Ο   ΑΜΙΡ,   Ο   ΕΜΙΡΗΣ   ΚΙ'   Η   ...  ΚΑΚΟΜΟΙΡΑ !!!

                Εἶναι γνωστὴ σὲ ὅλους, ἡ ἱστορία τοῦ μικροῦ Ἀμίρ, ὁ ὁποῖος "κληρώθηκε" - σύμφωνα μὲ τὴν  τελευταία ρύθμιση τοῦ ὑπουργοῦ παιδείας - νὰ σηκώσῃ στὴν παρέλαση τοῦ σχολείου του, τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία. Μὲ παρέμβαση, τελικά, τοῦ διευθυντὴ καὶ τῶν δασκάλων τοῦ σχολείου Δάφνης στὸ ὁποῖο φοιτᾷ ὁ συγκεκριμμένος μαθητής, δὲν τοῦ ἐδόθη ἡ σημαία, ἀλλ' ἀντὶ αὐτῆς σήκωσε ἕνα "πλακὰτ" ποὺ ἀνέγραφε τὸν τίτλο τοῦ ... σχολείου του.

        Ἡ ἱστορία ὅμως δὲν τελειώνει ἐδῶ ... Μάθαμε ὅτι κάποιοι ρατσιστές - χωρὶς εἰσαγωγικά - ἐπετέθησαν εἰς τὸ σπίτι του, προβαίνοντας σὲ κάθε εἴδους δολιοφθορές, μόνο καὶ μόνο διότι, "κληρώθηκε" νὰ γίνῃ σημαιοφόρος! Ἀπαράδεκτες, δυστυχῶς, ἐνέργειες, ἀπὸ δῆθεν "Ἕλληνες", ποὺ δὲν θυμίζουν σὲ τίποτα τοὺς εὐλογημένους προγόνους μας καὶ τὴν ἀγάπη τους ποὺ πάντοτε ἔδειχναν στοὺς ξένους καὶ τοὺς μετανάστες.

          Ὅμως στὴ συνέχεια, εἴδαμε ξαφνικὰ ἀπὸ τὴν τηλεόραση, ὁ μικρὸς Ἀμὶρ νὰ γίνεται δεκτὸς ἀπὸ τὸν Πρωθυπουργὸ τῆς χώρας μας καὶ νὰ συνοδεύεται ἀπὸ τὴν μητέρα του. Ὁ Πρωθυπουργὸς δέ, νὰ προσφέρῃ εἰς τὸν μικρὸν ὡς δῶρον, ἐκεῖνο ποὺ τοῦ "ἐστέρησαν" οἱ διδάσκαλοι τοῦ σχολείου του, δηλαδὴ τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία!

            Ἐπειδὴ διαφωνῶ κάθετα μὲ τὴν συγκεκριμμένη χειρονομία τοῦ κ. Τσίπρα, θὰ ἤθελα νὰ ἐκφράσω δημοσίως τὴν διαφωνίαν μου, ἀδιαφορῶντας γιὰ 'κείνους ποὺ διαφωνοῦν μαζί μου ἀλλὰ καὶ γιὰ 'κείνους ποὺ συμφωνοῦν.

             Πρωτίστως θὰ ἤθελα νὰ δηλώσω ὅτι δὲν εἶμαι "ρατσιστής" καὶ ὅτι, δημοσίως καὶ ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος τῶν Ἐκκλησιῶν, ἔχω ἐκφράσει κατ' ἐπανάληψιν τὴν συμπάθειά μου πρὸς τοὺς μετανάστες. Θεωρῶ ὅτι, καὶ ὡς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ ἀλλὰ καὶ ὡς Ἕλληνες, ὀφείλουμε νὰ ἐνσκύψωμεν εἰς τὸ δρᾶμα τους καὶ νὰ τοὺς συνδράμωμεν καὶ ὑλικὰ ἀλλὰ καὶ σὲ ὅποιαδήποτε ἄλλη ἀνάγκη τους. Εἶναι πρὸ πάντων, ἄνθρωποι, "ξερριζωμένοι" ἀπὸ τὶς πατρίδες καὶ τὰ σπίτια τους καὶ βρέθηκαν στὸν τόπο μας, ποὺ ἀνέκαθεν διεκρίνετο γιὰ τὴν φιλοξενία καὶ ἀγάπη πρὸς κάθε ξένον καὶ ἐπισκέπτην. Ἄλλωστε μὴν ξεχνοῦμε ὅτι ἡ Εὐρώπη ἀλλὰ καὶ ὁ Κόσμος ὅλος, εἶναι "κατάσπαρτος" ἀπὸ μετανάστες Ἕλληνες ποὺ ζοῦν φιλοξενούμενοι καὶ ἐργαζόμενοι σὲ ἄλλα φιλόξενα μέρη!

      Ἀπευθύνομαι λοιπόν, πρῶτα στὸν μικρὸ Ἀμίρ καὶ τὸν παρακαλῶ νὰ μὲ ἀκούσῃ προσεκτικά. 

             "Χαίρομαι, μικρέ μου, ποὺ βρίσκεσαι ἐδῶ ἀνάμεσά μας καὶ νὰ εἶσαι βέβαιος, ὅτι ἡ πλειονότης τῶν Ἑλλήνων σὲ δέχεται καὶ σὲ ἀγαπᾷ! Ἐξαίρεση καὶ μάλιστα θλιβερή, ἀποτελοῦν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι σᾶς συμπεριφέρθηκαν μὲ τὸν χυδαῖο καὶ ἀπαράδεκτο αὐτὸν τρόπο.

Ὅμως, μικρέ μου φίλε, ἐπίτρεψέ μου νὰ σοῦ 'πῶ, ὅτι δὲν ἔχεις τὸ δικαίωμα νὰ σηκώσῃς τὴν Ἑλληνικὴ Σημαία! Μὴν κοιτᾶς, ποὺ κάποιοι, δῆθεν Ἕλληνες, δῆθεν διαμαρτυρόμενοι, τὴν ποδοπατοῦν καὶ τὴν καῖνε στοὺς δρόμους καὶ στὶς πλατεῖες. Πάντοτε, δυστυχῶς, ὑπῆρχαν καὶ ὑπάρχουν οἱ προδότες καὶ οἱ "ἐφιᾶλτες", ἀλλὰ δὲν σημαίνει τοῦτο, ὅτι δὲν ὑπάρχουν κι' ἐκεῖνοι οἱ Ἕλληνες, ποὺ εἶναι ἀσυγκρίτως περισσότεροι ἀπὸ τοὺς προηγουμένους καὶ ποὺ τὴν σηκώνουν καὶ δακρύζουν! 

              Ὑπάρχουν καὶ 'κεῖνοι οἱ Ἕλληνες ποὺ γιὰ χάρη Της, ἔχουν μείνει ἀνάπηροι καὶ ἔχουν ἀφήσει τὰ μέλη τους στὰ πεδία τῶν μαχῶν! Ὑπάρχουν, ναὶ ὑπάρχουν καὶ 'κεῖνοι, ποὺ στὶς ἐπιτυχίες τῶν Ἐθνικῶν ὁμάδων τῆς Ἑλλάδας, τὴν φόρεσαν, τὴν ζωγράφισαν στὰ πρόσωπά τους, τὴν κυμμάτισαν μὲ καμάρι καὶ μὲ δάκρυα στὰ μάτια καὶ ἔψαλλαν ἀγκαλιάζοντάς την, τὸν Ἐθνικό μας Ὕμνο! Ὑπάρχουν ἐκεῖνοι, ἀκόμα, οἱ ὄντως ῞Ελληνες, ποὺ τόσα χρόνια στὶς χῶρες τοῦ Ἐξωτερικοῦ ποὺ ζοῦν, δὲν ἔπαψαν νὰ τὴν ὑψώνουν καὶ νὰ τὴν τιμοῦν σὰν θεὰ καὶ νὰ τὴν θεωροῦν - ὅπως καὶ εἶναι - Ἱερὸ Σύμβολο! Ναί, μικρέ μου φίλε! Ἂν θελήσῃς ποτέ, νὰ γίνῃς Ἕλληνας, καὶ νὰ πιστέψῃς στὸ Σταυρὸ ποὺ εἶναι χαραγμένος ἐπάνω της, τότε καὶ μόνον τότε, δικαιοῦσαι νὰ τὴν σηκώνῃς καὶ νὰ τὴν περιφέρῃς στὴν παρέλαση. Δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ πανί, ὅπως, φαντάζομαι, δὲν μπορεῖς νὰ 'πῇς κάτι τέτοιο γιὰ τὴν σημαία τῆς χώρας σου! Εἶναι ... μιὰ ὁλόκληρη ἱστορία, ποὺ μόνο ἐμεῖς οἱ ΕΛΛΗΝΕΣ, δικαιούμαστε νὰ κρατᾶμε καὶ νὰ καυχώμαστε! Γιὰ σένα καὶ γιὰ κάθε ἄλλον μετανάστη, ἀλλοδαπὸ καὶ ἀλλόθρησκο, δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τίποτα περισσότερο, ἔστω ἀπὸ ἕνα ἔπαθλο καὶ μία ἐπιβράβευση γιὰ τὶς σχολικές σου ἐπιδόσεις. Δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι, οὔτε σύμβολο, οὔτε ἱερό, οὔτε φυσικὰ Σημαία μὲ ὅλη τὴν σημασία τῆς λέξεως! Συγχώρεσέ με πού, πιθανόν, σὲ στενοχώρησα, ἀλλὰ αὐτὴ εἶναι ἡ ... ΑΛΗΘΕΙΑ!"

             Θέλω, ὅμως, νὰ 'πῶ δυὸ κουβέντες καὶ στὸν Πρωθυπουργὸ (Ἐμίρη) τῆς Χώρας.

      "Ἀξιότιμε κε Πρωθυπουργέ, δὲν εἶναι τυχαῖος ὁ, ἐντὸς παρενθέσεως, χαρακτηρισμός, ποὺ σᾶς προσφωνῶ! Καὶ τοῦτο, διότι, ἡ ἀκατανόητη κίνησή σας, νὰ προσφέρετε ὡς ἔπαθλον, τὸ Σύμβολον τοῦ Ἔθνους μας εἰς ἕνα ἀλλοδαπὸν καὶ ἀλλόθρησκον μαθητήν, μόνον Ἐμίρην μπορεῖ νὰ μᾶς θυμίζει! Ἡ Ἑλλάδα μας ὅμως δὲν εἶναι Ἐμιρᾶτον καὶ φυσικὰ δὲν σᾶς ἀνήκει! Δὲν ἀνήκει σὲ κανέναν! Ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες ἔχομεν τὴν ὑψίστην τιμὴν νὰ τῆς ἀνήκομεν! Ἡ Ἑλλάδα μας καὶ φυσικὰ ἡ σημαία της, δὲν ἀνήκει σὲ κανέναν μὲ τὴν ἔννοιαν τῆς ἰδιοχρησίας, ἀλλὰ μᾶς ἀνήκει καὶ τῆς ὀφείλουμε κάθε τιμή, καθὼς καὶ νὰ τὴν προστατεύουμε ἀπὸ 'κείνους ποὺ δὲν τοὺς ἀνήκει! Ἂν κάποιοι ἀπ' αὐτοὺς νομίζουν ὅτι τὴν δικαιοῦνται ἀς καταλάβουν ὅτι πρῶτα πρέπει νὰ μάθουν τὶ σημαίνει Ἑλλάδα καὶ μετὰ τὸ ... συζητᾶμε! Μακάρι, νὰ μπορούσατε νὰ μᾶς δώσετε κάποιες ἐξηγήσεις, ἀλλὰ δυστυχῶς δὲν μᾶς ἔχετε συνηθίσει σὲ παρόμοιες κινήσεις ... Παρ' ὅλον τοῦτο ὅμως, σᾶς ἐρωτῶ ὡς ἁπλοῦς πολίτης αὐτῆς τῆς Χώρας. 

        Ποιὸς σᾶς ἔχει δώσει τὸ δικαίωμα νὰ διαχειρίζεσθε τὴν Σημαία μας; Σᾶς ἀνήκει μήπως; Δῶστε σὲ ὅσους νομίζετε τὰ προσωπικά σας εἴδη, τὸ σπίτι σας, καὶ ὅ,τι ἄλλο νομίζετε! Ποιὸς σᾶς εἶπε, ὅτι ἡ Σημαία τοῦ Ἔθνους εἶναι διαχειρίσιμον εἶδος; Δὲν σᾱς ἀνήκει! Ἐσεῖς τῆς ἀνήκετε! Σὲ κανέναν δὲν ἀνήκει! Χαιρόμαστε ποὺ τῆς ... ἀνήκουμε! Θεωροῦμε ἰδιαίτερη τιμὴ τὸ ὅτι εἴμαστε - μετὰ τὸν Θεόν, - ὑπὸ τὴν σκέπην Της! Δὲν δικαιοῦσθε, ἢ μᾶλλον καὶ ὀφείλετε ὡς, ἐκ τῶν πρώτων πολιτῶν τῆς Ἑλλάδος, νὰ τὴν προστατεύετε ἂν μή τι ἄλλο ...! Λυποῦμαι!" 

            Θέλω, ὅμως, τέλος, νὰ μιλήσω γιὰ λίγο καὶ στὴν Σημαία μας (τὴν κακομοίρα) καὶ νὰ τῆς εἰπῶ, μὲ δάκρυα στὰ μάτια μου, τὸ πόσο τὴν ἀγαπῶ ἀλλὰ καὶ τὴν πονῶ. Νὰ τῆς ζητήσω ἕνα μεγάλο ΣΥΓΝΩΜΗ, γιὰ ὅλους ἐκείνους ποὺ πολλὲς φορὲς τὴν πίκραναν καὶ τὴν πρόσβαλαν. Νὰ σταθῶ μπροστά της, προσοχή ... ἀκίνητος ... ὅπως μᾶς εἶχαν διδάξει οἱ ἅγιοι καὶ πατριῶτες διδάσκαλοί μας καὶ νὰ τῆς δώσω νὰ καταλάβῃ, ὅτι οἱ Ἕλληνες δὲν ... τέλειωσαν! Προσπάθησαν καὶ προσπαθοῦν κάποιοι, ἐπὶ πολλὰ χρόνια, νὰ τοὺς σβύσουν καὶ νὰ τοὺς τελειώσουν, ἀλλὰ ... ἀντέχουν! Ἔχουν μάθει νὰ ἀντέχουν! Ἄντεξαν ἐπὶ 450 χρόνια τούρκικης σκλαβιᾶς καὶ "ἀναστήθηκαν" μέσα "ἀπ' τὰ κόκκαλα ... τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερά"! Ἄντεξαν σὲ τόσους πολέμους, σὲ τόσες κακουχίες! Ἄντεξαν, γιατί, γλυκειά μου Σημαία, ἔβλεπαν ἐσένα! Ἔπερναν δύναμη ἀπὸ σένα! Ἐσὺ τοὺς ἔτρεφες καὶ τοὺς θήλαζες, μὲ τὸ "μυστικὸ γάλα" τῆς ἀγάπης πρὸς τὴν Πατρίδα καὶ τοὺς πότιζες μὲ τὰ γλυκύτατα νάματα τῆς Ἐλευθερίας!

             Ναί, ΣΗΜΑΙΑ μου - ΠΑΤΡΙΔΑ μου, θὰ συνεχίσουμε νὰ ἀντέχουμε γιατὶ πρῶτα ἀπ' ὅλους καὶ ἀπ' ὅλα, ὑπάρχει ὁ Κύριος καὶ Θεός μας ἀλλὰ καὶ ἡ, ἀείποτε,  "Ὑπέρμαχος στρατηγός" τοῦ Ἔθνους μας, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος! Θὰ συνεχίσουμε νὰ ἀντέχουμε, διότι θὰ βλέπουμε ΕΣΕΝΑ! Κι' ἂν μαῦρες μέρες ἔλθουν καὶ σὲ κρύψουν καὶ σὲ ὑποστείλουν καὶ ἀποπειραθοῦν νὰ ξανασηκώσουν σβάστικες ἢ ὅποιαδήποτε ἄλλα ἀθέμιτα σύμβολα, νὰ ξέρῃς "κακομοίρα" μου, ὅτι πάντα θὰ ὑπάρχουν οἱ λίγοι ἢ οἱ πολλοὶ ἐκεῖνοι, ποὺ θὰ τρέξουν νὰ σὲ ξαναορθώσουν στὸν ἰστό σου καὶ νὰ ξαναχύσουν τὸ αἷμα τους γιὰ ΣΕΝΑ! 

"Ἀπ' τὰ κόκκαλα βγαλμένη τῶν Ἑλλήνων τὰ ἱερὰ 

  καὶ σὰν πρῶτ΄ ἀνδρειωμένη Χαῖρ' ὦ χαῖρε λευτεριά!" 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν