Δευτέρα 5 Φεβρουαρίου 2018

Posted: 26 Jan 2018 02:04 PM PST

Ανοίγοντας το χρονοντούλαπο του παρελθόντος, ανακαλύπτουμε καθημερινά και εμβαθύνουμε σε γεγονότα και προσωπικότητες που σημάδεψαν καθοριστικά την Ιστορία του τόπου και του έθνους μας γενικότερα. Γιατί...η Ιστορία είναι φιλοσοφία μέσω παραδειγμάτων. Δεν είναι ένα φορτίο για τη μνήμη, 
αλλά μια φώτιση για την ψυχή.


27 Ιανουαρίου

/ Τα σημαντικότερα γεγονότα για τον απανταχού Ελληνισμό

450.—Η πεντηκονταετία 438 ως 488, χαρακτηρίζεται από έντονη σεισμική δραστηριότητα εις την Κωνσταντινούπολιν. Την σημαδεύουν δύο σεισμοί εντάσεως 8–9 βαθμών και άλλοι τρείς ακόμη καταστρεπτικότεροι, εντάσεως 9-10 βαθμών. Ο θεωρούμενος σεισμός των αρχών του 450, συγκλόνισε την Πόλη τη νύκτα της 26ης προς 27ην Ιανουαρίου. Κατά τον χρονογράφο του ΣΤ’αιώνος Ιωάννη Μαλάλα [44,σελ.363,364], «επί της αυτού βασιλείας [ήτοι Θεοδοσίου του Β’] έπαθεν υπό θεομηνίας εν πρώτοις Κωνσταντινούπολις υπό σεισμού μηνί Ιανουαρίω κστ’ [=26] εν νυκτί, από των λεγομένων Τρωαδησίων εμβόλων μέχρι του Χαλκού Τετραπύλου. Όστις βασιλεύς ελιτάνευσε μετά της συγκλήτου και του όχλου και του κλήρου ανυπόδητος επί ημέρας πολλάς». Ο χρονογράφος του Πασχαλίου Χρονικού προσθέτει ότι οι μετασεισμικές δονήσεις εξακολούθησαν «επί χρόνον ώστε μη τολμάν τινα εν οίκω μενείν…τινές δε έλεγον και πυρ εν ουρανώ τεθεάσθαι». Ο Λυκασθένης αναφέρει ότι «ήνοιξεν η γή» και ότι η θάλασσα εις την αρχήν υπεχώρησε και πύρινα σχήματα εθεάθησαν εις τον ουρανόν. Ακολούθησαν μετασεισμοί επί έξι μήνες.

945.— Ο παραμερισμένος και απομονωμένος από τον Ρωμανό Λεκαπηνό, Κωνσταντίνος Ζ’ο Πορφυρογέννητος, επωφελήθηκε από τη στάση των συμβασιλέων Στεφάνου και Κωνσταντίνου εναντίον του πατέρα τους Ρωμανού Λεκαπηνού, [τον οποίο εκθρόνισαν και έκλεισαν σε μοναστήρι], και με την υποστήριξη του στρατού και του λαού, τους εκθρόνισε με την σειρά του και έμεινε μόνος κύριος της εξουσίας. Κατά την εικοσαετούς διάρκειας απομόνωσή του, αφιερώθηκε στη μελέτη και συγγραφή, δείχνοντας ζήλο για την συγκέντρωση και επεξεργασία πηγών. Έγραψε αξιόλογες πραγματείες, όπως «Ιστορική διήγησις του Βίου του Βασιλείου Α’, στην οποία δικαιώνει το έργο του πάππου του· στα έργα του «Περί θεμάτων» [De thematibus], με βάση παλαιότερες πηγές καταγράφει τη διοικητική οργάνωση των επαρχιών,και στο «Περί βασιλείου τάξεως» [De ceremoniis aulae byzantinae], αξιοποίησε παλαιότερα αρχειακά κείμενα για τις διπλωματικές σχέσεις του Βυζαντίου με τους άλλους λαούς και για τις τελετές του Παλατιού. 




1784.—Στον Γαλατά Κωνσταντινουπόλεως, αποκεφαλίζεται ο νεομάρτυρας Δημήτριος. «Ο Άγιος Νεομάρτυς Δημήτριος, που διακρινόταν για το κάλλος του προσώπου του και το ήθος της καρδιάς του, εργαζόταν στο Γαλατά Κωνσταντινουπόλεως σε κάποιο οινοπωλείο που ανήκε στον Χριστιανό Χατζή Παναγιώτη. Κάποιοι από τους θαμώνες του οινοπωλείου, μωαμεθανοί από τον Πόντο, προσπάθησαν να προσηλυτίσουν τον Δημήτριο. Μια μέρα που αυτοί μέθυσαν, εκδιώχθηκαν από το οινοπωλείο από τον ιδιοκτήτη και τον Δημήτριο. Η βίαιη αυτή εκδίωξη εξόργησε τους μωαμεθανούς που αποφάσισαν να εκδικηθούν τον Δημήτριο. Τον κατήγγειλαν ψευδώς ως δράστη του τραυματισμού του συντρόφου τους την ημέρα που μέθυσαν. Προσαχθείς ο Δημήτριος ενώπιον του βεζύρη δεν κατάφερε να αποδείξει την αθωότητά του. Έτσι τέθηκε σε αυτόν το δίλλημα της τουρκικής μισαλλοδοξίας, δηλαδή να διαλέξει μεταξύ εξισλαμισμού και θανάτου. Ο Μάρτυς δεν αρνήθηκε τον Χριστό, παρά τους εκφοβισμούς, τις υποσχέσεις και τους δελεασμούς. Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη το 1784 και ετελειώθη διά ξίφους».

1822.—Ο τουρκικός στόλος διαλύει την πολιορκία της Μεθώνης και σιτίζει την πόλη. Τα φρούρια της Mεθώνης, Kορώνης, Πατρών και Pίου, της Kορίνθου και του Nαυπλίου, ένα χρόνο μετά την κήρυξη της Επανάστασης εξακολουθούσαν να βρίσκονται υπό οθωμανική κατοχή. Τα ελληνικά πλοία, παρότι παρεμπόδισαν σε κάποιες περιπτώσεις τον ανεφοδιασμό των πολιορκουμένων, δεν ήταν δυνατό να τον αποτρέψουν πλήρως. Mε εξαίρεση το φρούριο της Kορίνθου που παραδόθηκε στους Κολοκοτρώνη και Υψηλάντη στις αρχές Iανουαρίου 1822, οι άλλες πολιορκίες δεν απέδωσαν. 



1827.—Ατυχής μάχη του Καματερού (μεταξύ Άνω και Κάτω Λιοσίων), καθ’ ήν 2.800 Έλληνες, υπό τον εκ Κεφαλληνίας Γάλλον συνταγματάρχην Βούρβαχην (του Ναπολέοντως), τον Βάσον Μαυροβουνιώτη, τον Π. Νοταρά και άλλους επετέθησαν κατά των στρατευμάτων του Μεχμέτ Ρεσήτ και το Κιουταχή, διά να παρασύρουν προς τα εκεί τούς τούρκους και υποβοηθήσουν ούτω απόπειραν του Γόρδωνος [Γκόρντον] όπως αποβιβάσθη εις Καστέλλαν. Η μάχη αυτή, παρά την επιδειχθείσα εκ μέρους των Ελλήνων ανδρεία, απέβη εις βάρος των, εφονεύθησαν δε κατ’ αυτήν άνω των 300, εν οις και ο Βούρβαχης.

1871.— Συνδιάσκεψις στο Παρίσι για την ουδετερότητα του Ευξείνου Πόντου.

1873.—Πρώτο κόμμα στις εκλογές, αυτό του Δεληγιώργη. Από τις 190 έδρες ο νικητής έλαβε 85 και η αντιπολίτευση των Κουμουνδούρου, Βούλγαρη, Λομβαρδό, Τρικούπη, Ζαΐμη, 105. 


1900.—Πειράματα στον «Παρνασσό» για τον ασύρματο τηλέγραφο.

1905.—Τρομοκρατία στην Μακεδονία. Καθημερινοί φόνοι Χριστιανών από βουλγάρικες συμμορίες κομιτατζήδων. 



1908.— Τα μέχρι τότε ιπποκίνητα τραμ της Θεσσαλονίκης, γίνονται ηλεκτροκίνητα. Τα τραμ εξυπηρετούσαν δύο γραμμές · η μία από το Ντεπό ως το λιμάνι μέσω των οδών Βασιλίσσης Όλγας, Βασιλέως Γεωργίου, Λεωφόρου Νίκης και λίγο αργότερα μέσω της οδού Τσιμισκή, και η δεύτερη από το Ιπποκράτειο νοσοκομείο, έως τον Κήπο των Πριγκίπων. Δύο ακόμη κάθετες γραμμές, ανάμεσα στον Λευκό Πύργο και το Συντριβάνι μέσω της οδού Εθνικής Αμύνης η μια, και από το λιμάνι μέσω της οδού Βενιζέλου ως την Εγνατία, ολοκλήρωναν το δίκτυο που εξυπηρέτησε με μικρές αλλαγές τους Θεσσαλονικείς ως το 1957.




1920.—Με συνθήματα κατά νέων εργατικών νομοσχεδίων τάσσονται εργάτες που συγκεντρώνονται στο «Αθήναιον».

1921.—Στη Μ. Ασία οι αντιμαχόμενοι Έλληνες και τούρκοι δρούν διά πυροβόλων.

1922.—Η Ελληνική Στρατιά της Μ. Ασίας δρά διά πυροβολικού και περιπόλων.

.—Η Διάσκεψη των Καννών, που ξεκίνησε στις 27 Δεκεμβρίου 1921, διακόπτει τις εργασίες της χωρίς να οριστεί νέα ημερομηνία για την επανασύγκλησή της. Το γενικό κλίμα, που επικράτησε στη Διάσκεψη, μόνο “φιλελληνικό” δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, καθώς οι Μεγάλες Δυνάμεις υπέδειξαν στην Ελλάδα ότι, πρέπει να αποσύρει το στρατό της από τη Μικρά Ασία και αναγνώρισαν “ντε φάκτο” το καθεστώς του Κεμάλ. Ο Γούναρης είχε υποβάλλει υπόμνημα στον Κώρζον, εκθέτοντας την κακή οικονομική κατάσταση της Ελλάδος, τη μείωση του ηθικού του στρατού λόγω παράτασης του πολέμου και την ενίσχυση των Κεμαλικών δυνάμεων με υλικό από τη Γαλλία, την Ιταλία και τη Ρωσία και τόνιζε ότι αν η Αγγλία δεν ενίσχυε την Ελλάδα, τουλάχιστον με ίσης αξίας υλικό, η Ελλάδα θα αναγκάζονταν να αποσύρει τις δυνάμεις της από τη Μικρά Ασία. 



1941.—Οι ιταλικές δυνάμεις στο μέτωπο της Αλβανίας και ιδίως στην περιοχή του Α’ Σώματος στρατού, επιτίθενται σφοδρά και αναγκάζουν τις δυνάμεις του Α’ Σώματος να συμπτυχθούν ολίγον.

.—Ο Ιερός Λόχος, μετά από ειδική συγκρότηση και εκπαίδευση, ξεκίνησε για τη Δυτική Έρημο για εκτέλεση καταδρομικών επιχειρήσεων στα μετόπισθεν των συμπτυσσομένων τμημάτων του Άξονα (Γερμανίας και Ιταλίας), σε συνεργασία με περιπόλους του Συντάγματος S.A.S. Μετά το πέρας της εκπαίδευσης του Ιερού Λόχου στο Νεοζηλανδικό στρατόπεδο Πεζικού [Ελ Μαάντι] και ύστερα από συνεργασία του Τσιγάντε με τον τότε διοικητή του Βρετανικού Συντάγματος S.A.S. [ Special Air Service] Αντισυνταγματάρχη Ντέϊβιντ Στέρλινγκ, ο Λόχος μεταστάθμευσε μετά από έγκριση του Γενικού Στρατηγείου της Μέσης Ανατολής την 1η Νοεμβρίου 1942 στο Ελ Καμπρίτ της Αιγύπτου και άρχισε να εκπαιδεύεται σε ένα νέο είδος πολέμου, τις καταδρομικές επιχειρήσεις στα μετόπισθεν του αντιπάλου. Από τότε και μέχρι το καλοκαίρι του 1945 ο Ιερός Λόχος έδρασε στη Βόρειο Αφρική και στα νησιά του Αιγαίου. 



1943.— Μετά το τέλος της επισκευής του, αρχές Ιανουαρίου 1943, το αντιτορπιλικό «ΑΔΡΙΑΣ», έπλευσε προς τη Μεσόγειο λαμβάνοντας μέρος σε συνοδείες νηοπομπών. Στις 27 Ιανουαρίου 1943 και ενώ βρισκόταν 360 μίλια ΒΔ του ακρωτηρίου Finisterre, βύθισε, σύμφωνα με σοβαρές ενδείξεις, το γερμανικό Υ/Β U-553.

1944.—Οι ορδές των συμμοριτών στο χωριό Σπάρτο Αιτωλοακαρνανίας, άφησαν πίσω τους ερείπια που κάπνιζαν και σώματα κομματιασμένα. Κατασπαραγμένο και κατατρυπημένο ήταν και το σκήνος του ιερέως Κωνσταντίνου Χρήστου.



1953.—Νέα αυτόματα τηλεφωνικά κέντρα αρχίζουν να λειτουργούν στη Θεσσαλία και σε άλλα διαμερίσματα της χώρας.

1958.—Στα τέλη Ιανουαρίου 1958 [27-28/1] τουρκο''κύπριοι'' οργανώνουν διαδηλώσεις με επίκεντρο Αμμόχωστο και Λευκωσία θέλοντας να προωθήσουν την διχοτόμηση της Κύπρου. Μαζί με τις διαδηλώσεις έγιναν και ένοπλες επιθέσεις τούρκων κατά Ελλήνων. Στην τούρκικη συνοικία, ένας νεαρός Έλληνας σκοτώθηκε από τούρκους με ξύλα. Πρόσχημα για τους βανδαλισμούς ήταν το γεγονός ότι άγνωστοι έρριψαν βόμβα στον ηλεκτροπαραγωγικό σταθμό Λευκωσίας με αποτέλεσμα να τραυματισθούν τέσσερεις τούρκοι φρουροί, από τους οποίος ο ένας αργότερα πέθανε.

.—Κυπριακός Αγών. Ο Μιχαήλ Πάρης φονεύθηκε από τούρκους παρά την Αθηένου.

1974.—Πεθαίνει από καρδιακή προσβολή στο κρησφύγετό του στη Λεμεσό ο ήρωας Γεώργιος Γρίβας-Διγενής. Οι διάδοχοί του αποφασίζουν αναστολή της δράσης της ΕΟΚΑ Β΄. Γέννημα θρέμμα της Κυπριακής γής, ο Γρίβας θα μεγαλώση γαλουχημένος με το όραμα μιας Μεγάλης Ελλάδας.Τις στρατιωτικές του σπουδές τις ξεκίνησε το 1916 από την Σχολή Ευελπίδων στην Αθήνα. Τα χρόνια του μεσοπολέμου συνέχισε με ενθουσιασμό τη στρατιωτική του κατάρτιση και σταδιοδρομία. Επιλέχθηκε για φοίτηση στις στρατιωτικές σχολές της Ελλάδας και της Γαλλίας. Συμμετείχε στη Μικρασιατική εκστρατεία, όπως και στον πόλεμο του ’40, ίδρυσε την οργάνωση Χ κατά τη διάρκεια της κατοχής του Άξονα, με αποκορύφωμα την ίδρυση της ΕΟΚΑ που σκοπό είχε την απελευθέρωση της Κύπρου και την Ένωσή της με την Ελλάδα. Μέχρι τον θάνατό του, δεν εγκατέλειψε ποτέ το όραμά του. 


1975.—Η Τουρκία απορρίπτει την ελληνική πρόταση για παραπομπή του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Ιστορικώς, το θέμα ήλθε στην επιφάνεια Νοέμβριο του 1973, όταν η τουρκική κυβέρνηση δημοσίευσε απόφαση και χάρτη όπου εκχωρούσε το μισό περίπου βόρειο Αιγαίο στην κρατική εταιρία πετρελαίων για έρευνα και εκμετάλλευση. Το θέμα, όμως, της παραπομπής στη Χάγη άνοιξε τον Ιανουάριο του 1975, όταν η ελληνική κυβέρνηση υπέβαλε για πρώτη φορά επισήμως την πρόταση προς την κυβέρνηση της τουρκίας. Μέσω χειρισμών της η τουρκία προχώρησε στον στρατηγικό της στόχο που ήταν και είναι : α) αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδος της υπάρξεως περισσοτέρων της μίας διαφορών στο Αιγαίο, β) την αποδοχή εκ μέρους της Ελλάδος της υπάρξεως γκρίζων ζωνών και συγκατάθεσής της για παραπομπή του ζητήματος στο Διεθνές Δικαστήριο ν’ αποφανθεί για την κυριαρχία σε δεκάδες νησιά και βραχονησίδες που ανήκουν στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένου και του Καστελλόριζου.



1996.—Ελικόπτερο της εφημερίδας «Χουριέτ» με δύο «δημοσιογράφους», προσγειώνεται στα Ίμια και αντικαθιστά την Ελληνική σημαία με μία τουρκική. Οι κινήσεις της τουρκίας για δημιουργία ζητήματος γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, έχουν άμεση σχέση με την πρόκληση των επεισοδίων στα Ίμια και αφορούν ένα συστηματικό μακροπρόθεσμο σχέδιο εις βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδος.

Βασική πηγή
elldiktyo.blogspot.gr

Πηγές
sdiep.army.gr
sansimera.gr
el.wikipedia.org
Ελληνικὸ Ημερολόγιο

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου