ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΑΓΧΟΝΗ (Χαρ. Μπούσιας)

Ἐλευθερία, δημοκρατία, ἀγχόνη

Γράφει γιὰ τὴν «ΧΡΙΣΤ. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ» ὁ Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας, Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

.              Διψᾶμε γιὰ δημοκρατία, διψᾶμε γιὰ ἐλευθερία, διψᾶμε γιὰ πρόοδο, διψᾶμε γιὰ καλύτερες ἡμέρες ζωῆς, ὅπως ὁ καθένας αὐτὲς τὶς καταλαβαίνει. Δὲν διψᾶμε ὅμως γιὰ Χριστό, γιὰ ὁμόνοια, γιὰ φιλαδελφεία, γιὰ ἀγάπη. Περιχαρακωμένοι στὸν ἑαυτό μας λησμονοῦμε ὅτι ἡ ἐλευθερία μας περατοῦται ἐκεῖ ποὺ ἀρχίζει ἡ ἐλευθερία τοῦ ἄλλου, λησμονοῦμε τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας, ποὺ μᾶς εἶπε μὲ τὸ στόμα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ὅτι «ἡ ἀγάπη οὐ ζητεῖ τὰ ἑαυτῆς» (Α´ Κορ. ιγ´ 5), καὶ «μὴ τὰ ἑαυτῶν ἕκαστος σκοπεῖτε, ἀλλὰ τὰ ἑτέρων ἕκαστος» (Φιλιπ. β´4).

.              Διώξαμε τὸν Χριστὸ ἀπὸ τὴ ζωή μας. Δὲν τὸν θέλουμε, ἀφοῦ ὁ νόμος Του μᾶς ἐλέγχει καὶ μᾶς περιορίζει τοὺς βαθμοὺς ἐλευθερίας μας. Ζητοῦμε τὴν ἀπόλυτη ἐλευθερία πού, δυστυχῶς, τὴν σχετίζουμε μὲ τὴν ἀσυδοσία. Λησμονοῦμε ὅτι οἱ βαθμοὶ ἐλευθερίας ὅλων μας εἶναι αὐτοὶ ποὺ δὲν μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ κοντά Του, δὲν μᾶς ἐκτροχιάζουν ἀπὸ τὶς ράγες τῆς ἠθικῆς, τῆς σεμνότητος, τῆς ἀνιδιοτέλειας. Οἱ βαθμοὶ ἐλευθερίας ποὺ ὁ Χριστὸς μᾶς δίνει εἶναι αὐτοὶ ποὺ μᾶς ὁδηγοῦν στὸν οὐρανὸ καὶ ὄχι στὴ φθορὰ καὶ στὸ θάνατο. Εἶναι οἱ αἱματοβαμμένοι βαθμοὶ ἀπὸ τὸ πανάχραντο αἷμα τοῦ γλυκύτατου Ἰησοῦ μας, ποὺ μᾶς ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὰ δεσμὰ τοῦ θανάτου καὶ γιὰ τὴ διηνεκῆ διατήρησή της μᾶς συμβουλεύει πάλιν ὁ Παῦλος λέγοντας: «Τῇ ἐλευθερίᾳ, ᾗ ἡμᾶς Χριστὸς ἠλευθέρωσε στήκετε, καὶ μὴ πάλιν ζυγῷ δουλείας ἐνέχεσθε» (Γαλ. ε´ 1).
.               Μέσα στοὺς βαθμοὺς ἐλευθερίας μας καλούμαστε νὰ δημιουργήσουμε ἕνα καλύτερο αὔριο σὲ αὐτὴ τὴν πρόσκαιρη ζωὴ ἀγωνιζόμενοι νόμιμα στὸ στίβο τῆς καθημερινότητος. Ἡ ὑπέρβασή τους, δυστυχῶς, μᾶς ὁδηγεῖ στὴν κατάλυση τῆς πραγματικῆς δημοκρατίας, τῆς δημοκρατίας τῆς ἀγάπης, καὶ στὴν κατασκευὴ τῆς θανατικῆς μας ἀγχόνης. Μόνοι μας μὲ τὶς ἐνέργειές μας κατασκευάζουμε αὐτὸ τὸ θανατικὸ ὄργανο, τὸ ὁποῖο πολὺ γιὰ ἐμᾶς θέλουν καὶ οἱ ξένοι μας ἑταῖροι. Αὐτοὶ ποὺ μὲ τὴ δική μας συγκατάθεση μᾶς ὁδηγοῦν στὴν ἀγχόνη. Τὴν ἐξωραΐζουν ὅμως μὲ δημοκρατικὲς διαδικασίες. Μᾶς λένε: Κάντε ἐκλογὲς καὶ ἀποφασίσατε μόνοι σας μὲ τί σχοινὶ θέλετε νὰ κρεμασθεῖτε; Μὲ μεταξωτό, μὲ καναβίσιο ἢ μὲ μάλλινο; Οἱ βαθμοὶ ἐλευθερίας μας μέσα ἀπὸ τὶς ἐκλογὲς μᾶς ἐπιτρέπουν μόνο τὴν ἐκλογὴ τοῦ σχοινιοῦ κρεμάσματός μας. Καὶ αὐτὸ γιατὶ μόνοι μας δὲν ἐπιλέξαμε ἄλλους βαθμοὺς ἐλευθερίας. Τὸ χειρότερο εἶναι ὅτι νομίζουμε ὅτι εἴμαστε ἐλεύθεροι, ὅτι δημοκρατικὰ ἀποφασίζουμε, ὅτι δὲν εἴμαστε κατευθυνόμενοι.
.            Ἂς κοιτάξουμε στὰ μάτια τὸν Χριστό μας, ἂς Τὸν παρακαλέσουμε νὰ μᾶς ἀξιώσει νὰ γνωρίσουμε τὰ καλὰ καὶ συμφέροντα μας, νὰ πάψουμε νὰ ζητᾶμε τὰ περιττά, ποὺ γιὰ ἄλλους εἶναι ἀπαραίτητα, νὰ θέλουμε νὰ διακονοῦμε τοὺς ἄλλους καὶ ὄχι νὰ διακονούμαστε, νὰ νοιώθουμε πόσο ἐφήμεροι εἴμαστε καὶ νὰ μὴ χωριζόμαστε σὲ παρατάξεις ποὺ φανατίζουν καὶ προκαλοῦν διχόνοιες καὶ διχοστασίες. Καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα τὰ εἴμαστε ἀξιοπρεπεῖς καὶ νὰ ἀρκούμαστε στὰ λίγα, στὰ τίμια. Ὁ Χριστὸς μᾶς συμπονᾶ καὶ θέλει τὸ καλό μας. Οἱ ντόπιοι και οἱ ξένοι «φίλοι μας» μᾶς βλέπουν σὰν ὄρνεα ποὺ πρέπει νὰ κατασπαράξουν. Εἶναι οἱ ἐπίβουλοί μας ποὺ μᾶς δείχνουν τὴν ἀγχόνη χωρὶς σχοινί. Μᾶς ἀφήνουν, ὅμως, τὴ δημοκρατικὴ διαδικασία νὰ ἀποφασίσουμε μόνοι τί εἶδους σχοινὶ θέλουμε. Καὶ ἐμεῖς ποὺ ἐνῶ πραγματικὰ ἀγαποῦμε τὴ δημοκρατία, ἀγαποῦμε τὴν ἐλευθερία, συμφωνοῦμε μὲ τὶς ἐκλογές, τὴ γιορτὴ τῆς δημορατίας, δυστυχῶς, σὰν ἀγέλη ψηφίζουμε τὸ θάνατό μας. Καὶ μάλιστα ὄχι μόνο τὸ σωματικό, ἀλλὰ καὶ τὸν ψυχικό, τὸν αἰώνιο, γιατὶ αὐτονομημένοι ὅπως εἴμαστε ἔχουμε ἐκτροχιασθεῖ ἀπὸ τὶς ράγες τῆς πίστεως ποὺ σταθερὰ ὁδηγοῦν τὸ τραῖνο τῆς ζωῆς μας στὸ σταθμὸ τοῦ οὐρανοῦ.

Δρ Χαραλάμπης Μ. Μπούσιας,
Μέγας Ὑμνογράφος τῆς τῶν Ἀλεξανδρέων Ἐκκλησίας

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ