«ΔΙΑΝΟΜΑΙ ΕΙΚΟΝΩΝ»! Ποιός θὰ στηρίξη τὸν λαὸ στὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ;
Ἡ Παναγία τοῦ τέμπλου ἀρκεῖ
τοῦ ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη
βλ. σχετ.: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ! ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΝΤΙΓΡΑΦΑ [ΕΙΚΟΝΩΝ]; «Ἡ νέα μόδα» (Ἀρχιμ. Δαν. Ἀεράκης)
ΤΙ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΙ ΠΡΟΣΚΥΝΟΥΜΕ; «Προβάλλεται ἕνας μαγικός τρόπος εὐλαβείας καί σωτηρίας».
καὶ ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: «ΑΚΡΑΙΟ “ΚΑΙΡΙΚΟ” ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ»: ΒΡΑΔΥΝΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ! –[1] «Μέσα στὴν γενικὴ θεομηνία ποὺ μαστίζει τὴν χώρα, καιρική, πολιτική, οἰκονομική, κοινωνική, πνευματική (ἰδίως αὐτή) ἔχουμε καὶ ἀλλιώτικα “ἀκραῖα” καιρικὰ φαινόμενα μὲ χαρακτήρα πλέον «πανδημίας»: περιοδεῖες ἀντιγράφων ἱερῶν εἰκόνων (στὰ πρόθυρα τῆς εἰκονολατρίας!- λὲς καὶ ἡ κάθε Εἰκόνα ἀπὸ μόνη της δὲν εἶναι ἱερὴ Εἰκόνα, παρὰ μόνον ἂν εἶναι «ἀντίγραφο» συγκεκριμένης θαυματουργοῦ!, ὑποδοχὲς πρωτοτύπων Εἰκόνων μὲ «τιμὲς ἀρχηγοῦ Κράτους»!, [ὑπάρχουν πόλεις ποὺ σὲ μηνιαία σχεδὸν βάση ὑποδέχονται πρωτότυπες -αὐτὴ τὴ φορά- εἰκόνες, οἱ ὁποῖες «γιὰ πρώτη φορά» «ἐξέρχονται» — δηλαδὴ “βγαίνουν”, ἀλλὰ ἐπὶ τὸ… ἱεροπρεπέστερον «ἐξέρχονται»!!!— ], περιοδεῖες ἱ. Λειψάνων, καὶ δὲν συμμαζεύεται)».
. Θά ἦταν κακὸ ἆραγε, ἂν ὁ ἱερομόναχος (ἡγούμενος μεγάλης καὶ πλούσιας Μονῆς) ἀποσυρόταν λίγο ἀπό τα φῶτα τῆς δημοσιότητας, ἂν κλεινόταν γιὰ λίγο καιρὸ στὸ μοναστήρι του, ἂν ἀπέφευγε γιὰ ἕνα διάστημα τὶς ἐξόδους, τὶς κοσμικὲς τιμὲς καὶ τοὺς ἐπαίνους καὶ τὶς παρασημοφορήσεις;
Δὲν μετρᾶμε τὴν «προσφορά» του μὲ τὶς εἰκόνες, πού μοιράζει. Σὲ λίγο ἡ Παναγία τοῦ τέμπλου, πού βρίσκεται σὲ ὅλους τοὺς ὀρθοδόξους ναούς, δὲν θὰ ἔχη καμμία ἀξία μπροστὰ στὰ ἀντίγραφα (χάρτινα ἀποτυπώματα μὲ χτυπητὲς κορνίζες) τῶν ποικίλων εἰκόνων τῆς Παναγίας, πού χαρίζονται ἀπό ἕνα ἰδίως ἡγούμενο!
Μετρᾶμε κάτι ἄλλο. Τὴν πνευματικὴ ζημιά, πού ὀνομάζεται ψευδαίσθησις καὶ μαγικὸς τρόπος προσεγγίσεως καὶ χρήσεως θρησκευτικῶν συμβόλων.
Ὁ Βαπτιστὴς Ἰωάννης, ὅταν οἱ διάφορες τάξεις τῶν ἀνθρώπων τὸν ρωτοῦσαν, «τί ποιήσομεν;», δὲν τοὺς ἔλεγε, «Θὰ ἔρχεσθε καθημερινὰ στὸ ποτάμι καὶ θὰ παίρνετε ἕνα ποτηράκι ἁγιασμένου νεροῦ»! Δὲν ὠθοῦσε σὲ ψευδαισθήσεις σωτηρίας. Συνιστοῦσε ἀληθινὴ ἀλλαγή: Συναίσθησι μὲ μετάνοια, καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας καὶ ἀλλαγὴ ζωῆς (Λουκ. γ´ 7-15). Καὶ πρὸ παντός τούς ἑτοίμαζε νὰ δεχθοῦν τὸν Ἰσχυρότερο, τὸν Μεσσία (Λουκ. γ´16).
Καὶ ὁ ἀπόστολος Πέτρος τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ὅταν «κατανενυγμένοι τῇ καρδίᾳ» ρωτᾶνε οἱ ἀκροατές, «Τί ποιήσομεν, ἄνδρες ἀδελφοί;», δὲν τοὺς καλλιέργησε τὴν ψευδαίσθησι. Δὲν πρόβαλε καμμιὰ εἰκόνα τῆς Παναγίας γιὰ προσκύνησι! Τοὺς κατηύθυνε στὴ συναίσθησι, στὴ μετάνοια: «Μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπί τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν» (Πράξ. β´ 38).
Ὅσες ποικιλώνυμες εἰκόνες τῆς Παναγίας καὶ ἂν κατεβάζουν, ἡ ὠφέλεια ἑνὸς ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἐπέλθη. Ἔχουμε ἀνάγκη ἁγιοκοσμάτικου κηρύγματος. Δὲν χρειαζόμαστε εὔκολα θρησκευτικὰ πραγματάκια, πού τελικὰ καταντοῦν μαξιλαράκια γιὰ νὰ κοιμᾶται ἡ συνείδησις!
Προσπάθησε ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος νὰ βάλη ἕνα φρένο στὴν ἔξοδο ἁγιορειτῶν μὲ εἰκόνες καὶ λείψανα, ἀλλά πρὶν ξεραθῆ τὸ μελάνι, ξεχάστηκε ἡ ἐγκύκλιος (ἀθετήθηκε)!
Ἡ εἰκόνα τῆς Παναγίας στὸ τέμπλο ἀρκεῖ, ὑπεραρκεῖ. Δὲν χρειαζόμαστε ἄλλες «Παναγίες», διαφημιζόμενες καὶ περιφερόμενες. Ποιὸς θὰ τὸ φωνάξη αὐτό; Ποιός θὰ στηρίξη τὸ λαὸ στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ; Ποιός θὰ μᾶς σώση ἀπό τὸν θρησκευτικὸ ἀποπροσανατολισμό;
ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ
Όλα τα παραπάνω, μου θυμίζουν την περιγραφή ενός γεγονότος που είχε κάνει η Ηγουμένη ενός μοναστηριού αφιερωμένο στην Παναγία Μητέρα μας, κοντά στα Καλάβρυτα• σε μένα και μία πνευματική μου αδελφή όταν κάποτε πήγαμε να προσκυνήσουμε την εικόνα της Θεοτόκου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παραθέτω παρακάτω:
Μας έλεγε, πως κάποια ημέρα έπρεπε να έρθει στην Πάτρα για κάποιες δουλειές που έπρεπε να διεκπεραιώσει. Λίγο πριν να φύγει όμως, δέχθηκε ένα τηλεφώνημα. Ήταν μία κυρία από την Πάτρα, που έμαθε ότι η συγκεκριμένη Ηγουμένη θα ερχόταν στην πόλη μας και επειδή η ίδια ή ο σύζυγός της (συγγνώμη, δεν θυμάμαι) είχε κάποιο θέμα υγείας, είπε στην Ηγουμένη να της φέρει λίγο λάδι από το καντήλι που έκαιγε μπροστά στην εικόνα της Θεοτόκου.
Προφανώς, θα σκεφτείτε που το κακό;;!
Σας προλαβαίνω... Και σας παραθέτω και το σχόλιο της Ηγουμένης:
Μας είπε χαρακτηριστικά, "Παλιά οι άνθρωποι, έρχονταν με τα πόδια πολλά χιλιόμετρα για να προσκυνήσουν την εικόνα της Παναγίας και να πάρουν λαδάκι από το καντήλι της." (Σε αυτό το σημείο, μας περιέγραψε τη διαδρομή και τον τρόπο που έρχονταν οι πιστοί). Μια γυναίκα, θυμόταν, είχε ανάπηρο παιδί και ήρθε μαζί του περπατώντας στη Χάρη Της... Και πόσα άλλα...!!
Δηλαδή, αυτός, ο πιστός που ζητάει το θαύμα ή έστω απλά βοήθεια από τη Θεοτόκο ή από κάποιον Άγιο της Εκκλησίας μας, θεωρώ, πως είναι ευλογημένο και περισσότερο "αρεστό" στο Θεό να καταβάλλει και κάποια προσπάθεια, κατά το δυνατό φυσικά!
Έτσι όμως, όπως δείχνουν οι καταστάσεις, σε λίγο οι πιστοί δεν θα νιώθουμε την ανάγκη να πάμε σε καμία Μονή, σε κανένα προσκύνημα αφού οι εικόνες και τα Άγια Λείψανα περιοδεύουν σε όλη την Ελλάδα ανά τακτά διαστήματα........!!
Μήπως έτσι, αντί να ενισχυόμαστε... ατονούμε στον πνευματικό αγώνα μας;;
Μήπως "καλομαθαίνουμε" και επαναπαυόμαστε κατά κάποιον τρόπο;;
Τι να πω;; Αυτό που μου έρχεται στο μυαλό πρώτο, είναι το αρχαίο ρητό: "Μέτρον άριστον".............
Θέατρον εγεννήθημεν και αγγέλοις και ανθρώποις... Τόσα χρόνια που οι θαυματουργές εικόνες της Παναγίας δεν "εξέρχονταν" από το Αγ. Όρος, ο λαός δεν αγιαζόταν; Η Παντάνασσα της Πάτρας έπαψε να θαυματουργεί; Τα λείψανα τόσων αγίων που φυλάει κάθε μητρόπολη δεν έχουν Χάρη Θεού; Τα Μυστήρια της Εκκλήσιας πάνω απ' όλα δεν έχουν σωστική χάρη;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι δεν τα λέω αυτά για να θίξω τον γνώστο ηγούμενο Μεγίστης Μονής, ούτε το αρχιερατικό αξίωμα, αλλά την Πίστη ημών των λαϊκών. Μήπως έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα σωθούμε έτσι άκοπα επειδή θα προσκυνήσουμε την Αγία Ζώνη ή την Παναγία την Παραμυθία ή την Γοργοϋπήκοο; Σε λίγο που δεν θα έχει μείνει καμμια εικόνα που να μην έχει βγει, θα ζητάμε τα κηροπήγια της Αγ. Τραπέζης...
Τέλος ας μην αναμασάμε την καραμέλα περί "ενισχύσεων των πιστών" στη δύσκολη εποχή που ζούμε διοτί οι παππούδες μας που πέρασαν κατοχές, πείνες και επιδημίες στηρίζονταν στην πίστη τους και με μια απλή λιτανεία της εικόνας του αγίου της ενορίας ή του χωριού. Ενώ σήμερα αν ένας ιερέας καλέσει τους ενορίτες του σε λιτανεία ή παράκληση δεν πατάνε το πόδι τους ούτε οι ψάλτες και οι επίτροποι...
ΥΓ. Δεν θέλησα να αναφερθώ σε ιερείς, ηγουμένους και αρχιερείς διοτί θέλει διάκριση ο σχολιασμός της σκανδαλώδους κατά τ' άλλα υποδοχής και περιφοράς αγιορείτικων "κόπυ πάστε" (που λέει και ο κ. Υπουργός Πολάκης) εικόνων. Και η απόφαση της Ιεράς Συνόδου είχε ως σκοπό τον περιορισμό όλου αυτού του σόου με τους φωτογράφους λαϊκούς και διακόνους και τα πομπώδη κείμενα στο γνωστό site εκλλησιαστικών "ειδήσεων"... Βέβαια ποιος υπακούει την Ι. Σύνοδο; Μονο για να φοβερίσουμε κανέναν απλό "παπά" χρησιμοποιούμε το κύρος της Συνόδου;;;