Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Α Υ Λ Η : Ντοκυματέρ με τον βίο του αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτ...

Α Υ Λ Η : Ντοκυματέρ με τον βίο του αγίου Εφραίμ Κατουνακιώτ...: Δείτε    ΕΔΩ   στο "vimeo" το βίντεο με τον βίο του αγίου Γέροντα Εφραίμ του Κατουνακιώτη.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ


ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

«Κατὰ δὲ τὸ μεσονύκτιον Παῦλος καὶ Σίλας
προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν» (Πράξ. ΙΣΤ΄ 25)

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὴν φυλακήν.

Δὲν εἶναι ἡ μοναδικὴ φορὰ κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εὑρίσκεται εἰς τὴν φυλακήν. Καὶ αὐτὸς ἀλλὰ καὶ οἱ ἄλλοι Ἀπόστολοι, κατ’ ἐπανάληψιν ἐφυλακίσθησαν διὰ τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου. Ὁ ἴδιος δὲ ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ἐκεῖ εἰς τὴν δευτέραν πρὸς Κορινθίους ἐπιστολήν, ἀναφερόμενος εἰς τὰς θλίψεις καὶ τὰς βασάνους τὰς ὁποίας ὑπέστη διὰ τὸν Ἰησοῦν, λέγει τὰ ἑξῆς˙ «ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις» (Β΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 23). Δὲν μᾶς φαίνεται παράξενον, ἑπομένως, τὸ ὅτι ὁ Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν εὑρίσκεται εἰς τὴν φυλακήν.
Ἀς ἴδωμεν ὀλίγον τὸ ἱστορικόν˙ Ἔχει ἔλθει εἰς Φιλίππους – τὴν σημερινὴν Καβάλαν – μαζὶ μὲ τὸν μαθητήν του τὸν Ἀπόστολον Σίλαν˙ καὶ ὁδεύων πρὸς τὸν τόπον τῆς προσευχῆς, τὸν πλησιάζει μία δαιμονισμένη γυναίκα. Κινουμένη ἀπὸ τὸ ἀκάθαρτον πνεῦμα, προσπαθεῖ νὰ ἐντυπωσιάσῃ τὸν κόσμον ὑποδεικνύουσα τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους σάν δούλους τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐνοχλεῖται ἀπὸ αὐτὴν τὴν δαιμονικὴν παρουσίαν καὶ «ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ» θεραπεύει τὴν δαιμονιῶσαν. Ἐπειδὴ ὅμως, ἡ συγκεκριμμένη γυνὴ ἀνήκει εἰς κάποιους «κυρίους» οἱ ὁποῖοι καὶ κερδοσκοποῦν ἀπὸ τὰς δαιμονικὰς μαντείας της καὶ ἐπειδὴ «Ἰδόντες ... οἱ κύριοι αὐτῆς ὅτι ἐξῆλθεν ἡ ἐλπὶς τῆς ἐργασίας αὐτῶν, ἐπιλαβόμενοι τὸν Παῦλον καὶ τὸν Σίλαν εἵλκυσαν εἰς τὴν ἀγορὰν ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας» (Πράξ. ΙΣΤ΄ 19). Ἡ συνέχεια εἶναι γνωστή˙ μετὰ ἀπὸ πολλοὺς ραβδισμοὺς ὁδηγοῦνται εἰς τὴν φυλακὴν καὶ ὁ δεσμοφύλαξ «ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν ἐσωτέραν φυλακὴν καὶ τοὺς πόδας αὐτῶν ἠσφαλίσατο εἰς τὸ ξύλον».

Προσευχὴ εἰς τὴν φυλακήν.

Ἐδῶ, εἰς τὴν φυλακήν, θὰ περίμενε κανείς, οἱ κακοποιημένοι Ἀπόστολοι νὰ εὑρίσκονται εἰς κατάστασιν ἐπώδυνον καὶ νὰ προσεπάθουν νὰ ἀνακουφίσουν τὰ ταλαιπωρημένα σώματά των μὲ κάποια στοιχειώδη ἔστω ἀνάπαυσιν ἢ ἕνα ὀλιγόλεπτον ὕπνον. Τὸ ἱερὸν κείμενον, ὅμως, μᾶς ἐκπλήσσει! Ἐκείνας τὰς δυσκόλους ὥρας τῆς κακοπαθείας των, οἱ Ἀπόστολοι, «Παῦλος καὶ Σίλας προσευχόμενοι ὕμνουν τὸν Θεόν·». Ὁ τρόπος δὲ δια τοῦ ὁποίου περιγράφεται ἡ προσευχὴ τῶν Ἀποστόλων, ἀποκαλύπτει ὅτι, ἡ προσευχὴ αὕτη δὲν εἶναι προσευχὴ διαμαρτυρίας καὶ γογγυσμοῦ, ὅπως ἴσως θὰ ἀνέμενε κάποιος, ἀλλὰ τοὐναντίον εἶναι προσευχὴ δοξολογικὴ καὶ εὐχαριστιακή.
Εἶναι βέβαιον ὅτι οἱ πόνοι εἶναι ἀβάσταχτοι. Τὸ αἷμα ἔχει μουσκέψει τὰ ἐνδύματά των. Ὁ χῶρος τῆς φυλακῆς ποὺ δὲν προσφέρει τὴν παραμικρὰν ἀνακούφισιν, καθιστᾷ ἀφόρητον τὴν ὄντως δραματικὴν κατάστασιν τῶν Ἀποστόλων. Παρ’ ὅλα ταῦτα ὅμως, οἱ γνήσιοι οὗτοι μιμηταὶ τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος, αἰσθάνονται τὴν ἀνάγκην νὰ ὑμνήσουν καὶ νὰ εὐχαριστήσουν τὸν Θεὸν δι’ ὅσα πάσχουν δι’ Αὐτόν. Πόσον ἔνοχοι θὰ πρέπει ἆραγε νὰ αἰσθανώμεθα, ἐνώπιον τῆς καταπληκτικῆς αὐτῆς συμπεριφορᾶς τῶν Ἀποστόλων!

Ἡ προσευχὴ παρρηγορεῖ

Διὰ τοὺς περισσοτέρους ἐξ ἡμῶν, ἡ προσευχὴ εἶναι μία κοπιώδης κατάστασις τὴν ὁποίαν ἄλλοτε παραλλείπομεν προφασιζόμενοι τὴν κοπωσιν ἐκ τῶν καθημερινῶν ἀσχολιῶν. Ἄλλοτε πάλιν προσευχόμεθα συντόμως καὶ ἐπιπολαίως, μὴ ἔχοντες ἀκόμη καὶ στοιχειώδη αἴσθησιν, τῆς ὑψίστης αὐτῆς καὶ ἱερᾶς ἐργασίας. Ἄλλοτε ... οὔτως καὶ ἄλλοτε ... ἄλλως, εὑρισκόμεθα πολὺ μακρὰν ἐκείνης τῆς προσευχῆς τὴν ὁποίαν ἐδίδαξεν εἰς ἡμᾶς ὁ Κύριος˙ «Σὺ δὲ ὅταν προσεύχῃ, εἴσελθε εἰς τὸν ταμιεῖόν σου, καὶ κλείσας τὴν θύραν σου πρόσευξαι τῷ πατρί σου τῷ ἐν τῷ κρυπτῷ, καὶ ὁ πατήρ σου ὁ βλέπων ἐν τῷ κρυπτῷ ἀποδώσει σοι ἐν τῷ φανερῷ.» (Ματθ. ΣΤ΄ 6). Εἰδικῶς δέ, ὅταν εὑρισκόμεθα εἰς κατάστασιν θλίψεως ἢ κοπώσεως, προτιμοῦμεν τὴν σωματικὴν ἀλλὰ καὶ ψυχικὴν ἀδράνειαν καὶ ξεκούρασιν, ἀπὸ τὴν ὄντως προσευχητικὴν παρρηγορίαν.
Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι παρρηγοροῦνται διὰ τῆς προσευχῆς˙ ἀναπαύονται εἰς τὴν προσευχήν. Δὲν ζητοῦν τὴν ἐλευθερίαν των ἢ τὴν ἐκδίκησιν ἐπὶ τῶν ἀδικούντων αὐτούς, οὔτε, ἀκόμη περισσότερον, τὴν ἀποκατάστασιν τῆς ἀδικίας. Κάτι τέτοιο δὲν θὰ ἦτο προσευχή. Εὐχαριστοῦν καὶ εὐγνωμονοῦν τὸν Θεὸν καὶ ἔτσι ... παρρηγοροῦνται. Ναί, διότι ἡ σωστὴ προσευχὴ παρρηγορεῖ καὶ ἀνακουφίζει.

Τὸ δῶρον τῆς προσευχῆς

Ὅταν ὅμως, ἡ προσευχὴ γίνεται ὑπὲρ τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, τότε ὁ Θεὸς ὑποχρεώνεται! Ναί˙ ὅσον καὶ ἂν αὐτὸ ἀκούεται ἀπίθανον εἰς τὴν ἀκοήν μας, ὄντως συμβαίνει. Ὁ Κύριος βλέπει τὸν κόπον καὶ τὰς συνθήκας˙ βλέπει τὴν κούρασιν ἀλλὰ καὶ τὴν ἐπιμονὴν τῶν προσευχομένων˙ βλέπει τὴν «λαχτάραν» των νὰ εὑρίσκονται εἰς διαρκῆ ἐπικοινωνίαν μαζί Του˙ βλέπει ὅτι ἀδιαφοροῦν διὰ τὸν κόπον καὶ διὰ τοὺς πόνους των καὶ προτιμοῦν τὴν διαρκῆ μετ’αὐτοῦ ἐπικοινωνίαν˙ βλέπει ἐκεῖνο ποὺ ... ζητάει, δηλαδή, ὅτι ἡ ἀγάπη μας διὰ τὸν Θεὸν θὰ πρέπει νὰ ὑπερέχῃ καὶ νὰ προηγῆται τῆς ὅποιασδήποτε ἄλλης ἀγάπης˙ βλέπει ὅτι ἡ προσευχὴ ἐκείνη δὲν εἶναι προσευχὴ ἐγωϊστικὴ καὶ δὲν γίνεται ἐξ ἀνάγκης˙ καὶ ... ὁ Κύριος παρεμβαίνει δυναμικά! Τοὺς  δίνει ἐκεῖνα ποὺ δὲν ... τοῦ ζήτησαν! «Ἄφνω δὲ σεισμὸς ἐγένετο μέγας, ὥστε σαλευθῆναι τὰ θεμέλια τοῦ δεσμωτηρίου, ἀνεῴχθησάν τε παραχρῆμα αἱ θύραι πᾶσαι καὶ πάντων τὰ δεσμὰ ἀνέθη» (Πράξ. ΙΣΤ΄ 26). Καὶ τοῦτο συμβαίνει πάντοτε˙ ὅταν ζητοῦμε ἀπὸ τὸν Θεὸν τὰ οὐράνια, Ἐκεῖνος θὰ μᾶς δώσῃ καὶ τὰ ἐπίγεια˙ ὅταν τοῦ ζητοῦμε τὰ μεγάλα, θὰ μᾶς δώσῃ καὶ τὰ μικρά˙ ὅταν τοῦ ζητοῦμε τὰ ἄφθαρτα, θὰ μᾶς χαρίσῃ καὶ τὰ φθαρτά.
Τοῦτο συμβαίνει καὶ εἰς τὴν προκειμένην περίπτωσιν˙ ὁ Κύριος ὑποχρεωμένος ἀπὸ τὴν στάσιν αὐτὴν τῶν Ἀποστόλων, τοὺς ἐλευθερώνει διὰ τοῦ θαυμαστοῦ τρόπου τὸν ὁποῖον προείπωμεν, ἀλλὰ καὶ τοὺς προβάλλει στὰ μάτια τοῦ κόσμου, ἀφοῦ μαζὶ μὲ τὴν ἐλευθερίαν των, φέρουν κοντὰ εἰς τὸν Θεόν, τὸν δεσμοφύλακα μὲ τὴν οἰκογένειάν του. Ἔτσι οἱ δύο Ἀπόστολοι, φεύγουν ἀπὸ τὴν φυλακὴν καὶ συνεχίζουν τὴν περιοδείαν των κηρύττοντες τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ.

Ἡ δύναμις τῆς προσευχῆς

Κλείοντες τὴν παροῦσαν, ὀφείλομεν νὰ ἐπισημάνωμεν τὴν δύναμιν τῆς προσευχῆς, τὴν ὁποίαν καλούμεθα νὰ ἀξιοποιοῦμεν εἰς πᾶσαν περίστασιν τῆς ζωῆς μας. Θὰ ἠδυνάμεθα ἀνενδοιάστως νὰ ὑποστηρίξωμεν ὅτι οὐδὲν εἶναι ἰσχυρότερον καὶ ἀποτελεσματικότερον τῆς γνησίας καὶ καρδιακῆς προσευχῆς.

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

                                       Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

    Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ


ΑΝΕΚΔΟΤΟ !!!


ΤΟ ΣΥΝΑΞΑΡΙΟΝ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

                                      23 ΜΑΪΟΥ


Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ ὁ Ὁμολογητής

Ὁ Ἅγιος Μιχαὴλ καταγόταν ἐκ Συνάδων τῆς Φρυγίας ἀπὸ γονεῖς πλούσιους καὶ εὐσεβεῖς, ἔζησε δὲ κατὰ τοὺς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος τοῦ Ἀρμενίου (813 – 820 μ.Χ.). Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία εἶχε ἀφιερωθεῖ στὸν Θεὸ καὶ ἀφοῦ ἔτυχε εὐρείας καὶ ἐπιμελοῦς μορφώσεως, συγκαταλεγόταν μεταξὺ τῶν διαπρεπῶν ἀνδρῶν τῆς ἐποχῆς του. Ἐπί Πατριάρχου Παύλου Δ’ τοῦ Κυπρίου (780 – 784 μ.Χ.) μετέβη στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου, λόγῳ τοῦ ἀδαμάντινου χαρακτῆρος καὶ τῆς μεγάλης μορφώσεώς του κατέλαβε περιφανὲς ἀξ ...
περισσότερα...

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ ... !!!

Σαν σήμερα 23 Μαΐου

Τα σημαντικότερα γεγονότα της ημέρας στο newsbeast.gr

Σαν σήμερα 23 Μαΐου


1430: Η Ιωάννα της Λωραίνης συλλαμβάνεται από τους Βουργουνδούς.
1453: Ο Μωάμεθ Β' προτείνει στον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη με ανταλλάγματα, αλλά ο αυτοκράτορας αρνείται.
1498: Ο Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα εκτελείται στην πυρά, στη Φλωρεντία της Ιταλίας.