Μακαριστού Αυγουστίνου Καντιώτη, ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑ
Τά τελευταῖα χρόνια κυρίως, παρατηρεῖται μία τάση στούς κόλπους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἀκούει στό ὄνομα: "Δεσποτοκρατία".
Εἶναι μία "νέα πνευματική μόδα" πού καλπάζει πυρετωδῶς. Ἔχει ὡς εἰσηγητή της τόν Οἰκουμενισμό τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ νά
καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του "ἀντικανονικούς κανόνες" καί στήν παπική ἀντίληψη "περί ἀλαθήτου" τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!
καθυποτάξει τούς πάντες στούς δικούς του "ἀντικανονικούς κανόνες" καί στήν παπική ἀντίληψη "περί ἀλαθήτου" τοῦ Ἐπισκόπου! Κίνητρο; Ἡ κακοδοξία καί ἡ ὑπερηφάνεια! Ἀπώτερος σκοπός; Ἡ ἐπιβολή τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Ἐποχῆς τοῦ Ἀντιχρίστου καί τῆς Μεταπατερικῆς Θεολογίας!
Πρόκειται γιά μία συγκεντρωτική τάση, λοιπόν, σύμφωνα μέ τήν ὁποία συσσωρεύεται ἡ ἐξουσία στό πρόσωπο τοῦ κάθε Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος μετατρέπεται σέ "Δεσπότη πού δεσπόζει" καί ὄχι σέ Διάκονο πού διακονεῖ. Ὁ Δεσπότης ἐνεργεῖ καί συμπεριφέρεται ὡς βασιλικώτερος τοῦ Βασιλέως, τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου δηλαδή! Κι αὐτό γίνεται πασιφανές, ἀπό τήν στιγμή πού οἱ ἴδιοι οἱ Δεσπότες καταρρίπτουν στήν πράξη Ἱερούς Κανόνες, παραβιάζουν ἀποφάσεις Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ἐμφανίζονται ὡς ἀνώτεροι καί ἁγιώτεροι τῶν Ἁγίων Πατέρων σπάζοντας τήν ἀσφαλή ἁλυσίδα: "ἑπόμενοι τοῖς ἁγίοις πατρᾶσι" καί ἀγνοώντας, ἐξουδενώνοντας καί διώκοντας ὀρθοτομοῦντες ρασοφόρους καί λαϊκούς χριστιανούς.
Ὁ Ἐπίσκοπος σημαίνει: "ἐπί σκοποῦ"· δηλαδή: στήν σκοπιά, στό φυλάκιο τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ ὡς ἀκοίμητος σκοπός-φρουρός, ὡς ξάγρυπνος διάκονος πάντων καί ἐπί συνεχοῦς παρατήρησης καί προφύλαξης τοῦ ποιμνίου ἀπό αἱρέσεις καί λύκους, καθώς καί περιφρούρησης τῆς Ἀληθινῆς Πίστεως ἀπό κάθε κακοδοξία, ἀλλοίωση, παραποίηση. Ἡ ἐτυμολογία τοῦ δεύτερου συνθετικοῦ τῆς λέξης "σκοπέω-σκοπῶ" σημαίνει: βλέπω, ἐξετάζω, παρατηρῶ, φροντίζω, προσέχω. (1)
Ὁ Δεσπότης, ἀντίθετα ἀπό τήν σημασία τῆς διακονίας-ὑπηρεσίας, σημαίνει: ἐξουσιαστής. Ἡ ἐτυμολογία τῆς λέξεως "δεσπόζω":
- κυριαρχῶ, ἐξουσιάζω κάποιον ἤ κάτι
- (μεταφορικά) ἔχω τήν πιό σημαντική θέση
- βρίσκομαι στό πιό ψηλό σημεῖο, ξεχωρίζω
- ἐπιβάλλομαι μέ τόν ὄγκο καί τίς διαστάσεις μου (2)
Ὁ Ἀρχιερέας ὅλων τῶν ἀρχιερέων Ἰησοῦς Χριστός καί Θεός, στήν τελευταία του συνάντηση μέ τούς Ἀποστόλους στό Μυστικό Δεῖπνο, ἔνιψε τά πόδια τους ὡς καλός διάκονος καί ὡς παράδειγμα πρός μίμησιν, γιά νά τούς ὑποδείξει ἐμπράκτως πῶς πρέπει νά συμπεριφέρονται ὡς Ποιμένες· δηλαδή ἐν ταπεινώσει καί ὑπηρετώντας καί ὄχι ἐν ὑψηλοφροσύνῃ καί δεσπόζωντας!
Πῶς πρέπει νά εἶναι ὁ Ἐπίσκοπος (καί ὄχι Δεσπότης);
Μᾶς ἀπαντᾶ ἡ Ἁγία Γραφή διά στόματος Ἀποστόλου Παύλου:
"δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον,
μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ,
ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ,
ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου,
ἵνα δυνατὸς ᾖ
καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ
καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν."
(Πρός Τίτον 1:7-9)
καί:
"Σὺ δὲ λάλει ἃ πρέπει τῇ ὑγιαινούσῃ διδασκαλίᾳ."
(Πρός Τίτον 2:1)
Παραθέτουμε ἕνα ἀπόσπασμα ὁμιλίας τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου, πού λέει:
"Ὑπάρχει ἕνας δεσποτικός νόμος γιά ἐμᾶς τοὺς κληρικούς, πού τόν πρόσθεσαν στον Δεκάλογο οἱ ἁγιοι ἀρχιερεῖς και εἶναι τρόπον τινα ὁ ἑνδέκατος νόμος τῆς δεσποτοκρατίας. Καὶ αὐτὸς εἶναι· ΑΚΟΥΕ- ΒΛΕΠΕ-ΣΙΩΠΑ.
Ἐγώ, μέ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σπάω τό φίμωτρο των δεσποτάδων, ἀνοίγω το στόμα μου καὶ θὰ σᾶς πῶ ὅπως πάντα γυμνή την ἀλήθεια…..
Προτιμῶ νά εἶμαι ἕνας καλόγερος ἀσυμβίβαστος μέ τόν κόσμο καὶ μὲ τὸν διάβολο, παρά νὰ εἶμαι ἐπίσκοπος καὶ ἀρχιεπίσκοπος και πατριάρχης καὶ νὰ συμβιβάζομαι μὲ τὸ διάβολο.
Χαρίζω σ᾽ ὅλους τοὺς κυρίους αυτοὺς ὅλα τὰ μπαστούνια, ὅλες τις μήτρες, ὅλες τις πατερίτσες ὅλα τὰ ἐγκόλπια καὶ κρατῶ ἕνα και μόνο· Κρατῶ το ρητό τῆς Ἁγίας Γραφῆς: «Ἕως τοῦ θανάτου ἀγώνισαι περὶ τῆς ἀληθείας, καὶ Κύριος ὁ Θεὸς πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σ. Σειρ. 4,28)".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου