ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ
ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΔΑΧΩΝ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ
ΚΑΤΗΧΗΤΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΞΕΝΟΦ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ
Διαρκῶς νέοι.
(Ἐκ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου)
(Παπαφλέσσα 19 - 19 Μαϊου 1974)
"Νεοφώτιστοι δέ, ὅταν λέγω, δὲν ἐννοῶ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι πρὸ ὀλίγου ἠξιώθησαν τῆς πνευματικῆς δωρεᾶς τοῦ Βαπτίσματος, ἀλλὰ ἐκείνους ποὺ τὴν ἔλαβον πρὸ ἑνὸς ἢ καὶ περισσοτέρων ἐτῶν. Διότι ἐὰν θέλουν, δύνανται καὶ οἱ τελευταῖοι οὗτοι, διαρκῶς νὰ φέρουν αὐτὴν τὴν φαντασίαν. Ἡ νεότης αὕτη δὲν γνωρίζει γῆρας. Δὲν ὑπόκειται εἰς ἀσθένειαν, δὲν αἰχμαλωτίζεται ὑπὸ τῆς λύπης, δὲν παλαιοῦται ὑπὸ τῆς πολυκαιρίας, δὲν ὑποχωρεῖ πρὸ οὐδενός, παρὰ μόνον ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας, διότι τὸ βαθὺ γῆρας δι' αὐτὸν εἶναι ἡ ἁμαρτία. Καὶ διὰ νὰ μάθης ὅτι αὕτη εἶναι βάρος ἀνυπόφορον, βαρύτερον ἀπὸ κάθε ἄλλο, ἄκουσε τοὺς λόγους τοῦ Προφήτου, "ὡς φορτίον βαρύτερον ὑπὲρ ἐμέ". Δὲν εἶναι μόνον βαρεῖαι ἀλλὰ καὶ βρωμεραί. Διὰ τοῦτο προσέθεσε, "ἆρα ἡ ἀφροσύνη εἶναι ἡ αἰτία ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν". Εἶναι λοιπὸν δυνατόν, ἐνῶ ἕνας γέρος κατὰ τὴν ἡλικίαν τοῦ σώματος, νὰ εἶναι νέος νεοφώτιστος κατὰ τὴν ἀκμὴν τῆς χάριτος καὶ ἕνας νέος νὰ εἶναι γέρων, πνευματικῶς, λόγῳ τοῦ πλήθους τῶν ἁμαρτιῶν αὐτοῦ".
