-
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
-
Ο ΟΣΙΟΣ ΣΩΖΟΜΕΝΟΣ
-
Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ της Βιάτκα (Ρώσος)
Αναλυτικά
ΤΑ ΕΙΣΟΔΙΑ ΤΗΣ
ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Ή Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Άννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Άγιων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής. Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε η στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, που είναι "ό άγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα άγαθήν εν χάριτι"1. Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.
1. Β'προς Θεσσαλονικείς, β'16.
Ή Άννα, μητέρα της Θεοτόκου, επειδή πέρασε όλη σχεδόν τη ζωή της στείρα, χωρίς να γεννήσει παιδί, παρακάλεσε προσευχόμενη το Θεό, μαζί με τον άνδρα της Ιωακείμ, να τους χαρίσει παιδί. Και αν γινόταν αυτό, αμέσως θα το αφιέρωναν στο Θεό. Και πράγματι, ο Θεός ευδόκησε και η Άννα γέννησε την Υπεραγία Θεοτόκο Μαρία. Όταν αυτή έγινε τριών χρονών, την πήραν οι γονείς της και αφιέρωσαν τη θυγατέρα τους στο Θεό, αφού την πήγαν στο Ναό. Την παρέδωσαν στον αρχιερέα Ζαχαρία, ο όποιος αφού την παρέλαβε, την εισήγαγε στα Άγια των Άγιων, όπου μόνο ο αρχιερέας έμπαινε μια φορά το χρόνο. Αλλά ο Ζαχαρίας γνώριζε δι' αποκαλύψεως τι έμελλε να συμβεί δια της κόρης αυτής. Εκεί η Παρθένος έμεινε δώδεκα χρόνια. Βγήκε τότε, όταν ήλθε η στιγμή να συμβάλει στη σάρκωση του Σωτήρα Χριστού, που είναι "ό άγαπήσας ημάς και δούς παράκλησιν αιωνίαν και ελπίδα άγαθήν εν χάριτι"1. Ο Οποίος, δηλαδή, μας αγάπησε και μας έδωσε παρηγοριά που δε θα έχει τέλος, αλλά θα είναι αιώνια, και μας χάρισε ελπίδα αγαθών ουρανίων.
1. Β'προς Θεσσαλονικείς, β'16.