Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΓΗΝ -1 (Ἁγ. Νικολ. Βελιμίροβιτς)

 Ἡ γέννηση ὑπὸ τὴν γῆν
-1-

Ἀπὸ τὸ βιβλίο Ἁγ. Νικολάου Ἀχρίδος (Βελιμίροβιτς) «Ὁ Μόνος Φιλάνθρωπος»- ἡ ζωὴ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐκδ. «Ὀρθόδοξος Κυψέλη, Θεσ/νίκη 2012, σελ. 17-19

Ἠλ. στοιχειοθεσία «Χριστιαν.  Βιβλιογραφία»

 .             Δὲν ἁρμόζει οὔτε στὸν Θεὸ οὔτε στὸν ἄνθρωπο νὰ μάχεται τὸ σατανᾶ μὲ τὰ ἴδια ὄπλα. Ἐνάντια στὴ λογικὴ τοῦ σατανᾶ πρέπει νὰ μάχεται κανεὶς μὲ τὴν οὐράνια λογική. Νὰ μάχεται ἐναντίον τοῦ ψέματος μὲ τὴν ἀλήθεια, νὰ μάχεται τὸ μίσος ἐναντίον Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, μὲ τὴν ἀγάπη γιὰ τὸν Θεὸ καὶ μὲ τὴν φιλανθρωπία. Νὰ μάχεται κανεὶς ἐναντίον τῆς ἀπροθυμίας τοῦ σατανᾶ καὶ τῆς ἔπαρσής του μὲ ταπεινοφροσύνη καὶ πραότητα. Πρέπει νὰ σκεφτοῦμε πὼς ἂν στὸν σατανᾶ δινόταν ἡ εὐκαιρία νὰ ἐπιλέξει τὸν τόπο τῆς γέννησής του, αὐτός, χωρὶς ἀμφιβολία, θὰ διάλεγε ἕνα πολυτελὲς κάστρο σὲ κάποιο ἐμφανὲς καὶ ὑψηλὸ μέρος τοῦ κόσμου. Καὶ αὐτὸ θὰ ταιρίαζε στὴν περήφανη λογική του. Ὁ Ἰησοῦς, ὁ Υἱὸς τοῦ Ὑψίστου, ὁ Θεός– Λόγος δὲν ἔπραξε ἔτσι.
.             Ὁ Ἰησοῦς ἐπαινεῖ ὡς μακάριους, ὅσους νιώθουν τὸν ἑαυτό τους φτωχὸ μπροστὰ στὸν Θεὸ καὶ ὅσους εἶναι πράοι. Στοὺς πρώτους καὶ ὑποσχέθηκε τὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν καὶ στοὺς δεύτερους ὑποσχέθηκε πὼς θὰ κληρονομήσουν τὴν γῆ τῆς ἐπαγγελίας. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἦταν ἕνας ἀπὸ τοὺς «πτωχοὺς τῷ πνεύματι», ἐπειδὴ δὲν γεννήθηκε σὲ παλάτι οὔτε σὲ κάποιο ψηλὸ μέρος τοῦ κόσμου οὔτε κἂν στὴ γῆ, ἀλλὰ κάτω ἀπὸ τὴ γῆ. Γεννήθηκε σὰν ἀμνὸς ἄκακος στὸ μαντρί.
.             Ὁ Καίσαρας Ὀκταβιανὸς Αὔγουστος συντέλεσε στὸ νὰ γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας στὴ Βηθλεέμ, ὅπως εἶχε προφητευτεῖ, ἐπειδὴ ἔβγαλε διάταγμα νὰ ἀπογραφεῖ ὅλη ἡ οἰκουμενικὴ (Λουκ. β´ 1). Αὐτὸ σήμαινε πὼς ἔπρεπε νὰ ἀπογραφεῖ ὁλόκληρη ἡ αὐτοκρατορία. Δὲν γνωρίζουμε γιὰ ποιὸ λόγο ἦταν ἀπαραίτητη αὐτὴ ἡ ἀπογραφὴ στὸν αἱμοχαρῆ διάδοχο τοῦ Ἰουλίου Καίσαρα, ἀλλὰ γνωρίζουμε γιὰ ποιὸ λόγο ἦταν ἀπαραίτητη ἡ ἀπογραφὴ στὸν Θεό. Ἔπρεπε νὰ γίνει, γιὰ νὰ ἔρθει ὁ Ἰωσὴφ μὲ τὴν κυοφοροῦσα Μαρία ἀπὸ τὴ Ναζαρὲτ στὴ Βηθλεέμ, στὴν πόλη τοῦ προγόνου τοῦ Δαβίδ. Ὅλα αὐτὰ ἔγιναν, γιὰ νὰ γεννηθεῖ ὁ Μεσσίας σ᾽ αὐτὴ τὴν πόλη, ὅπως ἦταν ξεκάθαρα γραμμένο. Αὐτὸ ἦταν οὐσιαστικὰ τὸ νόημα τοῦ διατάγματος τῆς ἀπογραφῆς.
.           Ἄλλο σκέφτεται ὁ ἄνθρωπος καὶ ἄλλο ὁ Θεός.
.             Ἡ Ναζαρὲτ εἶναι πολὺ μακριὰ ἀπὸ τὴν Βηθλεέμ. Εἶναι πολὺ μακριὰ οἱ δύο πόλεις γιὰ ἐκεῖνο τὸν καιρὸ καὶ γιὰ τὰ τότε μεταφορικὰ μέσα. Ὁ Ἰωσὴφ ἔπρεπε νὰ περπατάει καὶ νὰ ὁδηγεῖ τὸ γαϊδουράκι, στὸ ὁποῖο καθόταν ἡ Ἁγία Παρθένος Μαρία, ποὺ κουβαλοῦσε μέσα της τὸν ὥριμο εὐλογημένο καρπό.
.             Ἤδη εἶχαν περάσει ἐννιὰ μῆνες ἀπὸ τὴν εὐχάριστη εἴδηση τοῦ ἀρχαγγέλου, τὴν ὁποία δέχτηκε στὴν Ναζαρέτ. Ἦταν πολὺ κοντὰ ἡ στιγμὴ τοῦ τοκετοῦ της. Γι᾽ αὐτὸ τὸ λόγο ἔπρεπε νὰ ταξιδεύουν πιὸ σιγά. Ἔτσι κι ἀλλιῶς ὁ δρόμος διαρκοῦσε τρεῖς μέρες, ἦταν μακρὺς καὶ κουραστικός. Ἀλλὰ ἔτσι, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποδώσουν «τὰ τοῦ Καίσαρος τῷ Καίσαρι» (Ματθ. κα´ 21) ὅπως ἀργότερα αὐτὸς ὁ Ἴδιος εἶπε.
.             Δὲν βρέθηκε γιὰ αὐτοὺς πουθενὰ μέρος γιὰ διανυκτέρευση, οὔτε σὲ πανδοχεῖο, οὔτε σὲ χάνι, οὔτε σὲ κανένα σπίτι. Οἱ καλύτερες θέσεις ἦταν κατειλημμένες ἀπὸ Ρωμαίους ἀξιωματούχους, ἀπογραφεῖς καὶ διερμηνεῖς. Ὅλα τὰ ὑπόλοιπα μέρη ἦταν κατειλημμένα ἀπὸ ψυχὲς ποὺ κατάγονταν ἀπὸ τὴ γενιὰ τοῦ Δαυΐδ (Λουκ. θ´ 58). Οἱ ἀλεποῦδες ἔχουν καταφύγια καὶ τὰ πουλιὰ φωλιές, ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὅμως δὲν ἔχει ποῦ νὰ γείρει τὸ κεφάλι (Ματθ. η´ 20).
.             Τὸ μέρος ὅμως ποὺ δὲν βρέθηκε γιὰ Αὐτὸν ἀνάμεσα στοὺς ἀνθρώπους, βρέθηκε ἀνάμεσα στὰ ζῶα. Βρέθηκε μία ἄδεια σπηλιά ὄχι μακριὰ ἀπὸ τὴν πόλη, ποὺ δὲν τὴν εἶχε πιάσει κανεὶς καὶ ἤτανε μέρος γιὰ ἀστέγους.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ