«ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΔΟΛΟΦΟΝΟ». Ὅλη ἡ δυστυχία καὶ ὅλη ἡ ἀδιαντροπιὰ τῆς Εὐρώπης προῆλθε ἀπὸ τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ.

Ἀπόσπασμα ὁμιλίας τῆς κ. Λεπέν στὸ εὐρωκοινοβούλιο 

ΕΙΣ. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛ.»: 

.         «Ἂν οἱ Εὐρωπαῖοι πρῶτα ἔψαχναν τὸν οὐράνιο Πατέρα καὶ ἀναζητοῦσαν πρὶν ἀπὸ ὅλα τὴν Βασιλεία τῶν οὐρανῶν, ὅλα τὰ ὑπόλοιπα θὰ τοὺς δίνονταν καὶ τότε ὅλοι τους θὰ ἦταν χαρούμενοι. Μὲ τὴν χαρά τους θὰ φώτιζαν ὅλο τὸν μὴ χριστιανικὸ κόσμο, θὰ δόξαζαν τὸν Θεὸ καὶ λόγῳ αὐτοῦ ὅλοι οἱ λαοὶ στὴν γῆ θὰ ἀρνιόντουσαν τὰ εἴδωλα καὶ θὰ ἔσπευδαν νὰ βαπτιστοῦν, νὰ γίνουν μέλη τοῦ θεϊκοῦ εὐρωπαϊκοῦ χοροῦ. .              Καὶ ὅμως οἱ Εὐρωπαῖοι πῆραν λανθασμένο δρόμο, μακριὰ ἀπὸ τὸν Χριστό. Σκοτώνονται, παλεύοντας γιὰ ψωμὶ καὶ πάντα εἶναι πεινασμένοι. Παρανόησαν, ἁρπάζουν αὐτὸ ποὺ δὲν τοὺς ἀνήκει καὶ πάλι δὲν τοὺς εἶναι ἀρκετό. .              Ἡ Εὐρώπη διαβάζοντας βιβλία γιὰ νὰ ἀποκτήσει περισσότερες γνώσεις, τυφλώθηκε, βάρυνε τὸν νοῦ της μὲ τὸ βάρος τῶν γνώσεων καὶ κατέληξε πιὸ ἀνόητη, πιὸ σκοτεινή, πιὸ φτωχή. Συνήθισε νὰ ψάχνει τὸ ψωμί, τὴν εὐτυχία, τὴν γνώση, μακριὰ ἀπὸ τὸν οὐράνιο Πατέρα, μακριὰ ἀπὸ τὸν δρόμο τοῦ Χριστοῦ. .              Ἀπὸ ὅλα αὐτά, εἶναι φανερὸ πὼς οἱ πόλεμοι στὴν Εὐρώπη προῆλθαν ἀπὸ τὸν πόλεμο τῆς Εὐρώπης ἐναντίον τοῦ Χριστοῦ. Ὅλη ἡ δυστυχία καὶ ὅλη ἡ ἀδιαντροπιὰ τῆς Εὐρώπης προῆλθε ἀπὸ τὴν ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ. .              Καὶ αὐτὸ δὲν συνέβη πρόσφατα, ἀλλὰ ἀπὸ παλιά. Ἀπὸ τότε ποὺ ὁ πάπας ἔκανε τὸν Χριστὸ μισητὸ στοὺς ἀνθρώπους καὶ ὁ Λούθηρος ἑρμήνευσε λανθασμένα τὴν διδασκαλία τοῦ Χριστοῦ.
.              Παρόλα αὐτὰ ἐμεῖς δὲν χαιρόμαστε μὲ τὴν δυστυχία τῶν ἄλλων. Εὐχόμαστε στοὺς Εὐρωπαίους, μὲ ὅλη τὴν καρδιά μας νὰ ξαναβροῦν τὴν ἀλήθεια καὶ τὸν σωστὸ δρόμο. Νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστό, ὄχι ὅμως στὸν Χριστὸ μὲ τὸν παπισμό, οὔτε στὸν Χριστὸ μὲ τὸ λουθηρανισμό. Νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστὸ τῶν προπατόρων τους. Νὰ ἐπιστρέψουν στὸν Χριστὸ ποὺ σέβονταν οἱ προπάτορές τους γιὰ χίλια χρόνια μαζὶ μὲ τοὺς δικούς μας ὀρθόδοξους προγόνους. .              Ἕνα βλάπτει τὴν Εὐρώπη ἰδιαίτερα: Τὸ γεγονὸς ὅτι περιφρονεῖ τοὺς προγόνους της. Ὁ Θεὸς ἔδωσε τὴν ἐντολή: Τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου…, ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς (Δευτ. ε´16)….» (Ἅγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς, Ἐπίσκ. Ἀχρίδος, βλ. σχετ.: ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΘΕΟ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΣ ΘΑ ΟΔΗΓΗΘΕΙ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟ)

“Ἀγαπητοὶ συνάδελφοι, ἡ Γαλλία ὑπέστη μία τρομακτικὴ δοκιμασία τὴν Παρασκευὴ 13 Νοεμβρίου. Νομίζω, ὅτι ἂν θέλουμε νὰ ἐκφράσουμε τὸν σεβασμό μας στὰ θύματα, τὸ πρῶτο ποὺ πρέπει νὰ κάνουμε εἶναι νὰ ὀνομάσουμε αὐτὸ ποὺ τοὺς δολοφόνησε. Ἀλλὰ οὔτε ἀπὸ τὴ γαλλικὴ ἡγεσία μας, οὔτε σὲ ὅλες τὶς ὁμιλίες, ποὺ ἄκουσα σήμερα τὸ πρωί, ἄκουσα τὸ ὄνομα τοῦ δολοφόνου. Ὁ δολοφόνος δὲν εἶναι ἡ “τρομοκρατία”. Ἡ τρομοκρατία εἶναι τὸ ὅπλο ποὺ ἔχει στὰ χέρια του ὁ δολοφόνος. Ὁ δολοφόνος εἶναι ἡ ἰδεολογία, στὸ ὄνομα τῆς ὁποίας ἡ τρομοκρατία κάνει τὴν δολοφονία. Εἶναι ὁ ἰσλαμικὸς φονταμενταλισμὸς καὶ θὰ πρέπει νὰ τὸ πεῖτε! Γιατί ἂν δὲν τὸ λέτε, ἂν δὲν εἶστε σὲ θέση νὰ ἀναφέρετε τὸν ἐχθρό, τότε προφανῶς δὲν μπορεῖτε νὰ τὸν καταπολεμήσετε! Ἀλλὰ ἴσως κάποιοι ἀπὸ ἐσᾶς ντρέπονται νὰ τὸ ἀναφέρουν, διότι ὀνομάζοντάς τον ἀναγκάζονται κάποιοι νὰ ἀμφισβητήσουν ὁρισμένες διεθνεῖς φιλίες. Ἀναγκάζονται νὰ θέσουν στὸν ἑαυτό τους τὸ ἐρώτημα, ἐὰν μπορεῖ κανεὶς νὰ συνεχίσει νὰ ἔχει τὴ Σαουδικὴ Ἀραβία ὡς σύμμαχο ἢ τὸ Κατάρ. Ἀναγκάζονται νὰ διερωτηθοῦν σχετικὰ μὲ τὴν ἀσάφεια τῆς Τουρκίας, ὅσον ἀφορᾶ τὸν ἰσλαμικὸ φονταμενταλισμό. Ὑποχρεώνονται νὰ δοῦν κατάφατσα καὶ νὰ ποῦν ὅτι, ναί, ἡ πλειοψηφία τῶν διεθνῶν συμφωνιῶν, τῶν διεθνῶν συμμαχιῶν ποὺ κάναμε, μᾶς ὤθησε στὴν πραγματικότητα νὰ εἴμαστε σήμερα, ἀντικειμενικά, οἱ σύμμαχοι τοῦ ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ, καὶ ὄχι οἱ ἐχθροί του. Γι᾽ αὐτὸ προτείνω νὰ ἀλλάξουμε τὶς συμμαχίες μας, καὶ προτείνω ὅλοι ὅσοι ἀγωνίζονται κατὰ τοῦ ἰσλαμικοῦ φονταμενταλισμοῦ ὅτι πρέπει νὰ θεωρηθοῦν σύμμαχοί μας, χωρὶς ἐπιφυλάξεις, συμπεριλαμβανομένων, φυσικά, τῶν μουσουλμανικῶν χωρῶν ποὺ καταπολεμοῦν τὸν ἰσλαμικὸ φονταμενταλισμό, ὅπως ἡ Αἴγυπτος, τὰ Ἡνωμένα Ἀραβικὰ Ἐμιράτα, προφανῶς ἡ Ρωσία, τὸ Ἰρὰν καὶ μετά, στὸ πλαίσιο αὐτοῦ τοῦ μεγάλου συνασπισμοῦ, θὰ μποροῦμε νὰ περιμένουμε ἀποτελέσματα ἐνάντια στὸν ἰσλαμικὸ φονταμενταλισμό. Ἀλλὰ ἔχω νὰ πῶ, ἐπίσης, ὅτι ἕνας ἀπὸ τοὺς λόγους γιὰ τὴν ἀποξένωση τῆς Γαλλίας εἶναι ἡ ἀνόητη πολιτικὴ τῆς Εὐρώπης, ἡ ὁποία σήμερα ἀποτελεῖ ἐμπόδιο γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ τῆς ἀσφάλειας στοὺς Γάλλους. Πρώτη μεταξὺ αὐτῶν τῶν ἀνόητων πολιτικῶν εἶναι τὸ ζήτημα τῆς μαζικῆς μετανάστευσης, τὸ ὁποῖο εἶναι παλιὸ καὶ τὸ ὁποῖο εἶναι τὸ πεδίο δράσης τοῦ σεχταρισμοῦ καὶ ἡ ἀπάντηση στὴν ἐρώτηση ποὺ θέσατε: “Ἀλλὰ γιατί ὑπάρχουν τρομοκράτες ποὺ ἔχουν γεννηθεῖ στὰ εὐρωπαϊκὰ ἐδάφη μας;” Εἶναι ἀκριβῶς ἐξ αἰτίας αὐτοῦ: αὐτὸ συμβαίνει γιατί ἡ μαζικὴ μετανάστευση ἔχει ἐπιφέρει σεχταρισμὸ καὶ ὅτι ὁ “κοινοτισμὸς / σεχταρισμὸς” (ἐννοεῖ κοινότητες μεταναστῶν κλειστὲς καὶ ἀποξενωμένες ἀπὸ τὴν ὑπόλοιπη κοινωνία) εἶναι τὸ ἔδαφος στὸ ὁποῖο ὁ ἰσλαμικὸς φονταμενταλισμὸς στρατολογεῖ τοὺς αὐριανοὺς στρατιῶτες του. Ἡ ΕΕ ἀνακοίνωσε ὅτι τρία ἑκατομμύρια μετανάστες θὰ ἔρθουν στὴν Εὐρώπη τὴν ἑπόμενη χρονιά. Φυσικά, δὲν ἐξισώνουμε ὅλους τοὺς μετανάστες μὲ τοὺς τρομοκράτες. Φυσικὰ καὶ ὄχι. Ὡστόσο, αὐτὸ ποὺ κατήγγειλα τὸ Σεπτέμβριο σὲ αὐτὸ τὸ Κοινοβούλιο, τὴν διείσδυση τῆς Τζιχὰντ μέσα ἀπὸ αὐτὸ τὸ κύμα τῶν μεταναστῶν, εἶναι μία πραγματικότητα, καὶ τὴν περασμένη Παρασκευὴ αὐτὴ ἡ πραγματικότητα σκότωσε. Μπορεῖτε νὰ προσποιεῖστε ὅτι δὲν θὰ τὸ δοῦμε αὐτό, ἀλλὰ αὐτὴ ἡ πραγματικότητα εἶναι ἐδῶ καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ τὴν ἀγνοήσει. Συνεχίστε νὰ ἀφήνετε αὐτὴ τὴν πλημμύρα τῶν μεταναστῶν νὰ ἔρχεται, ἀνεξέλεγκτη, ὅταν γνωρίζετε πολὺ καλὰ ὅτι ἡ ΕΕ καὶ οἱ χῶρες στὰ εὐρωπαϊκὰ σύνορα εἶναι ἐντελῶς ἀνίκανες νὰ ἐλέγξουν τὸ ὁτιδήποτε καὶ ἀκόμη λιγότερο τὴν ταυτότητα τῶν ἀτόμων ποὺ καταφθάνουν, καὶ παραιτηθεῖτε ἀπὸ τοὺς τρόπους μὲ τοὺς ὁποίους θὰ καταπολεμῆστε αὐτὸν τὸν τρομερὸ κίνδυνο. Σᾶς λέω, θέλουμε νὰ πάρουμε πίσω τὰ ἐθνικά μας σύνορα, δὲν ἔχουμε καμία ἐμπιστοσύνη στὰ εὐρωπαϊκὰ σύνορα, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν ἕνα πραγματικὸ κόσκινο. Σήμερα τὰ γαλλικὰ σύνορα καὶ πάλι ἐλέγχονται, προσωρινά, καὶ θὰ κάνουμε ὅ, τι μποροῦμε, ὥστε νὰ παραμείνουν ἐλεγχόμενα ὁριστικά. Μιλᾶτε γιὰ τὸν ἔλεγχο τῶν πληροφοριῶν, ἀλλὰ ποιόν ἔλεγχο;  Τὰ διαβατήρια ποὺ ἔχουν οἱ τρομοκράτες δὲν εἶναι πλαστὰ διαβατήρια, εἶναι πραγματικὰ  διαβατήρια, ποὺ ἐκδίδονται ἀπὸ τὸ «Ἰσλαμικὸ Κράτος» στὰ διοικητικὰ γραφεῖα ποὺ ἔχουν ἀναλάβει στὴ Συρία. Αὐτὸ εἶναι ἐπίσης μία πραγματικότητα ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπιστεῖ. Κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο, μᾶς ἐπιβάλατε μέτρα λιτότητας. Αὐτὴ ἡ λιτότητα μᾶς ὑποχρέωσε νὰ ἀφοπλιστοῦμε. Εἶναι ἐξ αἰτίας αὐτῆς τῆς λιτότητας ποὺ ἐπιβάλλεται ἀπὸ τὴν ΕΕ, ποὺ ἔχουμε λιγότερους στρατιῶτες, λιγότερους ἀστυνομικούς, λιγότερους χωροφύλακες, λιγότερους συνοριοφύλακες. Ἀρκετὰ πιὰ μὲ τὴν πολιτιά σας, τῆς λιτότητας. Ἀρκετὰ πιὰ μὲ ἐσᾶς ποὺ ἀποφασίσατε τὶς προτεραιότητες τῶν προϋπολογισμῶν μας. Θέλουμε νὰ πάρουμε πίσω τὴν κυριαρχία τοῦ προϋπολογισμοῦ μας, προκειμένου νὰ ἀποφασίσουμε ἐμεῖς ὅτι αὐτὸ ποὺ εἶναι πιὸ χρήσιμο γιὰ ἐμᾶς σήμερα εἶναι νὰ δώσουμε δημοσιονομικὴ προτεραιότητα στὴν ἀσφάλεια τῆς περιοχῆς μας. Ἐμεῖς θὰ τὸ ἀποφασίσουμε αὐτό. Ἀπὸ τὶς 13 Νοεμβρίου, ὁ τρόπος σκέψης τοῦ γαλλικοῦ λαοῦ ἔχει ἀλλάξει. Τὰ εὐρωπαϊκὰ θεσμικὰ ὄργανα πρέπει νὰ καταλάβουν ὅτι γιὰ ἐμᾶς τίποτα δὲν θὰ εἶναι ὅπως ἦταν πρίν. Ἡ τρέλα τῆς μετανάστευσης, τὸ μίσος γιὰ τὰ σύνορα, ἡ ἐμμονὴ μὲ τὴν λιτότητα, οἱ κακὲς ἐπιλογὲς τῶν διεθνῶν συμμαχιῶν, ἔχουν γίνει κίνδυνοι ποὺ ἔχει ἀναγνωρίσει πλέον ὁ γαλλικὸς λαός. Μία αὐξανόμενη μειονότητα συμμερίζεται τὶς ἀπόψεις μας γιὰ τὰ θέματα αὐτά. Δὲν ὑπάρχει καμία ἀμφιβολία ὅτι οἱ ἀπόψεις γίνονται κατὰ κύριο λόγο διαυγεῖς. Θὰ εἴμαστε ἀμείλικτοι στὸ νὰ καταγγείλουμε αὐτοὺς τοὺς κινδύνους, προκειμένου νὰ ὑπερασπιστοῦμε τὴν ἀσφάλεια τῶν Γάλλων ἔναντι πράξεων τῶν εὐρωπαϊκῶν θεσμικῶν ὀργάνων, τὶς ὁποῖες θεωρῶ ἐγκληματικές”.

ΠΗΓΗ: «ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ»

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ