Γάμος καί βάπτιση μαζί στήν μακρινή Αυστραλία. Τό κακό απλώνεται...
Αυτό τό κακό τών "χαριεντιζομένων" καί έξω τών ορίων γάμων, στούς οποίους μερικές φορές κι΄ εμείς παριστάμεθα, θα πρέπει κάποτε να εκλείψει. Όπως θα πρέπει, σύν τοίς άλλοις, να εκλείψει καί αυτό τό ημίγυμνο "ξεπλάτιασμα" πού τελευταία παρατηρούμε μέσα στούς ιερούς Ναούς τού Θεού από γυναίκες πού θεωρούν τον χώρο τής Εκκλησίας τόπο μπάνιου καί γυμνικών επιδείξεων καί πού η πρόκληση τού γυμνού βασιλεύει, χωρίς καμία από τούς αρμόδιους γιά την ευπρέπεια τού Ναού παρατήρηση...
Ωσαύτως αυτό το πακέτο "δύο σέ ένα" γάμου + βάπτισης πού αρκετές φορές παρατηρούμε να γίνεται γιά "λιγότερα έξοδα", είναι αντιχριστιανικό καί απαράδεκτο μιά καί τείνει να γίνει συρμός καί κανόνας. Καί θά έπρεπε ήδη γι΄ αυτό το θέμα να έχει απασχοληθεί η Ιερά Σύνοδος επιτρέποντας τήν τέλεση σε δυό ξεχωριστές ημέρες τού γάμου καί τής βάπτισης φρενάροντας έτσι την αήθη κατάσταση...
Δυστυχώς, φθάσαμε στό σημείο νά δίνουμε άφεση στά πάντα, ντρεπόμενοι τούς ανθρώπους, φοβούμενοι τούς δημοσιογράφους, μή φοβούμενοι όμως τον Θεό...
Τό παρακάτω κείμενο τού Μητροπολίτου Πατρών είναι μία ευλαβής παρακαταθήκη πάνω στό γενικότερο θέμα τού γάμου πού αξίζει να προσεχθεί απ΄ όλους μας...
«....Κάθε φορά ποὺ καλοῦμαι νά τελέσω τὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου κάποιων παιδιῶν ποὺ ἀπεφάσισαν νὰ ἑνώσουν τὴν ζωή τους καὶ νὰ προχωρήσουν μαζὶ μέχρι τὸ τέλος, κάνω κάποιες σκέψεις στὶς ὁποῖες μὲ ὁδηγεῖ τὸ ὅλο κλῖμα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν...
Πιστεύω ὅτι εἶναι πολὺ καλὸ τὸ ὅτι πολλοὶ Ἀρχιερεῖς, ἐν οἶς καὶ ὁ γράφων, ἔρχονται σὲ προσωπικὴ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς μελλονύμφους κατὰ τὴν ὥρα τῆς ὑπογραφῆς τῶν ἀδειῶν τελέσεως τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου.
Ἐκεῖ διαπιστώνομε, ὅτι πολλοὶ νέοι βαδίζουν μὲ ἐπίγνωση βαθειά, στὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση νὰ δημιουργήσουν μιά εὐλογημένη οἰκογένεια, ξεπερνώντας μέ πίστη στό Θεό, μέ ἀγάπη καί ὑπομονή, τὶς ὅποιες δυσκολίες, οἱ ὁποῖες φυσικὸν εἶναι νὰ ὑπάρξουν στὴν μετά ταῦτα πορεία.
Ὅμως κάποιοι ἄλλοι νέοι ποὺ ἔρχονται νὰ παραλάβουν τὴν ἀδεια Γάμου, διακατέχονται ἀπὸ ἕνα πνεῦμα ἐπιπολαιότητος, τὸ ὁποῖο διαφαίνεται ἀπὸ τὴν ὅλη συζήτηση. Δυστυχῶς δὲν εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ κάνουν θυσίες, οἱ ὁποῖες oὕτως ἢ ἄλλως εἶναι ἀπαραίτητες γιὰ νὰ προχωρήσῃ κάποιος στὴ ζωή του.
ΠΗΓΗ: