Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2011

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΙΚΟΔΗΜΟΣ ΒΑΛΛΗΝΔΡΑΣ (ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΟΥ)

Τρία χρόνια συμπληρώθηκαν ἀπό τήν κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Πατρῶν κυροῦ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ καί αἰσθάνομαι ὅτι ἡ ἡγετική του παρουσία καί τό ἐξαίρετο παράδειγμά του δέν ἔχει ξεχαστεῖ. Θεωρῶ συνεπῶς ἱερό μου καθῆκον νά ἀναπολήσω καί νά φέρω στή μνήμη μου τίς ἀξέχαστες ἐκεῖνες στιγμές πού πέρασα δίπλα του ἀπό κάθε θέση τῶν βαθμίδων τῆς ἱερωσύνης.
Ἡ βασική καί πρωτεύουσα αἴσθησις πού ἀποκόμισα ἀπό τόν "πρύτανη" αὐτόν τῆς Ἱεραρχίας, ὅπως προσφυέστατα ἀπεκλήθη, ἦταν καί εἶναι, ἡ ἐπιβλητικότητα μέ τήν ὁποία κρατοῦσε τό ὕψος τοῦ ἀξιώματός του. Εἶχε ἀνά πᾶσα στιγμή τήν συναίσθηση τῆς ἀρχιερωσύνης του καί ὅσοι τόν ζήσαμε ἀπό κοντά, νομίζαμε ὅτι ἐκείνη τήν κάθε στιγμή μόλις εἶχε χειροτονηθῆ ἐπίσκοπος. Αἰσθανόταν μέ κάθε λεπτομέρεια ὅλες τίς εὐθύνες τοῦ ἀξιώματός του, καί μέσα ἀπό αὐτό δόξαζε τόν Θεόν. Δέν γνωρίζω ἀλλά οὔτε καί μέ ἐνδιαφέρει νά μάθω τί γνώμη σχημάτιζαν γι΄ αὐτόν "κάποιοι". Ἄλλωστε πολλοί ἀπ΄ αὐτούς ἀναθεώρησαν καί μάλιστα πολύ σύντομα τίς λανθάσμένες καί πολλές φορές ἐμπαθεῖς ἀπόψεις τους γι΄ αὐτόν. 
Τόν χαρακτήρισαν ἐγωϊστή καί ἀλαζόνα πίσω ἀπό τό ἀξίωμά του. Πόσο λάθος ὅμως!.... Ἕνας τέτοιος ὅμως, δέν ξεχνᾶ οὔτε καί παρακάμπτει τίς προσωπικές ἐπιθέσεις καί προσβολές καί μάλιστα ἀπό ἀνθρώπους πού τούς γνώριζε καί εἶχε κάθε ἄνεση νά τούς ἐκδικηθῆ ἤ ἔστω νά τούς ἐπαναφέρει στήν τάξη μέ κάποια τιμωρία. Τό γνωρίζουν τοῦτο πολύ καλά οἱ πάντες..... Ἀντίθετα μάλιστα. Μποροῦσε νά συνομιλεῖ μαζί τους χωρίς νά δείχνει τό παραμικρό ὅτι κάτι ὑπάρχει στήν ψυχή του. Μοῦ εἶχε πεῖ δέ κάποτε σέ παρόμοια περίπτωση. "Ἄκουσε παιδί μου! Ἄν ἄφηνα τόν ἑαυτό μου νά κρατήσει ἔστω καί τό παραμικρό, ἀφ΄ ἑνός μέν δέν θά μποροῦσα νά πλησιάσω τό θυσιαστήριο καί ἀφ΄ ἑτέρου θά ἤμουν καί ἄδικος στίς κρίσεις μου γι΄ αὐτούς". Μεγάλα λόγια ἀπό μεγάλη καρδιά!
Ἀτάραχος σέ ὅ,τι καί ἄν συνέβαινε κατά τήν ὥρα τῆς Θείας Λειτουργίας μέ στάση ὑποδειγματική! Κάποτε σέ κεντρικό ἱερό Ναό στήν λειτουργία τῆς πανηγύρεως κτύπησε μέ τήν Ἀρχιερατική Μίτρα κάποιο καντῆλι τοῦ τέμπλου τό ὁποῖο καί χύθηκε ἐπάνω του. Οἱ πάντες θορυβήθηκαν! Οἱ διάκονοι ἔσπευσαν ταραγμένοι νά τοῦ προσφέρουν ὅ,τι ἦταν δυνατόν! Ἐκεῖνος ὅμως ἀτάραχος, ἔκανε κάποιο νεῦμα σέ ὅλους δίνοντας νά καταλάβουν ὅτι δέν συνέβη τίποτα τό ἐνοχλητικό. Τό ἀποτέλεσμα; Λειτούργησε κανονικά μέ τά λάδια ἐπάνω του, ἀνενόχλητος καί ἀτάραχος!
Τά πολυσυζητημένα λεφτά του! Πόσο μικροί καί ἀσήμαντοι ἀπεδείχθησαν ὅλοι ἐκεῖνοι πού "ἐλαφρᾶ τῆ καρδία" ἔσπευσαν να τόν διαπομπεύσουν ἀκόμη καί δημοσίως! Ἤξεραν βεβαίως ὅτι θά σιωποῦσε ὅπως καί τό ἔκανε! Ὅταν ὅμως ἀποκαλύφθηκαν μετά τόν θάνατό του οἱ ἀγαθοεργίες του καί οἱ δωρεές του, ὑποθέτω ὅτι ἔστω καί σιωπηρά θά τοῦ ζήτησαν συγνώμη! Σίγουρα τούς ἔχει συγχωρήσει! Αὐτό ἄλλωστε ἔκανε πάντοτε....!
Γνωρίζουμε βεβαίως ὅτι κριτής εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος! Εἶναι Ἐκεῖνος πού θά ἀποδώσει ἑκάστῳ κατά τά ἔργα αὐτοῦ. Τό ἤξερε καί ἐκεῖνος! ὅσοι δέ διαβάσαμε τήν διαθήκη του θυμώμαστε ὅτι αὐτή τήν δικαιοσύνη ἐπικαλεῖται κλείνοντας αὐτήν! 
Πολλά καί ἀτελείωτα θά μποροῦσα νά ἀναφέρω γι΄ αὐτόν. Ὅμως "ἐπιλήψει με διηγούμενον ὁ χρόνος"! Ἴσως κάποτε νά γραφοῦν! Ὅμως οὕτως ἤ ἄλλως ... δέν ξεχνιέται!

                                                                                               Τήν εὐχή σου Ἅγιε Πατέρα
                                                                                            Πάντοτε εὐγνώμων ὁ "υἱός σου"
                                  
                                                                                                         ΑΡΤΙΠΑΣ

2 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ίδιον μεγάλου ανδρός είναι η κατασυκοφάντησή του. Τουλάχιστον αυτό διδάσκει η Εκκλησιαστική Ιστορία. Από τον αγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον αγ. Νεκτάριο, μέχρι και την μετά θάνατον συκοφάντηση του αγ. Ισαάκ του Σύρου από ταξιδιώτες «υπουργούς Εξωτερικών» του Πατριαρχείου της «Τρίτης Ρώμης» (http://goo.gl/oQXeb). Αυτό συνέβη και με τον μακαριστό μητροπολίτη μας. Κληρικοί και λαϊκοί που δεν βρήκαν απάντηση στις κολακείες τους προς τον π. Νικόδημο έσπευσαν από την στιγμή της παραιτήσεως του να τον «κατασπαράξουν». Μόνο που θα έπρεπε, αν είχαν τα «μούτρα», να τα πουν μπροστά του. Η στάση του μακαριστού διδάσκει. Διδάσκει την ανεξικακία και την ταπεινοφρωσύνη. Δεν υπερασπίστηκε τον εαυτό του με εξώδικα και παχυές ανακοινώσεις στον Τύπο ως άλλος «μοντελοπνίχτης». Γιατί οι δικαστές μπορούν να πλανηθούν. Όμως ο Ύψιστος Δικαστής είναι παντογνώστης και θα αποδώσει εκάστω κατά τα έργα αυτού. Η μορφή του π. Νικοδήμου θα προβάλλει ως παράδειγμα για κάθε κληρικό (και λαϊκό). Ας είναι αιώνια του η μνήμη.

    Γ.Α., φοιτητής Θεολογίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή