ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗΝ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 
(1989)
 Ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἀρχιμανδρίτου Γεωργίου,
“Ὁμιλίες σὲ ἀκίνητες Δεσποτικὲς
καὶ Θεομητορικὲς Ἑορτές” (τῶν ἐτῶν 1981-1991), τ. Α´,
ἔκδ. Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου, Ἅγιον Ὄρος 2015, σελ. 71-75

.                   Ὁ χρόνος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης ἦταν χρόνος νοσταλγίας, διότι ὁ Λυτρωτὴς δὲν εἶχε φανεῖ ἀκόμη. Ὅμως μετὰ ἀπὸ τὴν Ἔνσαρκο Οἰκονομία τοῦ Κυρίου ὁ χρόνος γιὰ τοὺς ἀνθρώπους εἶναι χρόνος σωτηρίας, διότι ο Σωτήρας ἦλθε καὶ ἡ σωτηρία εἶναι προσιτὴ σὲ ὅλους.
.                   Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ σωτηρία δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ κατορθωθεῖ παρὰ μόνον διὰ τῆς συνεχοῦς μετανοίας. Ἡ μετάνοια εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία μᾶς βοηθεῖ νὰ ἀναγνωρίσουμε, ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ὁ Σωτήρας μας καὶ ὅτι μόνο σ’ Αὐτὸν ἐλπίζοντες μποροῦμε νὰ ἐλεηθοῦμε καὶ νὰ σωθοῦμε. Ἡ μετάνοια εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία μᾶς ταπεινώνει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἄρα ἑλκύει τὸν Θεὸ σ’ ἐμᾶς. Ἡ μετάνοια εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία μᾶς κάνει να βλέπουμε τὰ ἁμαρτήματά μας, καὶ ἄρα νὰ ζητοῦμε συγχώρηση γι’ αὐτὰ καὶ νὰ τὰ ἐπανορθώνουμε μὲ τὸν ἀγώνα τὸν πνευματικό.
.                   Ἄρα λοιπὸν γιὰ μᾶς τοὺς Χριστιανούς ὁ μετὰ Χριστὸν καιρὸς καὶ χρόνος εἶναι καιρὸς καὶ χρόνος μετανοίας καὶ σωτηρίας. […]
.                   Μὲ αὐτὲς τὶς σκέψεις ὑποδεχόμαστε τὸν νέο χρόνο, ὁ ὁποῖος βέβαια εἶναι κάτι τὸ συμβατικό. Ο χρόνος εἶναι ἀέναος. Εἶναι δῶρο τοῦ Θεοῦ, μέχρις ὅτου φθάσουμε τὴν αἰωνιότητα. Ἀλλὰ συμβατικῶς οἱ ἄνθρωποι χωρίζουμε τὸν χρόνο τῆς ζωῆς μας. Ἀλλὰ ἔστω καὶ αὐτό, αὐτὸς ὁ συμβατικὸς χωρισμὸς τοῦ χρόνου σὲ διαστήματα χρονικά, μᾶς διευκολύνει, ἂν ἐμεῖς θέλουμε νὰ τὸ ἐκμεταλλευθοῦμε καὶ νὰ βιώνουμε πράγματι τὸν χρόνο αὐτό, τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ, ὡς χρόνο μετανοίας καὶ ὡς χρόνο σωτηρίας.
.                   Καὶ ἐπειδὴ κάθε χρόνο αὐτὴν τὴν ἡμέρα συνηθίζω νὰ σᾶς λέω κάτι σὰν προμετωπίδα γιὰ τὸν πνευματικὸ ἀγώνα ὅλου τοῦ ἔτους, καὶ ἄλλοι μὲν τὸ ἐνθυμοῦνται καὶ ἀγωνίζονται, ἄλλοι δὲ τὸ λησμονοῦν –ἐλπίζω οἱ περισσότεροι νὰ τὸ ἐνθυμοῦνται– θὰ ἤθελα ἐφέτος ἀντὶ ἄλλης συμβουλῆς νὰ ὑπομνήσω στὴν ἀγάπη σας ἐκείνη τὴν εὐχή, μὲ τὴν ὁποία τελειώνει ἡ εὐχὴ τοῦ τρισαγίου ὕμνου, καὶ ποὺ νομίζω ὅτι εἶναι καλὸ ἐφέτος νὰ τὴν ἔχουμε πάντοτε πρὸ ὀφθαλμῶν.
.                   Καταλήγει λοιπὸν ὡς ἑξῆς ἡ ἁγία ἐκείνη εὐχή: «ἁγίασον ἡμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα, καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ὁσιότητι λατρεύειν σοι πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν, πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων τῶν ἀπ᾽ αἰῶνος σοι εὐαρεστησάντων. Ὅτι ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡμῶν καὶ σοὶ τὴν δόξαν ἀναπέμπομεν, τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων».
.                   Ἐφ᾽ ὅσον ὁ Θεός μας εἶναι Ἅγιος –μὲ ἀπόλυτη ἔννοια Ἅγιος– καὶ ἐμεῖς εἴμαστε δικά Του πλάσματα, ἔχουμε καὶ ἐμεῖς ὡς σκοπὸ τῆς ζωῆς μας τὴν ἁγιότητα. Τὴν ὁποία ἁγιότητα ὅμως δὲν μποροῦμε νὰ ἐπιτύχουμε, παρὰ μόνον ἐὰν τὴν ζητήσουμε ἀπ᾽ Αὐτόν, ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ἁγιότητος. Γι’ αὐτὸ καὶ ζητᾶμε ἀπ’ Αὐτὸν ποὺ εἶναι ἡ πηγὴ τῆς ἁγιότητος νὰἁγιάσει καὶ ἐμᾶς: «ἁγίασον ἠμῶν τὰς ψυχὰς καὶ τὰ σώματα», καὶ τὶς ψυχὲς καὶ τὰ σώματα. Ὅλοι νὰ εἴμαστε ἁγιασμένοι, ὅλοι καθαροί, ὅλοι σκεύη τίμια του Παναγίου Πνεύματος. «Καὶ δὸς ἡμῖν ἐν ὁσιότητι λατρεύειν σοι», μὲ ὁσιότητα, μὲ φόβο Θεοῦ, μὲ εὐλάβεια, «πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς ἡμῶν, πρεσβείαις τῆς ἁγίας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν ἁγίων».
.                   Ζητᾶμε λοιπὸν ἀπὸ τὸν Θεὸ ἁγιότητα ψυχῆς καὶ σώματος, ἁγιότητα καθ’ ὅλον τὸν χρόνο τῆς ζωῆς μας, νὰ μὴ ἐπιτρέψει ὁ Κύριος νὰ πέσουμε σὲ κανένα ἀπὸ τὰ μισητὰ στὸν Θεὸ πάθη, τὰ ὁποῖα μολύνουν καὶ τὴν ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα, ἀλλὰ νὰ εἴμαστε καθαροὶ καὶ εὐάρεστοι ἐνώπιόν Του, καὶ αὐτὸ νὰ γίνεται καὶ μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Κυρίας μας Θεοτόκου καὶ πάντων τῶν Ἁγίων.
.                   Ἂς ἀγωνισθοῦμε λοιπόν, ἀδελφοί, γιὰ τὴν ἁγιότητα τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος, διὰ τῆς μετανοίας καθαιροντες ἀμέσως τὰ τυχὸν ὀλισθήματά μας καὶ τὰ τυχὸν παραπτώματά μας, ὥστε εἰ δυνατὸν ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν νὰ εἴμαστε σκεύη τίμια, κατηρτισμένα ἐνώπιον τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, διότι αὐτὸ περιμένει ἀπὸ ἐμᾶς ὁ Ἅγιος Θεός, ὁ Πλάστης καὶ Δημιουργὸς καὶΣωτήρας μας.[…]
.                   Εὔχομαι ὁ νέος χρόνος νὰ εἶναι χρόνος σωτηρίας, μετανοίας, ἁγιασμοῦ καὶ τελείας εὐαρεστήσεως τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ μας. Ἔτη πολλὰ σὲ ὅλους.[…]

 ΠΗΓΗ: alopsis.gr

ΠΗΓΗ:  ΚΛΙΚ