Ο Επίσκοπος και ο Διάκος…!!

Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr

---

...και πάνε λίγα χρόνια που ο Θεός παραχώρησε ένα απλό ''τυχαίο'' γεγονός και εκεί που ένα νεαρό παιδί διάβαζε τον βίο του προστάτου και αγαπημένου του Αγίου Σπυρίδωνος που το όνομα έφερε και προσπαθούσε να μάθει όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες για την ζωή του προστάτη του Αγίου διαβάζοντας κάθε τι που αναφερόταν σε αυτόν, κάπου εκεί σε ένα από αυτά τα βιβλιαράκια τα μικρά με τους βίους Αγίων διάβασε σε μια παράγραφο
για τον μαθητή του Αγίου του και ενώ το κείμενο δεν τον ανέφερε ως Άγιο τα μάτια του τον ''ξεγέλασαν'' και ως Άγιο τον διάβασαν.

Από εκεί κ έπειτα μια αναζήτηση ξεκίνησε δύσκολη μιας και στην Ελλάδα άγνωστος ήταν, παπάδες, διάκοι και δεσποτάδες δεν τον είχαν ξανακούσει μα κι όταν τα πρώτα στοιχεία έμαθε στην Κύπρο κατέφυγε, δίχως πολλά να αποκομίσει μιας κ εκεί ως ''μικρό'' και ''άσημο'' τον λογίζουν κι ας τον έχουν για προστάτη και πολιούχο της πρωτεύουσας του.

Ο κάθε πολιούχος έχει και τον ναό του σε κάθε πόλη, σε κάθε χωριό μα αυτός τέτοιας χάρης ακόμη δεν έλαχε...

Κι οι έρευνες συνεχίστηκαν, κι πράγματα έμαθε, ο Άγιος του φανέρωνε μόνο τόσα όσα έπρεπε και κάθε φορά κι από κάτι άλλο, μια πτυχή, μια λεπτομέρεια κάτι το καινούριο πρόσθετε στην γνώση του.

Κι ήθελε ο μικρός αυτός νέος, τον άγιο να τον γνωρίσουν κι άλλοι, από ζήλο και πόθο Χριστού υποκινούμενος αλλά κι από μια μικρή φράση που από μικρό παιδί που στην εκκλησιά μεγάλωσε έλεγε «τάξτε, προσευχηθείτε και σε καναν ''μικρό'' κι ''άγνωστο'' άγιο και θα σας το κάμει μιας και λιγότερη ''δουλεία'' θα έχει και δεν θα περιμένετε πολύ στην αναμονή όπως και σε άλλους που όλοι προστρέχουν».

Παντού για αυτόν μιλούσε μέχρι που ένας καλόγερος μικρός στο μπόι μεγάλος όμως στα θεάρεστα σε έναν μέγα υμνογράφο του νότου έδωσε και ακολουθία του φτιάξανε κι άλλη. Κι όλα αυτά για την αγάπη του παιδιού προς τον μαθητή του Αγίου του.

Κι έφτασε το 2016, τέτοια εποχή ήταν που στον αδελφικό του φίλο τον Νώντα την χάρη εζήτησε κι ο Νώντας (ο Άγιος να τον σκεπάζει μαζί με την ευλογημένη οικογένειά του) αν και χρόνο δεν είχε, κι άλλα είχε σε προτεραιότητα να φτιάξει, κάτι ίσως τον προέτρεψε δίχως κι αυτός να το καταλάβει και το μεγάλο βήμα έγινε και τώρα έχουν κι έναν άγιο να τους ενώνει.

Δώδεκα του Δεκέμβρη ήρθε πάλι και το συναξάρι σελίδα άλλαξε και χαίρεται ο μαθητής για τον δάσκαλο, ο διάκος για τον επίσκοπο του, ο μαθητής για τον διδάσκαλο του, ο υποτακτικός για τον γέροντα του.

Μαζί τον αθλοφόρο αγώνα έτρεξαν και με στεφάνι τιμήθηκαν, ένα στεφάνι τόσο λαμπερό που πηγάζει από το ίδιο το φως και το φως δεν είναι άλλο από τον Χριστό, που το χαρίζει απλόχερα σε όσους Τον ακολουθούν.

Γιορτάζει ο θαυματουργός, αυτός ο αγράμματος ποιμένας που κατατρόπωσε τον φιλόσοφο και γραμματιζούμενο Άρειο. Με ένα κεραμίδι όρθωσε το ανάστημα της Ορθοδοξίας και κατατρόπωσε κάθε πολέμιο της για μια ακόμη φορά. Κάθε ασεβή και ψεύτη και λασπολόγο.

Αποβραδίς παραμονή της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου ο Άγιος Σπυρίδωνας τον διάκο του τον Τριφύλλιο πρόσταξε να του φέρει ένα παλιό κεραμίδι κι αυτός αμέσως υπάκουσε, βγήκε, έψαξε και το κεραμίδι το βρήκε, στον γέροντά του που γονυπετής προσευχόταν ολονυχτίς μπρος του το εναπέθεσε.

Το πρωί κι αφού τον λόγο εζήτησε ο θαυματουργός αυτός βοσκός, ο απλός αυτός ιεράρχης, ο στοργικός αυτός πατέρας, αυτός ο αγράμματος που η θεολογία πήγαζε από την καρδιά του κι όχι από τα γράμματα τα οποία άλλοι μαθαίνουν, σηκώθηκε έβγαλε το κεραμμύδι από την τσέπη του φτωχικού του ράσου έβγαλε, το σήκωσε ψηλά, το ευλόγησε...

Στο όνομα του Πατρός...

-και ξάφνου μια φωτιά βγήκε από το κεραμίδι και στον αέρα στάθηκε πάνω από το κεραμίδι

και του Υιού...

-νερό έτρεξε από το κεραμίδι

Και του Αγίου Πνεύματος

-και το θαύμα ολοκληρώνεται αφήνοντας στο χέρι του θαυματουργού Σπυρίδωνα το χώμα

Κι έτσι απλά απέδειξε την τριαδικότητα του Θεού που τόσο αμφιταλάντευσε με τους λογισμούς του ο Άρειος που πολλούς ευσεβείς ιερείς και ιεράρχες είχε παρασύρει στην αίρεσή του.

Ενώ άλλοι που είχαν έλθει από κάθε μεριά της γης και με θεολογικά λόγια, με αναλύσεις κι αναλύσεις προσπαθούσαν την Τριαδικότητα και το ομοούσιον να εξηγήσουν και να αποδείξουν, αυτός τα κατάφερε με ένα ''μικρό'' θαύμα.

Ένα κεραμίδι αποτελείται από τρία ''πρόσωπα'' το χώμα, το νερό και την φωτιά που όλα μαζί κάνουν το κεραμίδι, έτσι και ο Θεός αποτελείται από τρία ομοούσια Πρόσωπα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα είναι όμως Ένας στην φύση Ένας στην ουσία.

Αυτό το θαύμα είδε ο Τριφύλλιος και η καρδιά του γέμισε από φλόγες πίστεως και πέρασε κι αυτός μαζί με τον ταπεινό του διδάσκαλο στην Βιβλίο της αιωνιότητας που τα ονόματα εκεί με χρυσό μελάνι γράφονται για να δοξασθεί Αυτός που τους έπλασε.

Μια εκπομπή, η πρώτη με τόσο υλικό, με πολλή αγάπη για δυο Αγίους που συνοδοιπόροι στην ζωή υπήρξαν και στην Βασιλεία Του μαζί εμπήκαν.

Εν τω φωτί σου οψόμεθα φως...

Ο Επίσκοπος και ο Διάκος με το κεραμίδι...

Ο αγράμματος Διδάσκαλος και ο σπουδαγμένος Μαθητής...

Ο Γέροντας και ο Υποτακτικός...

Ο Θαυματουργός και ο συνεργός στα θαυμάσια...

Ο βοσκός των γλυκών τετράποδων αιγοπροβάτων, ο ποιμήν των ένλογων προβάτων

Μακάρι όλοι οι ''δάσκαλοι'' να ήταν τόσο ταπεινοί και Θεόπρόβλητοι και όχι αυτοπρόβληπτοι όπως και ο Θαυματουργός Άγιος Σπυρίδων και όλοι οι μαθητές τότε θα χαίρονταν για τους δασκάλους τους μα και οι ίδιοι θα προκόβανε ακόμη περισσότερο...

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ