Χρειάζονται καὶ οἱ ὁμολογίες

Ἀρχιμ. Δανιὴλ Ἀεράκη, ἱεροκήρυκος

Δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ διαφήμισι ἡ καρδιά. Ἀρκεῖ ὁ χτύπος της, πού τὴν διαφημίζει. Ἡ καρδιὰ αὐτοδιαφημίζεται. Ὅμως ὁ καρδιολόγος μιλάει πολὺ γιὰ τὴν καρδιὰ καὶ ἀσχολεῖται πολὺ μὲ τὸ ἂν ἡ καρδιὰ λειτουργῆ ὡς καθοριστικὸ ὄργανο γιὰ τὴ ζωή.

• Ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἡ καρδιὰ τοῦ νέου ἀνθρώπου, ἡ καρδιὰ τῆς

ἀγάπης, ἡ καρδιὰ τοῦ ἀληθινοῦ πολιτισμοῦ. Δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ διαφήμισι. Αὐτοδιαφημίζεται, ἔχοντας -μοναδικὸς Αὐτὸς- πλήρη αὐτοσυνειδησία τῆς θεϊκῆς Του ταυτότητας, τοῦ θεανδρικοῦ Του προσώπου. Κι ἂν ἐμεῖς σταματήσουμε νὰ μιλᾶμε γι᾽ Αὐτόν, «καί οἱ λίθοι κεκράξονται» (Λουκ. ιθ´ 40).

• Ἂν ὅμως ὁ Χριστὸς δὲν ἔχη ἀνάγκη ἀπὸ διαφήμισι, οἱ ἄνθρωποι, τὰ πλάσματά Του, «ὑπὲρ ὧν Ἐκεῖνος ἀπέθανε» (Ρωμ. ε´ 8), ἔχουν τὴν ὑποχρέωσι νὰ Τὸν... διαφημίζουν, δηλαδὴ νὰ Τὸν ὁμολογοῦν (Ματθ. ι´ 32). Ἡ ὁμολογία δὲν εἶναι καρπὸς ἐπιστημονικῆς διεργασίας. Ἡ ὁμολογία εἶναι ἀποδοχὴ τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ καὶ δημόσια παρουσίασίς της.

 Δὲν ἀπαιτοῦνται ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματα, οὔτε κἄν διδασκαλία, γιὰ νὰ φωνάξη τὸ παιδὶ αὐτὴν πού τὸ γέννησε «Μαμά»! Εἶναι κάτι πολὺ ἁπλὸ καὶ φυσικό. Ἔτσι δὲν ἀπαιτοῦνται ἐπιστημονικὰ ἐπιχειρήματα γιὰ νὰ φωνάξη ὁ χριστιανὸς αὐτὸν πού τὸν ἀναγέννησε Κύριον!

• Οἱ πιστοί, μορφωμένοι ἢ ἁπλοϊκοί, ὁμολογοῦν τὸν Χριστὸ ὡς Σωτῆρα καὶ Λυτρωτή. Ὄχι χωρὶς μαρτυρίες. Ἄλλωστε δὲν ἀφήνει ὁ Χριστὸς «ἀμάρτυρον ἑαυτὸν» (Πράξ. ιδ´ 17).

• Γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, πού λέγεται θεία Κοινωνία, γράφτηκαν πολλὰ τὸν τελευταῖο καιρό. Χρειάζονται καὶ μαρτυρίες (ὁμολογίες) «ἐπωνύμων», γιὰ νὰ ἑδραιωθῆ ἡ βεβαιότητα, ὅτι πρόκειται γιὰ Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ; Ἀσφαλῶς ὄχι.

Ἀλλ᾽ ὅπως στὴν Καινὴ Διαθήκη ἔχουν ὑπογραμμισθῆ ὁμολογίες σὰν τοῦ Θωμᾶ («Ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου» - Ἰωάν. κ´ 28), σὰν τοῦ ἑκατοντάρχου («Ἀληθῶς Θεοῦ Υἱὸς ἦν οὗτος» - Ματθ. κζ´ 54), σὰν τοῦ Πέτρου («Σὺ εἶ ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος» - Ματθ. ιστ´ 14), ἒτσι καὶ στὴν ἐποχή μας ἀναδεικνύουμε ὁμολογίες προσώπων, πού ὁ κόσμος τοὺς «προσέχει».

• Γιὰ τὴν ὁμολογία τῆς καθηγητρίας τῆς λοιμωξιολογίας κ. Ἑλένης Γιαμαρέλλου ἔχουμε ξαναγράψει (φύλλο Ἀπριλίου 2020). Ἡ νεώτερη ὁμολογία της ἔχει μεγαλύτερη ἀξία, γιατί εἶναι μιὰ θεϊκὴ συμφωνία μέσα σὲ μιὰ μαζικὴ διαφωνία ἀμφισβητήσεως καὶ ἀρνήσεως, πού κάποτε ἐγγίζει τὴν καθύβρισι τοῦ μυστηρίου τῆς Ζωῆς. Στὴ νέα της δήλωσι (14 Μαΐου 2020) εἶπε ἡ κ. Γιαμαρέλλου:

«Στὴ θεία Κοινωνία δὲν ὑπάρχει κίνδυνος γιὰ κορωνοϊό, ὅπως καὶ γιὰ κανένα ἄλλο μικρόβιο. Τότε πού εἴχαμε τοὺς λεπροὺς στὴν Ἑλλάδα, οἱ ἱερεῖς κοινωνοῦσαν τοὺς λεπρούς. Κανεὶς ἱερέας ποτὲ δὲν κόλλησε... Ἐπειδὴ πρόκειται γιὰ μυστήριο, δὲν ἰσχύει ἡ ἔννοια τῆς ἐπιστήμης. Ἑπομένως ἢ πιστεύεις ὅτι συμμετέχεις στὸ μεγαλύτερο μυστήριο καὶ δὲν παθαίνεις τίποτε, ἢ δὲν πηγαίνεις νὰ κοινωνήσης ἂν φοβᾶσαι».

Πρόσθεσε μάλιστα, ὅτι ἡ ἴδια θὰ μεταλάβη τὴν προσεχῆ Κυριακὴ χωρὶν κανέναν ἀπολύτως φόβο.

•Ἐντυπωσι προκάλεσε καὶ ἡ ὁμολογία ἑνὸς τραγουδιστῆ. Ὁ Νίκος Οἰκονομόπουλος (περὶ αὐτοῦ πρόκειται) δὲν κρύβει τὴν πίστι του στόν Ἰησοῦ Χριστό. Εὐθαρσῶς ὁμολογεῖ τὸν Χριστὸ καὶ τὸν σεβασμό του στὴ θεία Κοινωνία. Δήλωσε:

«Πιστεύω πάρα πολὺ καὶ θέλω νὰ τὸ μεταδώσω στὸν κόσμο. Δὲν θέλω νὰ κάνω κάποιον νὰ πιστεύει μὲ τὸ ζόρι... Ἐγώ θὰ κοινωνοῦσα ἀκόμη καὶ ἂν ὁ προηγούμενος  ἀπό ἐμένα ἦταν λεπρός... Ποιὰ εἶναι ἡ χειρότερη κολλητικὴ ἀσθένεια; Καὶ αὐτὴ νὰ εἶχε, ἐγὼ θὰ κοινωνοῦσα».

• Ἡ Ἐκκλησία οὔτε στὴ μαρτυρία πιστῶν ἐπιστημόνων στηρίζεται, ἀλλ᾽ οὔτε καὶ τὶς ἀμφισβητήσεις μερικῶν ἐπιστημόνων φοβᾶται. Μέχρι νὰ βροῦν οἱ ἐπιστήμονες τό φάρμακο (ἢ ἐμβόλιο) κατὰ τοῦ κορωνοϊοῦ (καὶ μακάρι νὰ τὸ βροῦν σύντομα!), ἡ Ἐκκλησία τοὺς βεβαιώνει, ὅτι οἱ πιστοὶ χριστιανοὶ ἔχουν «βρῆ» τὸ φάρμακο, πού ὅποιος τὸ λαμβάνει συνειδητὰ καὶ συγκλονιστικά, δὲν πεθαίνει ποτέ!