ΤΟ ΑΠΕΙΡΟΝ ΕΛΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

ΝΙΚΟΛ.  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ

 

Στα σκοτεινά χρόνια που στη Σοβιετική Ένωση κυβερνούσε το άθεο και αντίχριστο κομμουνιστικό καθεστώς, πολλοί Χριστιανοί Ορθόδοξοι, κληρικοί, μοναχοί, μοναχές και λαϊκοί διώχτηκαν, βασανίστηκαν σκληρά και θανατώθηκαν απάνθρωπα μόνο και  μόνο διότι ήσαν Χριστιανοί. Σε ένα στρατόπεδο συγκεντρώσεως εκρατούντο πολλοί κληρικοί, μοναχοί και μοναχές. Ο διοικητής του στρατοπέδου ήταν αθεόφοβος και απάνθρωπος. Πάντοτε έβρισκε

διάφορα βασανιστήρια για να βασανίζει αυτούς τους ανθρώπους. Κάποτε σκέφτηκε κάτι φρικτό και απαίσιο. Κάλεσε τους κληρικούς, τους μοναχούς και τις μοναχές και τους είπε: «Ή θα σμίξετε μεταξύ σας ή θα σας υποβάλλω σε φρικτά βασανιστήρια». Δεν ξέρω, αν ο σατανάς θα μπορούσε να σκεφτεί κάτι φρικτότερο και απαισιώτερο.

Οι κληρικοί, οι μοναχοί και οι μοναχές προβληματίστηκαν αλλά και φοβήθηκαν πολύ από τις άγριες διαθέσεις αυτού του ανθρωπομόρφου θηρίου. Δυστυχώς κάποιοι και κάποιες δείλιασαν και συμμορφώθηκαν με την απαίσια πρόταση του διοικητού. Οι περισσότεροι όμως, επειδή είχαν μέσα τους το φόβο του Θεού και τη μνήμη του θανάτου, αντιστάθηκαν σθεναρά και δεν υπέκυψαν στην παράνομη διάθεση του διοικητού.

Τότε εκείνος διέταξε τους φύλακες του στρατοπέδου να υποβάλλουν σε φρικτά βασανιστήρια όσους και όσες  αντιστάθηκαν στην παράνομη προσταγή του. Μάλιστα, έναν επίσκοπο, ο οποίος αντιστάθηκε με πολλή ανδρεία, διέταξε και τον έδεσαν γυμνό σε ένα κρεβάτι ενός δωματίου, που ήταν γεμάτο αρουραίους. Οι φύλακες κλείδωσαν την πόρτα του δωματίου και την άλλη ημέρα πήγαν στο δωμάτιο, όπου βρήκαν μόνο τα κόκκαλα του μεγαλομάρτυρα επισκόπου.

Τα χρόνια πέρασαν και ο απάνθρωπος διοικητής βρέθηκε στην Οδησσό νοσηλευόμενος βαριά άρρωστος σε ένα νοσοκομείο από καρκίνο. Κάποια μέρα ανέλπιστα, ζήτησε να του φέρουν έναν ιερέα. Όταν πήγε ο ιερέας, εξομολογήθηκε ειλικρινά μετανοημένος με δάκρυα τα φρικτά αμαρτήματά του. Ο ιερέας συγκλονίστηκε με αυτά που άκουσε και επί πολλές ημέρες έχασε τον ύπνο του. Όμως, διάβασε συγχωρητική ευχή στον μετανοημένο διοικητή και του μετέδωσε την θεία κοινωνία. Μετά από λίγο καιρό αυτός ο άνθρωπος έφυγε από  αυτόν τον κόσμο για να πάει όπως ο μετανοημένος ληστής κοντά στον ελεήμονα και φιλάνθρωπο Ιησού Χριστό.

Βλέπετε, αγαπητοί μου το άπειρον έλεος του Χριστού μας; Λοιπόν, και εμείς όσο και αν αμαρτήσαμε και βλάψαμε με τις αμαρτίες μας τις πανάγιες πληγές του Εσταυρωμένου Λυτρωτού μας ποτέ, να μην απελπιστούμε για την σωτηρία μας αλλά ας προσέλθουμε ειλικρινά μετανοημένοι στο φιλανθρωπότατο μυστήριο της εξομολογήσεως για να πάρουμε την άφεση των αμαρτιών μας και για να έχουμε την ελπίδα ότι με την χάρη και το έλεος του Χριστού θα κερδίσουμε την αιώνια ζωή.