Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ Μητρ. Ναυπάκτου Ἱεροθέου
«ΟΙ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ»
– Τὰ ἱστορικὰ καὶ θεολογικὰ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου–
ἔκδ. Ἱ. Μ. Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου (Πελαγίας), 2016,
σελ. 67-68
Ἠλ. στοιχειοθ. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ»
. Ἡ ἑορτὴ τῆς γεννήσεως τῆς Θεοτόκου εἶναι, κατὰ τὸν ἅγιο Ἀνδρέα, ἀρχιεπίσκοπο Κρήτης, ἀρχή, μέση καὶ τελευταία ὅλων τῶν ἑορτῶν, ὡς πρὸς τὴν θεία Οἰκονομία. Εἶναι ἀρχὴ τῶν ἑορτῶν
ὡς «ἀρχὴν ἔχουσα, τὴν τοῦ νόμου περαίωσιν· μεσότητα δέ, τὴν πρὸς τὰ
ἄκρα συνάφειαν· τέλος