«Αποθανών δίκαιος έλιπε μετάμελον» (Παρ. ια, 3)

 

«Αποθανών δίκαιος έλιπε μετάμελον» (Παρ.ια, 3)

Αὐτὸ συμβαίνει μὲ τὴν ἐκδημία τοῦ ἀοιδίμου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας κυροῦ Κοσμᾶ, διότι ὁ δίκαιος εἶναι περιπόθητος καὶ πολυπόθητος, ὄχι μόνο ὅταν ζῆ, ἀλλὰ καὶ ὅταν ἀποθάνη.

Ἡ ἀπουσία τοῦ δίκαιου ἀφήνει θλίψη καὶ ὀδύνη εἰς τοὺς ἐπιγενομένους ἕνεκα τῆς ἀρετῆς του,

πρᾶγμα τὸ ὁποῖο νιώθουμε μὲ τὴν κοίμηση τοῦ ἀείμνηστου Ἐπισκόπου.

Ὁ Κοσμᾶς ἔκανε πολὺ αἰσθητὴ τὴν εὐεργετικὴ παρουσία του μὲ τὶς σοφὲς συμβουλὲς του , τὶς πατρικὲς ὑποδείξεις του, τοὺς παρηγορητικοὺς λόγους του.

Θὰ ἀποτελεῖ ὅμως παράδειγμα ἤθους ἔργων διὰ τοὺς ἐγγὺς καὶ τοὺς μακρὰν καὶ μετὰ θάνατον, διότι ἡ Αἰτωλοακαρνανία, καὶ ὄχι μόνο, ἔχασε ἕναν ἐπίγειο ἄγγελο, ἕναν ἀσκητικὸ δεσπότη, φιλάνθρωπο, ἀγαθό, ἄκακο, φιλακολουθο, ταπεινό, διακριτικό,  εἰρηνικὸ καὶ συγχωρητικὸ πατέρα.

Ἔμαθε ὅλους ἐμᾶς τὰ πνευματικά του παιδιὰ νὰ ἀγαπήσουμε πάνω ἀπὸ ὅλα τὴν ἱερωσύνη καὶ νὰ τὴν ὑπηρετοῦμε πρὸς δόξαν Θεοῦ.

Προσωπικῶς μετὰ Θεὸν ὀφείλω τὴν Ἱερωσύνη πού μοῦ χάρισε ὁ Θεὸς στοὺς δύο πνευματικούς μου πατέρες Ἀρχιερεῖς Μακαριστοὺς Κινσάσας Νικηφόρο καὶ Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ, διότι εἰς τὰ πρόσωπα των διέκρινα τὸ πρότυπο τοῦ Ὀρθοδόξου Κληρικοῦ.

Αἰσθάνομαι εὐλογημένος ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ζητῶ ταπεινὰ καὶ ἀπὸ τοὺς δύο νὰ μὲ στηρίζουν ἐξ οὐρανῶν μὲ τὴν εὐχή τους.

Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι ἕνας ἅγιος ἱεράρχης ( ἄξιος του ὀνόματος τοῦ Ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ) μετοίκησε σήμερα πρὸς τὴν οὐράνια πατρίδα, προκειμένου νὰ θεᾶται αὐτοψεί τὸ πρόσωπον τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. 

Εὐθὺς ἀμέσως μόλις ἐπληροφορήθημεν εἰς τὴν Μητρόπολη Κανάγκας τὴν πρὸς Κύριον ἐκδημία τοῦ πολυσεβάστου Μητροπολίτου Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας Κοσμᾶ ἐτελέσαμε εις τὸν Ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας τῆς Πορταιτίσσης εἰς τὴν Κανάγκα Ἱερὸν Τρισάγιον ὑπὲρ ἀναπαύσεώς του.

Ἀπὸ τὴν μακρινὴ Κανάγκα μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ καὶ ἄπειρου εὐγνωμοσύνης ἀσπάζομαι νοερῶς τὴν ἁγία του δεξιὰ ἐκζητῶν τὴν εὐχή του. 

Ὁ Μητροπολίτης Κανάγκας Θεοδόσιος