ΕΝΩΔΥΝΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ τοῦ ΜΗΤΡΟΠΟΛ. ΠΙΣΙΔΙΑΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ γιὰ τὸν διασυρμὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας· γιὰ τὸ σχίσμα ποὺ προξενεῖται· γιὰ τὴν ἀγνωμοσύνη καὶ ἐχθρότητα (Ἔθαψαν ὡς ἀβάπτιστη Ρωσίδα ἐξ αἰτίας τῆς ἀπαγορεύσεως τῆς Μόσχας!!!)

Πρὸς τὸν Ἱερὸ Κλῆρο καὶ τὸ χριστεπώνυμο πλήρωμα
τῆς Ἐπαρχίας Πισιδίας, Ἀτταλείας & Ἀλάνιας

21 Δεκεμβρίου 2018

τοῦ Μητροπολ. Πισιδίας Σωτηρίου

Ἀδελφοὶ – ἀδελφὲς καὶ παιδιά μου ἐν Χριστῷ ἀγαπητὰ

 .               Ἐπὶ δέκα χρόνια ἀκούω τοὺς πόνους σας, τὰ προβλήματά σας, τὶς ἀγωνίες σας καὶ προσπαθῶ νὰ κάνω γιὰ σᾶς, μαζὶ μὲ τὶς προσευχές μου, ὅ,τι καλύτερο μπορῶ. Σήμερα ὅμως, ὁ πνευματικός σας πατέρας αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκη νὰ μοιραστεῖ μαζί σας τὸν δικό του πόνο καὶ νὰ ζητήσει τὴ δική σας προσευχή.
.               Θὰ ἤθελα νὰ γνωρίζετε ὅτι ἡ ἀγάπη μου πρὸς τοὺς Ρώσσους καὶ τὴν ἐν Ρωσσίᾳ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία ἄρχισε νὰ ἐνθρονίζεται στὴν καρδιά μου ἀπὸ τὰ φοιτητικά μου χρόνια, ὅταν ἀκούγαμε τοὺς σκληροὺς διωγμούς, ποὺ εἶχε ἐξαπολύσει ὁ Στάλιν κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, ἰδιαίτερα κατὰ τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς του. Τὰ ὅσα μαθαίναμε τότε μᾶς συνεκλόνιζαν. Γι᾽ αὐτό, στὸ Οἰκοτροφεῖο ποὺ μέναμε, εἴχαμε ἀποφασίσει μὲ τοὺς συμφοιτητὲς καὶ φίλους μας, κάθε μέρα στὴν κοινὴ πρωϊνὴ προσευχή μας, νὰ ἀπευθύνουμε εἰδικὲς δεήσεις πρὸς τὸν Θεὸν γιὰ τοὺς διωκομένους χριστιανοὺς τῆς Ρωσσίας.
.               Ἀργότερα ὡς Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, αἰσθάνθηκα ἰδιαίτερη συγκίνηση μὲ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ ἀοιδίμου Πατριάρχη Μόσχας Ποιμένος, ὁ ὁποῖος μάλιστα μοῦ εἶχε χαρίσει ἕναν ἐπιστήθιο σταυρό, τὸν ὁποῖο τὸν φορῶ καὶ στὶς θ. Λειτουργίες στὴν Ἀττάλεια καὶ Ἀλάνια. Ἐπίσης σταυρὸ καὶ ἐπισκοπικὸ Ἐγκόλπιο τῆς Παναγίας μοῦ χάρισε ἀργότερα καὶ ὁ ἀοίδιμος Πατριάρχης Μόσχας Ἀλέξιος Β´. Τὰ κρατῶ ὡς ἱερὰ κειμήλια, καὶ τὰ θεωρῶ σὰν μία παρότρυνση νὰ συμπαραστέκομαι πνευματικὰ στοὺς ὀρθοδόξους Ρώσσους ἀδελφούς.
.               Ἔτσι προετοιμασμένη ἡ ψυχή μου, σκίρτησε ἀπὸ χαρὰ ὅταν, ἀπὸ τὸ 1992 καὶ μετά, ἔβλεπα νὰ ἔρχονται στὴν Ἐκκλησία μας στὴ Σεοὺλ ὅλο καὶ περισσότεροι ἀδελφοὶ καὶ ἀδελφές μας ἀπὸ τὴ Ρωσσία καὶ τὶς ἄλλες χῶρες τῆς πρ. Σοβιετικῆς Ἕνωσης, μετὰ τὴ διάλυσή της. Μὲ τοὺς πρώτους ἐξ αὐτῶν, ἀρχίσαμε τὸ 1992 νὰ τελοῦμε θ. Λειτουργίες στὰ σλαβωνικά, ὀργανώσαμε χορωδία, τυπώσαμε Ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ τὴ θ. Λειτουργία. Στὴν πρώτη του δέ ἐπίσκεψη στὴν Κορέα ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Βαρθολομαῖος θεμελίωσε στὴ Σεοὺλ τὸν Ι. Ναὸ τοῦ ἁγ. Μαξίμου τοῦ Γραικοῦ, ὥστε νὰ τελοῦνται ἀνελλιπῶς οἱ Ἱερὲς Ἀκολουθίες καὶ θ. Λειτουργίες στὰ σλαβωνικά, χάριν τῶν σλαβοφώνων, οἱ ὁποῖοι ὅλο καὶ αὐξάνονταν σὲ ἀριθμό. Γιὰ τὴν ἁγιογράφηση τοῦ Ναοῦ φέραμε ἁγιογράφο ἀπὸ τὴ Ρωσία καὶ ἔκανε εἰκόνες μὲ λαοφιλεῖς Ἁγίους τῆς Ρωσσίας.  Τοποθετήθηκε τὸ Εἰκονοστάσι ἀπὸ τὴν Ἁγία Πετρούπολη μὲ εἰκόνες ρωσσικῆς τεχνοτροπίας, καὶ ὅλα τὰ ἱερὰ σκεύη σκεύη ποὺ χρησιμοποιοῦνται εἶναι ρωσσικά. Ἔτσι οἱ Ρῶσσοι ἀδελφοί μας μπαίνοντας στὸ Ναὸ αἰσθάνονται οἰκεῖο τὸ περιβάλλον.
.               Ὅμως, πολὺ πόνεσα, ὅταν παρ᾽ ὅλα ὅσα κάναμε γιὰ τοὺς Ρώσσους ἀδελφούς μας, πρὸ 20ετίας, ὁ Προτεστάντης Γραμματέας τοῦ Ἐθνικοῦ Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν Κορέας μοῦ ἔφερε γράμμα τοῦ τότε προέδρου τοῦ τμήματος ἐξωτερικῶν ὑποθέσεων τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας, ποὺ ζητοῦσε ἀπὸ τὶς Προτεσταντικὲς Ἐκκλησίες τῆς Κορέας δωρεὰ 500.000 δολλαρίων USΑ γιὰ νὰ κτιστεῖ ρωσσικὴ Ἐκκλησία στὴ Σεούλ! Ὁ ἄνθρωπος ξαφνιάστηκε, ὅταν τὸν πληροφόρησα ὅτι ἤδη ἔχουμε εἰδικὴ Ἐκκλησία γιὰ τοὺς Ρωσσόφωνους, ἡ ὁποία ἐξυπηρετεῖ ἄνετα τοὺς προσερχομένους Ρώσσους πιστούς. Ἂν ἤξερε ὁ ἐπισκέπτης μου καὶ τοὺς Ἱεροὺς Κανόνες τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ποὺ ἀπαγορεύουν μὲ αὐστηρὲς ποινὲς σὲ Ἐπίσκοπον νὰ κτίσει ναὸ στὴν Ἐπαρχία ἄλλου Ἐπισκόπου, ποιὸς ξέρει ποιὰ γνώμη θὰ σχημάτιζε γιὰ τὸν ἀποστολέα τοῦ ρωσσικοῦ ἐγγράφου! Ἀλλὰ αὐτὴ ἡ ἐνέργεια γιὰ μένα ἦταν τὸ πρῶτο κτύπημα ποὺ αἰσθάνθηκα στὴν καρδιά μου ἀπὸ ὁμόδοξο χέρι!
.               Δυστυχῶς ἀκολούθησαν καὶ ἄλλα, ὅπως χειροτονίες Κορεάτου ὑπὸ Ρώσσου Μητροπολίτου, ἄλλες ἱεροπραξίες του στὴ Σεούλ, ἐν ἀγνοίᾳ τοῦ Μητροπολίτου Κορέας κλπ. Πόσον λυπήθηκα, ὅταν Ναός, ποὺ ἔκτισα στὸ Σόλο τῆς Ἰνδονησίας, κατελήφθη ἀπὸ Ρῶσσο Μητροπολίτη καὶ ἀπὸ δεκαετίας καὶ πλέον δὲν μᾶς ἐπιτρέπει νὰ λειτουργήσουμε στὸν ναὸ αὐτὸν τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἀλλεπάλληλοι οἱ πόνοι!
.               Παρὰ ταῦτα ἡ ἀγάπη μου πρὸς τοὺς Ρώσους δὲν μειώθηκε.
.               Πρὸ δεκαετίας, γιὰ λόγους ὑγείας, ὑπέβαλα τὴν παραίτησή μου στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη ἀπὸ τὴ θέση τοῦ Μητροπολίτου Κορέας, μὲ σκοπὸ νὰ ἀποσυρθῶ στὸ Μοναστήρι μας ἔξω ἀπὸ τὴ Σεούλ. Ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος δέχτηκε τὴν παραίτησή μου καὶ μοῦ ἀπένειμε τὸν τιμητικὸ τίτλο τοῦ Μητροπολίτη Πισιδίας-Ἀτταλείας-Σίδης. Ἡ Μητρόπολη αὐτή, γιὰ τοὺς γνωστοὺς λόγους, ἀπὸ τὸ 1922 ἔμενε χωρὶς καθόλου χριστιανούς. Αὐτὸ σήμαινε ὅτι δὲν θὰ ἔχω νὰ κάνω τίποτε στὴν ἐρημωμένη αὐτὴ Μητρόπολη καὶ θὰ μποροῦσα νὰ ἡσυχάσω τὰ τελευταῖα χρόνια τῆς ζωῆς μου στὸ Μοναστήρι μου.
.               Ὅμως ἐκεῖνες τὶς ἡμέρες ὁ ἀοίδιμος Πατριάρχης Μόσχας Ἀλέξιος Β´ εἶχε στείλει στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη Βαρθολομαῖο γράμμα, μὲ τὸ ὁποῖο τὸν πληροφοροῦσε ὅτι στὴν Ἀττάλεια εἶχαν ἐγκατασταθεῖ χιλιάδες Ρῶσοι καὶ τὸν παρακαλοῦσε νὰ ἀναλάβει τὴν ποιμαντική τους μέριμνα, καθὼς βρίσκονται σὲ κανονικὸ ἔδαφος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ὅταν μοῦ ἔδωσε ὁ Πατριάρχης καὶ διάβασα τὸ γράμμα αὐτό, γιὰ μιὰ στιγμὴ εἶδα τὰ σχέδιά μου γιὰ ἥσυχη ζωὴ νὰ καταρρέουν. Ὅμως ἡ βαθειά μου ἀγάπη γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους Ρώσσους, ποὺ ἀναζητοῦσαν καλύτερη ζωὴ μετὰ ἀπὸ 70 χρόνια διωγμῶν καὶ ταλαιπωριῶν, μὲ ἔκανε νὰ πῶ τὸ “ναὶ” στὸν Πατριάρχη καὶ νὰ ἀναλάβω, μὲ τὴν εὐλογία Του τὸ ἔργο αὐτό. Ἄρχισε, μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ὁ ἀγώνας γιὰ νὰ ἐξασφαλίσουμε ἱεροὺς ναούς, ἱερεῖς καὶ ὅλα ὅσα χρειάζονται, γιὰ τὴν κάλυψη τῶν λειτουργικῶν καὶ πνευματικῶν ἀναγκῶν τῶν ἐγκατεστημένων στὸν Νομὸ Ἀττάλειας Ὀρθοδόξων πιστῶν.
.             Γνωρίζετε, ἀγαπητά μου παιδιά, τὶς προσπάθειες καὶ τὶς ἀγωνίες ὅλων μας τότε, νὰ βροῦμε ναὸ στὴν Ἀττάλεια, νὰ τὸν ἀγοράσουμε καὶ μάλιστα πανάκριβα, μὲ τὸ τεράστιο ποσὸν τῶν 500.000 Εὐρὼ καὶ ἂς ἦταν ἐρειπωμένος. Στὴ συνέχεια νὰ τὸν ἀναστηλώσουμε, διακοσμήσουμε, ἐξοπλίσουμε, ὥστε τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2011 νὰ εἶναι ἕτοιμος γιὰ τὰ Θυρανοίξια. Ὅπως ὅλοι ξέρετε παρόμοιος ἀγώνας ἔγινε, γιὰ νὰ ἔχετε καὶ στὴν Ἀλάνια τόπο λατρείας. Σὲ 1.556.406 Εὐρὼ ἀνέρχεται, κατὰ τοὺς ἐπισήμους οἰκονομικοὺς ἀπολογισμοὺς τῆς δεκαετίας αὐτῆς, τὸ συνολικὸ ποσὸ ποὺ χρειάστηκε νὰ συγκεντρώσουμε γιὰ νὰ καλύψουμε τὶς πάρα πάνω καὶ πολλὲς ἄλλες ἀνάγκες. Ἂν δὲ σκεφθεῖτε ὅτι αὐτὰ τὰ ἔργα ἔγιναν στὴν περίοδο τῆς παγκόσμιας οἰκονομικῆς κρίσης, ποὺ ὅλοι ζοῦμε, καταλαβαίνετε τὶς μεγάλες δυσκολίες ποὺ ἀντιμετωπίσαμε γιὰ τὴν ἐξασφάλιση τοῦ ποσοῦ αὐτοῦ. Πόσοι ἄνθρωποι ἀπὸ τὸ ὑστέρημά τους ἔδιναν ὅ, τι εἶχαν γιὰ νὰ βοηθήσουν τοὺς Ρώσσους ἀδελφούς, ποὺ ἔμεναν τόσα χρόνια ἀλειτούργητοι, νὰ ἀποκτήσουν ναούς, γιὰ νὰ μποροῦν νὰ ἐκκλησιάζονται καὶ νὰ κοινωνοῦν.
.               Καὶ νά, ὁ ἄλλος μεγάλος πόνος! Ὅταν, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ ὅλα τακτοποιήθηκαν καὶ ὅλοι σεῖς ἀποκτήσατε πλέον τοὺς ἱεροὺς Ναούς σας ἀνοιχτούς, τοὺς δικούς σας μόνιμους ἱερεῖς, γιὰ νὰ σᾶς ἐξυπητετοῦν καὶ ἁγιάζουν μὲ τὰ Ἱερὰ Μυστήρια, ἦρθε «ὡς κεραυνὸς ἐν αἰθρίᾳ» ἡ γνωστὴ πρόσφατη ἀπόφαση τῆς Συνόδου τοῦ Μίνσκ: Οἱ Ἐκκλησίες στὴν Ἀττάλεια εἶναι σχισματικές, ὅπως καὶ ὅλες οἱ ἄλλες Ὀρθόδοξες Ἐκκλησίες ποὺ ὑπάγονται στὸ Πατριαρχεῖο Κωνσταντινουπόλεως! Δηλαδὴ ὅλοι οἱ κόποι καὶ οἱ θυσίες χιλίων ἑπτακοσίων καὶ πλέον χριστιανῶν, κυρίως ἀπὸ τὸ ἐξωτερικό, ποὺ προσέφεραν μὲ τόση ἀγάπη τὸν ὀβολό τους, γιὰ νὰ ἀποκτήσετε οἱ Ρῶσοι Ὀρθόδοξοι στὴν Ἀττάλεια ναούς, πᾶνε χαμένες;
.               Ἀλλὰ κατὰ τὴν ἀπόφαση τῆς Ρωσσικῆς Συνόδου καὶ ὁ Ἐπίσκοπος καὶ οἱ Ἱερεῖς, ποὺ ἀναλάβαμε τὴν διαποίμανσή σας στὴν Ἀττάλεια καὶ Ἀλάγια, μετὰ ἀπὸ τὴν παράκληση τοῦ Πατριάρχου Μόσχας ἀοιδίμου Ἀλεξίου Β´, εἴμαστε σχισματικοί!
.               Καταλαβαίνετε τὸν ἀβάσταχτο πόνο πού μοῦ προκάλεσε αὐτὴ ἡ πολεμικὴ ὁμοδόξων Ἱεραρχῶν τῆς ἀγαπητῆς μου Ρωσσικῆς Ἐκκλησίας. Πόνο πρόσθετο,  γιατί ἡ κατάσταση αὐτὴ προξενεῖ σὲ μερικοὺς ἀπὸ σᾶς ταραχὴ καὶ ἀναστάτωση μὲ θλιβερὲς συνέπειες. Δυὸ πρόσφατα παραδείγματα.
.             Εἶχε κανονίσει μία μητέρα στὴν Ἀλάνια, μὲ τὴν συγκατάθεση τοῦ ἀλλοδόξου συζύγου της, νὰ βαπτίσει τὸ παιδί της στὴν Ἐκκλησία μας. Ἀκούει τὴν ἀπόφαση τοῦ Μίνσκ, ρωτάει γνωστό της ἱερέα στὴ Ρωσσία, κι ἐκεῖνος τῆς ἀπαγορεύει νὰ κάνει τὴ βάπτιση στὴν «σχισματικὴ» κατ᾽ αὐτὸν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὴν Ἀλάνια. Κατόπιν αὐτοῦ ἡ μητέρα πῆρε τὴν ἀπόφαση νὰ ἀφήσει τὸ παιδί της ἀβάπτιστο.
.             Ἄλλη περίπτωση. Πεθαίνει μία Ρωσσίδα. Οἱ συγγενεῖς της ἐρωτοῦν ἱερέα στὴ Ρωσσία τί νὰ κάνουν. Ἐκεῖνος τοὺς ἀπαγορεύει νὰ καλέσουν τὸν Ὀρθόδοξο Ἱερέα τῆς Ἀττάλειας νὰ κάνει τὴν Νεκρώσιμη Ἀκολουθία. Ἀποτέλεσμα· πῆγαν καὶ τὴν ἔθαψαν ὡς ἀβάπτιστη!
.               Ἄραγε ἔχουν ἀναλογισθεῖ οἱ Ἱεράρχες, ποὺ ἔχουν ἐπωμισθεῖ τὴν εὐθύνη τῆς σωτηρίας ψυχῶν «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανεν» τὶς θλιβερὲς συνέπειες, ποὺ θὰ εἶχε ἡ ἀπόφαση, ποὺ ἔλαβαν, καὶ τὴν ἀναστάτωση, ποὺ θὰ προκαλοῦσαν στὸν Ὀρθόδοξο κόσμο!
.               Γι᾽ αὐτό, παιδιά μου, ὁ πόνος μου κορυφώνεται καὶ γιὰ τὴν ψυχικὴ ζημιὰ ποὺ προκάλεσαν στὸν ἑαυτό τους τὰ Μέλη τῆς Ρωσσικῆς Συνόδου τοῦ Μίνσκ. Ἂν δὲν συναισθανθοῦν τὸ ὀλίσθημά τους, θὰ εἶναι ὑπόλογοι ἐνώπιον τοῦ Δικαίου Κριτοῦ: γιὰ τὴν ψυχικὴ ζημιὰ ποὺ προξενοῦν στοὺς ἀνὰ τὸν κόσμο ὀρθοδόξους πιστούς, τοὺς ὁποίους ὡς φαίνεται καθόλου δὲν ὑπολόγισαν· γιὰ τὸν διασυρμὸ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὰ μάτια μὴ χριστιανῶν καὶ ἑτεροδόξων· γιὰ τὸ σχίσμα ποὺ προξενοῦν στὴ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία· γιὰ τὴν ἀγνωμοσύνη καὶ ἐχθρότητα στὴ Μαρτυρικὴ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸ καταξιωμένον ἀπὸ αἰώνων Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἀπὸ τὸ ὁποῖο τὸ ρωσσικὸ Ἔθνος ἔλαβε τὸ Φῶς τοῦ Εὐαγγελίου καὶ ἀναγεννήθηκε.
.               Αὐτὸ ἄλλωστε τὸ ἀνεγνώριζε καὶ ὁ Μακαριώτατος Πατριάρχης Μόσχας καὶ πασῶν τῶν Ρωσσιῶν κ. Κύριλλος, ὅταν τὴν 4η Ἰουλίου 2009, προσφωνώντας τὸν Παναγιώτατο Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη κ. Βαρθολομαῖον, ἔλεγε: «Δὲν πρέπει νὰ λησμονοῦμε ὅτι τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρωσσίας συνδέουν ἰδιαίτερες σχέσεις μὲ τὸν πρῶτο κατὰ τὴν τάξη τῶν Διπτύχων Πατριαρχικὸ Θρόνο Κωνσταντινουπόλεως. Ἀπὸ αὐτὸν λάβαμε τὸ φώτισμα τοῦ φωτὸς τῆς πίστεως καὶ τὶς ἀρχὲς τῆς λόγιας σοφίας, τὴν ναοδομία καὶ τὴν ἁγιογραφία, τὴ λειτουργία καὶ ὅλη τὴν ποικιλία τῆς ἐκκλησιαστικῆς διαρθρώσεως». Εἴθε νὰ φωτίσει καὶ ἐνισχύσει ὁ Θεὸς τὸν Μακαριώτατον Πατριάρχη Μόσχας νὰ τηρήσει τώρα τὰ ὅσα ἔγραφε τὴν 9ην Φεβρουαρίου 2009 πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην: «Παναγιώτατε… θὰ καταβάλλομεν ὅλες τὶς προσπάθειες, γιὰ νὰ ἀναδεικνύεται ἐν ὁμονοίᾳ καὶ ἑνώσει τὸ κάλλος καὶ ἡ δόξα τῆς Ὀρθοδοξίας».
.               Γι᾽ αὐτὸ ἀδελφοί, ἀδελφὲς καὶ παιδιά μου ἀγαπητά, σᾶς παρακαλῶ ὅλοι μαζὶ νὰ συγκροτήσουμε ἕνα στρατόπεδο προσευχῆς. Ὄχι μόνον στὶς κοινές μας λατρευτικὲς Συνάξεις στοὺς ἱεροὺς Ναούς μας, ἀλλὰ καθημερινὰ καθένας μας νὰ προσεύχεται θερμά, γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ πρόβλημα ποὺ συγκλονίζει σήμερα τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Νὰ ἀπευθυνόμαστε μὲ πίστη πρὸς τὴν Κεφαλὴ τῆς Ἐκκλησίας, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος πρὸ τῆς σταυρώσεώς Του παρακαλοῦσε τὸν Πατέρα Του νὰ διασφαλίσει τὴν ἑνότητα ὅλων ὅσων θὰ πίστευαν εἰς Αὐτὸν «ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς». Καὶ νὰ τὸν παρακαλοῦμε θερμὰ νὰ παύσει τὰ σχίσματα τῶν Ἐκκλησιῶν. Νὰ φέρει τὴν εἰρήνη καὶ τὴν ἑνότητα σὲ ὁλόκληρη τὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία. Ὥστε αὐτὸ ποὺ οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι ἔψαλλαν τὴν Νύκτα τῶν Χριστουγέννων νὰ γίνει πραγματικότης: «Ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία»!

                                                   Μὲ θερμὲς πατρικὲς εὐχὲς

                                                     † Ὁ Πισιδίας Σωτήριος

ΠΗΓΗ: impisidias.com