ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ !!!

Ἀκόμα καί  μετά θάνατον ἡ συκοφαντία συνεχίζεται….

Προς την εφημερίδα «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» Εθνάρχου Μακαρίου και Δημητρίου Φαληρέως 2, Ν. Φάληρο

Αθήνα 28.6.2016

Αξιότιμε κύριε Διευθυντά.

Στο φύλλο της Κυριακής 12.6.2016 της εγκρίτου εφημερίδος σας ο καλός συντάκτης σας κ. Στεφ. Κασιμάτης αναφέρει, με τη βεβαιότητα μάλιστα ότι ‘‘τα γεγονότα της ιστορίας που θα αφηγηθώ παρακάτω είναι απολύτως αληθή’’, τα εξής αναληθή και ανακριβή ιστορικά γεγονότα, ως δήθεν παράλληλα προς εντελώς άσχετα τρέχοντα πολιτικά θέματα. Προφανώς η πηγή της πληροφόρησής

του έχει σοβαρό έλλειμμα αξιοπιστίας. Λέγει λοιπόν:

Α. ‘‘Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους οι λεγόμενοι Ιερωνυμικοί μητροπολίτες της δικτατορίας’’. Το αληθές είναι ότι δώδεκα (12) Μητροπολίτες (μεταξύ των οποίων και ο Αττικής και Μεγαρίδος Νικόδημος) ἐκδιώχθηκαν από τις Μητροπόλεις τους, χωρίς απαγγελία οιασδήποτε εις βάρος τους κατηγορίας, χωρίς δίκη και δικαστική απόφαση και χωρίς δικαίωμα προσφυγής στη δικαιοσύνη, πριν από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, με βάση τις Συντακτικές Πράξεις 3 και 7 της δικτατορίας του Ιωαννίδη. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, οπότε οι παραπάνω Συντ. Πράξεις δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, ουδείς ‘‘Ιερωνυμικός’’ διώχθηκε. Πολλοί έμειναν στις θέσεις τους για δεκαετίες μέχρι την κοίμησή τους, ένας δε ‘‘Ιερωνυμικός’’ είναι ακόμα εν ενεργεία. Αντίθετα, δύο εκ των δώδεκα εκθρονισθέντων  υπήρξαν Μητροπολίτες πριν από την ανάρρηση του Ιερωνύμου Κοτσώνη στον αρχιεπισκοπικό θρόνο, άρα δεν ήταν ‘‘Ιερωνυμικοί’’….

Β. ‘‘Κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αφού πια είχαν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα χωρίς αποτέλεσμα, η πολιτεία αποφάσισε τη διά της βίας απομάκρυνση του Νικοδήμου’’. Το αληθές είναι ότι εν καιρώ Δημοκρατίας μέσα από μακροχρόνιες δικαστικές διαδρομές τα ένδικα μέσα κατάληξαν σε δικαστικές αποφάσεις που δικαίωσαν τους εκδιωχθέντες. Βάσει αυτών των αποφάσεων ο μακαριστός Νικόδημος εγκαταστάθηκε υπό εισαγγελέως στο Μητροπολιτικό Μέγαρο ως νόμιμος Μητροπολίτης. Στις αποφάσεις αυτές των δικαστηρίων η Εκκλησία ουδέποτε συμμορφώθηκε. Αντίθετα επεδίωξε με διάφορες διοικητικές αυθαιρεσίες την πλήρη εξόντωση των εκδιωχθέντων υπό της δικτατορίας. Έτσι, όσοι εκ των εκδιωχθέντων ήταν ακόμα εν ζωή άρχισαν νέους δικαστικούς αγώνες. Τέλος στη δεκαετία του 90 με απόφαση ανωτάτου δικαστηρίου η Ελληνική Δικαιοσύνη απεφάνθη ότι είναι … αναρμόδια να επιλύσει τη διαφορά! Σε αυτή τη φάση αναφέρεται ο Συντάκτης σας ότι ‘‘ο νεαρός εισαγγελέας, που ήταν ο μετέπειτα πασίγνωστος Ισίδωρος Ντογιάκος’’ με αστυνομική δύναμη βιαίως απομάκρυνε σηκωτό το γέροντα Μητροπολίτη Νικόδημο. Δεν ήμουν παρών στη σκηνή, όπως ούτε και ο συντάκτης σας, φαντάζομαι, βεβαιώνει όμως την ακρίβεια των όσων γράφει για την αντίσταση, που δήθεν προέβαλε ο μακαριστός γέροντας Ιεράρχης. Εγώ, γνωρίζοντάς τον καλά, ότι ούτε κακόπιστος, ούτε ‘‘κουταλιανός’’ ήταν, ώστε να σπάει πολυθρόνες, πιστεύω τη δική του αφήγηση: αρνήθηκε πράγματι να αφήσει οικειοθελώς το γραφείο του, όχι διότι είχε προσκόλληση σ’ αυτό, αλλά διότι απαιτούσε από τον νεαρό τότε εισαγγελέα να του προσκομίσει την τελεσίδικη δικαστική απόφαση εξώσεως την οποία είχε πάει να εκτελέσει, και την οποία όμως δεν διέθετε ….

Ήμουν όμως παρών στη δίκη που ακολούθησε, κατόπιν εισαγγελικής παραγγελίας, κατά των φιλήσυχων κληρικών και λαϊκών που συνελήφθησαν τότε στο Μητροπολιτικό Μέγαρο μαζί με τον κυρό Νικόδημο. Οι αστυνομικοί μάρτυρες κατηγορίας, παρόντες στην επιχείρηση εξώσεως βεβαίωσαν ενόρκως ότι ουδείς προέβαλε αντίσταση κατά τη σύλληψή τους. Ο δε εισαγγελέας της έδρας, όπως θυμάμαι καλά, έπλεξε το εγκώμιο όσων εναντιώνονται στην κοινωνική, αδικία έστω και αν φέρει νομιμοφανή παραλλαγή. Οι κατηγορούμενοι βέβαια αθωώθηκαν πανηγυρικώς …

      Ελευθέριος Οικονομάκος

Πλωμαρίου 20,  15126 Μαρούσι

Δευτέρα, 13 Ιουνίου 2016 02:28

Ποτέ ξανά αριστερά

Γράφτηκε από τον  Super User

Μ​​ε τις ημερομηνίες καμιά φορά τα μπερδεύω λιγάκι, όμως τα γεγονότα της ιστορίας που θα αφηγηθώ παρακάτω είναι απολύτως αληθή.

Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, απομακρύνθηκαν από τις θέσεις τους οι λεγόμενοι Ιερωνυμικοί μητροπολίτες της δικτατορίας.

Οι περισσότεροι έφυγαν ήσυχα από τις μητροπόλεις τους, εκτός από έναν. Ηταν ο μητροπολίτης Αττικής Νικόδημος Γκατζιρούλης, ο οποίος, με πρωτοφανές στα χρονικά πείσμα, ηρνείτο να εγκαταλείψει την έδρα της μητροπόλεως στην Κηφισιά. Κάπου εκεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αφού πια είχαν εξαντληθεί όλα τα ένδικα μέσα χωρίς αποτέλεσμα, η πολιτεία αποφάσισε τη διά της βίας απομάκρυνση του Νικοδήμου. Πράγματι, οι αστυνομικοί μετέβησαν στο ωραίο μητροπολιτικό μέγαρο της Κηφισιάς και τον έβγαλαν έξω σηκωτό – και αυτό είναι κυριολεξία, όχι σχήμα λόγου. Ο Νικόδημος δεν δεχόταν ούτε καν να σηκωθεί από το κάθισμά του, στο οποίο είχε γαντζωθεί και με τα δύο χέρια.

Οι αστυνομικοί και ο εισαγγελέας που τους συνόδευε τον σήκωσαν με τα χέρια τους για να τον βγάλουν από το κτίριο.

Μετά το πέρας της επιχείρησης, ο νεαρός εισαγγελέας, που ήταν ο μετέπειτα πασίγνωστος Ισίδωρος Ντογιάκος, επισκέφθηκε τον δήμαρχο της περιοχής και τον ενημέρωσε για τα συμβάντα. Του είπε ότι ο Νικόδημος κρατούσε τόσο σφικτά τα μπράτσα της πολυθρόνας, ώστε όταν είχαν καταφέρει να τον ξεχωρίσουν από το κάθισμα και τον πήγαιναν σηκωτό, διαπίστωσαν ότι στο δεξί χέρι του κρατούσε ακόμη το μπράτσο της πολυθρόνας που το είχε ξεκολλήσει...

Κάπως έτσι θα φύγουν και οι σημερινοί κυβερνώντες, όταν έλθει η ώρα τους:

ένας θα κρατάει το μπράτσο μιας πολυθρόνας,

άλλος ένα πόμολο,

ο τρίτος τη σιδερένια πόρτα του ασανσέρ ή οτιδήποτε θα έχει αρπάξει για να κρατηθεί.