Η ζωή και το έργο του Νικόλα Άσιμου αποτελούν έναν συνδυασμό ειλικρίνειας, αυθεντικότητας και προκλητικότητας. Γεννήθηκε στς 20 Αυγούστου του 1949 στη Θεσσαλονίκη με το όνομα Νικόλαος Ασημόπουλος. Ως παιδί είχε έντονο ενδιαφέρον για τον αθλητισμό και διακρίθηκε στο άλμα εις ύψος και στο ποδόσφαιρο ενώ ως έφηβος, αποφάσισε να μετακομίσει στην Αθήνα για σπουδές.

Ξεκίνησε την μουσική του καριέρα την δεκαετία του ’70 με τη συμμετοχή του σε διάφορες ανεξάρτητες μπάντες και τις πρώτες του ηχογραφήσεις μέσω ανεξάρτητων δισκογραφικών εταιρειών. Το ύφος των τραγουδιών του Άσιμου ήταν πρωτοποριακό και προκλητικό, σε ένα μουσικό είδος που αναμυγνύει το ροκ, το λαϊκό και το ρεμπέτικο.

Ο Νικόλας Άσιμος ήταν ένας ασυμβίβαστος καλλιτέχνης που μέσα από τα προκλητικά τραγούδια του, εξέφραζε την αυθεντική του φωνή και διαμόρφωνε τον δικό του μουσικό δρόμο.

Συνήθως τον έβρισκε κανείς στην πλατεία Εξαρχείων όπου ερμήνευε τα αγαπημένα του τραγούδια αλλά και σύχναζε. Συχνά, κυκλοφορούσε φορώντας δύο γραβάτες και σταματούσε τους περαστικούς που φορούσαν μία γραβάτα και τους έλεγε: «Εσύ φοράς μία γραβάτα, εγώ δύο, άρα εγώ είμαι δύο φορές κύριος!», σύμφωνα με μαρτυρίες.

Πολλά έχουν γραφτεί γύρω από την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του. Ορισμένοι τον έχουν χαρακτηρίσει ως ψυχικά ασταθή, ταραξία, αναρχικό και άλλα.

Ο ίδιος πάντως είχε δηλώσει ένα χρόνο πριν αυτοκτονήσει: «Ούτε ροκ υπάρχει στην Ελλάδα, ούτε αναρχία, ούτε τρίχες μπλε. Σαβούρα είναι! Δεν υπάρχει περιθώριο, το περιθώριο είναι μια ντρίπλα του συστήματος. Και όσοι νομίζουν ότι είναι περιθωριακοί να πάνε να πνιγούνε! Άμα φύγανε απ’ τα σπίτια τους, απ’ τους μπαμπάδες τις μαμάδες τους, άμα αρνήθηκαν οικογένειες, να βάλουν τον κώλο τους κάτω και να τα βγάλουν πέρα μοναχοί τους».

Το 1977 φυλακίστηκε για δύο μήνες, μαζί με άλλους πέντε εκδότες – συγγραφείς, με επίσημη κατηγορία: «Εξέχουσες προσωπικότητες που επηρεάζουν αρνητικά το κοινωνικό σύνολο».

Το 1987 οδηγήθηκε βιαίως σε ψυχοθεραπευτική κλινική και λίγο αργότερα στις φυλακές Κορυδαλλού, με την κατηγορία της σεξουαλικής κακοποίησης, κάτι που δεν αποδείχθηκε.

Ένα χρόνο μετά, η είδηση της αυτοκτονίας του σόκαρε το ελληνικό κοινό, σε μία εποχή που γινόταν ευρύτερα γνωστός μετά την επιτυχημένη συμμετοχή του στο δίσκο του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Χαιρετίσματα», με πέντε δικά του τραγούδια, «Ο σάλιαγκας κι ο μάλιαγκας», «Αγαπάω κι αδιαφορώ», «Θα ‘ρθω να σε βρω», «Θα νικήσουμε (Venceremos)», «Καταρρέω».

Όσα έγιναν σαν σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο.

180: Ο Μάρκος Αυρήλιος πεθαίνει αφήνοντας τον Κόμμοδο μόνο αυτοκράτορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

455: Ο Πετρόνιος Μάξιμος γίνεται αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με την υποστήριξη της Ρωμαϊκής Συγκλήτου.

1805: Η Ιταλική Δημοκρατία, με τον Ναπολέοντα ως πρόεδρο, γίνεται Βασίλειο της Ιταλίας, με τον Ναπολέοντα ως βασιλιά.

1821: Οι πρόκριτοι της Μάνης, υπό την αρχηγία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη, υψώνουν τη σημαία της επανάστασης στο χωριό Τσίμοβα (σημερινή Αρεόπολη) της Λακωνίας.

1821: Έλληνες αγωνιστές υπό τον Σωτήρη Χαραλάμπη και τους Πετμεζαίους πολιορκούν τους Πύργους των Καλαβρύτων, που θα παραδοθούν έπειτα από λίγες μέρες (21 Μαρτίου). Αυτή η ενέργεια αποτελεί την πρώτη επαναστατική πράξη στη νότια Ελλάδα.

1861: Τα διάφορα βασίλεια και ανεξάρτητες περιοχές στην επικράτεια της σημερινής Ιταλίας, ενώνονται για πρώτη φορά σε εθνικό κράτος κάτω από το στέμμα του βασιλιά Βίκτορα Εμμανουήλ Β’ του Οίκου της Σαβοΐας, μονάρχη της Σαρδηνίας και του Πιεμόντε.

1920: Αποτυγχάνει το μοναρχικό πραξικόπημα στη Γερμανία, που εκδηλώθηκε στις 13 Μαρτίου. Ο Βόλφγκανγκ Καπ, αυτοανακηρυχθείς καγκελάριος και δικτάτορας, εγκαταλείπει κρυφά την πόλη του Βερολίνου και βρίσκει καταφύγιο στη Σουηδία.

1930: Στις ΗΠΑ, αφήνεται ελεύθερος ο τρόφιμος των φυλακών και διαβόητος γκάνγκστερ, Αλ Καπόνε.

1931: Ο Ιωσήφ Στάλιν εκδιώκει τη χήρα του Βλαντιμίρ Λένιν, Ναντέσνα Κρούπσκαγια, από την Κεντρική Επιτροπή του Κομουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης.

1932: Ανοίγει η αυλαία του Εθνικού Θεάτρου, με πρώτο διευθυντή τον Ιωάννη Γρυπάρη. Πρώτος σκηνοθέτης ο Φώτος Πολίτης, πρώτο έργο ο «Αγαμέμνων» του Αισχύλου.

1934: Εγκαινιάζεται η Πάντειος Σχολή Πολιτικών Επιστημών στη λεωφόρο Συγγρού.

1939: Αρχίζει η μάχη της Ναντσάνγκ μεταξύ του Κουομιντάνγκ και της Ιαπωνίας.

1948: Βέλγιο, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Γαλλία και Μεγάλη Βρετανία υπογράφουν τη Συμφωνία των Βρυξελλών, προάγγελο του ΝΑΤΟ.

1950: Ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας, Μπέρκλεϊ, ανακοινώνουν τη δημιουργία του στοιχείου 98, το οποίο ονομάζουν καλιφόρνιο.

1959: Ο Τενζίν Γκιάτσο, ο 14ος Δαλάι Λάμα, διαφεύγει από το Θιβέτ στην Ινδία.

1963: Έκρηξη ηφαιστείου στο Μπαλί προκαλεί το θάνατο τουλάχιστον 11.000 ατόμων.

1969: Η Γκόλντα Μέιρ γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός του Ισραήλ.

1971: Στην Αργεντινή, στον αγώνα πρωταθλήματος Μπόκα Τζούνιορς – Σπόρτιγκ Κριστάλ, ο διαιτητής αποβάλλει 19 από τους 22 ποδοσφαιριστές. Στον αγωνιστικό χώρο μένουν μόνο οι δύο τερματοφύλακες και ένας ακόμη παίκτης.

1984: Παντρεύονται η Χριστίνα Ωνάση και ο Τιερί Ρουσέλ, σε έναν από τους πλέον πολυσυζητημένους γάμους.

1988: Ένα κολομβιανό Boeing 727 συντρίβεται σε μια βουνοπλαγιά κοντά στα σύνορα με τη Βενεζουέλα, σκοτώνοντας 143 άτομα.

1988: Οι φίλαθλοι της Λάρισας κλείνουν την εθνική οδό Αθηνών – Θεσσαλονίκης και αποκλείουν την πόλη για 36 ώρες. Διαμαρτύρονται για την αφαίρεση 4 βαθμών από την ομάδα τους, λόγω της υπόθεσης ντόπινγκ του ποδοσφαιριστή Γκιόργκι Τσίγκοφ. Τελικά, η θεσσαλική ομάδα θα πάρει πίσω τους βαθμούς και θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής κατηγορίας.

1991: Συλλαμβάνεται στη Νάπολη ο Ντιέγκο Μαραντόνα για χρήση κοκαΐνης ύστερα από τον αγώνα του ιταλικού πρωταθλήματος Νάπολι –  Μπάρι 1-0, όπου το γκολ σημείωσε ο ίδιος με πέναλτι, και τιμωρείται από τη FIFA με αποκλεισμό 15 μηνών.

1992: Βομβιστική επίθεση στην πρεσβεία του Ισραήλ στο Μπουένος Άιρες σκοτώνει 22 άτομα και τραυματίζει 242.

1992: Πραγματοποιείται δημοψήφισμα για τον τερματισμό του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Υπέρ ψηφίζει το 68,73% έναντι του 31,27%.

2020: Πανδημία κορονοϊού – Η ΟΥΕΦΑ αναβάλλει το ποδοσφαιρικό τουρνουά Euro 2020 ως το καλοκαίρι του 2021 εξαιτίας της πανδημίας του κορονοϊού στην Ευρώπη.

2021: Ο Αμερικανός πρόεδρος Τζο Μπάιντεν αναφέρει ότι ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν «θα πληρώσει το τίμημα» για τις φερόμενες προσπάθειες να επηρεάσει τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές του 2020 και ότι «δεν έχει ψυχή» και είναι ένας «δολοφόνος».

Γεννήσεις

599 – Αλί ιμπν Αμπού Τάλιμπ, Άραβας χαλίφης

763 – Χαρούν αλ Ρασίντ, Άραβας χαλίφης

1473 – Ιάκωβος Δ’, βασιλιάς της Σκωτίας

1537 – Τογιοτόμι Χιντεγιόσι, Ιάπωνας πολέμαρχος

1834 – Γκότλιμπ Ντάιμλερ, Γερμανός μηχανικός και επιχειρηματίας

1837 – Κωνσταντίνος Βολανάκης, Έλληνας ζωγράφος

1878 – Πίτερ Ουσπένσκι, Ρώσος μαθηματικός

1884 – Φρανκ Μπακ, Αμερικανός κυνηγός

1890 – Γιώργος Καλαφάτης, Έλληνας ποδοσφαιριστής

1906 – Μπριγκίτε Χελμ, Γερμανίδα ηθοποιός

1917 – Τάκης Σινόπουλος, Έλληνας συγγραφέας

1919 – Νατ Κινγκ Κόουλ, Αμερικανός τραγουδιστής

1920 – Τώνης Μαρούδας, Έλληνας τραγουδιστής

1929 – Πίτερ Μπέργκερ, Αυστριακός κοινωνιολόγος

1938 – Ρούντολφ Νουρέγιεφ, Ρώσος χορευτής και χορογράφος

1940 – Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Έλληνας συγγραφέας

1943 – Μπακίλι Μουλούζι, πρόεδρος του Μαλάουι

1944 – Χουάν Ραμόν Βερόν, Αργεντινός ποδοσφαιριστής

1948 – Γουίλιαμ Γκίμπσον, Αμερικανός συγγραφέας

1951 – Κερτ Ράσελ, Αμερικανός ηθοποιός

1952 – Νίκος Ξυδάκης, Έλληνας συνθέτης

1955 – Γκάρι Σινίζ, Αμερικανός ηθοποιός

1969 – Αλεξάντερ ΜακΚουίν, Άγγλος σχεδιαστής μόδας

1972 – Μία Χαμ, Αμερικανίδα ποδοσφαιρίστρια

1976 – Άλβαρο Ρεκόμπα, Ουρουγουανός ποδοσφαιριστής

1979 – Σαμόα Τζο, Αμερικανός παλαιστής

1982 – Στίβεν Πιενάαρ, Νοτιοαφρικανός ποδοσφαιριστής

1983 – Αθηνά-Θεοδώρα Αλεξοπούλου, Ελληνίδα αθλήτρια

1983 – Ραούλ Μεϊρέλες, Πορτογάλος ποδοσφαιριστής

1986 – Έντιν Τζέκο, Βόσνιος ποδοσφαιριστής

1990 – Hozier (κατά κόσμον Άντριου Χόζιερ-Μπερν), Ιρλανδός τραγουδοποιός

1992 – Τζον Μπογιέγκα, Άγγλος ηθοποιός

Θάνατοι

180 – Μάρκος Αυρήλιος, Ρωμαίος αυτοκράτορας

460 – Άγιος Πατρίκιος, προστάτης Άγιος της Ιρλανδίας

1040 – Χάρολντ ο λαγοπόδαρος, βασιλιάς της Αγγλίας

1058 – Λούλαχ, βασιλιάς της Σκωτίας

1394 – Λουδοβίκος ντ’ Ενγκιέν, κόμης του Κονβερσάνο και της Βρυέννης

1680 – Φρανσουά ντε Λα Ροσφουκώ, Γάλλος συγγραφέας

1736 – Τζιοβάνι Μπατίστα Περγκολέζι, Ιταλός συνθέτης

1782 – Ντάνιελ Μπερνούλι, Ολλανδός μαθηματικός

1846 – Φρίντριχ Βίλχελμ Μπέσελ, Γερμανός μαθηματικός και αστρονόμος

1853 – Κρίστιαν Ντόπλερ, Αυστριακός φυσικός και μαθηματικός

1935 – Αλέξανδρος Πάλλης, Έλληνας λογοτέχνης

1958 – Τζον Μπόλαντ, Ιρλανδός πολιτικός και αντισφαιριστής

1967 – Θράσος Καστανάκης, Έλληνας συγγραφέας

1974 – Λούις Καν, Αμερικανός αρχιτέκτονας

1976 – Λουκίνο Βισκόντι, Ιταλός σκηνοθέτης

1979 – Τάσος Κολοκυθάς Έλληνας πολιτικός

1988 – Νικόλας Άσιμος, Έλληνας τραγουδοποιός

1993 – Έλεν Χέιζ, Αμερικανίδα ηθοποιός

2007 – Τάνυα Ράινχαρτ, Ισραηλινή γλωσσολόγος

2011 – Χρήστος Τσάγκας, Έλληνας ηθοποιός

2017 – Ντέρεκ Γουόλκοτ, συγγραφέας από την Αγία Λουκία.