"ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ
ΕΣΤΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣ".
ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΣΕ ΠΑΡΗ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ, ΚΑΙ ΛΕΣ, ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ! ΣΕ ΝΟΙΩΘΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ, ΑΚΟΥΩ ΤΗ ΓΛΥΚΕΙΑ ΣΟΥ ΦΩΝΗ, ΖΩ ΤΗΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΚΑΙ ΚΑΡΔΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΟΥΛΑ ΣΟΥ, ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΓΩΝΙΩΔΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΚΗ ΣΥΜΒΟΥΛΗ ΣΟΥ!
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΜΩΣ, ... ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΜΕ! ΔΕΝ ΕΠΑΨΑ ΝΑ ΣΕ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ! ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ! ΚΑΝΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΗΞΕΡΕΣ ΝΑ ΚΑΝΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ Ο, ΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ, ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΓΙΑ ΜΕΝΑ! ΞΕΡΩ ΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ, ΑΛΛΑ ... ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ! ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΦΥΓΕΣ, ΑΛΛΑ ΤΩΡΑ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΟΣΟ ΔΕΝ ΦΑΝΤΑΖΕΣΑΙ!
ΔΩΣΕ ΤΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΑΜΑ, ΣΤΟ ΝΕΣΤΟΡΑ, ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ
ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΑΣ! ΑΔΗΜΟΝΩ, ΝΑ ΤΑ
ΞΑΝΑΠΟΥΜΕ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ!
ΤΗΝ ΕΔΑΦΙΑΙΑ ΜΟΥ ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΘΡΟΝΟ ΤΗΣ ΧΑΡΙΤΟΣ ΣΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΙΣΤΑΣΑΙ!
ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΞΕΧΑΣΤΕ!