Δευτέρα 1 Αυγούστου 2016

ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΕΚΘΡΟΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ἐπιχείρηση Ἐκθρόνισης τοῦ Ἀνθρώπου!

Ἐ. Χ. Οἰκονομάκος

περιοδ. «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ»

.               Κατά τούς φετινούς ἑορτασμούς τῶν Ἡμερῶν Μητέρας καί Πατέρα, (δεύτερη Κυριακή τοῦ Μαΐου καί ἡ τρίτη Κυριακή τοῦ Ἰουνίου ἀντίστοιχα) εἶδα κάτι πού δέν τό εἶχα φαντασθεῖ. Ἤξερα ὅτι οἱ γιορτές αὐτές, ἐξ ἀρχῆς κοσμικές καί μέσα στή νοοτροπία τοῦ καταναλωτισμοῦ, (ἀνταλλαγή δώρων, κτλ.), εἶχαν καθιερωθεῖ στίς ἀγγλοσαξωνικές χῶρες τόν 20ο αἰῶνα, ἀπό ἀνδρικά καί γυναικεῖα κινήματα, καί ἀπέβλεπαν στήν ἔξαρση τῶν ρόλων τῆς Μητέρας καί τοῦ Πατέρα, στόν κόσμο τῶν ἀνθρώπων. Φέτος ὅμως τό google, ἡ γνωστή μηχανή ἀναζήτησης τοῦ διαδικτύου, γιόρτασε αὐτές ἡμέρες περνῶντας συγχρόνως καί ἕνα ἀλλόκοτο μήνυμα. Πρόβαλε καί γιά τίς δύο, παρόμοιας ἔμπνευσης κινούμενα σκίτσα. Γιά τήν μητέρα ἔδειχνε διαδοχικά διάφορα θηλυκά ζῶα σέ «τρυφερές στιγμές» μέ τά νεογνά τους καί στό τέλος μιά γυναίκα νά ἀγκαλιάζει καί νά χαϊδεύει καί αὐτή τό μωρό της. Ἀνάλογο θέμα εἶχαν τά σκίτσα γιά τόν πατέρα. Θά μοῦ πεῖτε, ποῦ τό πρόβλημα; Μά, ἡ γυναίκα μητέρα στήν ἴδια μοίρα μέ τήν πάπια, τήν ἀρκούδα, τήν κουνέλα, τήν τίγρη; Καί ὁ ἄνδρας πατέρας στήν ἴδια μοίρα μέ τόν πιγκουΐνο καί τό σκύλο; Οἱ ἀκτιβιστές τῶν κινημάτων τοῦ 19ου καί 20ου αἰῶνα, ἀπό πουθενά δέν προκύπτει ὅτι εἶχαν διανοηθεῖ τέτοιους συσχετισμούς, ὅταν καθιέρωναν αὐτές τίς γιορτές. Νά ὅμως πού οἱ σημερινοί φιλόζωοι ἀκτιβιστές, καί ὄχι μόνον, τούς καλλιεργοῦν. Ὁ ἄνθρωπος, κατ’ αὐτούς, δέν εἶναι τίποτα παραπάνω ἀπό ἕνα ζωικό εἶδος μέσα στή βιοποικιλότητα τῆς γῆς! Καί μάλιστα, πηγαίνοντας πιό πέρα, ἐκτιμοῦν ὅτι πρόκειται μᾶλλον περί «ἐπιβλαβοῦς εἴδους»!
.               Πρό ἐτῶν μιά ἀμερικανίδα ἀκτιβίστρια οἰκολόγος κόμπαζε στό διαδίκτυο ὅτι προέβη σέ διακοπή κύησης (ἔκτρωση) ἀπό σεβασμό πρός τό … περιβάλλον! Ὁ ἄνθρωπος, ἐπιχειρηματολογοῦσε, γιά νά ἱκανοποιήσει τίς ἀνάγκες του, ὑλικές, πνευματικές, πολιτιστικές, καί μέ τήν ἔφεση, πού ἔχει, νά δημιουργεῖ, νά ταξιδεύει, νά ἐπικοινωνεῖ, νά κυριαρχεῖ, ἐξαντλεῖ πολύ περισσότερους φυσικούς πόρους ἀπ’ ὅσους τοῦ ἀναλογοῦν ὡς ἑνός ἀπό τά τόσα ζωικά εἴδη. Κάθε λοιπόν ἄνθρωπος, πού ἔρχεται στόν κόσμο, σύμφωνα μέ τά ἰδεοληπτικά «πράσινα» κηρύγματα τῆς ἐποχῆς μας, ἐπιβαρύνει ἀσύμμετρα τό περιβάλλον, στερῶντας πόρους ἀπό τούς ἄλλους ζῶντες ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι ἔτσι ὁδηγοῦνται σέ ἀφανισμό. Πρόσφατα δημοσιεύματα, βασιζόμενα δῆθεν σέ πορίσματα ἐρευνῶν, θέλουν τό 80% τῶν ζώων, πού ζούσαν στή γῆ πρίν ἐμφανισθεῖ ὁ ἄνθρωπος, νά ἐξαφανίζονται μετά τήν ἐμφάνισή του! Καί ὁ αἴτιος τῆς καταστροφῆς; Ποιός ἄλλος; Ὁ ἄνθρωπος μέ τίς δραστηριότητές του. Ἔνοχος γιά διατάραξη τῆς ἰσορροπίας τοῦ βιoκόσμου!… Ἡ λύση λοιπόν ἁπλή: περιορισμός τῶν γεννήσεων ἀνθρώπων. Αὐτό τό μέτρο προστασίας τῆς «φυσικῆς ἰσορροπίας» θέλησε νά ὑποδείξει ἔμπρακτα ἡ πιό πάνω ἀκτιβίστρια, ἡ ἀσυμβίβαστη προστάτιδα τῶν δικαιωμάτων ζωῆς τῶν ζώων, μέ τή θυσίᾳ τοῦ δικαιώματος ζωῆς τοῦ δικοῦ της παιδιοῦ, πού κυοφοροῦσε! …
.               Οἱ αἰτιάσεις κατά τοῦ ἀνθρώπου ἔχουν βάση. Ἀκόμα καί ἡ Ἁγία Γραφή ἐπισημαίνει τίς συνέπειες, πού εἶχε γιά τήν κτίση ἡ πτώση τῶν πρωτοπλάστων, καί τονίζει τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας τῶν πάντων κατά τό τέλος τῶν αἰώνων (βλ. Ρωμ. η´ 18-25). Κάποιος Εὐρωπαῖος δέ διανοούμενος, πρακτικά μιλῶντας, εἶχε πρό ἐτῶν ὑποδείξει τά ἠθικά αἴτια τῆς ὑπερεκμετάλλευσης τῶν φυσικῶν πόρων. Εἶχε πεῖ: «Ἡ γῆ ἔχει ἐπαρκείς πόρους γιά νά συντηρήσει ἄνετα τά ὄντα, πού ζοῦν πάνω της, ἀλλά ὄχι τόσους, ὧστε νά κορεσθεῖ ἡ ἀπληστία ἑνός καί μόνο πλεονέκτη»! Ὡς γνωστόν βέβαια ἡ γῆ εἶναι κάτω ἀπό τόν ἔλεγχο πλήθους ἀκόρεστων πλεονεκτῶν καί δούλων τῆς κατανάλωσης! Ἄλλο ὅμως ἡ ἀξία τοῦ ἀνθρώπου, ὡς λογικοῦ ὄντος, καί ἄλλο ἡ μεταπτωτική πολιτεία του.
.               Πολύς λόγος γίνεται καί πολύ μελάνι χύνεται σήμερα γιά τήν ἀνάδειξη καί προάσπιση τῶν δικαιωμάτων τῶν ζώων. Καί θά ἦταν κατανοητή ἄν ἀποσκοποῦσε στήν εὐαισθητοποίηση τῆς κοινῆς γνώμης μέ στόχο τήν προστασία τους ἀπό ἐπώδυνη καί σαδιστική μεταχείριση. Δέν πρόκειται ὅμως γι’ αὐτό. Πρόκειται γιά καινοφανεῖς προσπάθειες ἀπονομῆς αὐτόνομης ἠθικῆς ὑπόστασης στά ζῶα, ἀπό τήν ὁποία πηγάζουν ἀπαράγραπτα ἔμφυτα δικαιώματα, μή κατ’ ἀνάγκη συμβατά μέ τά ἀνθρώπινα δικαιώματα. Στόν ἰστότοπο phorum.gr (24/12/2010) εἴδαμε τήν ἑξῆς ἀνακοίνωση: «Ὁ σύλλογος «Πολίτες γιά τά δικαιώματα τῆς Φύσης καί τῆς Ζωῆς» προσκαλεῖ τόν καθηγητή Θεοδόση Τάσιο, (σ.σ. γνωστό θεωρητικό τῆς νέας παγκόσμιας τάξης), νά μιλήσει γιά τή «Γλῶσσα τῶν Ζώων». Ὁ καθηγητής θά ἐπικεντρωθεῖ στήν ἀνάδειξη πλευρῶν τῆς συμπεριφορᾶς τῶν ζώων, ὄχι πλέον ὑπό τό πρίσμα τοῦ ἀνθρωπομορφισμοῦ, (σ.σ. τοῦ κατά πόσον δηλαδή ἐμφανίζουν ὁμοιότητες μέ τήν ἀνθρώπινη συμπεριφορά), ἀλλά βάσει ἐπιστημονικῶν ἐρευνῶν πού ἔχουν πραγματοποιηθεῖ μόλις τά τελευταῖα 30 χρόνια. Οἱ νέες ἔρευνες καί ἀνακαλύψεις, κυρίως τῆς ἐπιστήμης τῆς ἠθολογίας, (σ.σ. κλάδος τῆς ζωολογίας, πού μελετᾶ τή συμπεριφορά τῶν ζώων), φωτίζουν τίς μέχρι τώρα ἀντιλήψεις μας γιά τά ζῶα καί μᾶς κάνουν νά ἀναρωτηθοῦμε ἐάν θά πρέπει νά ἀλλάξουμε ἄρδην τή συμπεριφορά μας καί τή στάση μας ὡς πρός αὐτά καί νά τά ἀντιμετωπίσουμε πλέον σύμφωνα μέ αὐτό πού πράγματι εἶναι – σάν αὐτόνομες καί ξεχωριστές ὀντότητες – καί ὄχι σύμφωνα μέ αὐτό πού θά θέλαμε νά εἶναι, ὅπως κάναμε μέχρι τώρα, προκειμένου νά τά καταστήσουμε ὑποχείριά μας καί νά τά μετατρέψουμε σέ ἀντικείμενα ἐκμετάλλευσης καί χρήσης στήν ὑπηρεσία μας. Διότι, ὅπως μᾶς προτρέπει ὁ Henry Beston, πατέρας τοῦ σύγχρονου περιβαλλοντικοῦ κινήματος: «Χρειαζόμαστε μιά διαφορετική, σοφότερη καί ἴσως πιό μυστικιστική (σ.σ. πού νά μᾶς πάει, ἴσως, σέ μιά μεταφυσική σφαίρα) ἄποψη γιά τά ζῶα. Σέ ἕνα κόσμο ἀρχαιότερο καί πιό ὁλοκληρωμένο ἀπό τόν δικό μας τά ζῶα κινοῦνται καί δροῦν ὁλοκληρωμένα. Προικισμένα μέ ἐπεκτάσεις τῶν αἰσθήσεων πού ἐμεῖς χάσαμε ἤ δέν ἀποκτήσαμε ποτέ. Ζῶντας ἀπό φωνές πού ποτέ δέν θά ἀκούσουμε. Δέν εἶναι ὅμοιά μας. Δέν εἶναι κατώτερά μας. Εἶναι ἄλλα ἔθνη. Πιασμένα μαζί μας στό δίκτυ τῆς ζωῆς καί τοῦ χρόνου. Φυλακισμένα μαζί μας στό μεγαλεῖο καί τήν ἐπώδυνη προσπάθεια τῆς ζωῆς στή γῆ». …». Εἶναι φανερό, ἀκόμα καί σέ μαθητές γυμνασίου, πού μόλις ἔχουν ἀρχίσει νά ὑποψιάζονται τί εἶναι ἐπιστήμη, ὅτι αὐτά δέν μποροῦν νά σταθοῦν σάν ἐπιστημονικά πορίσματα ἀπό ἔρευνες τῆς ἠθολογίας. Εἶναι ἰδεοληπτικά προϊόντα ἀνθρώπων, πού ἔχουν χάσει τόν μπούσουλα. Γκεμπελικῆς ὑφῆς στρατευμένη προπαγάνδα…
.               Σάν καρπός ὅλων αὐτῶν τῶν κηρυγμάτων, ἐμφανίζεται ἀπό τά τέλη 20ου αἰῶνα ἡ τάση νά θεωροῦμε καί νά μελετοῦμε τά ἔνστικτα τῶν ζώων, ὡς φαινόμενα «ψυχολογίας» καί «κοινωνιολογίας» τῶν ζώων. Ἔτσι κάθε ἐνστικτώδης κίνηση τοῦ ζώου ἀναβαθμίζεται σέ ἔκφραση «ἀτομικοῦ δικαιώματός» του. Καί γιά νά μή μείνει κανένας … «γνωστικός» χῶρος ἀδιερεύνητος, ἡ «ἔρευνα» στρέφεται καί σέ φαινόμενα συμπεριφορᾶς τῶν ζώων, πού κατά τούς ἰσχυρισμούς «ἐπαϊόντων»(!) συνιστοῦν περιπτώσεις ἔμφυτου «ἐναλλακτικοῦ» σεξουαλικοῦ προσανατολισμοῦ, ὁ ὁποῖος ἔτσι μπορεῖ νά ἐνταχθεῖ στά φυσιολογικά τους δικαιώματα! Ἄλλο πού δέν ἤθελαν κάποιοι γνωστοί τύποι ἀνθρώπων γιά νά θεμελιώσουν καί αὐτοί ὡς ἐγγενές τους δικαίωμα καί τό δικό τους παρόμοιο προσανατολισμό. Ἐμφανίζονται δέ στίς μέρες μας καί «ζωόφιλοι», πού προωθοῦν περαιτέρω τήν ὑπόθεση τῶν δικαιωμάτων «ἐναλλακτικῆς» σεξουαλικότητας: διεκδικοῦν νομική κάλυψη προκειμένου νά ἔχουν τή δυνατότητα νά διαπλέκουν τά ἀντίστοιχα δικαιώματα ἀνθρώπων καί ζώων, ἐπί ἴσοις ὅροις!
.               Σάν παράδειγμα καταθέτω δημοσίευμα ἀπό τήν ἠλεκτρονική ἔκδοση τῆς ἐφημερίδας «Τό Βῆμα» στίς 27/11/2012. Γράφει: «Ἡ Γερμανία ἀναμένεται νά ἀπαγορεύσει ρητῶς τή σεξουαλική συνεύρεση μεταξύ ἀνθρώπων καί ζώων, ὅπως ἀνακοίνωσε σήμερα ἡ κυβέρνηση τῆς χώρας, ἐνῶ μιά ὁμάδα «ζωόφιλων» ἀπειλεῖ νά προσφύγει στή δικαιοσύνη κατά τῆς ἀπαγόρευσης. … Ὁ γερμανικός νόμος περί προστασίας τῶν ζώων πρός τό παρόν ἀπαγορεύει τή σεξουαλική συνεύρεση μεταξὐ ἀνθρώπων καί ζώων μόνο στήν περίπτωση πού τό ζῶο τραυματίζεται. «Μιά ρητή ἀπαγόρευση θά κάνει πιό εὔκολη τή δίωξη καί θά βελτιώσει τό βαθμό προστασίας τῶν ζώων», δήλωσε ὁ ἐπικεφαλής τῆς ἐπιτροπῆς γεωργίας τῆς Μπούντεσταγκ (κάτω βουλή) Χάνς-Μίχαελ Γκόλντμαν. … Πάντως, ἡ ὀργάνωση Ζωόφιλοι γιά τήν Ἠθική Μεταχείριση τῶν Ζώων (ΖΕΤΑ) σκοπεύει νά προσφύγει στή δικαιοσύνη κατά τῆς τροποποίησης τοῦ νόμου, ὅπως ἀνακοίνωσε ὁ ἐπικεφαλής της Μίχαελ Κίοκ, ὁ ὁποῖος δήλωσε ὅτι ζεῖ μέ τήν Κέσι, ἕνα θηλυκό σκυλί ὀκτώ ἐτῶν. Ὁ ἱστότοπος τῆς ΖΕΤΑ ἀναφέρει ὅτι οἱ ζωόφιλοι κάνουν σέξ μέ ζῶα, μόνο ἄν εἶναι βέβαιοι ὅτι ἔχουν τή συγκατάθεσή τους καί ὅτι καταδικάζουν τήν κακοποίηση τῶν ζώων. Ἡ ὀργάνωση ὑπολογίζει ὅτι ὁ ἀριθμός τῶν ἀνθρώπων πού συνευρίσκονται σεξουαλικά μέ ζῶα στή Γερμανία φτάνει τούς 100.000»…
.               Οἱ Γερμανοί, ὅπως καί ὅλοι οἱ «Χριστιανικοί» λαοί τῆς Εὐρώπης, ἐδῶ καί 2000 χρόνια ἔχουν διδαχθεῖ ὅτι ὁ Θεός ἔπλασε τόν ἄνθρωπο ὡς τήν κορωνίδα τῆς Δημιουργίας καί ἔδωσε, σ’ αὐτόν ἡγουμενικά δικαιώματα. Εἶπε: «κατακυριεύσατε αὐτῆς (τῆς γῆς) καί ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καί τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καί πάντων τῶν κτηνῶν καί πάσης τῆς γῆς καί πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπί τῆς γῆς» (Γεν. α΄ 28). Ἀσχέτως τοῦ ἄν ὁ μεταπτωτικός ἄνθρωπος ἔκανε, (καί κάνει), χρησιμοθηρική κατάχρηση τῶν δικαιωμάτων του, εἶναι ὀντολογικά ἀδιανόητο νά ἀπεμπολήσει τήν εὐγένεια τῆς καταγωγῆς του, καί τά κληρονομικά προνόμιά του ἐπί τῆς γῆς. Νά αὐτοεκθρονισθεῖ. Αὐτή εἶναι ἀρχέγονη πεποίθηση τῶν ἀνθρώπων. Ὁ ἀρχαῖος Ἀθηναῖος κωμωδοποιός Μένανδρος ἔχει πεῖ τό περίφημο ἀπόφθεγμα: «Ὡς χαρίεν ἔστ’ ἄνθρωπος, ὅταν ἄνθρωπος ᾖ». Παραφράζοντας θά τό ἔλεγα ὡς ἐξῆς: «Τί χαριτωμένο πλάσμα εἶναι ὁ ἄνθρωπος, ὅταν παραμένει ἄνθρωπος».
.               Τό τραγικό εἶναι ὅτι δέν παραμένει. Παράλληλα πρός τό ἰδεῶδες τοῦ Μενάνδρου γιά τόν ἄνθρωπο, ἔχουμε στήν Π. Διαθήκη μιά καταγραφή τῆς ἀποτρόπαιης ἠθικῆς ἔκπτωσής του. Στούς Ψαλμούς (μη´ 13, 21) διαβάζουμε: «Καί ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε, παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καί ὡμοιώθη αὐτοῖς». Ὁ ἄνθρωπος δηλαδή ἀπέρριψε τήν τιμή τῆς θέσης στήν ὁποία τόν εἶχε καταστήσει κατά τή δημιουργία ὁ Θεός. Οἰκειοθελῶς ἐκθρονίστηκε. Ξέπεσε στή στάθμη τῶν κτηνῶν, πού δέν ἔχουν νοῦν, (λογική ψυχή), καί ἔγινε ἕνα μέ αὐτά. Τή φρίκη αὐτῶν τῶν ἔργων τοῦ ἀνθρώπου, πού ὁδηγοῦν στήν αὐτοκαθαίρεση καί ἀποκτήνωσή του, βιώνει ξανά σήμερα ὁ «Χριστιανικός» κόσμος τῆς Δύσης. Καί σεμνύνεται ὅτι, μέ αὐτό τόν τρόπο, πρωτοπορεῖ καί προοδεύει!…

ΠΗΓΗ:    ΚΛΙΚ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου