ΚΑΤΗΧΗΣΕΙΣ
ΕΚ ΤΩΝ ΔΙΔΑΧΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΗΧΗΤΟΥ ΤΩΝ ΠΑΤΡΩΝ
ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΞΕΝΟΦ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ
ΠΕΡΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΩΣ (16 Αὐγούστου 1975)
- Ἐὰν εἴπωμεν ὅτι ἁμαρτίαν οὐκ ἔχομεν, ἑαυτοὺς πλανῶμεν καὶ ἡ ἀλήθεια οὐκ ἔστιν ἐν ἡμῖν. (Α΄ Ἰωάν. α΄ 8)
- πολλὰ γὰρ πταίομεν ἅπαντες. (Ἰακ. γ΄ 2)
- Ἡ ἐξομολόγησις εἶναι μία θεληματικὴ διὰ στόματος φανέρωσις τῶν πονηρῶν ἔργων λόγων καὶ λογισμῶν. Κατανυκτική, κατηγορητική, εὐθεία, χωρὶς ἐντροπή, ἀποφασιστική, πρὸς νόμιμον πνευματικὸν γινομένη. (Ἅγ. Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)
- Θεληματική. "Καὶ ἐκ θελήματός μου ἐξομολογήσομαι αὐτῷ". (Ψαλμ. κζ΄ 7)
- Κατανυκτική. "Καρδίαν συντετριμμένην καὶ τεταπεινωμένην ὁ Θεὸς οὐκ ἐξουδενώσει". (Ψαλμ. ν΄ 19)
- Κατηγορητική. "Δίκαιος ἑαυτοῦ κατήγορος". (Παροιμ. ιη΄ 17)
- Εὐθεία. "Ἐξομολογήσομαί σοι ἐν εὐθύτητι καρδίας". (Ψαλμ. ριη΄ 7)
- Χωρὶς ἐντροπήν. "Ἐν γὰρ αἰσχύνῃ, αἰσχύνης ἀπαλλαγῆναι". (Ἅγ. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
- "ἔστιν αἰσχύνη ἐπάγουσα ἁμαρτίαν, καί ἐστιν αἰσχύνη δόξα καὶ χάρις".
(Παροιμ. κς΄ 11α)
- Ἀποφασιστική. "Συμβέβηκε δὲ αὐτοῖς τὸ τῆς ἀληθοῦς παροιμίας, κύων ἐπιστρέψας ἐπὶ τὸ ἴδιον ἐξέραμα, καί, ὗς λουσαμένη εἰς κύλισμα βορβόρου. (Β΄ Πέτ. β΄ 22)
- "Ἐτρώθημεν τῇ ἁμαρτίᾳ; ἰαθῶμεν τῇ μετανοίᾳ" (Ἅγ. Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)
Πολύ ενδιαφέρουσα και ψυχωφελής η νέα "ετικέτα" περί Κατηχήσεως... Ο κυρ Γιώργης-όπως οι περισσότεροι τον αποκαλούσαν και τον θυμούνται - αποτελεί, θα λέγαμε, αυθεντία στο χώρο της Κατηχήσεως. Ο ίδιος, όπως τον γνωρίσαμε μέσα από το βιβλίο "Ο ΚΑΤΗΧΗΤΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΗΧΗΤΗΣ ΜΟΥ", αλλά και από όσα έχουμε ακούσει από ανθρώπους που έζησαν κοντά του- ζούσε για να κατηχεί και να φροντίζει, αενάως, ψυχές. Πιστός τηρητής του Θείου Νόμου, υπερέβαλλε εαυτόν προκειμένου οι ψυχές που ο Κύριος τού ενεπιστεύθη να διδαχθούν τη γνήσια Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη μας και να προκόψουν εν Χριστώ. Τα κατηχητικά του μαθήματα είναι μοναδικά, καθώς, όπως αντιλαμβανόμαστε και από την συγκεκριμένη ανάρτηση, η Αγία Γραφή και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας ήταν οι πηγές απ΄όπου αντλούσε τα θέματα κι ύστερα τα ανέλυε στο αφοσιωμένο ακροατήριό του, ακολουθώντας τον Λόγον του Κυρίου : "διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν"(Ματθ. ΚΗ΄ 20). Ας αναλογιστούμε τον χρόνο και τον κόπο που απαιτούσε αυτή η προετοιμασία, αφού εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν τα μέσα που υπάρχουν σήμερα. Όμως για εκείνον η καλή και σωστή προετοιμασία ήταν άκρως απαραίτητη. Αγάπησε τον Θείον Λόγον και ζούσε διαρκώς με την αγωνία για την πνευματική πρόοδο των παιδιών, τα οποία τραβούσε σαν μαγνήτης η Θεία Χάρις που ήταν εμφανής στον κατηχητή τους. Αγωνίσθηκε "τὸν ἀγῶνα τὸν καλὸν" και μπορούμε να πούμε ότι στο Φοβερό Δικαστήριο, που πάντα είχε κατά νου, θα μπορεί να ομολογήσει με παρρησία "ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός"(Εβρ. Β' 13) !! Εύχομαι να ακολουθήσουμε το παράδειγμα του!! Αιωνία του η μνήμη!!
ΑπάντησηΔιαγραφή