ΤΟ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟ ΠΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΤΟ ΓΛΥΚΥΤΕΡΟ ΠΡΑΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Τὸ γλυκύτερο πράμα στὸν κόσμο

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

 .                    Γλυκύτερο πράμα δὲν εἶναι ἄλλο ἀπὸ τὴν πατρίδα καὶ τὴ θρησκεία. Ὅταν δι’ αὐτὰ τὸν ἄνθρωπο δὲν τὸν τύπτει ἡ συνείδησή του, ἀλλὰ τὰ δουλεύει ὡς τίμιος καὶ τὰ προσκυνεῖ, εἶναι ὁ πλέον εὐτυχὴς καὶ ὁ πλέον πλούσιος. Αὐτὰ γράφει ὁ Μακρυγιάννης στὰ Ἀπομνημονεύματά του. Διακόσια χρόνια πέρασαν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐπανάστασης, ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴν ἐλευθερία μας. Καὶ σήμερα οἱ πολλοὶ Ἕλληνες ἀγαλλιάζουμε καὶ εὐχαριστοῦμε τὸν Θεὸ ποὺ γεννηθήκαμε καὶ ζοῦμε σὲ αὐτὴ τὴν γλυκιὰ καὶ φωτεινὴ Πατρίδα καὶ ποὺ συνεχίζουμε μία παράδοση 3000 ἐτῶν, ἀπὸ τὰ ὁποῖα τὰ 2000 ὡς Χριστιανοὶ Ὀρθόδοξοι.
.                    Ὁ κ. Ἠλίας Οἰκονόμου, ὁμ. Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, στὴνἐμπεριστατωμένη μελέτη – βιβλίο του «Ὁ Θεὸς καὶ τὸ 1821 – Τὸ θεῖον εἰς τὸν λόγον καὶ τὴν πράξιν τῶν πρωτουργῶν καὶ τοῦ λαοῦ κατὰ τὴν Ἐθνεγερσίαν» ἀποδεικνύει ὅτι τὸ σύνολο τῶν ἀγωνιστῶν καὶ τοῦ λαοῦ εἶχαν βαθιὰ πίστη στὸν Θεό. Καὶ στὸν τόμο, ποὺ ἐξέδωσε ἡ Ἱστορικὴ καὶ Ἐθνολογικὴ Ἑταιρεία τῆς Ἑλλάδος γιὰ τὶς «Σημαῖες τῆς Ἐλευθερίας» ἀποδεικνύεται ὅτι ὅλα τὰ μπαϊράκια, τὰ λάβαρα καὶ τὰ φλάμπουρα τῶν Ἀρματολῶν καὶ τῶν Κλεφτῶν ἐπὶ τουρκοκρατίας καὶ ὅλες οἱ Σημαῖες τῆς Ἐπανάστασης ἔφεραν ἐπάνω τὸν Σταυρό, ἢ Εἰκόνες, συνήθως τοῦ Χριστοῦ, τῆς Παναγίας καὶ στρατιωτικῶν Ἁγίων, κυρίως τοῦ Ἁγίου Γεωργίου.
.                    25 Μαρτίου 1846. Πανηγυρικὴ ἐκδήλωση γιὰ τὴν Ἐθνικὴ Ἐπέτειο στὸ ἀναγνωστήριο τῆς βιβλιοθήκης τῆς Βουλῆς. Παρόντες οἱ Πρόεδροι τῆς Βουλῆς καὶ τῆς Γερουσίας, ἄλλοι ἐπίσημοι καὶ πλῆθος κόσμου. Ὁμιλητὴς ὁ Γεώργιος Τερτσέτης. Μὲ τὴν εὐκαιρία παρουσιάζει τὸ βιβλίο μὲ τὰ Ἀπομνημονεύματα τοῦ Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, ποὺ ἐκεῖνος τὰ ἔγραψε, ὅπως τοῦ τὰ ὑπαγόρευσε ὁ Γέρος τοῦ Μωριᾶ.  Ἂν καὶ δεκαπέντε μόλις χρόνια εἶχαν περάσει ἀπὸ τὴν ἀπελευθέρωση τῆς Πατρίδας σημειώνει πὼς «ἀδυνάτισε ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ, ἔλειψε ὁ ἔρως τῆς Πατρίδος καὶ μὲ τὴφυγὴ τῶν δύο στοιχείων λείπει καὶ ἡ συνοδεία τους, ἡ καλὴ ὁμόνοια, τὸ φιλότιμο, ἀλήθεια καὶμεγαλεῖο».
.                    Σὲ αὐτὴ τὴν κατάσταση, λέγει ὁ Τερτσέτης, ποὺ νυχτώνει σὲ κοινωνία ἁμαρτωλή, ποὺχάνομε τὴν εἴδηση δικαιοσύνης καὶ ἀρετῆς καὶ ποὺ μελανιάζει ὁ κόσμος τῶν ψυχῶν, θεραπεία θὰ βροῦμε στὰ ἀπομνημονεύματα τοῦ γέρου στρατηγοῦ Κολοκοτρώνη. Οἱ γέροντες θὰ θυμηθοῦν καὶ ἡ νέα γενιὰ θὰ δεῖ ὡς εἰς καθρέφτη τὰ ἱερὰ ἔργα τοῦ Ἀγώνα. Καὶ ἐκεῖ «ἂν καὶ δὲν λείπουν καὶ μαυράδια ἀπὸ τὸν καθρέφτη, κοντὰ στοὺς μαύρους ἴσκιους φεγγοβολεῖ καὶ κάλλος ἀδιήγητο θεοσεβείας καὶ πατριωτισμοῦ».
.                    Ἡ 25η Μαρτίου 2021 βρίσκει τοὺς Ἕλληνες σὲ κατάσταση κρίσεως, οἰκονομικῆς, κοινωνικῆς, ἐθνικῆς, ἠθικῆς, πολιτικῆς, ἐκκλησιαστικῆς. Σὲ κάποια σημεῖα μοιάζει μὲ ἐκείνην τοῦ1846. Ὁ Τερτσέτης μᾶς προτείνει λύση. Εἶναι ἡ ἀναβάπτισή μας στὰ ἰδεώδη τῶν Ἀγωνιστῶν τῆς Ἐπανάστασης. Προχωρᾶμε μπροστὰ βλέποντας πάντα πίσω, ἀπὸ τὸν καθρέφτη. Ἔτσι ἐξασφαλίζουμε ἀσφαλῆ πορεία, ὅπως ἔλεγε ἡ ἀείμνηστη Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη. Καὶ δὲν κόβουμε τὶς ρίζες μας. Ἂν τὶς κόψουμε θὰ ξεραθοῦμε καὶ θὰ πεταχτοῦμε στὴν ἀνυπαρξία τῆςἹστορίας. 

ΠΗΓΗ:  ΚΛΙΚ