Οι πρόσφυγες στην Ελλάδα.

Το «κύκνειο άσμα» ενός Μεγάλου Λαού, που σβήνει…

    Το 2012, σε ένα εκκλησιαστικό περιοδικό(1) είχαμε δει την περίληψη μιας διάλεξης του σέρβο-αμερικανού συγγραφέα-ακτιβιστή Serge Trifcovich, την οποία είχε δώσει στη Βαλτιμόρη, ΗΠΑ, το 2010. Αφορμή για τη διάλεξη ήταν ἡ «Παρέλαση Περηφάνιας» ομοφυλοφιλικών κοινοτήτων, που είχε γίνει στο Βελιγράδι το 2009 και την οποία, κατά τον Trifcovich, είχαν χαιρετήσει οι ηγετικές ελίτ Ευρώπης και Αμερικής (μεταξύ των οποίων και η Χίλαρυ Κλίντον, τότε υπουργός εξωτερικών και νυν υποψήφια πρόεδρος ΗΠΑ) και είχαν συγχαρεί τη Σερβία για την «πρόοδό» της! Επιπροσθέτως είχαν θαυμάσει το έργο του ζάπλουτου ουγγρο-αμερικανού κερδοσκόπου-επενδυτή Τζόρτζ Σόρος, που, μέ «το Ινστιτούτο Ανοικτής Κοινωνίας (OSI), που ίδρυσε, και του εκτεταμένου δικτύου οργανώσεων, που ελέγχει», κατάφερε νά καθιερώσει ιδέες, «πού πριν από δυο δεκαετίες θά φαίνονταν αδιανόητες, γελοίες ή δαιμονικές στους πολίτες των χωρών της Ανατολική Ευρώπης».

    Στην ατζέντα του OSI και των συναφών οργανώσεων του Σόρος, κατά τον Trifcovich, στις ΗΠΑ αλλά και σ’ όλες τις χώρες, όπου δραστηριοποιείται, περιλαμβάνονται ποικίλες, δράσεις «φιλανθρωπικές», όπως, ἡ νομιμοποίηση των σκληρών ναρκωτικών, μια και η χρήση τους ενδημεί ήδη ανεξέλεγκτη στις κοινωνίες(!), της ευθανασίας, μέσω τοῦ προγράμματος «Σχεδιασμός για το Θάνατο στην Αμερική» -PDIA-, κλπ. Ιδιαίτερα «υποστηρίζει προγράμματα και οργανώσεις, που συνηγορούν υπέρ του δικαιώματος άμβλωσης και πρόσβασης σε μεθόδους ελέγχου των γεννήσεων. Ενισχύει «γκέι» ακτιβιστές και ριζοσπαστικούς φεμινιστές, και φυσικά «γάμους» μεταξύ ατόμων του ίδιου φύλου». Αλλά μέσα στις «φιλάνθρωπες» αυτές δράσεις υπάρχει και μία, που πρόσφατα προβάλλει σαν εφιάλτης για τη χώρα μας: η αλλοίωση του πληθυσμού. Αντιγράφουμε: «Ο Σόρος ενθαρρύνει την ελεύθερη μετανάστευση και χορήγηση ειδικών δικαιωμάτων στους μετανάστες. […] Το 1996 δημιούργησε ένα ειδικό ταμείο, το οποίο έχει δώσει εκατομμύρια σε «εθελοντικές» ομάδες δικηγόρων, που δίνουν συμβουλές στο πως να παρακάμπτονται οι νομικές προϋποθέσεις», που ισχύουν για τους αυτόχθονες πολίτες, προς όφελος των μεταναστών!

    Τότε, όλ’ αυτά, πολλοί βαυκαλισμένοι στην ονειρική φούσκα του ευρωπαϊκού μας «κεκτημένου», τα θεωρήσαμε συνωμοσιολογία. Τώρα όμως, που το μεταναστευτικό τσουνάμι χτύπησε τη χώρα μας, ζούμε πια το πρόβλημα στο «πετσί μας». Ο οικονομολόγος Θανάσης Τσιούμπας γράφει στην εφημερίδα ‘Ρήξη’ (2): «Ο Σόρος είναι γνωστός από παλιά. Από τη δράση του μέσω ΜΚΟ για την αποδόμηση των πρώην σοσιαλιστικών χωρών, […] για τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, για τον έλεγχο που έπαιξαν οι ελεγχόμενες από αυτόν οργανώσεις στη Λιβύη και, βέβαια, […για] τη στήριξη των δυνάμεων που μεταβάλλουν τη Συρία σε ερείπια και ανοιχτό τάφο. Φυσικά, δεν θα μπορούσε να μην παρέμβει και στο προσφυγικό. Μιλώντας σε διεθνές φόρουμ για το μέλλον της Ευρώπης, ο περιβόητος χρηματιστής ανακοίνωσε την ίδρυση ταμείου αλληλεγγύης με στόχο την οικοδόμηση σπιτιών για τους πρόσφυγες και μετανάστες που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνη στη χώρα μας. […] «Ο στόχος μου είναι διπλός», είπε. «Πρώτον, να δείξουν οι Ευρωπαίοι αλληλεγγύη προς τους Έλληνες και δεύτερον να δείξουν οι Έλληνες αλληλεγγύη στους ξένους». Με τα χρήματα του νεότευκτου ταμείου θα μπορούσαν να χτιστούν σπίτια αλληλεγγύης ή να ενοικιαστούν ήδη υπάρχοντα. Έτσι θα μπορούσε να μπει κάποιο φρένο στη συντελούμενη ανθρωπιστική καταστροφή. Τα χρήματα του ταμείου, συνέχισε ο κύριος Σόρος, θα δοθούν σε ελληνικές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, οι οποίες προσφέρουν ήδη βοήθεια τόσο σε ντόπιους όσο και σε ξένους. Ο «φιλάνθρωπος κερδοσκόπος» δεν χάνει ευκαιρία να υπαγορεύσει στους Ευρωπαίους την πάγια θέση του για την παγκοσμιοποίηση και τα εθνικά κράτη: «Οι πρόσφυγες είναι το αγαθό που πρέπει να προστατευτεί, τα σύνορα είναι το πρόβλημα», είχε δηλώσει πρόσφατα»!…

    Στη «φιλανθρωπική» δράση των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» (ΜΚΟ), των «οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών», κατά τον Σόρος, που θα διαχειριστούν τα ποσά της «αλληλεγγύης» για τους πρόσφυγες, αναφέρεται με πρόσφατο άρθρο της στο διαδίκτυο (3), η δημοσιογράφος Μ. Γιαχνάκη, αφού, προς τιμήν της, σημειώσει ότι, ό,τι γράφει «δεν αφορά σε όλες τις ΜΚΟ που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας, κάποιες από τις οποίες παράγουν πολύτιμο ανθρωπιστικό έργο…». Η ανάρτηση της Μ.Γ. τιτλοφορείται: «Διανύουμε την εποχή παντοκρατορίας των ΜΚΟ – Πακτωλός χρημάτων και περίεργα παιχνίδια σε βάρος της χώρας μας». Αντιγράφουμε: «Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι το πάνω χέρι στην Ελλάδα στο θέμα της προσφυγικής κρίσης, το έχουν οι ΜΚΟ και όχι ἡ Κυβέρνηση. Ακόμη όμως και σε θέματα ασφαλείας της χώρας μας που είναι άμεσα συνδεδεμένα με το προσφυγικό, οι οργανώσεις αυτές με τις ευλογίες ξένων κέντρων δρουν στην Ελλάδα λειτουργώντας ως κράτος εν κράτει. Την σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή η χώρα, κάποιοι την είχαν προετοιμάσει λίγα χρόνια νωρίτερα. Η δημόσια ασφάλεια εκχωρήθηκε στις ΜΚΟ από το 2011 και μάλιστα επί πληρωμή, όταν το τότε νομοσχέδιο του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για τη χορήγηση ασύλου, ήθελε αυτές τις οργανώσεις να βοηθούν τους υπαλλήλους στην υποδοχή των μεταναστών και προσφύγων. Οι ΜΚΟ ήταν αυτές που διενεργούσαν συνεντεύξεις και προετοίμαζαν τις θετικές η απορριπτικές αποφάσεις για τις αιτήσεις ασύλου. Ποιός όμως ήλεγχε τελικά ποιός κρύβεται πίσω από τις συγκεκριμένες ΜΚΟ; Πόσο αξιόπιστες ήταν να ανταποκριθούν; Ποιοί τις χρηματοδοτούσαν; Μάλιστα εκείνο το νομοσχέδιο είχε κι άλλο ένα αγκάθι – το οποίο ισχύει και σήμερα - ότι τα μέλη αυτών των οργανώσεων δεν ήταν αναγκαίο να είναι Έλληνες. Δυστυχώς, η πολιτική [… του] «μπάτε σκύλοι αλέστε», συνεχίζεται και σήμερα σε μια χώρα σε κρίση και σε συναγερμό που την κουμαντάρουν στο πιο «καυτό» της θέμα, οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και όχι η εκλεγμένη κατά τα άλλα κυβέρνηση. […] Το παιχνίδι των ΜΚΟ ήταν γνωστό, όμως, κανείς δυστυχώς δεν ήθελε και δεν κατάφερε να το ελέγξει. […] Η ταυτοποίηση των στοιχείων των προσφύγων, όσο και να μην θέλουμε να το λέμε, είναι αδύνατον να γίνει σωστά, […] με αποτέλεσμα όλο το βάρος να πέφτει στις ΜΚΟ, στις οποίες τελικά δίνεται έτσι η διακριτική ευχέρεια να αποφασίζουν ποιοι θα μείνουν και ποιοι θα φύγουν από τη χώρα, όταν ανοιγοκλείνουν τα σύνορα. […] Βεβαίως, οἱ πρόσφυγες έγιναν και ο Δούρειος Ίππος για να αναλάβουν τα ηνία της χώρας οι ΜΚΟ με ένα και μόνο σχέδιο: Να αλλοιωθεί ο χαρακτήρας της ορθόδοξης Ελλάδας, της χώρας των γραμμάτων των τεχνών και του πολιτισμού. Οι ξένες δυνάμεις παίζουν καθοριστικό ρόλο αφού βοηθάνε τους τραπεζίτες(4) να πραγματοποιήσουν τα σχέδιά τους με το να στήνουν χιλιάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που προωθούν την πολυπολιτισμικότητα … ».

    Οι πολίτες αυτής της χώρας σήμερα στεκόμαστε με ανάμικτα συναισθήματα οίκτου και φόβου μπροστά στο πρόβλημα. Βλέπουμε την τραγικότητα των περιστάσεων, πού ξεσήκωσαν τόσες ψυχές να αφήσουν τις εστίες τους και να μπουν στην περιπέτεια της προσφυγιάς, ουκ ολίγοι δε εξ αυτών να πνιγούν, στην προσπάθειά τους να περάσουν από τα τουρκικά παράλια σε χώρα της ΕΕ, θύματα, εκτός των άλλων, αετονύχηδων εμπόρων φρούδων ελπίδων για μια πολυπολιτισμική «γη της επαγγελίας». Τα ρεπορτάζ ανεβάζουν τον αριθμό αυτών των θυμάτων σε πάνω από 700 από την αρχή του 2015 μέχρι σήμερα, και είναι σε μεγάλο ποσοστό παιδιά. Ευρωπαίοι ηγέτες εξ άλλου, έχουν χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως την «πιο φιλική προς τους πρόσφυγες χώρα της Ευρώπης και ως εκ τούτου την καταλληλότερη να τους φιλοξενήσει». Τη θέση αυτή την υιοθετούν πολιτικές μας ελίτ και την προβάλλουν τα μεγάλα ελληνικά ΜΜΕ, δημόσια ή ιδιωτικά. Ο λαός, σε μεγάλο μέρος του, οργανώνεται όντως αυθόρμητα γύρω από φιλανθρωπικούς πυρήνες αλληλεγγύης προς τους δύστυχους εγκλωβισμένους των πανάθλιων καταυλισμών. Το τραγικό όμως, και δυστυχώς ορατό πια, ενδεχόμενο είναι ότι αυτή η πράγματι μεγαλειώδης πράξη ανθρωπιάς να καταγραφεί στην Ιστορία ως το υπέροχο «κύκνειο άσμα» ενός Μεγάλου Λαού, που έσβηνε!...

Δημοσιογραφικές εκτιμήσεις θέλουν τή σύνθεση των ροών των προσφύγων να διαμορφώνεται κάπως έτσι: 45% άνδρες, 25% γυναίκες, 30% παιδιά. Πολλά από τα παιδιά ταξιδεύουν μόνα τους, ασυνόδευτα(5). Τα κανάλια εστιάζονται κυρίως στα γυναικόπαιδα, που είτε θαλασσοπνίγονται, είτε ζουν (ή πεθαίνουν) κάτω από άθλιες συνθήκες στους καταυλισμούς. Κάποιοι όμως λένε ότι έχουν παρατηρήσει ειδικά δρομολόγια πλοιαρίων με νέους «πρόσφυγες», εύρωστους και με οικονομική άνεση, που μόλις μπουν στη χώρα μας καταστρέφουν τα διαβατήριά τους, παραλαμβάνονται από ύποπτες ΜΚΟ και διακινούνται διακριτικά. Μήπως πρόκειται για σκοτεινή διαδικασία διαλογής προσωπικού, που έχει αρχίσει ήδη στη χώρα εκκίνησης; Μήπως αυτοί οἱ πρόσφυγες αποτελούν προεπιλεγμένο ανθρώπινο δυναμικό για την οικονομική μηχανή της βόρειας Ευρώπης, που το έχει ανάγκη η «εν αμαρτίαις» γερασμένη ήπειρος, διψασμένη καθώς είναι λόγω δημογραφικής λειψυδρίας; Έχει ήδη κατατεθεί από επίσημα χείλη η άποψη ότι το προσφυγικό θα λύσει το  δημογραφικό πρόβλημα της Ευρώπης! 

Φαίνεται ότι το κλείσιμο των βορείων συνόρων της πατρίδας μας, που εγκλώβισε εδώ τόσους πρόσφυγες, ήταν προμελετημένο. Σχεδιάστηκε έτσι με στόχο να μείνουν επ’ αόριστον, και αφού καταρτισθούν κατάλληλα ως υπερεθνικοί πολίτες, είτε να επιλεγούν μελλοντικά προς προώθηση οι μη άμεσα σήμερα επιλέξιμοι, κυρίως γυναικόπαιδα ή ανειδίκευτοι, είτε να ριζώσουν εδώ. Μήπως δεν υπάρχει και εδώ δημογραφικό κενό προς κάλυψη(6); Να μετατραπεί δηλαδή η Ελλάδα σε μια εθνοπολιτισμική βαβέλ, σε αποθηκευτικό χώρο ανθρώπων απάτριδων στον προθάλαμο της Ευρώπης. Ήδη λαμβάνονται αποφάσεις σε επίπεδο Βρυξελλών ἤ εξωθεσμικά (βλ. πιο πάνω δηλώσεις Σόρος) για οικονομική στήριξη της μόνιμης εγκατάστασής τους. Πάντως σήμερα βρίσκονται εγκλωβισμένοι εδώ πάνω από 53 χιλιάδες, αριθμός, που συνεχώς αυξάνει. Κάποιες προβλέψεις λένε ότι τελικά θα φτάσει σε μερικές εκατοντάδες χιλιάδες, ενώ ξένες έγκυρες εφημερίδες θεωρούν ως προαποφασισμένη την εγκατάσταση άνω των 500 χιλιάδων νέων ανθρώπων. Ίσως και άνω του εκατομμυρίου…

Πόσο θα αντέξει ο λαός μας, μέσα στην οικονομική κρίση, που τον μαστίζει, να δείχνει αλληλεγγύη έστω προσωρινά σε τόσους δυστυχισμένους;  Και το πιο κρίσιμο ερώτημα: πως θα μπορέσει να περισωθεί αυτός ο ίδιος και να ενσωματώσει τόσο πλήθος ετερόκλητων νέων κατοίκων, όταν βλέπουμε ότι βρίσκεται σε «μανιοκαταθλιπτική» γεροντική παρακμή; Όταν αρνείται να ζήσει συλλογικά σα λαός ξανά στην ιστορία και επιλέγει την «απόσυρση» στο ηδονικό νιρβάνα του ιστορικού του αφανισμού; Όταν εκδαπανά όσο σφρίγος του έχει απομείνει σε παράφορες δράσεις, όπως: ιδεοληπτικές διεκδικητικές εξεγέρσεις του «σταμπουκά» και της «αρπαχτής»· εξαρτήσεις από ψυχότροπες χαυνωτικές ουσίες· αποδράσεις σε ατομοκεντρικές ηθικά αχαλίνωτες τέρψεις με μηδενικό αντίκρισμα για την κοινωνία· φυγή προς τη μετανάστευση για ανάδειξη υποτιθέμενων «υπερπροσόντων»· κατάληξη στο μηδέν δια των αμβλώσεων και της αυτοκτονίας;…

Ο S. Trivcovich στη διάλεξή του, που είπαμε στην αρχή, είχε επισημάνει ακόμα:  «ο Σόρος επιδιώκει να γεννιούνται όσο το δυνατό λιγότεροι Ευρωπαίοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί». Αυτό δένει με ένα από τα συμπεράσματα πρόσφατης συνέντευξης του εκδότη συγγραφέα και πολιτικού αναλυτή Γιώργου Καραμπελιά, που είδαμε στο ardin-rixi.gr, ότι η γέννηση σήμερα στην Ελλάδα ενός ακόμα παιδιού από Έλληνες γονείς, συνιστά «πράξη ἀντίστασης» ενάντια στην προμελετημένη παρακμιακή πορεία της. Εμείς, θα προσθέταμε και την επιστροφή στην πατρίδα κάποιου, που έφυγε λόγω οικονομικής κρίσης, και θα λέγαμε ότι έτσι θα ανοιγόταν, ίσως, μια προοπτική νέας, επικαιροποιημένης «Εθνικής Αντίστασης», για να ανθίσει ξανά ο οικουμενικός Ελληνισμός στο χώρο τούτο, του «Κυρίου συνεργούντος» …

Ε. Χ. Οικονομάκος

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

1. «ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ», τεύχη 315, 316.

2. «Μεταναστευτικό καί ΜΚΟ», φ. 120, 2016.

3. newsbomb.gr, 4/3/16

4. σ.σ. τύπου Σόρος καί Σία.

5. Πρόσφατα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι οι αιτήσεις πολιτικού ασύλου από ανηλίκους στην ΕΕ ανήλθαν σε 88.500 από το 2015. Πολλοί απ’ αυτούς είναι κάτω των 14 ετών. 

6. Οι στατιστικές λένε ότι το 2015 η Ελλάδα είναι σα να έχασε τον πληθυσμό μιας πόλης 25000, από την υπεροχή του αριθμού των θανάτων έναντι εκείνου των γεννήσεων. Από δε την αρχή της οικονομικής κρίσης έχουν μεταναστεύσει πάνω από 200000 νέοι και προσοντούχοι προς άλλες χώρες.