ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ (Λυκ. Νάνης)

ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ Η ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ

ΣΥΝΤΟΜΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΕΝΕΡΓΕΙΩΝ
ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥΣ.

Γράφει ὁ Λυκ. Νάνης
Ἰατρός

ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

.               Ἀφορμὴ γιὰ τὴ σύνταξη τοῦ παρόντος κειμένου ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ γράφοντος ἀποτέλεσε ἡ κατάπτυστη ἐνέργεια μίας θλιβερῆς μειοψηφίας Λαρισαίων, μελῶν κάποιας αὐτοαποκαλούμενης “Ἀντιρατσιστικῆς Πρωτοβουλίας Λάρισας”, στὴν πραγματικότητα σφόδρα ρατσιστικῆς σὲ βάρος τῶν ἀντιφρονούντων ὅπως καταδεικνύεται ἀπὸ τὴ φασίζουσα πρακτική τους, μὲ ἀφορμὴ ἐκδήλωση τοῦ τοπικοῦ συλλόγου πολυτέκνων (βλέπε aktines.blogspot.com/2018/12/blog-post_41.html, aktines.blogspot.com/2018/12/blog-post_4.html), μὲ αἰχμὴ τοῦ δόρατος τὸ ζήτημα τῶν ἀμβλώσεων.Κάθε ἄλλο παρὰ μὲ ἐξέπληξε ἡ ἀπαίσια καὶ  σοφιστικὴ ρητορικὴ μὲ τὴν ὁποία οἱ προαναφερθέντες παρακμιακοὶ κύκλοι ὑπερπασπίζονται τὴν ἐν ψυχρῷ δολοφονία ἀθώων καὶ ἀνυπερασπίστων  ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων. Ἡ ὑποκρισία ξεχειλίζει ἀπὸ τὰ μπατζάκια τους κατὰ τὸ δὴ λεγόμενο.
.                 Ἄλλωστε ἡ συγκεκριμένη ρητορικὴ τυγχάνει αὐτούσια μὲ αὐτὴ τῶν “φεμινιστικῶν κύκλων”, ἑλληνικῶν καὶ διεθνῶν, ποὺ μὲ πρόσχημα τὸν ἀνεξέλεγκτο δικαιωματισμὸ τῶν “μητέρων”, σὲ βάρος τῶν ἀναφαίρετων δικαιωμάτων τοῦ ἐμβρύου, ἀσκοῦν ἀφόρητες καὶ καταθλιπτικὲς πιέσεις στὶς κυβερνήσεις τῶν κρατῶν μὲ σκοπὸ τὴν ἀποποινικοποίηση τοῦ ἰδιαζόντως εἰδεχθοῦς αὐτοῦ ἐγκλήματος καὶ δυστυχῶς ἔχουν κατορθώσει κάτι τέτοιο σὲ πολὺ μεγάλο βαθμό. Δυστυχῶς, ὅμως, ἡ ἐπαίσχυντη στάση ἀπέναντι στὴν ἀνυπεράσπιστη ἀνθρώπινη ζωὴ δὲν ἀποτελεῖ ἴδιον μονάχα τῶν διαφόρων, ἀριστερόστροφων, ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον, θεραπόντων τῆς διαβόητης “πολιτικῆς ὀρθότητας”, (ἡ Ἱστορία τῆς “πολιτικῆς ὀρθότητας” εἶναι διαδικτυακῶς προσιτὴ στὸν καθένα ἐνδιαφερόμενο καὶ καταδεικνύει πανηγυρικά τοῦ λόγου τὸ ἀληθὲς) ἀλλὰ καὶ κάποιων “συντηρητικῶν” κυβερνήσεων οἱ ὁποῖες μὲ διάφορα προσχήματα (γέννηση “προβληματικοῦ” νεογνοῦ, ψυχικὴ ὑγεία τῆς μητέρας, ἐναρμόνισή μας μὲ τὶς ἐπιταγὲς τῆς Εὐρωπαικῆς Ἕνωσης, μέγεθος τοῦ προβλήματος κ.λ.π.), τουλάχιστον στὴ χώρα μας, πρῶτες αὐτὲς ἄνοιξαν τοὺς ἀσκοὺς τοῦ Αἰόλου κάνοντας τὸ πρῶτο βῆμα στὴν ἐπειχείρηση τῆς πλήρους νομιμοποιήσεώς τους. Τὸ γεγονὸς αὐτὸ  μὲ ἔκανε νὰ ἀνατρέξω στὸ χρονικὸ τῶν ἐνεργειῶν καὶ νομοθετικῶν πρωτοβουλιῶν τῶν κατὰ καιροὺς πολιτικῶν ἡγεσιῶν, οἱ ὁποῖες ἐνῶ ἀπὸ τὴ μία πλευρὰ κόπτονται γιὰ τὴν καὶ συνταγματικῶς προστατευόμενη διὰ τοῦ δευτέρου ἄρθρου αὐτοῦ ἀξία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καθὼς καὶ γιὰ τὴν πρωτοφανῆ πληθυσμιακὴ-δημογραφικὴ συρρίκνωση τῆς πατρίδας μας ἀπὸ τὴν ἄλλη πράττουν τὸ πᾶν γιὰ νὰ τὴν ὑπονομεύσουν σὲ ἕνα ρεσιτὰλ ἀδίστακτου φαρισαισμοὺ καὶ ἀσυστόλου ὑποκρισίας, ἐρήμην της πλειοψηφίας τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, πρὸς δόξαν τῆς “ἑλληνικῆς δημοκρατίας κατὰ τὰ ἄλλα…

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΩΝ ΕΠΑΙΣΧΥΝΤΩΝ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΩΝ

.             Τὸ Σεπτέμβριο τοῦ 1978, ἡ ἐκ προμελέτης καὶ ἐν ψυχρῷ ἐμβρυοκτονία, ἔγκλημα ἰδιαζόντως εἰδεχθὲς καὶ φρικωδέστατο, τὸ μέγιστο τῶν ἐγκλημάτων μετὰ τὴν ὑπὸ τῶν Ἑβραίων ἐπιτελεσθεῖσα Χριστοκτονία, περιεβλήθη γιὰ πρώτη φορὰ τὴν ἰσχὺ νόμου στὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, ἐπὶ πρωθυπουργίας τοῦ “ἐθνάρχη” Κωνσταντίνου Καραμανλῆ τοῦ Α΄καὶ ὑπουργεύοντος στὸ ὑπουργεῖο Κοινωνικῶν Ὑπηρεσιῶν, τοῦ Σπύρου Δοξιάδη (παιδιάτρου καὶ καθηγητὴ Πανεπιστημίου τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς κατὰ τὰ ἄλλα…).
.             Εἶναι χαρακτηριστικό, ὅτι τὸ ἐν λόγῶ νομοσχέδιο, ἀποκληθὲν πρὸς παραπλάνηση τῶν ἀφελῶν καὶ εὐπίστων, “νομοσχέδιο περὶ εὐγονικῆς προστασίας” (μήπως θυμίζει λιγάκι Χίτλερ;;;), ὑψίστης σπουδαιότητος καὶ σημασίας, θρησκευτικῆς, ἠθικῆς, ἐθνικῆς, κοινωνικῆς, πολιτιστικῆς καὶ νομικῆς,  ὑπερψηφίστηκε καὶ κατέστη νόμος τοῦ Κράτους ἀπὸ τοὺς βουλευτές  καὶ τὶς βουλευτίνες τοῦ θερινοῦ τμήματος τῆς Βουλῆς (Μικρὰ Βουλή), ὡς τροπολογία (γράφε ντροπολογία…).  ποὺ προτάθηκε-κατατέθηκε ἀπὸ τὸν προαναφερθέντα ὑπουργὸ καὶ παιδίατρο Σ.Δοξιάδη σὲ ἕτερο, ἄσχετο νομοσχέδιο, αὐτὸ περὶ μεταμοσχεύσεων κυττάρων, ἱστῶν ὀργάνων καὶ λοιπῶν βιολογικῶν ὑλικῶν, πρὸς “δόξαν” τοῦ νομοθετικοῦ ἤθους βεβαίως-βεβαίως… Μὲ τὴν αἰσχρή, λοιπόν, καὶ ἀνίερη  σύμπραξη καὶ συνέργεια “ἐθνοπατέρων καὶ ἐθνομητέρων”, ἀπὸ ὅλες τὶς πτέρυγες τῆς τότε Βουλῆς (δεξιᾶς, κέντρου,κεντροαριστερᾶς καὶ ἀριστερᾶς) καὶ μὲ πρόσχημα, μᾶλλον ἀπατηλὴ κουκούλα τοῦ ἐγκλήματος, τὴν ἀποτροπὴ γεννήσεως “παθολογικοῦ νεογνοῦ”, ὅπως διελάμβανε αὐτολεξεὶ ἡ σχετικὴ διάταξη τοῦ νόμου, καὶ τὴν ψυχικὴ ὑγεία τῆς μητέρας ἄνοιξε ὁ δρόμος γιὰ τὴ μαζικὴ δολοφονία ἀθώων καὶ ἀνυπεράσπιστων ἀνθρωπίνων ὑπάρξεων.
.               Γιὰ τὴν Ἱστορία, ἀξίζει νὰ σημειώσουμε ὅτι προέβαλλαν τὰ στήθη τους στιγματίζοντας τὸ γενοκτονικὸ αὐτὸ νομοθετικὸ τερατούργημα καὶ καταψηφίζοντας τὸ οἱ τότε βουλευτὲς Στέλιος Παπαθεμελής, Λεωνίδας Γαλλὴς καὶ Χρῆστος Γραμματίδης.
.             Ἀντιθέτως , ὑπερψήφισαν τὴν ἐπάρατη ντροπολογία, καταστάντες ἔνοχοι ἐσχάτης προδοσίας τῆς ἀποστολῆς τους (τὸ ἄρθρο 2 τοῦ ἰσχύοντος Συντάγματος παρέχει κρατικὴ προστασία στὴν ἀξία τοῦ ἀνθρώπου) οἱ κάτωθι βουλευτὲς καὶ βουλευτίνες: Ν.Μπρισίμης (ὁ καὶ εἰσηγητής), Ἀθ.Δερβέναγας, Μ.Κυπριωτάκη-Περράκη, Β.Τσουδεροῦ, Β.Παπαδόπουλος, Ι. Ζαφειρόπουλος, Χ. Ροκόφυλλος, Μ. Δαμανάκη, Α. Κουτσόγιωργας, Α. Μαντζουλίνου, Κ. Νικολάου. Χαρακτηριστικὸ δεῖγμα τοῦ ἠθικοῦ ἐκπεσμοῦ ἐνίων ἐξ αὐτῶν τυγχάνει καὶ τὸ ἀπίστευτο γεγονὸς ὅτι κάποιοι καὶ κάποιες ζήτησαν νὰ ψηφισθῆ νόμος, ποὺ νὰ ἐπιτρέπη ἐξ ὁλοκλήρου τὶς ἀμβλώσεις καὶ ἐπιπλέον νὰ ἱδρυθοῦν ὑπὸ τοῦ Κράτους εἰδικὰ πρὸς τοῦτο Νοσοκομεῖα!!! Ὁ δὲ προεδρεύων, στὴ σχετικὴ συνεδρίαση, τότε γ΄ ἀντιπρόεδρος τῆς Βουλῆς ἐξέφρασε τὴν ἱκανοποίησή του γιὰ τὴν ἐπιτευχθεῖσα στὴν ψηφοφορία ἐπαίσχυντη ὁμοφωνία! Βαβαὶ τῆς ἀνομίας τῶν νομοθετῶν μας! Ἀλλὰ τέτοιοι εἴμαστε, τέτοιοι μᾶς κυβερνοῦν! Ἄ-νομος λαὸς εἴμαστε, ἄ-νομοι νομοθέτες μᾶς ἐξουσιάζουν!
.               Περιττὸ νὰ τονισθῆ ὅτι ὁ τότε ἡμερήσιος τύπος (μὲ τὴν ἐπαινετέα ἐξαίρεση τῆς ἐφημερίδος ΕΣΤΙΑ), ἐλεεινός, τρισάθλιος, ἀσεβής, ἀνήθικος καὶ διεφθαρμένος, μὲ τοὺς συντάκτες τῶν ἐφημερίδων νὰ ζοῦν ἐκ μισθωμάτων ἀσεβείας, ὅπως καὶ ὁ σημερινὸς στὴ συντριπτική του πλειοψηφία, δὲν μπόρεσε νὰ κρύψει τὴ χαρά του, ὁ ἀναίσχυντος, πανηγυρίζοντας γιὰ τὴ νομιμοποίηση τοῦ μεγίστου τῶν ἐγκλημάτων!
.            Ὅπως εἶναι φυσικό, ἀμέσως ξέσπασε θύελλα διαμαρτυριῶν ἀπὸ πλευρᾶς κυρίως ἐκκλησιαστικῶν καὶ θεολογικῶν παραγόντων, τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ τύπου, ἱεραποστολικῶν ἀδελφοτήτων καὶ μοναστικῶν κύκλων καὶ πρὸ παντός τοῦ πιστοῦ κλήρου καὶ λαοῦ.
.             Ἡ ΔΗΘΕΝ συντηρητικὴ κυβέρνηση Καραμανλῆ, αἰφνιδίως καὶ ἐπιτροχάδην, κατὰ τὸ μακαριστὸ Φλωρίνης Αὐγουστίνο, ἐν πλήρει ἀγνοίᾳ καὶ ἐπὶ παραθεωρήσει τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ, κατὰ τρόπο σφόδρα ἀντιδημοκρατικό, κατέθεσε διὰ τοῦ ἁρμοδίου ὑπουργοῦ πρὸς ψήφιση τὴν ἀπαίσια ντροπολογία, ἀποδεικνύοντας τὸ πολιτικό της ἤθος  καὶ τὸ μέτρο τοῦ σεβασμοῦ στὴν ἀνθρώπινη ζωὴ καὶ ἀξία ἀλλὰ καὶ τὸ πόσο τὴν συνεῖχε ἡ ραγδαία πληθυσμιακὴ συρρίκνωση τῆς πατρίδας μας λόγῳ τῆς πρωτοφανοῦς ὑπογεννητικότητος! Τὸ αὐτὸ ἰσχύει, καὶ μὲ τὸ παραπάνω, καὶ γιὰ τὴν τότε ἀντιπολίτευση, ποὺ μετὰ ὀκτὼ χρόνια, ἐπεξέτεινε καὶ ὁλοκλήρωσε τὸ ἔγκλημα, διευρύνοντας ὅπως ἦταν ἐξ ἀρχῆς ἀναμενόμενο, τὶς περιπτώσεις ἀποποινικοποιήσεως τῶν ἐπιτρεπόμενων ἀμβλώσεων πρὸς δόξαν τοῦ προοδευτισμοῦ καὶ τοῦ ἀνθρωπισμοῦ γιὰ τὸν ὁποῖον τόσο ὑποκριτικὰ καὶ φαρισαϊκὰ ἐκόπτετο καὶ κόπτεται! Τὸ πρῶτο σκαλοπάτι στὴ σκάλα τῆς διάπραξης τοὺ  ἐγκλήματος εἴναι  τὸ δύσκολο νὰ ὑπερπηδηθῆ, τὰ ὑπόλοιπα εἶναι εὔκολα!
.               Ἀξίζει, στὸ σημεῖο αὐτό, νὰ ὑπομνησθῆ καὶ ὑπογραμμισθῆ ὅτι ἡ κατάθεση πρὸς ψήφιση στὴ Βουλὴ τῆς ἐγκληματικῆς αὐτῆς ντροπολογίας ἔλαβε χώρα λίγο μετὰ τὴν ἀποκάλυψη ἐκκλησιαστικοῦ σκανδάλου. Οἱ συνειρμοὶ τυγχάνουν ἀναπόφευκτοι… (Ἡ ἀντίδραση τῆς τότε διοικήσεως τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας, ΟΧΙ ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΩΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΠΟΥ ΑΝΤΕΔΡΑΣΑΝ ΜΕ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ ΣΘΕΝΟΣ, ἀλλὰ τοῦ τότε “χάρτινου ἐπιτελάρχη”, κατὰ τὸ μακαριστὸ Ἐλευθερουπόλεως Ἀμβρόσιο, ἀρχιεπισκόπου Σεραφεὶμ καὶ τῆς περὶ αὐτὸν ΔΙΣ, ὑπῆρξε σὲ γενικὲς γραμμὲς ἄτονη καὶ χλιαρή, ἀρκεσθεῖσα σὲ παραστάσεις μητροπολιτῶν στοὺς ἁρμοδίους πολιτικοὺς παράγοντες καὶ στὴν ἔκδοση ἐγκυκλίων, ἐπίσης χλιαρῶν καὶ ἀτόνων καὶ ὁ νοῶν νοείτω…).
.             Καὶ φθάσαμε ἔτσι στὸ σημεῖο, μετὰ ἀπὸ ὀκτὼ χρόνια, ἐπὶ κυβερνήσεως τοῦ σοσιαλ-μαρξιστικοῦ ΠΑΣΟΚ, (στὰ ἴχνη τοῦ ὁποίου, σὲ πολὺ χειρότερη ἔκδοση, “βελτιωμένη” καὶ “ἐπηυξημένη”, ἀναφορικὰ μὲ τὴν ἀντιεκκλησιαστική, ἀντεθνική, καὶ ἀνήθικη νομοθετικὴ ἐπιδρομή, βαδίζει ὁ ΣΥΡΙΖΑ, τὸ πλέον διεστραμμένο ἰδεολογικὰ κόμμα ποὺ ἐμφανίσθηκε ποτὲ στὴν ἑλληνικὴ πολιτικὴσκηνὴ) νὰ ψηφισθῆ καινούργιο νομοθετικὸ ἐξάμβλωμα, ἀσυγκρίτως χειρότερο τοῦ πρώτου, τὸ ὁποῖο χαρακτηρίσθηκε ὡς ἀτελές… (Ἀτελὲς ἔγκλημα…Ἦλθε ἡ ὥρα νὰ γίνει πλῆρες! Καὶ μὴ χειρότερα)! Τὸ θέμα εἶχε ἀνακινηθεῖ  ἤδη ἀπὸ τὶς ἀρχὲς τοῦ 1984 (δηλώσεις τοῦ τότε ὑπουργοῦ Δικαιοσύνης Ἀλ. Μαγκάκη στὶς 19/1/1984) ἐπὶ τῇ βάσει τῶν ὁποίων καταρτίσθηκε σχέδιο νόμου γιὰ τὴν περαιτέρω ἀποποινικοποίηση τῶν φρικωδῶν καὶ γενοκτονικῶν ἀμβλώσεων, καρπὸς τῆς συνεργασίας τῶν πολιτικῶν “φωστήρων”, τότε ὑπουργῶν Δικαιοσύνης Ἀλ. Μαγκάκη, Ὑγείας καὶ Πρόνοιας Παρ.Αὐγερινοῦ (ἰατροῦ κατὰ τὰ ἄλλα) καὶ ὑφυπουργοῦ Ὑγείας καὶ Πρόνοιας Μαρίας Κυπριωτάκη-Περράκη (μαιευτῆρος-γυναικολόγου κατὰ τὰ ἄλλα…). Εἶναι χαρακτηριστικὸ ὅτι ὁ προδιαληφθεὶς ὑπουργὸς Μαγκάκης στὶς προαναφερθεῖσες δηλώσεις του ἀναφέρθηκε σὲ σχετικὴ ὑπόσχεση ποὺ ἔδωσε τὸ 1981 ὁ τότε ἀρχηγὸς τῆς ἀξιωματικῆς ἀντιπολιτεύσεως καὶ μετέπειτα πρωθυπουργὸς Ἀνδρέας Παπανδρέου…
.             Πρὸς τὴν κατεύθυνση τῆς σύνταξης καὶ τοῦ καταρτισμοῦ τοῦ ἐν λόγῳ σχεδίου νόμου κινήθηκε δραστήρια τότε καὶ  ἡ διαβόητη ΕΓΕ (Ἕνωση Γυναικῶν Ἑλλάδας), τῆς ὁποίας προΐστατο ἡ τότε σύζυγος τοῦ τότε πρωθυπουργοῦ κ. Μάργκαρετ Τσὰντ-Παπανδρέου. Τὸ χειμώνα τοῦ 84, οἱ κυρίες αὐτές, ἐφοδιασμένες μὲ ἀπίστευτο θράσος, μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν κα Μάργκαρετ, χωρὶς αἰδὼ καὶ συστολή, διαδήλωσαν ὑπὲρ τῶν ἀμβλώσεων (τόση ἀγάπη ἔχουν φαίνεται πρὸς τὴ μητρότητα καὶ τὴν ἀγέννητη ζωή…). Στὶς ἀρχές, δέ, τοῦ 1985, 460  γυναῖκες, μέλη τῆς “αὐτόνομης κίνησης γυναικῶν”, μὲ μία ἰδιαζόντως προκλητικὴ ἐπιστολή τους στὸν τύπο δήλωσαν, σὲ ἕνα ρεσιτὰλ ἀδιστακτωσύνης καὶ ἀδιαντροπιᾶς, ὅτι ὑποβλήθηκαν σὲ ἄμβλωση! Σὲ ἑπτὰ ἐξ αὐτῶν ἀσκήθηκε ποινικὴ δίωξη! Αὐτὸ ἦταν! Ξανὰ στοὺς δρόμους οἱ κυρίες τῆς ΕΓΕ, μὲ ἐπικεφαλῆς τὴν κα Μάργκαρετ, νὰ ὁλολύζουν διαμαρτυρόμενες καὶ νὰ πιέζουν γιὰ τὴν πλήρη ἀποποινικοποίηση τῶν ἀμβλώσεων! Γυναῖκες καὶ μητέρες νὰ σοῦ πετύχει!!! Κάποιοι θεωροῦν ὅτι αὐτὴ ὑπῆρξε καὶ ἡ ἀφορμή, ὄχι ἡ αἰτία, γιὰ τὴν κατάθεση τοῦ δολοφονικοῦ νομοσχεδίου.
.            Οἱ τότε πολιτικοὶ ἄρχοντες ἀναγκάσθηκαν πρὸς καιρόν, ἀρχικὰ λόγῳ τοῦ ἐκραγέντος  καταιγισμοῦ διαμαρτυριῶν (ἀσυγκρίτως ἐντονότερου καὶ πλέον ἐκτεταμένου ἐν σχέσει μὲ αὐτὸν τοῦ 1978) , ἀλλὰ λίγο καιρὸ  ἀργότερα καὶ γιὰ πολιτικοὺς-κομματικοὺς λόγους (ἐπικείμενες ἐκλογές), νὰ ἀναστείλουν τὴν κατάθεση στὴ Βουλὴ τοῦ καταρτισθέντος νομοσχεδίου, παίζοντας κλασσικὰ πολιτικάντικα παιγνίδια. Ὥσπου, τὴν ἀποφράδα ἡμέρα τῆς 20ης Μαρτίου τοῦ 1986 κατέθεσαν, οἱ ἀδίστακτοι προαναφερθέντες πολιτικάντηδες, διὰ τῶν  ὑπουργῶν Ὑγείας Γεννηματᾶ καὶ Δικαιοσύνης  Μαγκάκη, τὸ νέο νομοσχέδιο γιὰ τὶς ἀμβλώσεις, ἀσυγκρίτως χειρότερο, ὅπως ἄλλωστε ἀναμενόταν καὶ ὅπως προείπαμε, τοῦ πρὸ ἑξαετίας κατατεθέντος.
.             Ἀμέσως καὶ σὲ πανελλήνια κλίμακα προκλήθηκε παλλαϊκὸς ξεσηκωμός. Ἐπίσκοποι, πρεσβύτεροι, ὁ ΙΣΚΕ, ἱερὲς μονές, ἁγιορείτικες καὶ μή, καθηγητὲς Πανεπιστημίου τῶν Ἰατρικῶν καὶ Θεολογικῶν Σχολῶν, ὀρθόδοξες ἱεραποστολικὲς ἀδελφότητες, ἐκκλησιαστικὲς ἐφημερίδες καὶ θρησκευτικὰ ἔντυπα, σύλλογοι καὶ σωματεῖα, καὶ πρὸ πάντων ὁ πιστὸς λαὸς τοῦ Θεοῦ, κάθε ἄλλο παρὰ ἄφησαν ἀναπάντητη τὴν πρόκληση τῆς ἀντιχρίστου Πολιτείας.
.               Ἐκτὸς ἀπὸ τὶς ἀνακοινώσεις-παρεμβάσεις-φυλλάδια-διαφώτιση, τὴν ὁποία ἀνέλαβαν, διοργανώθηκαν καὶ ὀγκώδη συλλαλητήρια στὴν πρωτεύουσα, τὴ Θεσσαλονίκη καὶ κάποιες ἐπαρχιακὲς πόλεις μὲ ἐκλεκτοὺς ὁμιλητές. Δυστυχῶς στὸ συλλαλητήριο τῆς Ἀθήνας δὲν δόθηκε γραμμὴ ἀπὸ τὴν ἀρχιεπισκοπὴ Ἀθηνῶν νὰ παρευρεθοῦν κατὰ τρόπο μαζικὸ οἱ κληρικοί της ἐνῶ δὲν παρέστησαν οὔτε οἱ τότε βοηθοὶ ἐπίσκοποι (ἀφήνω στοὺς ἀναγνῶστες νὰ ἐξαγάγουν τὶς σχετικὲς κρίσεις…). Τότε γινόντουσαν συλλαλητήρια, καὶ μάλιστα ὀγκωδέστατα, γιὰ τὰ κατὰ καιροὺς κατατιθέμενα ἀντιχριστιανικά, ἀνθελληνικὰ καὶ ἀντισυνταγματικὰ νομοσχέδια, παρὰ τὸ σαμποτάζ τοῦ τότε ἀρχιεπισκόπου Σεραφείμ! Τότε, ὅμως, εἴχαμε μπροστάρηδες τοὺς Καντιώτηδες, τοὺς Σεβαστιανούς, τὸν Ἀμβρόσιο Ἐλευθερουπολεως, τὸ Σιδηροκάστρου Ἰωάννη, τὸν Ὕδρας Ἱερόθεο, τὸν πάπα-Δημήτρη τὸν Κλοῦτσο, τὸν π. Νικόλαο τὸ Φίλια, τὸν καθηγητὴ Μουρατίδη, τὸν Σ. Σάκκο, τὸ Ν. Σωτηρόπουλο καὶ ἄλλους εὐθαρσεῖς κληρικοὺς καὶ λαϊκούς! Εἴχαμε καὶ τὶς δυναμικὲς νεολαῖες τῶν τόσο αἰσχρῶς διαβληθεισῶν ὀρθοδόξων ἱεραποστολικῶν ἀδελφοτήτων. Καὶ δὲν εἴχαμε τοὺς διαφόρους πάπα-Θερμοὺς νὰ ἰσχυρίζονται ὅτι “οἱ ἀγῶνες γιὰ τὸ Μακεδονικὸ καὶ τὶς ταυτότητες εἶναι χαμένες εὐκαιρίες γιὰ τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος” οὔτε τὶς διάφορες “ψευτο-θεολογικὲς ἀκαδημίες”-σφηκοφωλιὲς νὰ ποινικοποιοῦν, ἐκκλησιαστικὰ καὶ θεολογικά, τοὺς ἐθνοκεντρικοὺς ἀγῶνες τῶν Ἑλλήνων ἱεραρχῶν. Γιὰ λόγους ἱστορικῆς δικαιοσύνης ὀφείλουμε νὰ ἐπαινέσουμε καὶ τὸν μετέπειτα ἀρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο ποὺ κατέβασε τὸ λαὸ στὸ “ἅγιο πεζοδρόμιο”, μὲ ἀφορμὴ τὸ κολοσσιαῖο θέμα τῶν ταυτοτήτων, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν ἀφωνότερο ἰχθύος καὶ ἀπραγότερο βατράχου διάδοχό του, τὸν κατὰ σειρὰν δεύτερο “χάρτινο ἐπιτελάρχη” μετὰ τὸ Σεραφεὶμ Τίκα…
.               Τελικὰ τὸ φρικαλέο νομοσχέδιο κατέστη νόμος τοῦ Κράτους πρὸς αἰώνια καταισχύνη καὶ στιγματισμὸ τῶν συντακτῶν, ὑποστηρικτῶν καὶ ψηφισάντων αὐτό, καθὼς καὶ ὅσων τὸ ἐπεκύρωσαν διὰ τῆς θέσεως τῆς ὑπογραφῆς τους κατωθεν αὐτοῦ. Τὸ καταψήφισαν οἱ τότε ἀντιπολιτευόμενοι βουλευτὲς τῆς Νέας Δημοκρατίας (πρὸς τιμήν τους), καθὼς καὶ οἱ Ν. Ψαρουδάκης καὶ Σ. Παπαθεμελῆς, ἐνῶ ὁ τότε πρόεδρος τῆς ΕΔΗΚ Ι. Ζίγδης πρότεινε τὴ διενέργεια δημοψηφίσματος. Γιὰ τὴν Ἱστορία ὀφείλουμε νὰ ἀναφέρουμε τὰ ὀνόματα τῶν εἰσηγητῶν-ὑποστηρικτῶν τῶν ἀμβλώσεων (Α.Φιλιππόπουλος-ΠΑΣΟΚ., Μ.Δαμανάκη-ΚΚΕ καὶ Ν.Ἀναστασόπουλος -ΔΗΑΝΑ). Σὲ κατάπτυστες τοποθετήσεις ὑπὲρ τῶν ἀμβλώσεων προέβησαν οἱ Γ. Γεννηματᾶς, Α. Κακλαμάνης παπαδοπαίδι κατὰ τὰ ἄλλα, μὲ ἰδιαζόντως προκλητικὴ ἀγόρευση), Ἀλ. Μαγκάκης, Χ. Πρωτοπαππᾶς, Εἰρήνη Λαμπράκη, Κ. Μπουρδάρα, γνωστὴ καὶ μὴ ἐξαιρετέα…).
.               Ἐπὶ τῇ βάσει δημοσιεύματος τῆς τότε ἐκδιδομένης ἐκκλησιαστικῆς ἐφημερίδος “ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝ”, ποὺ ἀναπαρήγαγε σχετικὸ δημοσίευμα τοῦ περιοδικοῦ “ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ”, ὁ τότε πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας Χ. Σαρτζετάκης ἀρχικὰ ἐξέφρασε τὴν ἄποψη, μιλώντας στὸν τότε ὀλετήρα τῆς Νέας Γενιᾶς, ἀλήστου μνήμης  ὑπουργὸ Λαλιώτη, ὅτι πρέπει νὰ ἐπανεξετασθοῦν τὰ ζητήματα ποὺ ἅπτονται τοῦ διαβόητου “οἰκογενειακοῦ προγραμματισμοῦ”, γράφε ἀπο-προγραμματισμοῦ καὶ διαλύσεως τῆς οἰκογενείας.
.             Καὶ φυσικὰ οἱ φεμινίστριες τῆς ΕΓΕ ἄδραξαν τὴν εὐκαιρία, μὲ ἀφορμὴ τὶς δηλώσεις Σαρτζετάκη, γιὰ νὰ ξεράσουν στὴ δημοσιότητα  τὸ βορβορώδη τρόπο τοῦ σκέπτεσθαι ποὺ τὶς χαρακτηρίζει μιλώντας ἀναίσχυντα γιὰ “παιδοποιητικὲς μηχανὲς” καὶ γιὰ “ἀναφαίρετο δικαίωμα τῆς γυναίκας γιὰ τὸ πόσα παιδιὰ θὰ κάνει” καὶ ἄλλες τέτοιες ἀ-νοησίες, σοφιστεῖες καὶ προφάσεις ἐν ἁμαρτίαις. Δυστυχῶς, ὅταν ἦλθε ἡ ὥρα τῆς ὑπογραφῆς, ὁ τότε ἀνώτατος ἄρχων δὲν ἀνέπεμψε τὸ φονικὸ νομοσχέδιο στὴ Βουλὴ ἀλλὰ ἔθεσε σὲ αὐτὸ τὴν ὑπογραφή του πρὸς καταισχύνη του καὶ στιγματισμό του. Γιὰ αὐτὸ καὶ ὁ μακαριστὸς Φλωρίνης Αὐγουστίνος ἀρνήθηκε νὰ τὸν δεχθεῖ στὴ Φλώρινα μετὰ τὸ θλιβερὸ καὶ ἀπαράδεκτο γιὰ ὀρθόδοξο χριστιανὸ πολιτειακὸ ἄρχοντα συμβάν, στοιχούμενος στὴ γραμμὴ κολοσσιαίων ἐκκλησιαστικῶν ἀναστημάτων τοῦ παρελθόντος.
.           Τὸν κ. Σαρτζετάκη θεοφιλῶς ἤλεγξε λίγο καιρὸ ἀργότερα καὶ ὁ τότε ἐκπρόσωπος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Διονυσίου π.Ἰωσὴφ σὲ ἐπίσκεψη τοῦ πρώτου στὸ Ἅγιον Ὄρος. Δυστυχῶς ὁ τότε πρόεδρος τῆς Δημοκρατίας ἀντὶ νὰ ζητήση συγγνώμη γιὰ τὸ σκανδαλισμὸ τοῦ λαοῦ δήλωσε ὅτι ὁ ἐν λόγῳ νόμος ἦταν ἐπιλογὴ τῆς ἐθνικῆς  ἀντιπροσωπείας… (Σήμερα ἔνιοι ἐκκλησιαστικοὶ “ἡγέτες” χαριεντίζονται πίνοντας οὐζάκια μὲ τὸν ὀλετήρα καὶ ἐθνοπροδότη Τσίπρα καὶ τὸν καταστροφέα τῆς παιδείας  Γαβρόγλου! Ὢ τῆς θλιβερᾶς ἀπονοίας των!).
.             Στὸ σημεῖο αὐτὸ ἀξίζει νὰ ἐξαρθῆ ἡ θαρραλέα στάση τοῦ τότε μητροπολίτη Νικοπόλεως Μελετίου, ποὺ κατήρτισε, κατέθεσε καὶ ἀνέγνωσε μία θαυμάσια ἐπὶ συνόδῳ καὶ ἀρκούντως ἐμπεριστατωμένη εἰσήγηση γιὰ τὶς ἀμβλώσεις καὶ ἐξεφώνησε σχετικὸ ἐπικριτικό τῆς νομιμοποιήσεως τῶν ἀμβλώσεων λόγο τὴν Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας στὸν καθεδρικὸ ναὸ τῶν Ἀθηνῶν, καθὼς καὶ τῶν τότε βουλευτῶν ἀειμνήστου Νικολάου Ψαρουδάκη (ἀπέστειλε ἐλεγκτικὴ ἐπιστολὴ στὸν ἀρχιεπίσκοπο Σεραφεὶμ καὶ τὴ ΔΙΣ γιὰ τὴν πλαδαρή της ἀντίδραση καὶ στάση στὸ ὅλο ζήτημα προκαλώντας τὴ δυσμένεια τῆς ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν) καὶ Στέλιου Παπαθεμελῆ ποὺ καταψήφισαν, στιγματίζοντάς το, τὸ  νομοσχέδιο τοῦ αἴσχους.
.               Ἐπίσης σημαντικὴ ὑπῆρξε ἡ συμβολὴ στὸν ἀγώνα κατὰ τῆς  ἀποποινικοποιήσεως τῶν ἀμβλώσεων τοῦ μακαριστοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωρόπουλου, διὰ τῆς ἀνεπαναλήπτου γραφίδος του, τῆς κας Εἰρήνης Δορκοφίκη, γνωστῆς δικηγόρου τῶν Ἀθηνῶν, τοῦ προέδρου τοῦ ἐν Λεμεσῷ τῆς Κύπρου ἐδρεύοντος  “Συλλόγου προστασίας τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ”, κ. Σάββα Μιχαηλίδη, τοῦ καθηγητῆ τῆς Μαιευτικῆς καὶ Γυναικολογίας στὸ ΕΚΠΑ Δημ. Παπαευαγγέλου καθὼς καὶ ἄλλων πανεπιστημιακοὶ ἰατρῶν καὶ θεολόγων. Τὴν ἴδια στιγμὴ ὁ τότε ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν Σεραφεὶμ καὶ ἐνῶ ὁ ἀγώνας κορυφωνόταν, “ἀλλοιθώριζε” μὲ ἐγκυκλίους τοῦ τότε διευθυντῆ νεότητος καὶ νῦν μητροπολίτη Γουμενίσσης στὸ θέμα τῶν κατηχητῶν τῆς ἀρχιεπισκοπῆς, στοχοποιώντας, ἐμμέσεως, τοὺς κατηχητὲς καὶ κατηχήτριες ποὺ σχετιζόντουσαν μὲ τὶς ὀρθόδοξες ἱεραποστολικὲς ἀδελφότητες… Ἰδοὺ μὲ τί κατατρίβεται ἡ ἐκκλησιαστικὴ διοίκηση σὲ περιόδους ἀγώνων…

ΕΠΙΛΟΓΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ

.             Αὐτὸ εἶναι τὸ χρονικό, ἐντελῶς περιληπτικά, τῶν περὶ τὴν ἀποποινικοποίηση-νομιμοποίηση τῶν δολοφονικῶν καὶ γενοκτονικῶν ἀμβλώσεων, ἐνεργειῶν καὶ πρωτοβουλιῶν τῶν κατὰ καιροὺς πολιτειακῶν καὶ πολιτικῶν ἡγεσιῶν. Οἱ τελευταῖες ἀπέδειξαν πανηγυρικὰ ὅτι ψεύδονται ἀσύστολα, ὅταν κόπτονται γιὰ τὴν καὶ συνταγματικῶς προστατευόμενη ἀξία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς καθὼς καὶ γιὰ τὴν πρωτοφανέστατη πληθυσμιακὴ συρρίκνωση τῆς πατρίδος μας συνεπείᾳ τῆς ὑπογεννητικότητος. Οἱ ἴδιοι ἐνῶ ἔχουν ἀναγνωρίσει ὅτι τὸ λεγόμενο “δημογραφικὸ πρόβλημα” συνιστᾶ τὸ ὑπ᾽ ἀριθμὸν 1 δημόσιο πρόβλημα σήμερα, ἐν τούτοις  πράττουν τὸ πᾶν γιὰ τὴ μὴ λύση καὶ τὴ διαιώνιση καὶ αὔξηση τοῦ συγκεκριμένου προβλήματος  καθιστώντας τὴ χώρα μας ἕνα ἀπέραντο γηροκομεῖο!
.           Ἐπιπροσθέτως, στὸ σχετικῶς βραχείας ἐκτάσεως κείμενό μας, εὔκολα μπορεῖ κανεὶς νὰ διακρίνει τὴν ἀβελτηρία τῆς τότε ἐκκλησιαστικῆς ἡγεσίας, τῆς ὁποίας τὴ γραμμὴ συνεχίζει μὲ πιστότητα καὶ συνέπεια καὶ ἡ σημερινὴ ὑπὸ τὸν κ.Ἱερώνυμο τὸ Β΄.
.             Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἡγεσία ὀφείλει ὄχι μονάχα νὰ διαφωτίζει συνεχῶς τὸ ποίμνιο γιὰ τὸ μέγεθος τοῦ ἀνοσιουργήματος καὶ τὶς ἐπὶ τῇ βασει τῶν ἱερῶν κανόνων προβλεπόμενες ποινὲς ἀλλὰ καὶ νὰ ἀποκόψη ἀπὸ τὴν ἐκκλησιαστικὴ κοινωνία ὅσους πρωτοστατοῦν στὴν ψήφιση τῶν σχετικῶν νόμων ἀλλὰ καὶ ὅσων διενεργοῦν ἀμβλώσεις (“μητέρες”- σύγχρονες Μήδειες, συνευδοκοῦντες καὶ προτρέποντες συγγενεῖς,γυναικολόγοι ἰατροὶ καὶ μαῖες). Ἐπίσης θὰ πρέπει νὰ ἐπιβάλει πνευματικὰ ἐπιτίμια σὲ ὅσους ἀποφεύγουν τὴν τεκνογονία (γονεῖς καὶ ἀ-πνευμάτιστους πνευματικούς τους ποὺ “εὐλογοῦν” τὴ σατανικὴ ἐπιλογὴ τῶν πνευματικῶν τους παιδιῶν καὶ τοὺς ἐπιτρέπουν ἀδεῶς νὰ μετέχουν τῶν ἀχράντων μυστηρίων!!!) καὶ νὰ ἀνανεώση συντόμως τὴν ἐγκύκλιό της περὶ τεκνογονίας τοῦ 1978).

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ