Σάββατο 13 Οκτωβρίου 2012

ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΣΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΜΑΣ (Μέρος Z’)

Πρόλογος

Εκτός από τα σημεία των καιρών για τα οποία διακρίνεται η εποχή μας, υπάρχουν άραγε και σημεία του ουρανού που μας γεμίζουν με ελπίδα και πίστη ότι το έλεος και η χάρις του Θεού σε αυτές τις έσχατες ημέρες ποτέ δεν θα εγκαταλείψει τον άνθρωπο;
«Η πίστη μας είναι ολοζώντανη» λέμε συνήθως όταν ακούσουμε για ένα θαύμα που έγινε στις ημέρες μας από αγίους ή σύγχρονους Γέροντες, τους οποίους γνωρίσαμε κάποιοι από κοντά και πάρα πολλοί από τα βιβλία με τη ζωή τους, όπως ο Γερ. Πορφύριος, Γερ. Παΐσιος, Ιωσήφ ο Ησυχαστής κ.ά.
Με αυτό το δεδομένο η ομάδα του «Πενταπόσταγμα» βρήκε έναν άνθρωπο χαριτωμένο, αγιασμένο, που ζει χρόνια σε Μοναστήρι και αφήνει τον εαυτό του να γίνεται στα χέρια του Θεού, η έγχρωμη τηλεόραση του Πορφυρίου και η ασπρόμαυρη του Παϊσίου όπου ζωντανεύει σήμερα μπροστά μας το θαύμα της ολοζώντανης πίστης στο Θεό.

Θα ξεκινήσουμε να μοιραστούμε με τους αναγνώστες του χώρου μας, πραγματικά γεγονότα και μαρτυρίες γι’ αυτό τον ξεχωριστό άγιο Γέροντα των ημερών μας. Για λόγους ποικίλους δεν θα αποκαλύψουμε το όνομά του, ούτε τα ονόματα όσων έζησαν κοντά του θαυμαστά γεγονότα. Διότι στόχος μας είναι όχι η προβολή προσώπων, αλλά να δείξουμε ότι ο Θεός δεν εγκατέλειψε όσους ελπίζουν εις Αυτόν.

Συνήθως για τέτοιες αγιασμένες μορφές, οι έχοντες «φαρισαϊκό» φρόνημα και οίηση «χριστιανοί» μας κληρικοί και λαϊκοί, προσπαθούν να μειώσουν τα αγιασμένα αυτά πρόσωπα όσο είναι εν τη ζωή, κάνοντας τους κριτές και επικριτές όλων των άλλων, αλλά προβάλλοντας ταυτόχρονα και έντεχνα τον εαυτό τους ως καλό και άξιο, οπότε έχουν «το δικαίωμα» να κρίνουν τους άλλους ως αναξίους.
Αυτό έκαναν και οι Φαρισαίοι στο πρόσωπο του Χριστού. Έτσι ο Χριστός μας στις ημέρες Του, όπως λέει η Αγία Γραφή, ήταν σημείο αντιλεγόμενο.

Αγιασμένες μορφές όμως των ημερών μας μιμούμενοι τον Χριστό, έγιναν και αυτοί σημεία αντιλεγόμενα της εποχής τους. Ποιός δε θυμάται ότι όσο ζούσε ο Γέρ. Παΐσιος αρκετοί αγιορείτες αλλά και εκτός Αγίου Όρους, τον χαρακτήριζαν ως «Μαντείο των Δελφών» και ως «χαρτορίχτρα», διότι δεν ήθελαν να παραδεχτούν το προορατικό τους χάρισμα; Ποιός δε θυμάται ότι τον Γέρ. Ιωσήφ τον Ησυχαστή που επιτελούσε και θαύματα όταν ζούσε, θεωρούσαν τα ίδια αυτά άτομα και τον χαρακτήριζαν ως πλανεμένο; Μάλιστα απέτρεπαν πολύ κόσμο να πηγαίνει στο Γέροντα Παΐσιο, στο Γέροντα Πορφύριο, στο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή. Σήμερα φυσικά όσοι από αυτούς ζουν μιλούν περί της αγιότητος αυτών των ανθρώπων.
Με λύπη αναφέρει ο Γέρ. Παΐσιος ότι παρασύρθηκε και πίστευσε ότι ο Γέροντας Ιωσήφ ο Ησυχαστής ενώ το κελλί του ήταν κοντά στο δικό του κελλί (εντός Αγίου Όρους δηλαδή) δεν πήγε ούτε μία φορά να τον δει και να φιλήσει το χέρι του, επειδή πίστεψε εκείνους που έλεγαν τον Γέροντα Ιωσήφ πλανεμένο.

Το ίδιο έχει συμβεί και με πολλούς Αγίους που σήμερα στολίζουν πια τον Παράδεισο στον ουρανό. Ξεχωριστό παράδειγμα του αιώνος μας, ο άγιος Νεκτάριος που όσο ζούσε κυνηγήθηκε, συκοφαντήθηκε και διώχθηκε από την επίσημη Διοικούσα Εκκλησία που τον κατηγορούσε ανελέητα. Αλλά και για πολλούς άλλους αγίους θα μπορούσαμε να αναφέρουμε ανάλογες φαρισαϊκές συμπεριφορές.

Να γιατί λοιπόν, αν και γνωρίσαμε το Γέροντα αυτό, δεν θα αποκαλύψουμε εμείς εδώ το όνομά του. Διότι στόχος μας δεν είναι η προβολή του, αλλά το ότι η Εκκλησία μας είναι ζωντανή και στις ημέρες μας. Αλλά και διότι πάντοτε οι άνθρωποι αυτοί -όπως ήταν και ο Αρχηγός μας Ιησούς Χριστός- θα είναι για κάποιους σημείο αντιλεγόμενο.
«Το Πενταπόσταγμα»

12ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Έπασχα από κολικούς του εντέρου για 7,5 χρόνια.Τώρα είμαι καλά.

Γνωρίζω το Γέροντα από το 1984. Παρακολουθώ την πορεία του όλα αυτά τα χρόνια και τον αγαπώ και τον εμπιστεύομαι όλο και περισσότερο. Τον βλέπω δε πολύ συχνά στην Αθήνα που ζω.
Έχοντας δει επανειλημμένα την δύναμη των προσευχών του, του ζήτησα να βοηθήσει και μένα και φυσικά σαν καλός πατέρας το έκανε.
Έπασχα από κολικούς του εντέρου επί 7,5 χρόνια. Δεν ζούσα φυσιολογικά και περνούσα πάρα πολλές ημέρες τρώγοντας μόνο ψωμί με βούτυρο. Οι πόνοι όμως δεν υποχωρούσαν, παρά του ότι έπαιρνα και πάρα πολλά χάπια Buscopan Plus, τα οποία μόνο προσωρινά με ηρεμούσαν, με κίνδυνο να βλάψουν το συκώτι μου, καθότι ξεπερνούσα σχεδόν καθημερινά κατά πολύ την δοσολογία. Η κατάστασή μου όμως συνεχώς χειροτέρευε.
Πριν πάω να κάνω την ειδική και απεχθή προς εμένα εξέταση επισκέφθηκα τον αγαπημένο μου Γέροντα και αφού εξομολογήθηκα, του ζήτησα να με ευλογήσει και να προσευχηθεί για μένα. Σας παραθέτω τον διάλογο που είχαμε:
-Γέροντα θέλω να προσευχηθείτε για να φύγουν οι φοβεροί πόνοι που έχω. Δεν θέλω να πάω στο γιατρό. Θέλω να με κάνετε εσείς καλά.
-Παιδάκι μου, δεν θεραπεύω εγώ τους ανθρώπους, ο Χριστός είναι ο Ιατρός μας. Αν είναι θέλημα Θεού θα γίνεις καλά. Αλλά να πας και στο γιατρό σου.
-Εγώ όμως πιστεύω αληθινά και στη δύναμη των προσευχών σας και πιστεύω πως θα με κάνετε καλά. Το πιστεύω πολύ.
Γονάτισα και με ευλόγησε προσευχόμενος για μένα.
-Γέροντα, τι νιώσατε, θα γίνω καλά;
-Κάτι ένιωσα παιδί μου...
Αν με κάνετε καλά θα πέσω στα γόνατα και θα ασπασθώ τα παπούτσια που φοράτε.
Κοιτάζω κάτι μαύρα, λίγο σκονισμένα παπούτσια και αν και πολύ παράξενη και υπερβολική με την καθαριότητα ένιωσα μια λαχτάρα να το κάνω.
Έχουν περάσει τρία χρόνια από εκείνη την ημέρα και δεν έχω νιώσει κανένα πόνο. Δεν έχω πάρει ούτε ένα φάρμακο και χαίρομαι να βλέπω στο οικογενειακό φαρμακείο στιβαγμένα και ανέγγιχτα τα BUSCOPAN PLUS. Τρώω άνετα όλα τα φαγητά που είχα 7,5 χρόνια να πλησιάσω (όσπρια, λαχανικά κλπ.) και ο,τι θέλω χωρίς κανένα πρόβλημα.
Συνάντησα τον γέροντα και του ανακοίνωσα την θεραπεία μου. Η αντίδρασή του ήταν απλή και σεμνή. Με άκουγε σαν εξωτερικός και κάπως αδιάφορος ακροατής, σαν να μην ήταν εκείνος που προσευχήθηκε για μένα και όσο και αν επέμενα και τον παρακάλεσα δεν μου επέτρεψε να γονατίσω να ασπασθώ τα παπούτσια του. Έχω φωτογραφία του αγαπημένου μου γέροντα στο σαλόνι του σπιτιού μου. Κάθε φορά που την κοιτάζω λέω με βαθειά ευγνωμοσύνη «Χριστέ μου βοήθησε τον Γέροντα».
Θαυμαστός ο Θεός που και σήμερα μας δίνει καλούς και αγίους κληρικούς.

Φ.Τ.
Ν. Ηράκλειο Αθηνών

13ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Αποκτήσαμε κι εμείς παιδίόταν μας σταύρωσε ο Γέροντας!

Μέχρι το καλοκαίρι του 2008 προσπαθούσαμε ν᾽ αποκτήσουμε παιδί, αλλά το μόνο αποτέλεσμα ήταν αποβολές, πόνος και στεναχώρια 5 ετών. Ο γιατρός μας δεν μπορούσε να βρει λύση και μας είχε σχεδόν αποθαρρύνει, ενώ εμείς ήμασταν έτοιμοι να εγκαταλείψουμε κάθε προσπάθεια. Σε μία από τις επισκέψεις μας στο μοναστήρι, στις 8 Ιουνίου 2008 ζητήσαμε την ευλογία και τις προσευχές του Γέροντα, αφού του εκμυστηρευτήκαμε πρώτα το πρόβλημά μας. Εκείνος τότε μας πήρε ιδιαιτέρως και αφού προσευχήθηκε και μας ευλόγησε, μας είπε: «Αν αποκτήσετε τέκνο, να γνωρίζετε ότι ο Άγιος Δημήτριος θα σας το χαρίσει. Αυτός θα έχει μεσολαβήσει. Και θα δώσετε στο παιδί το όνομα του Αγίου. (Πριν το συλλάβουμε γνώριζε ο Γέροντας ότι αν μας έδινε ο Θεός παιδί και ότι θα ήταν αγόρι και για το θαύμα θα είχε πρεσβεύσει ο Άγιος Δημήτριος).
Γυρίζοντας στην Αθήνα ο γιατρός μας ξαφνικά είχε τη φώτιση να υποβληθούμε σε πολύ εξειδικευμένες εξετάσεις, κάτι που τόσα χρόνια δεν μας το είχε συστήσει. Πράγματι, μας δόθηκε κάποια ελπίδα. Ανακαλύψαμε κάποιους παράγοντες, που όπως μας είπε ο γιατρός, αν τους ρυθμίζαμε ίσως να ήταν δυνατή πλέον η επίτευξη εγκυμοσύνης. Ενημερώσαμε αμέσως το Γέροντα για την εξέλιξη και για όσα μας είπε ξαφνικά ο γιατρός. Ο Γέροντας μας έδωσε δύναμη και κουράγιο.
Μετά από 6μηνη και επώδυνη θεραπεία στις 12 Δεκεμβρίου του 2008 ανακαλύψαμε ότι περιμένουμε παιδί. Το θαύμα είχε γίνει. Με μεγάλη χαρά ταξιδέψαμε τον Ιανουάριο του 2009 στο μοναστήρι να ενημερώσουμε το Γέροντα, να του ζητήσουμε και πάλι την ευλογία του για να πάει καλά η εγκυμοσύνη και να μη συμβεί πάλι κάποια αποβολή η κάτι άλλο. Μας επανέλαβε ότι το παιδί που περιμένουμε είναι αγόρι, πράγμα που μας χαροποίησε γιατί θα του δίναμε το όνομα του Αγίου Δημητρίου. Ο γιατρός μας μέχρι και τον 6ο μήνα της κύησης, μέσα από τον υπέρηχο, μας έλεγε όμως ότι έχουμε κοριτσάκι, αλλά στον υπέρηχο που κάναμε τον 7ο μήνα διαπιστώνουμε ξαφνικά ότι ο γιατρός είχε κάνει λάθος και ότι περιμένουμε αγόρι, όπως ακριβώς μας είχε πει ο Γέροντας με μεγάλη σιγουριά από την αρχή. Όλα πήγαν καλά. Και σήμερα έχουμε στην αγκαλιά μας το υγιέστατο αγοράκι μας, τον Δημήτρη μας κι ευχαριστούμε το Θεό, τον Άγιο Δημήτριο και τον Γέροντα γι᾽ αυτό.

Σ.Σ. και Α.Ξ.
Γέρακας Αττικής

14ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Μόλις σταύρωσε ο Γέροντας το παιδί μας μίλησε αμέσως.

Η κ. Μ. και ο κ. Γ. Β. είναι κάτοικοι μεγάλης κωμοπόλεως της Μεσσηνίας. Ο γιος τους Α., σχεδόν 3 ετών, δεν μιλούσε καθόλου. Έβγαζε μόνον άναρθρες φωνές. Θα πρέπει μάλιστα να τονίσουμε πως την περίοδο που δεν μιλούσε, είχαν επισκεφθεί και λογοθεραπευτή, ο οποίος αφού εξέτασε τον Α., διέγνωσε πως το παιδί έχει μείνει πίσω, καθώς για την ηλικία του, η φυσιολογική εξέλιξη στην ομιλία του θα ήταν να λέει τουλάχιστον 40 με 50 λέξεις, ενώ αυτό ακόμα δεν μιλούσε καθόλου. Μόνον έβγαζε άναρθρες κραυγές.
Οι δικοί τους άνθρωποι τους ενθάρρυναν λέγοντάς τους να μην στεναχωριούνται και ότι, περνώντας ο καιρός, το παιδί τους θα μιλήσει. Όμως ο καιρός περνούσε, το παιδί έφτασε 3 ετών και δεν έλεγε ούτε «μαμά»...
Αποφάσισαν λοιπόν να πάνε να συναντήσουν τον Γέροντα, επειδή είχαν ακούσει να γίνονται τόσα πολλά καλά, όταν προσευχόμενος, ευλογεί τους πιστούς. Πράγματι πήγαν και οι ίδιοι και τώρα μας διηγούνται:
«Όταν επισκεφθήκαμε το Μοναστήρι ο Γέροντας ήταν στο Αρχονταρίκι της Μονής. Όταν είδε τον μικρό Α., τον ρώτησε πως είναι το όνομά του κι εμείς του είπαμε πως ο μικρός δεν μιλάει. Τότε ο Γέροντας πλησίασε τον Α. και τον ευλόγησε. Η αλήθεια είναι πως κι εμείς είχαμε την πρόθεση να ζητήσουμε από τον Γέροντα να προσευχηθεί και να ευλογήσει το γιο μας, άλλωσε αυτός ήταν ο λόγος που είχαμε έρθει στο Μοναστήρι, αλλά πριν καν του το ζητήσουμε, εκείνος πρώτος μας πρόλαβε. Ο Γέροντας αφού προσευχήθηκε, ευλόγησε το παιδί, μας είπε να μην ανησυχούμε γιατί το παιδί θα μιλήσει.
Και πράγματι! Το αποτέλεσμα ήταν τόσο άμεσο, αλλά και εντυπωσιακά αναπάντεχο να γίνει μέσα σε λίγα λεπτά! Αμέσως μόλις βγήκαμε από το Αρχονταρίκι, ο Α. άρχισε να λέει λέξεις! Δεν πιστεύαμε στ᾽ αυτιά μας! Μάλιστα επισκεφθήκαμε και τον εκθετήριο χώρο με τα προϊόντα της Μονής και κει ο μικρός, βλέποντας τα διάφορα αντικείμενα, άρχισε να μας τα δείχνει και να τα λέει με τα ονόματά τους! Αρχικά όχι εντελώς καθαρά, αλλά σταδιακά και σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα έλεγε τις λέξεις πεντακάθαρα, προς έκπληξη και πολλών γνωστών μας που όταν τον είδαν κατάλαβαν αμέσως την διαφορά! Το παιδί μας με τη δύναμη του Θεού και τις προσευχές του Γέροντα τον Απρίλιο του 2009, μιλάει κανονικά και δεν έχει σήμερα απολύτως κανένα πρόβλημα.
Δοξάζουμε τον Θεό και μέσα από την καρδιά μας ευχαριστούμε τον Γέροντα που ο Θεός τον χρησιμοποιεί και μέσα από αυτόν κάνει τόσα θαυμαστά σημεία!

Μ. και Γ. Β.
Κ. Μεσσηνίας

15ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Απεκτήσαμε παιδί μετά από 18 χρόνια γάμου!

Είμαστε παντρεμένοι 18 χρόνια και δυστυχώς παιδάκι δεν μπορέσαμε να κάνουμε, αν και είχαμε κάνει 11 εξωσωματικές. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε στο Μοναστήρι να δούμε το Γέροντα. Τον συναντήσαμε και μας δέχθηκε με πολλή αγάπη. Του αναφέραμε το πρόβλημά μας. Μας κοίταζε στα μάτια και μας άκουγε με πολλή προσοχή. Δεν μιλούσε πολύ, ίσως μέσα του να προσευχόταν. Του είπαμε ότι όλα αυτά τα χρόνια προσευχόμαστε στην Παναγία την… που ευλαβούμεθα. Αλλά δυστυχώς δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα κάτι. Μετά από όλα όσα του λέγαμε, εκείνος μας λέει «ελάτε κοντά μου τώρα να σας διαβάσω μια ευχή». Μας ευλόγησε και μας είπε ότι έχουμε σοβαρό πρόβλημα και γι᾽ αυτό δεν μπορέσαμε να κάνουμε παιδί έως σήμερα. Μας είπε στο τέλος «Θα έρθετε άλλες δύο φορές να σας διαβάσω και να προσευχηθούμε. Και όλα πιστεύω ότι θα πάνε καλά». Πράγματι τον επισκεφθήκαμε άλλες δύο φορές. Η τελευταία φορά ήταν στις 22 Αυγούστου του 2008. Όταν πήγαμε για τρίτη φορά μας λέει: «Αύριο να πάτε στην Παναγία την… που είναι και η εορτή της. Να παρακαλέσετε την Παναγία μας να σας χαρίσει ένα παιδάκι και να το βαπτίσετε εκεί». «Γέροντα να κάνουμε πάλι εξωσωματική;». Τότε ο Γέροντας μας απάντησε. «Άκουσε παιδί μου. Κάνεις δεν κάνεις εξωσωματική, τώρα θα γεννήσεις παιδί. Τέλειωσε! Η Παναγία θα σου το χαρίσει! Δεν χρειάζεται να ξαναέλθετε σε μένα. Σε λίγο θα έχετε παιδί».
Πράγματι την άλλη μέρα πήγαμε στο πανηγύρι της Παναγίας όπου και την παρακαλέσαμε. Σε λίγες μέρες διαπιστώσαμε την εγκυμοσύνη. Σήμερα έχουμε ένα πανέμορφο κοριτσάκι, την Άννα Μαρία. Χωρίς την Παναγία και το Γέροντα δεν θα είχαμε αυτή τη χαρά που κρατάμε σήμερα στην αγκαλιά μας, το μικρό μας κοριτσάκι. Ένα μικρό ευχαριστώ δεν λέει τίποτε. Θα είμαστε για πάντα ευγνώμονες.

Δ.Σ. και Ι.Σ.
Περιστέρι Αθηνών

16ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Θα κάνετε κοριτσάκι και θα το βαπτίσετε Άννα
προς τιμήν της Αγίας Άννης

Η ιστορία μας ξεκίνησε καλά. Παντρευτήκαμε και μετά από τρία χρόνια γάμου, αποκτήσαμε τον γιο μας Κ., που είναι τώρα 8 χρονών. Στην πορεία όμως αρχίσανε τα πρώτα προβλήματα. Προσπαθούσαμε να αποκτήσουμε και άλλα παιδάκια, που ήταν το όνειρό μας, μάταια όμως, δεν γινόταν. Απευθυνθήκαμε σε γιατρούς, κάναμε εξετάσεις και δεν βρέθηκε κάτι το επιλήψιμο που μας καθυστερούσε. Παρόλα αυτά απέβαλα αρκετές φορές, με αποτέλεσμα ο πόνος που μας είχε δημιουργηθεί να σβήνει και την τελευταία μας ελπίδα. Μέχρι την στιγμή που έμαθα για τα θαύματα που γίνονται με τις προσευχές του Γέροντα. Έτσι επισκεφθήκαμε το Μοναστήρι για να συναντήσουμε το Γέροντα και να του πούμε το πρόβλημά μας. Μας πήρε ιδιαιτέρως και αφού προσευχήθηκε και μας ευλόγησε, μας είπε ότι θα αποκτήσουμε και δεύτερο παιδί και θα είναι κοριτσάκι. Μας προέτρεψε επίσης να το ονομάσουμε Άννα που είναι το όνομα της μητέρας της Παναγίας. Μας είπε να πηγαίνουμε πιο συχνά στην εκκλησία και να διαβάζουμε την Παράκληση και τους Χαιρετισμούς της Θεοτόκου. Φύγαμε με το κουράγιο και την ελπίδα που μας έδωσε ο Γέροντας. Μετά από λίγο καιρό και συγκεκριμένα στις 23 Ιουλίου 2009 μάθαμε ότι ήμουν έγκυος. Στην πορεία της εγκυμοσύνης μου πάλι είχα προβλήματα και ήμουνα για έξι μήνες περίπου στο κρεβάτι, μέχρι την στιγμή που γέννησα ένα υγιέστατο κοριτσάκι. Όπως ακριβώς μου είχε πει ο Γέροντας «θα αποκτήσετε και δεύτερο παιδί και θα είναι κοριτσάκι», έτσι και έγινε. Τώρα την κρατώ και πολλές φορές βουρκώνω όταν την αγκαλιάζω. Δεν μπορώ να το πιστέψω ότι τα καταφέραμε με τη βοήθεια του Θεού και της Αγίας Άννας. Ακόμα ευχαριστούμε τον Γέροντα που συνέβαλλε με την προσευχή του ώστε να πραγματοποιηθεί ένα άπιαστο για εμάς όνειρο.

Γ. Α και Κ. Ε.
Αγρίνιο

17ον ΣΗΜΕΙΟ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Ο πολύποδας ξαφνικά εξαφανίστηκε!

Ονομάζομαι Θ. Γ. και είμαι κάτοικος Πατρών. Είχα μπει στο Νοσοκομείο και μετά από εξετάσεις, οι γιατροί διέγνωσαν και με ενημέρωσαν πως είχα πολύποδα στη χολή. Μου συνέστησαν να χειρουργηθώ. Εγώ όμως δεν έκανα εγχείρηση και μετά από μερικούς μήνες έκανα υπερηχογράφημα. Ο πολύποδας είχε μεγαλώσει στα 12 εκατοστά. Εγώ και πάλι δεν έκανα ούτε χειρουργείο, αλλά ούτε και πήρα κάποια φαρμακευτική αγωγή. Αφού πέρασαν περίπου 3-4 μήνες έκανα κι άλλο υπερηχογράφημα και ο πολύποδας είχε αυξηθεί στα 17 εκατοστά. Πήγα τότε στο χειρούργο ιατρό και μου είπε να χειρουργηθώ εσπευσμένα γιατί ο πολύποδας μεγαλώνει. Εγώ και πάλι όμως αποφάσισα να μην κάνω την εγχείρηση.
Μετά από κάποιο διάστημα, επισκέφθηκα το Μοναστήρι του Γέροντα και πληροφορούμενη για τη δύναμη των προσευχών του, πήγα αμέσως να τον δω. Του είπα το πρόβλημά μου και του ζήτησα να με προσευχηθεί και να με ευλογήσει. Εκείνος μου είπε να έρθω στο Μοναστήρι τρεις φορές για να μου διαβάσει μία ευχή και να προσευχηθεί για μένα. Την δεύτερη φορά που ήρθα και την στιγμή ακριβώς που με ευλογούσε ο Γέροντας, κατάλαβα πως κάτι μου συνέβαινε. Ένιωσα κάτι σα φτερούγισμα. Μάλιστα, εκείνη την ώρα ακριβώς, με ρώτησε ο Γέροντας αν νιώθω κάτι κι εγώ του είπα «ναι». Στο Μοναστήρι ήρθα και τρίτη φορά, όπως μου είχε πει ο Γέροντας. Αφού με ευλόγησε για τελευταία φορά, μου συνέστησε να κάνω υπερηχογράφημα και ταυτόχρονα με πολλή σιγουριά με πληροφόρησε, ότι ο πολύποδας έχει εξαφανιστεί και ότι πλέον είμαι εντελώς υγιής. Οι γιατροί θα σου το επιβεβαιώσουν, με βεβαίωσε πρώτα εκείνος.
Πράγματι! Έκανα αμέσως υπερηχογράφημα και ο γιατρός μου με ενημέρωσε ότι δεν υπάρχει πια πολύποδας, έχει εξαφανιστεί! Στη συνέχεια πήγα σε άλλους δύο διαφορετικούς γιατρούς. Έκανα υπερηχογράφημα και στους δύο. Και στις δύο περιπτώσεις και οι δύο γιατροί μου απάντησαν πως δεν έχω πολύποδα! Ο Γέροντας επιβεβαιώθηκε όπως μου τα είχε πει.
Ένα μόνον μπορώ να πω. Δόξα σοι Κύριε δόξα σοι! Από τότε επισκέπτομαι το Μοναστήρι όποτε μπορώ για να πάρω την ευχή του Γέροντα, ευχαριστώντας τον για την μεσολάβηση της προσευχής του.

Θ. Γ.
Πάτρα

(Τα πλήρη στοιχεία των ανωτέρω ανθρώπων που ενυπόγραφα ομολογούν τα θαυμαστά γεγονότα με τον Γέροντα, υπάρχουν στο αρχείο μας – Πενταπόσταγμα)

Η συνέχεια την επόμενη εβδομάδα...