Ἦταν τὸ καλοκαίρι τοῦ 1996, ἐὰν ἐνθυμοῦμαι καλῶς, καὶ εἴχαμε μεταβῇ εἰς τοὺς Ἁγίους Τόπους μὲ τὴν συμμετοχὴ ἀρκετῶν προσκυνητῶν. Ἦταν ἡ πρώτη ἡμέρα τοῦ προσκυνήματός μας καὶ ἐπειδὴ ἦτο ἡμέρα Σάββατον, εἴχαμε ρυθμίσει ὅπως συμμετέχομεν στὴν νυκτερινὴ Θεία Λειτουργία εἰς τὸν Πανάγιο Τάφο! Μόλις ποὺ εἴχαμε προλάβει νὰ ἑτοιμασθοῦμε στοιχειωδῶς, καὶ ἐφθάσαμε στὸν περίλαμπρο Ναὸ τῆς Ἀναστάσεως! Ἤμουν συνεχῶς δίπλα στὸν πατέρα μου, ἐπειδὴ ἦταν καὶ ἡ πρώτη φορὰ ποὺ ἐταξίδευε χωρὶς τὴν πρεσβυτέρα του, ποὺ εἶχε κοιμηθεῖ τὸ 1993! Πλησιάσαμε στὸ περιβάλλοντα χῶρο τοῦ Παναγίου Τάφου, καὶ λόγῳ τῆς κοπώσεως ἐκ τοῦ ταξειδίου δὲν ἐλειτουργήσαμε, ἀλλὰ ἐσταθήκαμε στὸ χῶρο πλησίον τῶν ψαλτῶν!
Ὅπως συμβαίνει πάντοτε, εἰς τὴ Θεία Λειτουργία πρωτοστατοῦσε ἕνας ἐκ τῶν Ἀρχιερέων τοῦ Πατριαρχείου καὶ μετ' αὐτοῦ πολλοὶ ἄλλοι ἱερεῖς καὶ διάκονοι!
Ὅταν ἔφθασεν ἡ ὥρα τοῦ Κοινωνικοῦ, ἐφορέσαμε καὶ οἱ δύο τὰ πρόχειρα ἐπιτραχήλιά μας καὶ ἐπλησιάσαμε διὰ νὰ κοινωνήσωμε μετὰ τῶν ἄλλων κληρικῶν!
Ἐκεῖ μᾶς περίμενε μία φοβερὴ καὶ δυσάρεστη ἔκπληξις!
Ὁ Ἀρχιερεὺς διέκοψε τὴν Θ. Λειτουργία καὶ ἐνώπιον πάντων κατεφέρθη ἐναντίον μας, καὶ μὲ βαρύτατες ἐκφράσεις μᾶς ἐξεδίωξε ἀπὸ τὸ Ἅγιο Ποτήριο!
Ὁ ἀείμνηστος Πατέρας μου, μὲ ἐκοίταξε μὲ ἀπορία καὶ μοῦ ἔκανε νόημα νὰ ἀποσυρθοῦμε! Ἤμουν ἕτοιμος νὰ καταρεύσω ἀπὸ τὴν θλίψη καὶ τὴν στεναχώρια μου! Καταλάβαμε, ὅτι "ὅλον τοῦτο γέγονεν", διότι δὲν εἴχαμε προλάβει νὰ περάσουμε ἀπὸ τὸν Πατριάρχη καὶ νὰ "καταθέσωμε τὰ σέβη μας"!
Εἰς τὴ συνέχεια, κάποιος ἀπὸ τοὺς λειτουργοῦντας πατέρας μᾶς ἐκέλεσε εἰς τὸ ἱερὸν βῆμα, ὅπου καὶ ἐκοινωνήσαμε!
Ἐθυμήθηκα τοῦτο τὸ θλιβερὸ γεγονός, σήμερα στὴν 9η ἐπέτειο ἀπὸ τῆς κοιμήσεώς του, καὶ θυμοῦμαι τὰ λόγια του, ὅταν τοῦ εἶπα ἀργότερα, ὅτι ἤμουν ἕτοιμος νὰ ἀπαντήσω εἰς τὸν Ἀρχιερέα ἐκεῖνον!
"Ἐὰν ἔκανες κάτι τέτοιο, θὰ σὲ ἔκανα ... ἀργό! Δὲν ἐσεβάστηκε ἐκεῖνος τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου καὶ θὰ ἔκανες καὶ ἐσὺ τὸ ἴδιο;"
ΑΙΩΝΙΑ ΣΟΥ Η ΜΝΗΜΗ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΓΙΕ,
ΠΟΥ ΕΖΗΣΕΣ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ... ΧΡΙΣΤΟ ΜΑΣ!
