• ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΕΒΡΑΙΟΣ ΕΓΙΝΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

   

  Τη θαυμαστή μεταστροφή του Γρηγορίου Μωυσέεβιτς Καλιμανόβιτς, διηγήθηκε ο ιερέας Πέτρος

  Ελχίμωφ από το χωριό Γιάγκινο κοντά στο Βλαδίμηρ.

  Ο Γρηγόριος Μωυσέεβιτς Καλιμανόβιτς, Εβραίος, κουρέας στο επάγγελμα, υπέφερε χρόνια πολλά από

  καρκίνο στον οισοφάγο. Δοκίμασε πολλές θεραπείες, αλλά καμμιά δεν τον ανακούφιζε. Το κακό όλο και

  μεγάλωνε. Το 1927 πήγε με τη γυναίκα του στην Μόσχα, να τον δει ένας μεγάλος καθηγητής. Αυτός τον

  εξέτασε προσεκτικά και μετά είπε στη γυναίκα του:

  -Το πολύ να ζήσει ο σύζυγός σας δυο εβδομάδες. Φάρμακο κανένα δεν ωφελεί. Πηγαίνετε στο σπίτι σας

  και υποταχθείτε στη μοίρα σας.

  Εφυγαν από την κλινική και τράβηξαν για τον σταθμό του Γιαροσλάβ, να πάρουν τραίνο για το

  Βλαδίμηρ. Στην οδό Νικολάου (Νικόλσκι Προσπέκτ) βλέπει ο άρρωστος το παρεκκλήσι του αγίου

  Παντελεήμονος. Και αρχίζει να φωνάζει:

  -Εκεί θέλω να πάω!

  Του λέει η γυναίκα του:

  -Είναι εκκλησία χριστιανική εκεί, δεν είναι της θρησκείας μας. Αφησέ τα αυτά και πάμε!...

  Αλλά ο άρρωστος επέμενε παραδόξως:

  -Εσύ πήγαινε! Εγώ θα πάω εκεί!

  Και μπήκε στο εκκλησάκι. Πήγε και στάθηκε μπροστά στην εικόνα του αγίου. Επεσε στα γόνατα και

  άρχισε να παρακαλεί με δάκρυα στα μάτια τον Αγιο νοερά. Μετά σηκώθηκε, φίλησε την εικόνα με

  πίστη και βλέποντας τη γυναίκα του δίπλα του, της είπε:

  -Ξέρεις; Τώρα είμαι εντελώς καλά. Δεν με πονάει τίποτε πια. Πάμε πάλι στην κλινική να με εξετάσουν.

  Θέλοντας και μη η γυναίκα του τον ακολούθησε και πήγαν στην κλινική. Ο καθηγητής όμως, όταν του

  είπαν ότι ο Καλιμανόβιτς γύρισε και ζητάει επανέξεταση, θύμωσε άσχημα.

  -Αφήστε με ήσυχο! Θα παίζουμε τώρα;

  Ο άρρωστος τότε παρεκάλεσε έναν βοηθό του καθηγητή να του κάμει εξέταση. Ο βοηθός υποχώρησε

  από ευγένεια και τον εξέτασε. Τον βρήκε εντελώς υγιή και φυσικά το ανέφερε στον καθηγητή. Του λέει

  ο καθηγητής σαρκαστικά:

  -΄Η ο άρρωστος τρελάθηκε ή εσύ! ΄Η κι οι δυό σας!

  Ο βοηθός επέμενε. Ετσι ο καθηγητής φανερά ενοχλημένος υποχώρησε, έκαμε την εξέταση αμέσως,

  «εκτός σειράς», και αφού τον εξέτασε, γεμάτος έκπληξη και απορία ομολόγησε:

  -Ναι, πραγματικά! Ο άρρωστος αυτός έγινε ξαφνικά καλά. Τώρα είναι εντελώς καλά!...

  Το «πώς και γιατί» έγινε καλά ο Γρηγόριος Μωυσέεβιτς, το ήξερε μόνο ο ίδιος. Αυτός γνώριζε καλά ότι

   
  

  • τη θεραπεία του την ώφειλε αποκλειστικά και μόνο στον άγιο μεγαλομάρτυρα Παντελεήμονα. Και γι’

    αυτό, μόλις έφθασε στο χωριό του, πήγε αμέσως στον παπα-Πέτρο και του ζήτησε να βαπτισθεί. Το

    βάπτισμα έγινε πράγματι, χωρίς καμιά αργοπορία. Ηταν το έτος 1927. Μετά την Βάπτιση, ο Γρηγόριος

    έλαμπε ολόκληρος από χαρά και διακήρυττε ανοιχτά ότι ήταν πρόθυμος ακόμη και τη ζωή του να δώσει για τον Χριστό!

     

    Από το βιβλίο: «Τοις κατά πρόθεσιν κλητοίς» του πρωτοπρεσβυτέρου Στεφάνου Κ. Αναγνωστόπουλου