ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΤΡΙΘΕΚΤΗΣ
ΕΚ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΣΑΪΟΥ
Κύριον αὐτὸν ἁγιάσατε, καὶ αὐτὸς ἔσται σου φόβος.
Σεβασθήτε και υπακούσατε στον άγιον Κυριον,
τιμήσατε αύτον· και μόνον ο φόβος, που εμπνέεται από αυτόν, ας είναι ο φόβος
σας.
καὶ ἐὰν
ἐπ᾿ αὐτῷ πεποιθὼς ἦς, ἔσται σοι εἰς
ἁγίασμα καὶ οὐχ ὡς λίθου προσκόμματι συναντήσεσθε αὐτῷ,
οὐδὲ ὡς πέτρας πτώματι· οἱ δὲ οἶκοι Ἰακὼβ
ἐν παγίδι, καὶ ἐν κοιλάσματι ἐγκαθήμενοι ἐν Ἱερουσαλήμ.
Και εάν έχης στηριγμένην την πεποίθησίν σου εις
αυτόν, θα είσαι ωσάν αφιερωμένος εις αυτόν, ασφαλής από κάθε κίνδυνον, και δεν
θα συναντήσετε στον δρόμον της ζωής σας τον θεόν σαν λίθον προσκόμματος, σαν
πέτραν επί της οποίας θα προσκρούσετε και θα πέσετε. Αι φυλαί του Ιακώβ, το
ιουδαϊκόν και ισραηλιτικόν βασίλειον, θα συλληφθούν εις παγίδα, οι δε κάτοικοι
της Ιερουσαλήμ, οι άπιστοι και ασεβείς, θα πέσουν εις λάκκους ολέθρου, από τους
οποίους δεν θα ημπορέσουν να εξέλθουν.
διὰ τοῦτο
ἀδυνατήσουσιν ἐν αὐτοῖς πολλοὶ καὶ πεσοῦνται
καὶ συντριβήσονται, καὶ ἐγγιοῦσι καὶ ἁλώσονται
ἄνθρωποι ἐν ἀσφαλείᾳ. -
Εξ αιτίας της απιστίας και αμαρτωλής ζωής των, οι
περισσότεροι από τον λαόν θα χάσουν την δύναμίν των, θα γίνουν αδύνατοι και θα
πέσουν εις παγίδα και θα συντρίβουν. Οι εχθροί θα τους πλησιάσουν και θα τους
συλλάβουν αιχμαλώτους σαν ανθρώπους αμερίμνους, που εθεώρουν τον εαυτόν των εν
ασφαλεία.
Τότε φανεροὶ ἔσονται
οἱ σφραγιζόμενοι τὸν νόμον τοῦ μὴ μαθεῖν.
Τοτε θα γίνουν φανεροί, όσοι από τους Ιουδαίους
ωσάν με νοητήν σφραγίδα έχουν σφραγισθή με τον νόμον του Θεού και θα ξεχωρίσουν
από τους άλλους, οι οποίοι δεν θέλουν να ακούσουν και να μάθουν τον Νομον.
καὶ ἐρεῖ·
μενῶ τὸν Θεὸν τὸν ἀποστρέψαντα τὸ πρόσωπόν
αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ οἴκου Ἰακὼβ καὶ
πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ᾿ αὐτῷ.
Καθε ευσεβής θα είπη· “εγώ θα περιμένω με πίστιν
και ελπίδα τον Θεόν, ο οποίος τώρα έχει αποστρέψει με δίκαιαν αγανάκτησιν το
πρόσωπόν του από τους Ισραηλίτας. Θα στηρίζω την πεποίθησίν μου εις αυτόν και
μόνον”.
ἰδοὺ ἐγὼ
καὶ τὰ παιδία, ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός, καὶ ἔσται
σημεῖα καὶ τέρατα ἐν τῷ οἴκῳ Ἰσραὴλ
παρὰ Κυρίου σαβαώθ, ὃς κατοικεῖ ἐν τῷ ὄρει
Σιών.
Ιδού εγώ, λέγει, ο προφήτης Ησαΐας, και τα
παιδιά, τα οποία μου δδωκεν ο θεός και τα οποία με τα συμβολικά ονόματά των
προαναγγέλλουν μεγάλα και καταπληκτικά γεγονότα στον οίκον του Ισραήλ εκ μέρους
Κυρίου του παντοκράτορος, ο οποίος κατοικεί στον ναόν, που ευρίσκεται εις την
Σιών της Ιερουσαλήμ.
καὶ ἐὰν
εἴπωσι πρὸς ὑμᾶς· ζητήσατε τοὺς ἐγγαστριμύθους
καὶ τοὺς ἀπὸ τῆς γῆς φωνοῦντας, τοὺς
κενολογοῦντας, οἳ ἐκ τῆς κοιλίας φωνοῦσιν, οὐχὶ
ἔθνος πρὸς Θεὸν αὐτοῦ ἐκζητήσουσι; τί ἐκζητοῦσι
περὶ τῶν ζώντων τοὺς νεκρούς;
Εάν δε ασεβείς και άπιστοι άνθρωποι σας είπουν·
αναζητήσατε τους εγγαστρίμυθους, δια να παρέτε από αυτούς πληροφορίας και οδηγίας
προς σωτηρίαν σας, αναζητήσατε εκείνους, οι οποίοι φωνάζουν τους νεκρούς από
την γην, τους ματαιολόγους αγύρτας, οι οποίοι ομιλούν με την κοιλίαν των, μη
τους ακούσετε. Διότι ορθόν και προτιμότερον δεν είναι να απευθυνθή το έθνος
προς τον θεόν και από αυτόν να ζητήση καθοδήγησιν και παρηγορίαν; Τι ζητούν να
μάθουν και τι θα εύρουν οι ζώντες, που καταφεύγουν στους νεκρομάντεις;
νόμον γὰρ εἰς
βοήθειαν ἔδωκεν, ἵνα εἴπωσιν οὐχ ὡς τὸ ῥῆμα
τοῦτο, περὶ οὗ οὐκ ἔστι δῶρα δοῦναι
περὶ αὐτοῦ.
Εις τον Θεόν πρέπει να καταφεύγουν, διότι ο Κυριος
έδωκε τον Νομον του προς βοήθειαν μας. Εάν δε αυτον δεχθούν και τηρήσουν,
πληροφορημένοι πλέον από την προσωπικήν των πείραν θα είπουν· ότι δεν υπάρχει
άλλο πολυτιμότερον πράγμα στον κόσμον αυτόν από τον νόμον του Κυρίου. Δεν
υπάρχουν δώρα, με τα οποία θα ημπόρεση κανείς να ανταλλάξη αυτόν.
καὶ ἥξει ἐφ᾿
ὑμᾶς σκληρὰ λιμὸς καὶ ἔσται ὡς ἂν
πεινάσητε, λυπηθήσεσθε καὶ κακῶς ἐρεῖτε τὸν ἄρχοντα
καὶ τὰ πάτρια, καὶ ἀναβλέψονται εἰς τὸν οὐρανὸν
ἄνω,
Αλλά δια την απιστίαν σας θα έλθη εναντίον σας
μεγάλη πείνα· υπό το κράτος δε της μεγάλης αυτής πείνας θα θλιβήτε και θα
ταλαιπωρηθήτε τόσον πολύ, ώστε θα κακολογήσετε τον βασιλέα σας και τους
παραδεδομένους πατρίους θεσμούς. Επάνω δε εις την απελπισίαν των θα σηκώνουν
αυτοί τα μάτια των στον ουρανόν άνω·
καὶ εἰς τὴν
γῆν κάτω ἐμβλέψονται, καὶ ἰδοὺ ἀπορία στενὴ
καὶ σκότος, θλίψις καὶ στενοχωρία καὶ σκότος, ὥστε μὴ
βλέπειν, καὶ οὐκ ἀπορηθήσεται ὁ ἐν στενοχωρίᾳ
ὢν ἕως καιροῦ.
θα ρίπτουν τα βλέμματα των κάτω εις την γην εις
αναζήτησιν βοηθείας και σωτηρίας, και ιδού, σκοτάδι και αποπνικτική απορία θα
υπάρχη ολόγυρα των. Θλίψις και στενοχωρία και σκοτάδι, ώστε από την στενοχωρίαν
και την ζάλην των να μη βλέπουν. Αυτοί οι οποίοι θα περιέλθουν στοιαύτην
στενόχωρον απορίαν, δεν θα μείνουν πάντοτε έτσι, αλλά μέχρις ωρισμένου καιρού.
Τοῦτο πρῶτον
πίε, ταχὺ ποίει, χώρα Ζαβουλών, ἡ γῆ Νεφθαλὶμ ὁδὸν
θαλάσσης καὶ οἱ λοιποὶ οἱ τὴν παραλίαν κατοικοῦντες
καὶ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, Γαλιλαία τῶν ἐθνῶν,
τὰ μέρη τῆς Ἰουδαίας.
Πιε πρώτον το πικρόν τούτο ποτήριον, σύντομα
κάμε αυτό. Πιε το ποτήριον συ, η χώρα της Ζαβουλών και της Νεφθαλίμ. Σεις, που
κατοικείτε την οδόν, η οποία οδηγεί προς την Μεσόγειον Θαλασσαν, και οι άλλοι,
που κατοικείτε εις την παραλίαν της λίμνης Γεννησαρέτ· οι κάτοικοι ανατολικά
του Ιορδάνου, η Γαλιλαία αυτή των εθνών και ολόκληρος η Ιουδαία.
ὁ λαὸς ὁ
πορευόμενος ἐν σκότει, ἴδετε φῶς μέγα· οἱ κατοικοῦντες
ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου, φῶς λάμψει ἐφ᾿
ὑμᾶς.
Ο λαός των χωρών αυτών, που ευρίσκεται και ζη
στο πνευματικόν σκότος, θα ίδουν πρώτοι το μέγα φως του Μεσσίου. Εις σας, που
κατοικείτε εις την χώραν, όπου επικρατεί η σκια του θανάτου, θα λάμψη το
σωτήριον και χαρμόσυνον φως.
τὸ πλεῖστον
τοῦ λαοῦ, ὃ κατήγαγες ἐν εὐφροσύνῃ σου, καὶ
εὐφρανθήσονται ἐνώπιόν σου ὡς οἱ εὐφραινόμενοι ἐν
ἀμήτῳ καὶ ὃν τρόπον οἱ διαιρούμενοι σκῦλα.
Το πλείστον μέρος του λαού, που επίστευσε, και
το οποίον, Κυριε, αποκατέστησες εις την ευφροσύνην σου με το φως και την
σωτηρίαν, που θα δώση ο Μεσσίας, αυτοί θα ευφρανθούν ενώπιόν σου, όπως
ευφραίνονται οι γεωργοί κατά την ώραν του θερισμού και οι νικηταί κατά την
ώραν, που μοιράζονται μεταξύ των τα λάφυρα.
διότι ἀφῄρηται
ὁ ζυγὸς ὁ ἐπ᾿ αὐτῶν κείμενος καὶ
ἡ ῥάβδος ἡ ἐπὶ τοῦ τραχήλου αὐτῶν·
τὴν γὰρ ῥάβδον τῶν ἀπαιτούντων διεσκέδασε Κύριος,
ὡς τῇ ἡμέρᾳ τῇ ἐπὶ Μαδιάμ.
Διότι θα έχη πλέον αφαιρεθή από αυτούς ο ζυγός
της δουλείας, που τους εβαρυνεν, όπως επίσης από τον τράχηλόν των η οδυνηρά
ράβδος εκείνων, οι οποίοι τους κατεδυνάστευαν. Διότι την ράβδον εκείνων, οι
οποίοι τους εξηναγκαζαν εις έργα δουλείας, την συνέτριψε και την διεσκόρπισεν ο
Κυριος, όπως ικατά την ημέραν, κατά την οποίαν επραγματοποιήθη η συντριβή των
Μαδιανιτών.
ὅτι πᾶσαν
στολὴν ἐπισυνηγμένην δόλῳ καὶ ἱμάτιον μετὰ
καταλλαγῆς ἀποτίσουσι καὶ θελήσουσιν εἰ ἐγενήθησαν
πυρίκαυστοι.
Διότι αι στολαί και τα ιμάτια, τα οποία οι
καταδυναστεύοντες εμάζευσαν με δόλον και απάτην και καταπίεσιν, θα τα αποδώσουν
με το παραπάνω. Οι δε λυτρωμένοι άνθρωποι θα θελήσουν, όπως όλα αυτά παραδοθούν
εις την φωτιάν.
ὅτι παιδίον ἐγενήθη
ἡμῖν, υἱὸς καὶ ἐδόθη ἡμῖν, οὗ
ἡ ἀρχὴ ἐγενήθη ἐπὶ τοῦ ὤμου αὐτοῦ,
καὶ καλεῖται τὸ ὄνομα αὐτοῦ μεγάλης βουλῆς
ἄγγελός, θαυμαστὸς σύμβουλος, Θεὸς ἰσχυρός, ἐξουσιαστής,
ἄρχων εἰρήνης, πατὴρ τοῦ μέλλοντος αἰῶνος·
ἐγὼ γὰρ ἄξω εἰρήνην ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας,
εἰρήνην καὶ ὑγίειαν αὐτῷ.
Αυτά δε θα πραγματοποιηθούν, διότι θα γεννηθή
δι' ημάς παιδίον, θα δοθη εις ημάς ο υιός αυτός, του οποίου η αρχή και εξουσία
υπάρχει απ' αρχής επάνω στους ώμους του και θα καλήται το όνομα αυτού
αγγελιαφόρος της μεγάλης βουλής του Θεού, θαυμαστός σύμβουλος, Θεός ισχυρός,
εξουσιαστής, αρχηγός της ειρήνης, πατήρ του μέλλοντος αιώνος. “Εγώ, λέγει ο
θεός, θα φέρω την ειρήνην στους άρχοντας, ειρήνην και υγείαν θα χορηγήσω στο
παιδίον αυτό.
μεγάλη ἡ ἀρχὴ
αὐτοῦ, καὶ τῆς εἰρήνης αὐτοῦ οὐκ
ἔστιν ὅριον ἐπὶ τὸν θρόνον Δαυὶδ καὶ
τὴν βασιλείαν αὐτοῦ κατορθῶσαι αὐτὴν καὶ
ἀντιλαβέσθαι αὐτῆς ἐν κρίματι καὶ ἐν
δικαιοσύνῃ ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς τὸν
αἰῶνα· ὁ ζῆλος Κυρίου σαβαὼθ ποιήσει ταῦτα.
Η βασιλική του εξουσία θα έχη απεριόριστον
έκτασιν, θα εκτείνεται εις όλην την οικουμένην. Της δε ειρηνικής του βασιλείας
δεν θα υπάρχη τέλος. Αυτός θα ανορθώση τον θρόνον και την ένδοξον βασιλείαν του
προφητάνακτος Δαβίδ, θα αναλάβη και θα φέρη εις πέρας το έργον αυτής της
άνορθώσεως με δικαίον κρίσιν από τώρα και στους αιώνας των αιώνων”. Η άπειρος
αγάπη του Κυρίου παντοκράτορας προς τον λαόν του θα πραγματοποίηση αυτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου