Η ΑΛΑΖΟΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ «Μιὰ σφεντονιὰ στὸν ὑπερφίαλο Γολιὰθ τῆς Εὐρώπης!»
Ἡ ἀλαζονεία τῆς Εὐρώπης
τοῦ περιοδ. «Ο ΣΩΤΗΡ»,
ἀρ. τ. 2110, 01.05.15
Ἠλ. κείμενο: «Χριστιαν. Βιβλιογραφία»
. Πρὶν ἀπὸ δυόμισι
περίπου χιλιάδες χρόνια ἕνας κουτσός δοῦλος, σοφὸς καὶ ἐφευρετικός,
περιέγραψε ἐκφραστικότατα τὰ πάθη καὶ τὰ λάθη τῶν ἀνθρώπων μὲ πρωτότυπα
καὶ ἐμπνευσμένα παραμύθια. Τὸ ὄνομά του ἦταν Αἴσωπος καὶ τὰ παραμύθια
του οἱ γνωστοὶ «μύθοι τοῦ Αἰσώπου».
. Ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς τοὺς μύθους εἶναι καὶ ἐκεῖνος μὲ τὸ ἀρνὶ καὶ
τὸν λύκο: Ἕνα ἀρνάκι ἔπινε νερὸ ἀπὸ ἕνα ποταμάκι. Τὸ εἶδε ὁ λύκος καὶ
ὀρἐχτηκε νὰ τὸ φάει, ἀλλὰ θέλησε νὰ τὸ κάνει «μετά τινος εὐλόγου
αἰτίας»· μὲ κάποια δικαιολογημένη ἀφορμή. Κατηγόρησε λοιπὸν τὸ ἀρνάκι
ὅτι τοῦ θολώνει τὸ νερό. Ἐκεῖνο δικαιολογήθηκε λέγοντας ὅτι κάτι τέτοιο
ἦταν ἀδύνατο, ἀφοῦ τὸ ἴδιο βρισκόταν σὲ πιὸ χαμηλὸ σημεῖο ἀπὸ τὸν λύκο.
– Ναὶ ἀλλὰ πέρυσι ἔβρισες τὸν πατέρα μου, συνέχισε ὁ λύκος.
– Μὰ πέρυσι δὲν εἶχα ἀκόμη γεννηθεῖ, ἀπάντησε τρέμοντας τὸ ἀρνάκι.
– Ἂν ἐσὺ ξέρεις νὰ φέρνεις πειστικὲς δικαιολογίες, δὲν σημαίνει ὅτι ἐγὼ
θὰ στερηθῶ τὸ δεῖπνο μου, εἶπε ὁ λύκος καὶ τὸ κατασπάραξε.
. Ὁ αἰσώπειος μύθος περιγράφει μιὰ διαχρονικὴ κατάσταση,
αὐτὴ ποὺ συμπυκνώνεται στὴν φράση: «τὸ δίκαιο τοῦ ἰσχυροτέρου». Αὐτὸ τὸ
ἄδικο «δίκαιο» τοῦ ἰσχυροτέρου πολλὲς φορὲς ἐπιβάλλεται ὠµὰ καὶ
δυναστικά. Ἄλλες φορὲς ὅµως, κι αὐτὲς εἶναι οἱ περισσότερες,
ἀναζητοῦνται κάποια προσχήµατα, γιὰ νὰ δοθεῖ ἡ ἐντύπωση ὅτι ἡ τυραννική
του ἐπιβολὴ εἶναι δίκαιη καὶ ἀναγκαία. Γι᾽ αὐτὸ καὶ συχνά, ὅταν
ἀπουσιάζει κάποιο ψευδοεπιχείρηµα, οἱ ἰσχυρότεροι δὲν διστάζουν νὰ
σκηνοθετήσουν διάφορα προκλητικὰ περιστατικά, δῆθεν ἔργα τῶν λαῶν ποὺ
ἐπιβουλεύονται – αὐτὰ ποὺ σήµερα περιγράφονται µὲ τὸν ξενικὸ ὅρο
«προβοκάτσια» – προκειµένου νὰ ἐπέµβουν στρατιωτικά. Αὐτὸ ἔγινε
ἀναρίθµητες φορὲς στὴ διάρκεια τῆς ἱστορίας, ἀναδείχθηκε σὲ ἐπιστήµη ἀπὸ
τὸν Χίτλερ, τὸν Στάλιν καὶ τὸν Μουσολίνι, ἔχει δὲ φτάσει στὸ
ἀποκορύφωµά του στὶς µέρες µας. Κοινὸ στοιχεῖο αὐτῆς τῆς συµπεριφορᾶς
τῶν ἰσχυρῶν εἶναι ἡ ἀλαζονεία.
. Τὰ τελευταῖα τοῦτα χρόνια παρακολουθοῦµε µὲ θλίψη τέτοια
ἀλαζονικὴ συµπεριφορὰ ἐκ µέρους τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως πρὸς τὴν Ἑλλάδα.
Ἡ ἀλαζονικὴ συµπεριφορὰ ἐκφράζεται µὲ τὴν ἀντίληψη µιᾶς χώρας ποὺ
διεκδικεῖ τὸ ἀλάθητο: Ἐµεῖς ἔχουµε τὴν καλύτερη οἰκονοµία, ἄρα ἐµεῖς
ἔχουµε ἀλάθητη κρίση, ἄρα ὀφείλετε ὅλοι νὰ ὑποταχθεῖτε καὶ νὰ
προσκυνήσετε. Στὰ ἁπλὰ καὶ λογικὰ ἐπιχειρήµατα ἀντιτάσσεται ἡ παράλογη
«λογικὴ» τοῦ λύκου: Μοῦ θολώνεις τὸ νερὸ … (διασαλεύεις τὴν ἀπόλυτη
τάξη) … πέρυσι ἔβρισες τὸν πατέρα µου (ἔχεις κάνει τόσες ἀτασθαλίες στὸ
παρελθόν)… µὴ νοµίσεις ὅτι µὲ τὶς πειστικὲς δικαιολογίες σου θὰ στερηθῶ
τὸ δεῖπνο µου (τὰ λογικὰ ἐπιχειρήµατά σου δὲν θὰ κλονίσουν τὴν ἠγεµονική
µου θέση).
. Τρεῖς χιλιάδες χρόνια πρὶν ὁ ἱερὸς Ψαλµωδὸς προσδιόρισε
ἀκριβῶς τὴν πηγὴ αὐτῆς τῆς βάναυσης νοοτροπίας. Νὰ ἄνθρωπος, εἶπε, ποὺ
ἀρνεῖται νὰ ἔχει βοηθό του τὸν Θεό, «ἀλλ᾽ ἐπήλπισεν ἐπὶ τὸ πλῆθος τοῦ
πλούτου αὐτοῦ» (Ψαλ. ΝΑ´ [51] 9)· στήριξε τὴν ἐλπίδα του στὸ πλῆθος τοῦ
πλούτου του.
. Ἂν θελήσει κανεὶς νὰ ἑρµηνεύσει τὸ βάθος τῆς νοοτροπίας
τοῦ λύκου, θὰ διαπιστώσει ὅτι αὐτὴ ἔχει θρησκευτικὲς ρίζες. Ἂν καὶ ἡ
πολιτικὴ ζωὴ στὴν Εὐρώπη ἔχει ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ
πίστη, ἐν τούτοις τὸ φρόνηµά της ἐξακολουθεῖ νὰ διέπεται ἀπὸ τὴ νοοτροπία τοῦ Παπικοῦ ἀλαθήτου καὶ πρωτείου. Ἀποτελεῖ ἄθρησκη µετάλλαξή του.
. Ἀπέναντι σ᾽ αὐτὴ τὴν εὐρωπαϊκὴ ἀγέλη λύκων οἱ ἑκάστοτε
Ἑλληνικὲς Κυβερνήσεις µοιάζουν µὲ κοπάδι προβάτων. Καί είναι θαυµαστό
ὅτι κάποτε ἀποφασίζουν νὰ ἀντισταθοῦν µὲ ἄκαµπτo φρόνηµα. Νικοῦν;
Πετυχαίνουν πύρρειες νίκες; Ὑφίστανται τιµητικές ἧττες; Αὐτὸ ὁ χρόνος θὰ
τὸ ἀποδείξει.
. Ὅµως ἔχουµε χρέος νὰ έπισηµάνουµε ὅτι στὴν ἄνιση αὐτὴ
ἀναµέτρηση οἱ ἑκάστοτε Κυβερνήσεις µας δὲν πρέπει νά πηγαίνουν ἄοπλες.
Ὄχι ἀπὸ οἰκονοµικά ἐπιχειρήµατα – τέτοια µπορεῖ νά διαθέτουν πολλά –
ἀλλά ἀπὸ τὸ µοναδικὸ ἀνίκητο ὅπλο: τὴν πίστη στὸν Θεό!
. Ἂν ἔχουν τὴν πίστη, µὲ µιὰ καὶ µόνη σφεντονιὰ σὰν τὸν Δαβὶδ θα ξαπλώσουν κατάχαµα τὸν ὑπερφίαλο Γολιὰθ τῆς Εὐρώπης! Καὶ θὰ ὑπηρετήσουν ἔτσι µὲ τὸν καλύτερο τρόπο τὸν πιστὸ Ὀρθόδοξο λαὸ τῆς Ἑλλάδος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου