Η περιπέτεια παρακολούθησης μιας εκδήλωσης …στην Ελλάδα!

Αλεξάνδρειο Μέλλαθρο στην Θεσσαλονίκη.

Ειρήνη  Μαρούπα – Δικηγόρος Ποινικολόγος

Δυστυχώς δεν είναι μυθιστόρημα. Είναι πραγματικότητα (που ίσως αρνούμαστε να συνειδητοποιήσουμε)!

Ελληνίδες, Έλληνες.

Αδέλφια. Το διαδίκτυο και η επανάσταση του fb δεν μας ωφελεί. Χθες είχα δικαστήριο στην Θεσσαλονίκη. Αυτός ήταν ο λόγος που βρέθηκα εκεί.

Είχα πει, ότι σε διαδήλωση χωρίς αντιασφυξιογόνο μάσκα, με τα ματ να ασελγούν στο σώμα και την ψυχή

άοπλων ελλήνων, δεν ξαναπάω. Κι έτσι το εισιτήριό μου ήταν για τις 6 το απόγευμα της Παρασκευής.

Έμαθα όμως στην διάρκεια της ημέρας ότι στο ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΟ Μέλλαθρο, όπου στα ένδοξα δάπεδά του, τίμησαν τον ένδοξο Άρη και την Ελλάδα μαζί, παικταράδες, θα μιλούσε η μαριονέτα που παριστάνει τον πρωθυπουργό.

Με ελεύθερη είσοδο. Το διπλοέλεγξα. ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΙΣΟΔΟ, κατόπιν επίδειξης ταυτότητας. Εντάξει είπα. Όλα καλά. Δημοκρατία, μας λέει ότι θα πει, στα χώματα που γέννησαν κι έθρεψαν και δόξασαν την Ελλάδα με Αλέξανδρους.

Ας είμαι καλοπροαίρετη. Άστον να αποδείξει την δημοκρατία, αφού έτσι την ονομάζει. Καλό κορίτσι είμαι, δικηγόρος μάλιστα, αδίκημα δεν έχω την πρόθεση ούτε και πρόκειται ποτέ να διαπράξω, όλα καλά.

Αλλάζω εισιτήριο λοιπόν για το πρωί. Μένω να θαυμάσω την μαριονέτα να λέει κοιτώντας ΕΜΕΝΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ότι μόλις έφτιαξε νέο κράτος, αυτό της Μακεδονίας, με εδάφη ανέκαθεν Ελληνικά! Σημειώσατε το «Μακεδονία της Δημοκρατίας», πόσο ταιριάζει με την συνταγματική ονομασία, κλοπή του ονόματός μας, των Σκοπίων; «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ»; Τίποτα δεν είναι τυχαίο.... Πιστέψτε στα μάτια σας και τα αυτιά σας.

Ώρα 18.00, ως 18.10 εγώ και ο πρόεδρος των Μακεδόνων, των αληθινών Μακεδόνων, των ΕΛΛΗΝΩΝ, Γεώργιος Τάτσιος φθάνουμε στο άδειο Αλεξάνδρειο. Τα λεωφορεία εξ Αθηνών δεν έχουν φτάσει ακόμα. Για να μαζευτούν οι κλακαδόροι της μαριονέτας που αποκάλυψε ο άλλος Παναγούλης, για το παλάτι των σπορ!

Βλέπουμε στον προαύλιο χώρο, παρατεταγμένους 3 σειρές επάλληλες κομάντος (κυριολεκτικά), της κρατικής ασφάλειας. Κάτι ντερέκια ίσαμε εκεί πάνω. Με βλέμμα που δεν εστίαζε σε στους ανθρώπους, (στο άπειρο κοιτούσε), καλά εκπαιδευμένους για ειδικές αποστολές. Ρομπότ. Καμία σχέση με αυτό που γνωρίζουμε όλοι ως αστυνομικούς, ακόμα και ασφαλείας, ακόμα και στις διώξεις ειδικών εγκλημάτων (ξέρω τι σας λέω, έχω εμπειρία κοντά 20ετή πια ποινικών δικαστηρίων).

Μπαίνουμε. Άλλες 3 σειρές ίδιων θηρίων με βλέμμα στον ορίζοντα, πριν τα μηχανήματα ελέγχου.

Καλά, ποιούς περιμένουν; αναρωτιέμαι. Τόσο πολύ φοβούνται τον ελληνικό λαό; Τους Μακεδόνες; ή μήπως την ιδέα ΟΤΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΙΝΑΙ ΑΗΤΤΗΤΟΙ όταν αποφασίζουν κάτι, προσπαθούν να αποδιώξουν;

Προχωράω. Εγώ στο αριστερό μηχάνημα, ο κ. Τάτσιος στο δεξιό. Βγάζουμε αντικείμενα, τσάντες τηλέφωνα και περνούμε ξεχωριστά από μηχάνημα. Με καλούν οι αστυνομικοί να βγάλω παλτό, καπέλο. Το πράττω. Μην ανησυχείτε τους λέω. Ήρθαμε να χειροκροτήσουμε τον πρωθυπουργό μας. Άοπλοι. Με μόνο όπλο ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ.

Περνώ τον έλεγχο. Το ίδιο και ο Τάτσιος. Μας ζητούν ταυτότητες και μας ζητούν να περιμένουμε. Τους απαντώ ότι δεν ανησυχούμε, είμαι δικηγόρος, είμαι απολύτως νομοταγής και μετά χαράς θα περιμένουμε.

Μετά 5 λεπτά, αφού εισήλθαν και εξήλθαν σε ένα δωματιάκι αριστερά όπου ήταν εγκατεστημένοι κομπιουτεράδες, εξέρχεται ένας κύριος (ο διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ, θα βρω όνομα, ένας με σπαστά μαλλιά γκρίζα και πλακέ πρόσωπο), και μας λέει:

«Δεν μπορείτε να εισέλθετε». «Γιατί;» Ρωτώ. Γιατί έτσι, μου απαντά. ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΕΙΣΕΛΘΕΤΕ.

«Είναι δημόσια εκδήλωση και είναι δημόσιος χώρος. Γιατί δεν μπορούμε να μπούμε»; τον αντιρωτώ. Γιατί έτσι μου λέει, γράψατε ότι είναι ανεπιθύμητος ο πρωθυπουργός Είναι ΙΔΙΩΤΙΚΗ εκδήλωση και μπαίνει όποιος θέλουμε εμείς». Πού το διαβάσατε ότι έγραψα εγώ ανεπιθύμητο τον πρωθυπουργό; αντιρωτώ. Δείξτε μου το και θα φύγω. Ίσα ίσα που είπα ότι θα έρθω να χειροκροτήσω τον πρωθυπουργό μας».

«Είναι ιδιωτική εκδήλωση» μου ξαναλέει.

«Πού το γράφει αυτό κύριε;» τον ρωτώ. Εγώ διάβασα στις αφίσες και άκουσα στις τηλεοράσεις ότι ο πρωθυπουργός θα απευθυνθεί στον ελληνικό λαό για την «Μακεδονία της Δημοκρατίας». (ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΥΠΟΣΥΝΕΊΔΗΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, ΣΕ ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ ΚΛΕΦΤΗ, ΤΟΥ ΣΦΕΤΕΡΙΣΤΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΜΑΣ: «Δημοκρατία της Μακεδονίας».) Εγώ είμαι ελληνικός λαός. Και ήρθα να ακούσω, Πώς μου απαγορεύετε την είσοδο; Και πείτε μου το όνομά σας, σας παρακαλώ» .

Απάντηση: «Δεν σας λέω το όνομά μου γιατί θα το δω στο διαδίκτυο γραμμένο (...!). Και δεν μπορείτε να μπείτε γιατί είναι ιδιωτική η εκδήλωση (...!). Δείξτε μου πού λέει ιδιωτική εκδήλωση απαντώ. Καλώς του λέω, φεύγουμε. Αυτή είναι η δημοκρατία σας;

Στο μεταξύ βλέπω έναν ταξίαρχο και έναν υποδιευθυντή της αστυνομικής διεύθυνσης Θεσσαλονίκης (τους είχα δει και γνωρίσει, όταν είχα επισκεφθεί με την κυρία Νίνα Γκατζούλη στις 7 Σεπτέμβρη την διεύθυνση για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα μας ρίξουν χημικά στην διαδήλωσή μας κι ότι θα συλληφθούν οι πράκτορες ξένων εθνών που κάνουν τα επεισόδια. (Την συνέχεια την τότε, την γνωρίζετε. Οι πράκτορες έπαιζαν το κορόιδο με τους αστυνομικούς με κορόιδο εμάς, όσους έλληνες πολίτες ήμασταν εκεί!).

Χαιρετώ διά χειραψίας τους δύο. Ρωτώ «τι κάνετε;». Μου μιλούν με τα μάτια και λίγο σιγανά, ότι πρέπει να φύγω, την δουλειά τους κάνουνε.

Τους λέω να μην ανησυχούν θα φύγω. και συμπληρώνω: «Έχετε καταλάβει ποιούς φυλάτε; Αυτούς που καταλύουν την δημοκρατία και παραδίδουν εδάφη. Έχετε καταλάβει τι κάνετε εσείς; Μου απαντούν ότι εκτελούν εντολές, κάνουν την δουλειά τους. Τους εξηγώ ότι ΔΕΝ κάνουν την δουλειά τους! Ότι δεν υπάρχει δημοκρατία, τουλάχιστον από την αντιστροφή του δημοψηφίσματος και μετά. Ότι φυλάνε αυτούς που παραδίδουν ελληνικά εδάφη. Ότι συνεργάζονται με αδικηματίες και διαπράττουν και οι ίδιοι αδικήματα. Τους τα είπα απλώς. Χωρίς καβγά. Να μην αφήσω ούτε χαραμάδα ανοιχτή ότι ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ, ΟΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΝ. Καμία διαφυγή στο άτιμο έργο τους, στην φύλαξη αυτών που προβαίνουν στην παράδοση εδαφών της Ελλάδας!!

Φεύγουμε ησύχως, μέσα από τις αλλεπάλληλες σειρές των κομάντος της «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ» ΑΛΛΑΓΗΣ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΗΚΕ ΧΘΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ.

Έχουμε φτάσει στον δρόμο, επάνω, είναι κατά τις 18.20. Κοντοστεκόμαστε. Ο Τάτσιος μιλάει στο τηλέφωνο που μόλις χτύπησε και του ζητά το Σταρ να του πάρει συνέντευξη (χωρίς να γνωρίζει κανείς ακόμα ότι μας απαγόρευσαν την είσοδο).

Εγώ γράφω κάτι στο fb. Ενώ δεν έχει κλείσει ακόμα το τηλέφωνο κι αναρωτιέμαι πώς θα βρούμε ταξί από εκεί, καμιά 10αριά μέτρα από τον αυλόγυρο του Αλεξάνδρειου, στην άκρη, στο πεζοδρόμιο, επάνω στον δρόμο, καταφθάνουν με ταχύτητα 2 τζιπάρες ,σαν να φεύγουν. Είναι της ΟΠΚΕ. Σταματούν δίπλα μας, πριν βγουν στον δρόμο. Δεν καταλαβαίνουμε ότι μας αφορούν. Βγαίνουν 4-5 τύποι, καμία σχέση με τους κομάντος που λέγαμε, (δεν θυμάμαι ακριβώς, σε δευτερόλεπτα) και μας περικυκλώνουν. «Ακολουθείστε μας» λένε ενώ έχουν ανοίξει τις πόρτες.

«Πού»; Ρωτώ.» Στην αστυνομική διεύθυνση. Έχουμε εντολή για προσαγωγή». «Γιατί» ρωτώ, «για ποιόν σκοπό; Είμαστε και οι δύο γνωστών στοιχείων και δεν έχουμε διαπράξει κανένα αδίκημα». Στο μεταξύ μαζί μας είναι ένας γνωστός του Τάτσιου από Αθήνα (και συμμαθητής του Τσίπρα και της Μπαζιάνα όπως μας λέει μετά) και μία άγνωστη κυρία, δασκάλα, όπως μαθαίνω.

Μας ρωτούν οι ΟΠΚΕ αν θα μπούμε μόνοι μας ή θα μας βάλουν αυτοί. Μπαίνουμε μόνοι μας, τους λέω.

Μπαίνουμε στο ένα τζιπ μαζί με τον Τάτσιο. Τελειώνω αυτό που έγραφα στο fb, διακόπτοντας άρον άρον και γράφοντας ότι μας προσάγουν στην αστυνομική διεύθυνση. Μου ζητούν να κλείσω το κινητό μου ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΜΟΥ ΤΟ ΠΑΡΟΥΝ. Τους εξηγώ ότι δεν έχουν δικαίωμα να μου το πάρουν.

Αφενός ρωτάω αν είμαστε κρατούμενοι και για ποιο αδίκημα; Αφετέρου εξηγώ ότι ακόμα κι οι κρατούμενοι τηλεφωνούν στον δικηγόρο τους και παρίστανται με αυτόν κατά την διάρκεια της προανάκρισης!

Με παρακαλούν υπενθυμίζοντας κι αυτοί ότι μαζί μας είναι αλλά εκτελούν εντολές. Ποιανού; Επαναλαμβάνω. Κι ότι το παραμύθι το «μαζί σας είμαστε», πρέπει να σταματήσει. Δεν γίνεται να είστε μαζί μας υπηρετώντας τους προδότες» . «Δεν ξέρουμε ποιανού εντολές» μου απαντούν, «σας παρακαλούμε» και τα συναφή, « θα μάθετε όταν φτάσουμε».

Η εντολή από τον ασύρματο στην ερώτηση των ΟΠΚΕ πού να μας πάνε, είναι στο -2. Με ρωτάει ο Τάτσιος τι είναι εκεί. Τα καλυτερότερα του απαντώ. Τα κρατητήρια….

Φτάνουμε. Αποβιβαζόμαστε. Επί 3λεπτο στεκόμαστε μες το κρύο στον προθάλαμο των κρατητηρίων. Ρωτάω γιατί βρισκόμαστε εκεί. Αν είμαστε κρατούμενοι. Μου απαντούν ότι δεν ξέρουν και εκτελούν εντολές. Ζητώ να συναντήσω έναν διοικητή ή διευθυντή ασφαλείας, ή όποιον τελοσπάντων είναι υπεύθυνος.

Έρχεται μετά 5 λεπτά η υπεύθυνη και μου εξηγεί ότι βρισκόμαστε εκεί για δικαστική εξακρίβωση!!

Εμείς;; ρωτάω Ο φαρμακοποιός πρόεδρος των Μακεδόνων και εγώ που είμαι μάχιμη ποινικολόγος; Θα κάνουμε όσο πιο σύντομα μπορούμε μου απαντάει. «Εντολές».

«Μην ανησυχείτε» της λέω. Και στους άλλους. «εντολές. Αλλά δεν γίνεται και μαζί μας και με τους προδότες. Πρέπει να πάρετε θέση κι εσείς. Όργουελ ζούμε. Αποφασίστε με ποιόν είστε». «Οργουελ ε»; μου λέει κάποιος σκεπτικός, κι όλοι μαζί «εμείς μαζί σας»….

Κι εσείς οι άλλοι, οι διαδικτυακοί φίλοι, συνεχίστε την εικονική πραγματικότητα του fb. Μην τυχόν και κατεβείτε 500.000 στο Αλεξάνδρειο και καταλάβουν οι μαριονέτες κι οι πραιτοριανοί τους ότι μέχρις εδώ ήταν. ΦΤΑΝΕΙ!

Σας ανακοίνωσαν νέος κράτος Μακεδονία, μακριά από την Ελλάδα. Καταργούν τα σύνορα με τα Σκόπια οι νεοταξίτες, της μαριονέτας. Κι εσείς συνεχίζετε τα μπράβο και τα αχ και βαχ στο πληκτρολόγιο.

Ε, pretterea censeo, Carthago delenta est.

Ή επί το ελληνικόν Αμυκλαίοι σιγή απώλοντο.

Και στα καθ’ ημάς.

Ησυχία, μην τους ταράζετε στον ύπνο του χαμού.

ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ, ΨΥΧΑΡΡΑΓΟΥΝ, ΞΕΨΥΧΟΥΝ….

Ένστικτο επιβίωσης δεν τους έμεινε.... ΠΙΑ

ΠΗΓΗ:  ΑΠΟ E-MAIL