ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ: 190 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ (Γ. Ν. Παπαθανασόπουλος)

Ἰωάννης Καποδίστριας:
190 χρόνια ἀπὸ τὴν ἐκλογή του

Τοῦ Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

.             Στὶς ἡμέρες αὐτές, ποὺ ἔχουν συσσωρευτεῖ βαριὰ τὰ σύννεφα πάνω ἀπὸ τὴ χώρα μας, εἶναι ἀναγκαία ἡ προβολὴ σημαντικῶν, ἀπὸ κάθε ἄποψη, ἐθνικῶν προσωπικοτήτων. Μία τέτοια εἶναι τοῦ Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος Ἰωάννη Καποδίστρια. Φέτος εἶναι ἡ 190ή ἐπέτειος τῆς ἐκλογῆς του ἀπὸ τὴν 3η Ἐθνικὴ Συνέλευση τῆς Τροιζήνας. Ἀπὸ τὶς 19 Μαρτίου ἕως τὶς 5 Μαΐου 1827 συνεδρίασαν 173 πληρεξούσιοι στὴν κωμόπολη αὐτὴ τῆς Ἀργολίδας καὶ στὶς 14 Ἀπριλίου 1827 ἐξέλεξαν Κυβερνήτη τῆς Ἑλλάδος τὸν Ἰωάννη Καποδίστρια. Ἐπίσης ἐψήφισαν τὸ Σύνταγμα τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος. Εἶναι ἀξιοσημείωτο πὼς παρὰ τὸ ὅτι ἐλεύθερο ἦταν τότε μόνο μικρὸ μέρος τῆς Πελοποννήσου καὶ λίγα νησιὰ ἐκπροσωπήθηκε στὴν Ἐθνοσυνέλευση σχεδὸν τὸ σύνολο τοῦ Ἑλληνισμοῦ.
.             Σημαντικὴ 190ή ἐπέτειος γιὰ τὴν Ἱστορία μας εἶναι ἐπίσης ἡ ὑπογραφὴ τῆς Συνθήκης τοῦ Λονδίνου ἀπὸ τὶς τότε Μεγάλες Δυνάμεις Ρωσίας, Γαλλίας καὶ Ἀγγλίας, στὶς 6 Ἰουλίου 1827. Μὲ αὐτὴ ζητεῖτο ἀπὸ τὸν Σουλτάνο νὰ δεχθεῖ τὴν ἀνεξαρτησία τῆς Ἑλλάδος. Ἡ Συνθήκη δὲν ἔγινε δεκτὴ καὶ ὁ Ἰμπραὴμ συνέχισε τὶς πολεμικὲς ἐπιχειρήσεις του στὴν Πελοπόννησο. Αὐτὸ ἕως τὴν ἄλλη σημαντικὴ 190ή ἐπέτειο, αὐτὴν τῆς Ναυμαχίας τοῦ Ναυαρίνου, στὶς 8 Ὀκτωβρίου 1827. Τότε ὁ ἑνωμένος στόλος τῶν τριῶν Μεγάλων Δυνάμεων τῆς Εὐρώπης κατανίκησε τὸν Αἰγυπτιακὸ στόλο τοῦ Ἰμπραήμ, ὁ ὁποῖος νικημένος ἀποχώρησε τῆς Πελοποννήσου τὸ 1828.
.             Ἡ Συνθήκη τοῦ Λονδίνου ἐπιβλήθηκε δυόμισι χρόνια μετά, στὶς 3 Φεβρουαρίου τοῦ 1830, μὲ τὸ Πρωτόκολλο τοῦ Λονδίνου, τὸ ὁποῖο ὑπέγραψαν οἱ ἴδιες τρεῖς Μεγάλες Δυνάμεις. Μὲ αὐτὸ δέχθηκαν νὰ παραμείνει Κυβερνήτης τῆς ἐλεύθερης Ἑλλάδος ὁ Ἰωάννης Καποδίστριας, ποὺ ἤδη κυβερνοῦσε τὴ χώρα ἀπὸ τὶς 18 Ἰανουαρίου τοῦ 1828, ἀλλὰ ἐπέβαλαν ὡς πολίτευμα αὐτὸ τῆς Βασιλείας. Ἡ διχόνοια τῶν Ἑλλήνων καὶ ἡ δολοφονία τοῦ Κυβερνήτη διευκόλυναν τὰ σχέδιά τους…
.           Ὁ Καποδίστριας θυσίασε τὰ πλούσια προσόντα του καὶ τὴν ἴδια του τὴ ζωὴ στὴν Πατρίδα του, ποὺ ὑπεραγαποῦσε. Δὲν ἦταν τυχαία προσωπικότητα. Ἦταν ἐκ τῶν σημαντικότερων διπλωματῶν καὶ πολιτικῶν τῆς Εὐρώπης τῶν ἀρχῶν τοῦ 19ου αἰώνα. Εἶναι καὶ εὐεργέτης τῆς Ἑλβετικῆς Συνομοσπονδίας, ἀφοῦ, μὲ τὸ Σύνταγμα ποὺ πρότεινε καὶ ἔγινε δεκτό, συνετέλεσε ἀποφασιστικὰ στὴν ἑνότητα καὶ στὴν ἀνεξαρτησία τῶν Καντονίων, ποὺ τὴν ἀποτελοῦν.
.             Πέραν τῶν ἔμφυτων ἱκανοτήτων του ὁ Καποδίστριας εἶχε ἦθος, θέληση καὶ γνώση τῆς ἱστορίας καὶ τῆς ἰδιοπροσωπίας τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Μὲ αὐτὰ τὰ ἐφόδια ἔβαλε τὶς βάσεις γιὰ ἕνα ἐκσυγχρονισμένο καὶ προοδευτικὸ κράτος, στὸ ὁποῖο πρωτεύοντα ρόλο νὰ παίζει ἡ Παιδεία. Ὁ Καποδίστριας εἶναι ἕνα παράδειγμα ἀνιδιοτελοῦς, ἐντίμου καὶ λιτοῦ στὴ ζωὴ πολιτικοῦ. Δὲν ἦταν δημαγωγός, δὲν χάιδεψε αὐτιά. Ὁ Κῶν. Παπαρρηγόπουλος, στὰ ἀποκαλυπτήρια του ἀνδριάντα τοῦ Κυβερνήτη στὴν Κέρκυρα, εἶπε ὅτι ἦταν ἐξ ἐκείνων τῶν πολιτικῶν, ποὺ σὲ κρίσιμες περιστάσεις ἢ σώζουν τὴν Πατρίδα ἢ πεθαίνουν… Ὁ Καποδίστριας καὶ ἔσωσε τὴν Πατρίδα του καὶ δολοφονήθηκε…-

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ