Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ, για απόφαση ΣτΕ για το τεκτονικό ίδρυμα

Μητρ. Πειραιώς Σεραφείμ, για απόφαση ΣτΕ για το τεκτονικό ίδρυμα

Ἐν Πειραιεῖ τῇ 15ῃ Μαρτίου 2016

Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Θ Ε Ν

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ  &

ΑΠΟΦΑΣΙ ΓΙΑ ΤΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ

Ἡ ὑπ’ ἀριθμ. 549/2016 Ἀπόφασι τοῦ Δ΄ Τμήματος τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (ΣτΕ) ἀπορρίψασα τήν σχετική αἴτησί μου πού ὑπάρχει στό Διαδίκτυο κατά τῶν Ὑπουργῶν Οἰκονομικῶν καί Ὑγείας περί τῆς ἀκυρώσεως τῆς παραλείψεως τοῦ Ὑπουργοῦ Οἰκονομικῶν ἐκδηλωθείσης μέ τήν ἄπρακτη πάροδο τριμήνου ἀπό τῆς ὑποβολῆς τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 709/18.1.2010 σχετικῆς αἰτήσεώς μου ὅπως προκαλέσει τήν ἔκδοσι σχετικοῦ διατάγματος σύμφωνα μέ τό ἄρθρο 118 τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος ὑπό τήν ἐπωνυμία «Τεκτονικόν Ἵδρυμα» ὡς καί τοῦ αὐτοαποκαλουμένου Ἱδρύματος «Μέγα Ἀγαθοεργό Σῶμα τῆς ἀποσχισθείσης Ἐθνικῆς Μεγάλης Στοᾶς τῆς Ἑλλάδος», ἐσφαλμένως ἑρμήνευσε καί ἐφήρμοσε τίς διατάξεις τοῦ ἄρθρου 47, παρ. 1 τοῦ Προεδρικοῦ διατάγματος 18/1989 «Κωδικοποίησι διατάξεων Νόμων διά τό Συμβούλιον τῆς Ἐπικρατείας» (ΦΕΚ Α΄8) καί τῶν ἄρθρων 3 παρ.1, 5 καί 29 παρ. 1 τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος (Ν. 590/1977, ΦΕΚ Α΄146), δεχθέν ὅτι δέν θεμελιώνω ἔννομον συμφέρον νά ζητήσω τήν ἀκύρωσι τῆς παραλείψεως τῆς Διοικήσεως νά προκαλέση τήν ἔκδοσι Προεδρικοῦ Διατάγματος περί διαλύσεως τοῦ Ἱδρύματος μέ τήν ἐπωνυμίαν «Τεκτονικόν Ἵδρυμα», τό ὁποῖο ἔχει ὡς πραγματικό σκοπό τήν προώθηση τῆς λατρείας μή γνωστῆς θρησκείας, ἐντός δέ αὐτοῦ πραγματοποιοῦνται μυήσεις στή θρησκεία αὐτή, κατά παράβασι τοῦ ἄρθρου 13 τοῦ Συντάγματος, ἄν ληφθεῖ ὑπ’ ὄψιν ὅτι, ὅπως ἔχει δεχθεῖ, μεταξύ τῶν ἄλλων, ἡ Νομολογία τοῦ ΣτΕ, τό ἔννομο συμφέρον εἶναι ἠθικόν, ὅταν ἡ βλάβη δέν συνίσταται εἰς περιουσιακήν ζημίαν, ἀλλ’ ἀφορᾶ καταστάσεις ἐχούσας ἠθικήν ἀξίαν διά τόν αἰτοῦντα (ΣτΕ 3167/1998), ὅπως εἰς τήν προκειμένην περίπτωσιν κατά τήν ὁποία συμβαίνει τό ἐξωφρενικόν γεγονός πού δέν ἐξετίμησε τό ΣτΕ ὅτι στόν Πειραιᾶ τό Τεκτονικόν Ἵδρυμα λειτουργεῖ ἀντί γιά χώρους «περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων» (ἄρθρον 1 Προεδρικοῦ Διατάγματος 27.8.1927 ΦΕΚ τ. παρ. 2/4.1.1928 τῆς Ἱδρύσεως τοῦ Τεκτονικοῦ Ἱδρύματος) 15 Μασονικές Στοές-Ναούς λατρείας τοῦ κρυπτογραφικά ἀναφερομένου ψευδοθεοῦ Μ.Α.Τ.Σ. (Μεγάλου Ἀρχιτέκτονος τοῦ Σύμπαντος) πού ὀντοποιεῖται στό πρόσωπο τοῦ Ἑωσφόρου, ὅπως οἱ ἴδιοι οἱ Τέκτονες σέ πάμπολα κείμενά τους, τά ὁποῖα προσεκόμισα στήν διαδικασία, ἀναφέρουν.

Χαρακτηριστικώτατο παράδειγμα τό «ἀπόκρυφο» καί γιά ἐσωτερική χρῆσι τῶν Στοῶν κυκλοφορηθέν σύγγραμα τοῦ θεοσοφιστή καί Τέκτονος 33ου βαθμοῦ Κωστή Μελισσαρόπουλου, ἐκδότη ἐπί 30ετία τοῦ θεοσοφικοῦ περιοδικοῦ «ΙΛΙΣΣΟΣ» «Ἑπτά ὁμιλίαι εἰς τόν 18ον βαθμόν», ὅπου καταδεικνύει σαφέστατα τόν ἐκπεσόντα Ἑωσφόρον ὡς τόν κρυπτογραφικά ἀναφερόμενον Μ.Α.Τ.Σ.

Ἑπομένως, ἐν ὄψει τῶν προηγουμένων, ὡς Μητροπολίτης τῆς Ἑλλαδικῆς Ἐκκλησίας καί μέλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου Αὐτῆς, κέκτημαι πρόδηλον ἔννομον καί ἠθικόν συμφέρον, καί φυσικά ὡς Ἕλλην πολίτης νά ζητήσω τήν διάλυσι τοῦ προαναφερομένου Ἱδρύματος πού ἔχει ἐκφύγει τῶν σκοπῶν του αὐταποδείκτως, διότι δέν ὑφίσταται στήν Ἑλληνική Ἐπικράτεια ἀπό τό 1927 ὅταν ἀνιδρύθη τό Τεκτονικό Ἵδρυμα οὔτε ἕνας «τεκτονικός» χῶρος «περιθάλψεως ἐνδεῶν καί μορφώσεως ἀπόρων παίδων». Ἑπομένως εἶναι αὐταπόδεικτο καί πασίδηλο τό γεγονός ὅτι τό Τεκτονικό Ἵδρυμα ἔχει ἐκτραπεῖ τοῦ ὁρισθέντος στήν Ἱδρυτική του πράξη κοινωφελοῦς σκοποῦ καί μόνον «ἐθελοτυφλοῦντες» ὅπως οἱ συγκεκριμένοι Δικασταί τοῦ Δ΄ Τμήματος τοῦ ΣτΕ Δ. Πετρούλιας, Α. Χριστοφορίδου, Ε. Ἀντωνόπουλος, Δ. Κυριλλόπουλος, Κ. Κουσούλης, Ε. Σκούρα, Μ. Ἀθανασοπούλου δέν τό ἀντιλαμβάνονται καί ἀπαιτοῦν μέ τήν ἀπόφασί τους τήν προσκόμιση σχετικῶν «κρισίμων» στοιχείων. Τό ἔννομο συμφέρον μου πηγάζει καί ἀπό τήν Συνταγματική μου ὑποχρέωσι ὡς Ἕλληνος πολίτου νά προασπίζομαι τήν νομιμότητα τῆς χώρας μου, ἐφ’ ὅσον ἡ τήρησι τοῦ Συντάγματος ἐπαφίεται στόν πατριωτισμό τῶν Ἑλλήνων (ἄρθρο 120 ἰσχύοντος Συντάγματος 1975).

Ἄλλωστε τό Δ΄ Τμῆμα τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 2980/2013 Ἀπόφασί του, δεχθέν σχετικήν παρέμβασί μου διά τήν διατήρησι τῶν θρησκευτικῶν συμβόλων στίς αἴθουσες τῶν Δικαστηρίων, ἔκρινε ὅτι μέ ἠθικόν ἔννομον συμφέρον παρενέβην εἰς τήν σχετικήν δίκην, ἐν ὄψει τοῦ ἐνδιαφέροντός μου ὡς Ἐπισκόπου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

Στίς ἐνστάσεις κατά τῆς προσφυγῆς ἐνώπιον τοῦ ΣτΕ ἡ ἀπάντησις μου εἶναι ὅτι αὐτό πού ἐπεδίωξα εἶναι ἡ δημοσιοποίησις τοῦ σατανιστικοῦ περιεχομένου τῆς Μασονίας πού ἀποτελεῖ ἑωσφορική λατρεία καί παγανιστική ἀποκρυφιστική θρησκεία μέ κρύφια δόγματα, τήν ὁποία ἔχει πλειστάκις καταδικάσει ἡ Ἁγιωτάτη ἡμῶν Ἐκκλησία καί αὐτό ἐπετεύχθη μέ τήν παράθεσι τῶν κειμένων μου πού εὑρίσκονται σέ πολλούς διαδικτυακούς ἱστοχώρους. Δημοσιοποίησα κρίσιμα στοιχεῖα μεγαλοσχημόνων Μασόνων τοῦ Διεθνοῦς Τεκτονισμοῦ ἀπό τά ὁποῖα ἀποδεικνύεται ὁ Ἑωσφορικός καί σατανιστικός χαρακτήρ τῆς Μασονίας καί αὐτός ἦταν ὁ κύριος στόχος τῆς ἐνεργείας μου. Δέν ἤμουν ἀφελής νά ἀναμένω ἀπό τόν τ. Ὑπουργό Οἰκονομικῶν κ. Παπακωνσταντίνου ἤ τούς δικαστάς τοῦ ΣτΕ τήν κατάγνωσι αὐτοῦ τοῦ πολυκεφάλου σατανιστικοῦ τέρατος, ἀλλά ὤφειλα ὡς ποιμένας νά καταδείξω τήν πνευματική γάγραινα καί  σαπίλα καί τό πνευματικό ἔγκλημα τῆς Μασονίας μέ κάθε ἔννομο μέσο.

Ἡ Ἀπόφασι αὐτή ὁμοιάζει μέ ἐκείνη τήν γνωστή ὑπ’ ἀριθμ. 2399/2014 ἀπόφασι τῆς Ὁλομαλείας τοῦ ΣτΕ γιά τήν ἀνέγερσι τοῦ Ἰσλαμικοῦ Τεμένους πού ἔκρινε ὅτι δῆθεν δέν παραβιάζεται ἡ ἀρχή τῆς ἰσότητος τοῦ Συντάγματος ἀπό τήν προνομιακή μεταχείριση Μουσουλμάνων πολιτῶν ἀπό τήν Ἑλληνική Πολιτεία μέ μόνο κριτήριο τήν θρησκευτική τους παραδοχή.

Συμπερασματικά ἡ συγκεκριμένη ἀπόφασι τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου τῆς χώρας μας, μᾶς ἀποδεικνύει τήν γνωστή ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας ὅτι μόνο στήν Μέλλουσα Κρίσι θά ἀποκατασταθεῖ τό δίκαιο καί ἡ ἀλήθεια καί ὅτι ἀλλοιμονό μας ἄν περιμέναμε δικαίωση ἀπό τήν ἀνθρώπινη ψευδοδικαιοσύνη πού ὁμοιάζει κατά τήν ὡραία παρομοίωση τοῦ Κ. Κούρκουλα (Πνευματικοί Ἀντίλαλοι, Ἀθήνα 1970) μέ τόν ἱστό τῆς ἀράχνης πού συλλαμβάνει μέν «μυγοῦλες καί κουνουπάκια» ἀλλά ἀδυνατεῖ νά ἐπιβληθεῖ στά μεγάλα θηρία τοῦ δάσους «τίγρη καί λέοντα» πού τόν διασχίζουν ἀναίσχυντα καί προκλητικά. Ἕως τό μελιχρό ἐκεῖνο δειλινό τῆς συντελείας τῶν αἰώνων, τά πάντα θά εἶναι συγκεχυμένα καί δυσδιάκριτα διότι ποιός θά δικάσει τούς σκοτεινούς ὑποκινητάς τῶν μυριονέκρων πολέμων, τούς ἐμπόρους τῆς ἀνθρώπινης δυστυχίας, τούς ἐμφορουμένους ἀπό ἀπύθμενο μῖσος καί τρομακτική ἐμπάθεια, τούς διαστρέφοντες τήν ἀνθρώπινη ὀντολογία, τούς θεσμοθετοῦντες τήν ἀσέλγεια καί τήν χωματοποίηση τοῦ ἀνθρωπίνου ὄντος; Μέ ἕναν λόγο ποιός θά ἀποκαταστήσει τήν Δικαιοσύνη στό βάθρο της; Μόνον ὁ Κύριος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ ἀδέκαστος καί αἰώνιος Κριτής κάτω ἀπό τό βλέμμα τοῦ ὁποίου τά πάντα θά ἐμφανιστοῦν γυμνά καί τετραχηλισμένα.

Ἡ Ἀπόφασι αὐτή μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι κι ἄν ἀκόμα δέν ὑπῆρχε ἡ Μέλλουσα Κρίσις θά ἔπρεπε ἐπειγόντως νά τήν ἀνακαλύψουμε !!!

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ