ΟΦΕΙΛΟΜΕΝΗ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑ

                Αἰσθάνομαι ἔντονον τὴν ἐπιθυμίαν, ὅπως, δημοσίως ευχαριστήσω, τὸν ἱεροκήρυκα τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Πατρῶν Ἀρχιμ. Κύριλλον Κωστόπουλον διὰ τὴν ἀφιέρωσιν τοῦ νέου πονήματός του "ΜΕΘΕΞΗ ΑΛΗΘΕΙΑΣ", εἰς τὸν ἀείμνηστον κατὰ σάρκα πατέρα μου καὶ ἐπὶ πολλὰ ἔτη χρηματίσαντα πνευματικὸν αὐτοῦ πατέρα, π. ΓΕΩΡΓΙΟΝ ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ.

                Θὰ ἦτο ἀνάρμοστον εἰς τὴν ταπεινότητά μου νὰ ἐπαινέσω τὸν σεβαστὸν π. ΚΥΡΙΛΛΟΝ, διὰ τὸ πλουσιώτατον καὶ λίαν ψυχωφελὲς συγγραφικὸν αὐτοῦ ἔργον, ἀφοῦ ἀλλοι ἀρμοδιότεροι ἔχουν ἀπονείμει εἰς αὐτὸν κατὰ καιρούς, κολακευτικοτάτους ἐπαίνους.

                Εὔχομαι ὅμως ταπεινῶς εἰς αὐτόν, ὅπως Κύριος ὁ Θεὸς, ἐνισχύει καὶ ἐνδυναμώνει αὐτὸν εἰς τὴν πολλαπλῆν ἀποστολήν του καὶ ἀναδεικνύει τοῦτον, "'εργάτην ἀνεπαίσχυντον, ὀρθοτομοῦντα τὸν λόγον τῆς ἀληθείας" (Β' Τιμόθ. Β΄ 15)