«ΜΗΠΩΣ ΔΕΝ ΑΝΑΠΑΥΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΔΕΛΦΟΥΣ ΜΑΣ;» (Ἀρχιμ. Γεώργιος)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὶς «ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΑΣ» (ΑΡΧΙΜ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ)

περιοδ. «Ὁ ὅσιος Γρηγόριος», ἔκδ. Ἱ. Μ. ὁσ. Γρηγορίου Ἀγίου Ὄρους ἀρ. 39/2014, σελ. 14

«Θυμοῦμαι μερικὲς φορές, ὅτι δὲν μποροῦσα νὰ κοιμηθῶ ὅλη τὴν νύχτα ἀπὸ τὴν στενοχώρια μου, γιατὶ κάποιοι πατέρες δὲν εἶχαν ἀναπαυθῆ μαζί μου. Καὶ ἐγὼ δὲν μποροῦσα νὰ ἡσυχάσω ἀπὸ τὴν στενοχώρια. Λοιπόν πατέρες, αὐτὸ νὰ ἐπιδιώξωμε. Εἶναι ὡραῖο ἀγώνισμα. Νὰ ἔχωμε πάντοτε μία ἀνησυχία. Μήπως δὲν ἔχομε ἀναπαύσει τοὺς ἀδελφούς; Μπορεῖ νὰ φταῖνε αὐτοί. Ἀλλὰ ἐμεῖς, πῶς θὰ βροῦμε τὸν τρόπο νὰ τοὺς ἀναπαύσουμε κι αὐτούς. Αὐτὸ εἶναι ἁγιότης.»

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ