ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ! ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ «ΑΝΤΙ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

ΟΧΙ ΕΙΣ ΤΑΣ ΑΠΟΤΕΙΧΙΣΕΙΣ!
ΠΟΛΕΜΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ «ΑΝΤΙ-ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ»

Τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Ἰεροθέου Ἀργύρη,
Ἱεροκήρυκος
ἐφημ. «Ὀρθόδοξος Τύπος», 19.04.17

Ἀποτειχίσεις ἄστοχοι

.               Αὐτὴ τὴν ἐποχὴ ἐκλεκτοὶ Πατέρες καὶ ὁλόκληρες ἀδελφότητες μὲ ἀφορμὴ τὴ «Σύναξη τοῦ Κολυμβαρίου», ἀποφασίζουν νὰ προβοῦν στὴν πράξι τῆς ἀποτειχίσεως. Προφανῶς, ἡ κυρία αἰτία τῆς ἀποτειχίσεως εἶναι ἡ διάδοσις τῆς ἰδέας τῆς Οἰκουμενιστικῆς Πανθρησκείας.  Νομίζουμε ὅτι οἱ κρυφοὶ καὶ φανεροὶ πρωτοστάτες τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μᾶλλον τρίβουν τὰ χέρια τους, στὴν περίπτωσι ποὺ ἡ ἀποτείχισις δὲν γίνει λαίλαπα καὶ καταιγίδα νὰ σαρώση τὰ πάντα. Ἐὰν παραμείνη μεμονωμένη κίνησις τῶν ὀλίγων Πατέρων, τότε πιθανόν, αὐτοὶ θὰ παραγκωνιστοῦν καὶ θὰ ἀπομονωθοῦν, ὥστε ἡ πνευματικὴ ἰσχύς τους νὰ ἀτονήση.
.               Οἱ Οἰκουμενιστὲς ἐπαναλαμβάνουν τὴν ἰδίαν μέθοδον, ποὺ θέλησαν νὰ ἐφαρμόσουν οἱ Φαρισαῖοι ἐναντίον τοῦ Κυρίου. Ἐκεῖνοι προσεπάθησαν νὰ ἀπομακρύνουν τὸν Κύριο ἀπὸ τὸ λαό, ἀπὸ τὸ Ἰσραηλιτικὸ ἐθνικὸ καὶ θρησκευτικὸ πλαίσιο, κατηγορώντας Τον, ὅτι δῆθεν κατέστη Σαμαρείτης, δηλαδὴ αἱρετικὸς καὶ ἀντεθνικός. Φυσικὰ ὁ Κύριος δὲν ἔπεσε στὴν πονηρὴ παγίδα καὶ στὴν καταχθόνιο μεθόδευσί τους.
.               Νομίζουμε ταπεινῶς ὅτι στὴν δολία παγίδα, ποὺ δὲν ἔπεσε ὁ Κύριος, παρασύρονται οἱ ἀποτειχιζόμενοι Πατέρες. Οἱ Οἰκουμενισταί, εὔκολα θὰ τοὺς κατηγοροῦν ὅτι εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ὅτι εἶναι ξένοι, σχισματικοὶ καὶ ἐχθροὶ τῆς Ὀρθοδοξίας. Ἂς φωτίση ὁ Θεὸς τοὺς Πατέρες καὶ τὶς διάφορες Ἀδελφότητες νὰ πράξουν κατὰ τὸ Ἅγιο Θέλημά Του. Ἐμεῖς, ταπεινὰ δηλώνουμε ὅτι θὰ εἴμαστε μέσα στὸ Πύρινο Τεῖχος τῆς Ἐκκλησίας, τὸ ὁποῖο εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Κύριος: «Καὶ ἐγὼ ἔσομαι αὐτῇ, λέγει Κύριος, τεῖχος πυρὸς κυκλόθεν καὶ εἰς δόξαν ἔσομαι ἐν μέσῳ αὐτῆς». (Ζαχ. Β´  9) (Καὶ ἐγώ, θὰ εἶμαι δι’ αὐτὴν (τὴν Ἱερουσαλήμ, τὴν Ἐκκλησία, τὴν Ἑλλάδα) λέγει ὁ Κύριος, ὡς πύρινο τεῖχος ὁλόγυρά της ἄμαχον καὶ ἀνυπέρβλητον καὶ δόξα ἰδική της ἀνάμεσά της).
.               Κατωτέρω προβαίνουμε σὲ μία σύντομο ἀνάλυσι τῶν θεμάτων ποὺ ἀφοροῦν τοὺς ἐσωτερικοὺς ἐχθρούς τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὰ γίνη πιὸ κατανοητὴ ἡ θέσις μας γιὰ τὸ ζήτημα τῆς ἀποτειχίσεως.

“Ἀντι- Ἐκκλησία” ἢ Ἐκκλησία;

.               Ὅταν ὁ Μέγας τῶν Ἐθνῶν Ἀπόστολος Παῦλος ἐκήρυσσε σὲ ὅλον τὸν τότε γνωστὸ κόσμο τὸ Ἱερὸ Εὐαγγέλιο, τότε, μερικοὶ ἐκ Φαρισαίων Χριστιανοὶ προσεπάθησαν νὰ διαλύσουν τὸ ἔργο του, νὰ σμικρύνουν τὸν Χριστιανισμό, νὰ τὸν κάνουν μία Ἰουδαϊκὴ ἐθνικὴ θρησκεία, μὲ περιτομὲς καὶ μωσαϊκὲς διατάξεις. Τότε, ὁ θεῖος Παῦλος ἀντελήφθη ἐγκαίρως τὸν μέγα κίνδυνο τῆς «Ἀντι-Ἱεραποστολικῆς» μεθοδεύσεως. Ἐδημιούργουν μία «Ἀντι-Ἐκκλησία» μέσα στὴν ἴδια τὴν νεοσύστατο Ἐκκλησία, ἀλλὰ ἐκεῖνος δὲν τὸ ἐπέτρεψε. Αὐτὴ ἡ μέθοδος τῆς καταχθονίου δημιουργίας μίας «Ἀντὶ-Ἐκκλησίας» ἐπανελήφθη πολλὲς φορὲς ἀνὰ τοὺς αἰῶνες:
.               Ἐσχάτως στὴν ἀθεϊστικὴ Σοβιετικὴ Ἕνωση, ἐδημιουργήθη καὶ δευτέρα ψεύτικη «Ἐκκλησία», ἡ λεγομένη «Ζῶσα Ἐκκλησία», σύμμαχος τοῦ Κομμουνισμοῦ καὶ ἐλεγχομένη πλήρως ἀπὸ τὴν ὑλόφρονα πανίσχυρη ἐξουσία, ἀντίθετη στὴν ἀληθινὴ “Ἐκκλησία τῶν Κατακομβῶν”.
.               Κατὰ τὴν ἐποχή μας ἐδημιουργήθη μία νέα φοβερή, δολία «Ἀντὶ-Ἐκκλησία» μὲ τὴ μορφὴ τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ μὲ τὴν ἑωσφορικὴ μάσκα τῆς δῆθεν ἀγάπης.

“Ἀντι-Ἑλλάς”

.               Ὅλοι οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι ἔχουμε συνείδησι ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς ἐταύτισε τὴν πορεία του μὲ τὸν Χριστιανισμὸ ἀρχικῶς καὶ μὲ τὴν Ὀρθοδοξία κατόπιν. Γνωρίζουμε δὲ καλῶς ὅτι πολλάκις ἐδημιουργήθη μέσα στὴν Ἑλληνορθοδοξία, ὄχι μόνον μία «Ἀντι-Ἐκκλησία», ἀλλὰ καὶ μία «Ἀντι-Ἑλλάς», μέσα στὴν σάρκα τῆς Ἑλλάδος, ἀπὸ τοὺς ποικιλωνύμους καὶ ποικιλοχρώμους Προδότες, τοὺς Πράκτορες καὶ τοὺς Προσκυνημένους (Π-Π-Π).
.               Εἶναι χαρακτηριστικὰ τὰ φλογερὰ λόγια τοῦ Θ. Κολοκοτρώνη, μὲ τὸ φοβερὸ σύνθημα «Φωτιὰ καὶ τσεκούρι στοὺς προσκυνημένους». Φωτιά, θάνατος καὶ ἀμείλικτος τιμωρία στοὺς Μωραΐτες τοὺς ὑποτασσομένους στὸν κατακτητὴ καὶ εἰσβολέα, στὸν Ἰμπραήμ. Τὸ ἴδιο σύνθημα ἐχρησιμοποίησε καὶ ὁ ἐμπνευσμένος Γ. Καραϊσκάκης, ὅταν ὁ Κιουταχὴς μοίραζε προσκυνοχάρτια σὲ λίγους δειλοὺς ἀπὸ τοὺς ἐπαναστατημένους Ἕλληνες.
.               Γιὰ νὰ συνδέσουμε δὲ τὴν «Ἀντι-Ἐκκλησία» καὶ τὴν «Ἀντι-Ἑλλάδα» καταγράφουμε ὅτι αὐτὲς συνήθως συναπαρτίζονται ἀπὸ τὰ ἴδια πρόσωπα, ποὺ χαρακτηρίζονται ἀπὸ πνεῦμα ἀντορθόδοξο, καὶ ἔχουν στὸ αἷμα καὶ στὸ μυαλό τους τὸ δηλητήριο τῆς ἀνθελληνικότητος, ἐνῶ ἐξωτερικῶς φέρουν τὸ σχῆμα τοῦ Ὀρθοδόξου καὶ τοῦ Ἕλληνος. Οἱ διεφθαρμένοι ἄρχοντες, οἱ κακοὶ κληρικοί, οἱ αἱρετικοί, οἱ ἀνήθικοι, οἱ φιλόδοξοι, ἐδημιούργησαν μία «Ἀντι-Αὐτοκρατορία» μέσα στὴν ἔνδοξη Βυζαντινὴ Αὐτοκρατορία.
.               Αὐτὴ τὴ μάστιγα καὶ νεοπλασία, τὴν «Ἀντι-Ἑλληνο-Ἐκκλησία», τὴν «Ἀντι-Αὐτοκρατορία» τὴν “Ἀντί…”, τὴν ἀντιμετωπίζει ἡ Ἑλληνορθοδοξία ἀπὸ τὴν πρώτη Χριστιανικὴ ἐποχή. Θὰ μνημονεύσουμε ἀρχικῶς, μόνον τὸ Μονοφυσιτισμό, ποὺ διέσπασε τὸ Χριστιανισμὸ καὶ τὸν Ἑλληνισμὸ θανάσιμα στὴν Ἀνατολή. Ἔτσι ἐδημιούργησε εὔκολες τὶς συνθῆκες εἰσβολῆς καὶ ἐπικρατήσεως τοῦ θανατηφόρου τέρατος τοῦ Ἰσλαμισμοῦ. Στὴν συνέχεια, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Μεγάλου Φωτίου καὶ ἐντεῦθεν, ἡ «Ἀντι-Ἑλληνο-Ἐκκλησία», ἀποτελεῖ μόνιμο ἐπικίνδυνο καὶ θανάσιμο καθεστώς. Ἡ “Ἀντι…” δρᾶ διαρκῶς καὶ καταχθονίως. Μνημονεύουμε τὶς κοσμογονικὲς συμφορὲς ποὺ προεκάλεσε:
Τὴν Ἅλωση τῆς Κωσταντινουπόλεως, ἀπὸ τοὺς Σταυροφόρους Λατίνους τὸ 1204.
Τὶς φοβερὲς ἐκκλησιαστικὲς διαμάχες, μὲ τοὺς ἐμφυλίους πολέμους ἐπὶ ἐποχῆς τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ.
Τὶς προδοτικὲς κινήσεις τῶν Ἑνωτικῶν, ποὺ προετοίμασαν καὶ προεκάλεσαν τὴν μαύρη Ἅλωση τῆς Πόλεως ἀπὸ τοὺς Ἀγαρηνοὺς τὸ 1453.
.               Μετὰ τὴν ἀπελευθέρωση ἡ «Ἀντι-Ἑλληνο-Ἐκκλησία» δραστηριοποιεῖται καὶ πάλιν λίαν δολίως καὶ καταχθονίως. Ὑπάρχουν διάφορες φάσεις καὶ σημαντικὰ γεγονότα. Ἂς ἀναφερθοῦμε στὰ πιὸ πρόσφατα, στοὺς ὑποστηριχτὲς τοῦ σχεδίου Ἀνᾶν γιὰ τὴν Κύπρο, στοὺς θιασῶτες τῶν Μνημονίων στὴν Ἑλλάδα καὶ στοὺς κάθε εἴδους Οἰκουμενιστὲς στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο.
.             Ἀλλὰ ἐμεῖς γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος θὰ μᾶς προστατεύη, ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλούς, κατὰ τὴν ὑπόσχεσί Του: «Κατανοεῖ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν, ὁ δὲ Κύριος οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐτὸν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ οὐδὲ μὴ καταδικάσηται αὐτόν, ὅταν κρίνηται αὐτῷ» (Ψαλμ. λϛ´ 32-33). (Παρακολουθεῖ καὶ παραμονεύει ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον, καὶ ζητεῖ εὐκαιρίαν, διὰ νὰ τὸν θανατώση. Ἀλλὰ ὁ Κύριος δὲν θὰ ἐγκαταλείψη τὸν δίκαιον στὰ χέρια τοῦ ἁμαρτωλοῦ, ὥστε νὰ τὸν καταδικάση, ὅταν ἔρχεται εἰς διαμάχη μαζί του.)

Ποῖοι συνιστοῦν τοὺς «Ἀντί …»

.           Ὅταν ὁ Κύριος ἠρωτήθη ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους, ποιὸς ἀνάμεσά τους θὰ τοὺς προδώσει, Ἐκεῖνος δὲν ἀπήντησε «ὁ Ἰούδας», γιὰ νὰ μὴ φανῆ ὅτι ὁ ἴδιος τὸν σπρώχνει πρὸς τὴν αἰσχρὴ πράξι. Φιλανθρώπως ποιῶν, δὲν τὸν κατωνόμασε, δὲν τὸν κατέδειξε σαφῶς, γιὰ νὰ τοῦ δώση μία τελευταία εὐκαιρία, ὥστε νὰ μετανοήση καὶ νὰ ἀλλάξη τὴν καρδιά του καὶ τὸ σχεδιασμό του. Ἔδωσε ὅμως «μυστηριώδη» ἀπόκριση μὲ δύο τρόπους, λέγοντας, «αὐτὸς ποὺ θὰ τοῦ δώσω τὸ ψωμί», φιλοφρονώντας τον καὶ προσπαθώντας νὰ τὸν συγκινήση. Καὶ ἀκόμη, προσέθεσε, «αὐτὸς ποὺ θὰ βουτήξει τὸ ψωμὶ μαζί Μου στὸ πιάτο μὲ τὸ ζωμό».
.             Αὐτὲς οἱ Μυστηριώδεις καὶ Ὑπερβατικὲς ἀπαντήσεις, ὑπῆρξαν ἀκατάληπτες ἀρχικὰ γιὰ τοὺς Μαθητές, ἀλλὰ λίαν ξεκάθαρες καὶ σαφεῖς, μετὰ τὸ ξετύλιγμα τῶν γεγονότων τοῦ Θείου Πάθους.
.             Κατ’ ἀναλογίαν, οἱ γνωρίζοντες καλῶς τὰ κρίσιμα ζητήματα περὶ τῶν «Ἀντί… », δρῶντες σκοπίμως ἐθνοσυμφιλιωτικῶς, δὲν τοὺς κατονομάζουν, ἀλλὰ τοὺς καταγράφουν κωδικῶς:
Οἱ «Ἀντί… » εἶναι αὐτοί, ποὺ «παραλαμβάνουν τὸ ψωμὶ τῆς ἐξουσίας ἀπὸ ξένα ἐχθρικὰ Κέντρα καὶ χέρια».
Εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ «βουτοῦν τὸ ψωμὶ στὸν ἄνομο πλοῦτο ἐξαγορᾶς καὶ στὸ ζωμὸ τῶν ἀνθελληνικῶν καὶ ἀντιχριστιανικῶν Ἰδεολογιῶν καὶ Καταπιστευμάτων».
Εἶναι ὅσοι «κάθηνται καὶ εἰσάγουν τὰ δάκτυλά τους στὸ πλῆρες αἵματος πιάτο τῶν σκοτεινῶν Μυστικῶν Παγκοσμίων Ὀργανώσεων», τῶν θεωρουμένων ὑπερεγκεφάλων τῆς Οἰκουμένης, α) τοῦ κλὰμπ τῆς Μπίλντεμεργκ β) τοῦ Φόρουμ τοῦ Νταβός, γ) τῆς Τριμεροῦς Ἐπιτροπῆς δ) τῆς G7 ἢ G8 καὶ ε) τῶν μασονικῶν στοῶν. Ἐν προκειμένῳ, ὁ καθένας δύναται μὲ μία σύντομο ἔρευνα στὸ διαδίκτυο νὰ ἀνασύρη τὰ συγκεκριμένα ὀνόματα τῶν “Ἀντί…”.

Τὸ ἀρωματισμένον στεφάνι εἰς τὸν προδότην Στρατηγὸν

.             Ὅταν ὁ βασιλιὰς τῆς Περσίας Ἀρταξέρξης Β´ παρέθετε ἐπίσημο δεῖπνο στὴν ἀντιπροσωπία τῶν Ἑλλήνων στρατηγῶν, τότε προσέφερε σὲ αὐτοὺς διάφορα δελεαστικὰ δῶρα. Σὲ μία στιγμὴ ἔβγαλε ἀπὸ τὸ κεφάλι του τὸ βασιλικὸ χρυσὸ δάφνινο στεφάνι, τὸ ἐνεβάπτισε σὲ ἕνα δοχεῖο μὲ μύρα καὶ ἀρώματα καὶ τὸ ἐτοποθέτησε τιμητικῶς στὸ κεφάλι τοῦ Σπαρτιάτη Στρατηγοῦ Ἀνταλκείδα. Τιμὴ καὶ δόξα, θὰ ἔλεγε κανείς, ἀλλὰ λίαν πονηρὴ καὶ σκόπιμος διπλωματικὴ κίνησις.
.             Πράγματι, δυστυχῶς γιὰ τὸν Ἀρχαῖο Ἑλληνισμό, αὐτὸς ὁ πουλημένος Στρατηγός, ἀργότερα, ὑπέγραψε τὴν περίφημο «Ἀνταλκείδειο Εἰρήνη» (386 π.Χ.), μεταξὺ Περσίας καὶ Ἑλληνικῶν Πόλεων. Τὴν ἄκρως προσβλητική, τὴν λίαν δουλική,  τὴν σφόδρα ἀτιμωτικὴ συνθήκη, ὅλων τῶν ἐποχῶν γιὰ τὸν Ἑλληνισμό, γιὰ τὶς Ἑλληνικὲς Πόλεις τῆς Μητροπολιτικῆς Ἑλλάδος, γιὰ τὶς Ἑλληνικὲς Πόλεις τῆς Μικρᾶς Ἀσίας καὶ γιὰ τὴν Ἑλληνικὴ Κύπρο.
.            Θὰ μᾶς ἐπιτραπῆ νὰ ἐκφράσουμε τὴν ἄποψι ἐγκύρων Ἑλλήνων Συνταγματολόγων, ὅτι ἴσως, ἡ «Ἀνταλκείδειος Εἰρήνη» νὰ ὑπῆρξε ἡ πιὸ ἀτιμωτικὴ συνθήκη δουλικότητος τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ μόνον μέχρι τὴν ἐπιβολὴ τῶν συγχρόνων δουλικῶν «Μνημονίων» (2010-2017). Τῆς «Νεο-Ἀνταλκειδείου Εἰρήνης», μεταξὺ Ἑλλάδος καὶ «Εὐρωπαϊκῆς ΜΗ Ἑνώσεως». Αὐτὴ φέρει τὴν ὑπογραφὴ τόσων Νεοκατοχικῶν «Προέδρων», τόσων «Νεοκατοχικῶν Πρωθυπουργῶν» καὶ τὴν ψῆφο τόσων Νεοκατοχικῶν «Βουλευτῶν». Οἱ μελετήσαντες τὰ φοβερὰ κείμενα τῶν «Μνημονίων», ἀποφαίνονται κατηγορηματικῶς ὅτι αὐτὰ ξεπερνοῦν κατὰ πολὺ σὲ δουλοφροσύνη – πρὸς τὴν «Νεογερμανικὴ Εὐρώπη» – ἐκείνη τὴν παλιὰ κατάπτυστο «Συνθήκη τοῦ Ἀνταλκείδα».
.             Κατὰ λογικὴν συνέπειαν, «Ἀντι-Ἑλληνο-Ἐκκλησία» “Ἀντί…”, λογίζονται ἐκεῖνοι, στοὺς ὁποίους Ξένες ἐχθρικὲς Δυνάμεις, «ἐμβαπτίζουν τὸ στεφάνι τῆς ἐξουσίας στὰ μύρα τῆς προδοσίας καὶ τὸ τοποθετοῦν στὸ σκυμμένο ἄδειο τους κεφάλι».
.             Ὅσοι κατάλαβαν, ἔχει καλῶς. Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν κατάλαβαν, κατὰ ἀνάλογο ρῆσι τοῦ ἀγ. Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, ἂς ρωτήσουν αὐτοὺς ποὺ κατάλαβαν, ὥστε νὰ μάθουν.
.             Ἐμεῖς στηριζόμαστε ἀταλάντευτα στὰ λόγια τοῦ Κυρίου καὶ στὶς ὑποσχέσεις Του, γιὰ προστασία τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ τῆς Ὀρθοδόξου Ἑλλάδος μας: «Διότι τάδε λέγει Κύριος Παντοκράτωρ· ὀπίσω δόξης ἀπέσταλκέ με ἐπὶ τὰ ἔθνη τὰ σκυλεύσαντα ὑμᾶς· διότι ὁ ἁπτόμενος ὑμῶν ὡς ἁπτόμενος τῆς κόρης τοῦ ὀφθαλμοῦ αὐτοῦ·» (Ζαχ. Β´ 12). (Διότι αὐτὰ λέγει ὁ Κύριος Παντοκράτωρ: πρὸς δόξαν τοῦ Ἁγίου Ὀνόματός Του μὲ ἔχει ἀποστείλει ἐνταντίον τῶν εἰδωλολατρικῶν ἐθνῶν, τὰ ὁποῖα σᾶς ἐλεηλάτησαν· διότι ἐκεῖνος, ὁ ὁποῖος σᾶς πλησιάζει ἐχθρικῶς καὶ ἁπλώνει τὸ χέρι του, διὰ νὰ σᾶς βλάψη καὶ λυπήση, εἶναι σὰν ἐκεῖνον, ποὺ μὲ τὸ δάκτυλόν του ἐγγίζει καὶ προσβάλλει τὴν κόρη τοῦ ματιοῦ μου.)

Δὲν θὰ ἐγκαταλείψωμεν τὴν Ἐκκλησίαν

.           Ἡμεῖς προτιθέμεθα νὰ παραμείνουμε μέσα στὴν Ἐκκλησία καὶ στὴν Ἑλλάδα καὶ νὰ μὴ παραχωρήσουμε οὐδὲ σπιθαμὴ «Ἁγίας Γῆς» καὶ «Ἁγίας Ἐκκλησίας» στοὺς ἐθνικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς Πράκτορες, Προδότες καὶ Προσκυνημένους (Π-Π-Π).
.             Ἡ «Ἀντὶ–Ἐκκλησία» φαινομενικά θεωρεῖται ὅτι εἶναι πολὺ ἰσχυρὴ ἢ μᾶλλον πανίσχυρη, ἀφοῦ ἔχει καταλάβει τὰ πλεῖστα κέντρα ἐκκλησιαστικῆς ἐξουσίας μὲ ρασοφόρους, ποὺ εἶναι κατὰ κανόνα λίαν ἀνήθικοι καὶ σφόδρα κλεπτοκράτες. Ἀλλὰ καὶ ἡ «Ἀντὶ-Ἑλλάδα» λογίζεται ὅτι φέρει τεράστια δύναμη, ἀφοῦ μέσα της περιλαμβάνει μεγάλο μέρος τῆς Πολιτικῆς Ἐξουσίας εἰς τὰ ἐπίπεδά της κορυφῆς.
.             Ἂς τὸ ξεκαθαρίσουμε. Ἡ δύναμις τῆς «Ἀντι-Ἑλληνο-Ἐκκλησίας», εἶναι μόνο φαινομενικὴ  καὶ σκιώδης, ὅπως εἶναι καὶ ἡ δύναμις τοῦ Διαβόλου μετὰ τὴν Ἀνάσταση τοῦ Κυρίου μας. Τουτέστιν, εἶναι ἡ δύναμις τοῦ μύρμηγκος, ποὺ μοιάζει μὲ λιοντάρι. Οἱ “Ἀντί…” εἶναι μόνον Μυρμηγκολέοντες, κατὰ τὴν Ἁγία Γραφή: «Μυρμηκολέων ὤλετο παρὰ τὸ μὴ ἔχειν βοράν, σκύμνοι δὲ λεόντων ἔλιπον ἀλλήλους» (Ἰὼβ δ´ 11). (Τὸ μυρμήγκι ποὺ μοιάζει μὲ λιοντάρι ἐχάθη, διότι δὲν ἔχει τροφὴ καὶ τὰ λιονταράκια ἐχωρίσθησαν ἀλλήλων καὶ διεσκορπίσθησαν.)
.             Ἡμεῖς μικροί, ἀδύναμοι, ἀσήμαντοι, ἀλλὰ μέσα στὸ ἀκατάλυτο Κάστρο τῆς Ἑλληνορθοδοξίας. Στὶς ἐπάλξεις, ἀλλὰ δίπλα μας ζωντανὲς μορφὲς ἀπὸ Ἁγίους καὶ Ἥρωες. Ἀπὸ Πατέρες καὶ Σοφούς. Ἀπὸ Μάρτυρες καὶ Προγόνους.
.             Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε σχηματικῶς, ὅτι εἴμεθα νάνοι, ἀλλὰ “νάνοι” στὶς πλάτες “Γιγάντων”. Τῶν Πνευματικῶν Γιγάντων ποὺ ἀγαπᾶμε.
.             Τὸ πιστεύουμε πὼς ὁ νικητήριος Πόλεμος διεξάγεται, κατὰ μεγαλόπνοο Βουλή, παρὰ τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Υἱοῦ καὶ Λόγου, τῆς Κεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας καὶ παρὰ τοῦ Ἐπιδημήσαντος Ἁγίου Πνεύματος, τοῦ Κυβερνήτου Αὐτῆς.
.             Οἱ ὑπεναντίοι θὰ κατανικηθοῦν γιὰ πάντα, καθότι: «Οὗτοι μετὰ τοῦ Ἀρνίου πολεμήσουσιν· καὶ τὸ Ἀρνίον νικήσει αὐτούς, ὅτι Κύριος Κυρίων ἐστὶν καὶ Βασιλεὺς Βασιλέων, καὶ οἱ μετ᾽ αὐτοῦ κλητοὶ καὶ ἐκλεκτοὶ καὶ πιστοὶ» (Ἀποκ. ιζ´  14).

ΠΗΓΗ:    ΚΛΙΚ