύχει το δεύτερο με την συγκατάθεση των ιδίων (Facebook, Twitter, έλεγχος επικοινωνιών, δημόσιες κάμερες κλπ), κάποιοι παραμένουν σταθερά έξω απ’ όλα αυτά. Για τους «προβληματικούς» αυτούς πολίτες που δεν επιθυμούν, να αποκαλύπτουν την προσωπική τους ζωή είτε λόγω κοσμικών είτε εξαιτίας θρησκευτικών πεποιθήσεων και παραμένουν «αντιδραστικοί» ή με σκοτεινά κι επικίνδυνα, πιθανώς γι αυτούς, στοιχεία, θα μιλήσει σύντομα η τεχνολογία! Με κάρτες κάθε μορφής που θα επιχειρηθεί, να επιβληθούν άμεσα το επόμενο διάστημα. Είτε με ισχυρά κίνητρα που θα δοθούν απλόχερα είτε βιαίως. Ιδιαίτερα αν όσοι δεν τις λάβουν είναι λίγοι.
Όταν όμως αυτό ολοκληρωτικά επισυμβεί, η προσωπική ζωή του καθενός, θα είναι ανοιχτό βιβλίο. Όχι για όλους αφού θα θεσπίσουν (υποκριτικά) αυστηρά μέτρα, προστασίας των προσωπικών δικαιωμάτων αλλά για τους εκλεκτούς παγκόσμιους εξουσιαστές που θα τα χρησιμοποιούν κατάλληλα, για να χειραγωγούν τους πολίτες και να καταστέλλουν τις όποιες πιθανές αντιδράσεις τους.
Ας κρατήσουμε λοιπόν τις όποιες κριτικές και αντιδράσεις μας για μετά. Για τα ουσιαστικά που έρχονται οσονούπω. Κι ας στείλουμε τώρα που μας δίνεται η ευκαιρία, ένα μήνυμα, σαφές προς όλους αυτούς. Που έχει όμως σχέση με τις επόμενες επιδιώξεις τους που περιέγραψα αμέσως πριν. Πως οι Έλληνες δεν εκβιάζονται, δεν φοβούνται, δεν ταπεινώνονται και κυρίως δεν υπογράφουν πιστοποιητικά, παραχώρησης εθνικής κυριαρχίας, υποταγής και εξευτελισμού σε Κ.Α.Ν.Ε.Ν.Α.Ν!
Δημήτρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου