10 τρομακτικά πλάσματα του Αμαζόνιου

Εκπρόσωποι του ζωικού βασιλείου που προκαλούν ανατριχίλα.

Το δάσος του Αμαζόνιου είναι ένα τεράστια οικοσύστημα που αποτελεί τόπο κατοικίας για διάφορα πλάσματα του ζωικού βασιλείου. Στον «πνεύμονα της Γης» όμως δεν ζουν μόνο πλάσματα της ξηράς, αλλά και πλήθος ζώων που βρίσκουν καταφύγιο στον Αμαζόνιο ποταμό.
Το μεγαλύτερο ποτάμι στον κόσμο, μπορεί να συναντήσει κανείς
ζώα άκρως τρομακτικά, αλλά και άκρως ενδιαφέροντα. Και αν το μυαλό πάει πρώτα στα περίφημα ανήκοντα, γελιέστε.
Μια ματιά στη λίστα που ακολουθεί θα σας πείσει ότι στον ποταμό Αμαζόνιο βρίσκονται ακόμη πιο τρομακτικά πλάσματα…

• Αραπαΐμα

Πρόκειται για το μεγαλύτερο ψάρι γλυκών υδάτων της φύσης, καθώς μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 4,5 μέτρα (συνηθέστερα βέβαια είναι λίγο πάνω από 2 μέτρα) και σε βάρος τα 100 κιλά. Είναι σαρκοφάγο και συναντάται στον Αμαζόνιο και τις γύρω λίμνες, ενώ τα εξαιρετικά ισχυρά του λέπια, το προστατεύουν από τα πιράνχας.
Το Αραπαΐμα ζει κοντά στην επιφάνεια, καθώς χρειάζεται να αναπνεύσει για να λάβει περισσότερο οξυγόνο από αυτό που του χαρίζουν τα βράγχιά του. Αξιοσημείωτο είναι ότι το συγκεκριμένο πλάσματα έχει προικιστεί με γλώσσα εξοπλισμένη… με δόντια!

• Γιγαντιαία βίδρα

Η γιγαντιαία βίδρα είναι ο μεγαλύτερος εκπρόσωπος της οικογένειας της νυφίτσας, με τα ενήλικα αρσενικά του είδους να φτάνουν σε μήκος μέχρι και τα 2 μέτρα από το κεφάλι ως την ουρά. Τρέφονται κυρίως με ψάρια και καβούρια, τα οποία κυνηγούν οικογενειακά και κάθε μέρα μπορούν να καταναλώσουν μέχρι και 4 κιλά τροφής.
Το γλυκό τους πρόσωπο ίσως ξεγελά, αλλά οι γιγαντιαίες βίδρες έχουν εντοπιστεί να σκοτώνουν και να τρώνε ολόκληρο ανακόντα, ενώ μια οικογένεια έχει θεαθεί να καταβροχθίζει ένα καϊμάν 1,5 μέτρων, μέσα σε 45 δεύτερα. Και μπορεί ο πληθυσμός τους να βαίνει διαρκώς μειούμενος, ωστόσο το είδος εξακολουθεί να διατηρεί το παρατσούκλι «λύκος του ποταμιού».

• Πράσινο ανακόντα

Το μεγαλύτερο φίδι στον κόσμο δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις! Τεχνικά μπορεί να μην το μακρύτερο (αφού ένα είδος πύθωνα το ξεπερνά), όμως τα πράσινα ανακόντα είναι με διαφορά τα πιο βαριά: τα θηλυκά που είναι μεγαλύτερα των αρσενικών, μπορούν να φτάσουν τα 259 κιλά, τα 9 μέτρα σε μήκος και τα 30 εκατοστά σε διάμετρο!
Αν και δεν είναι δηλητηριώδη, η τεράστια μυϊκή δύναμή τους αρκεί για να συνθλίψουν τα θύματά τους, στα οποία περιλαμβάνονται ελάφια, καϊμάν ακόμη και τζάγκουαρ. Προτιμούν τα ρηχά νερά, ώστε να γλιστρούν ύπουλα πάνω στη λεία τους, ενώ ζουν κυρίως στους παραποτάμους του Αμαζόνιου.

• Καντιρού

Ο Αμαζόνιος δεν διαθέτει μόνο μεγαλόσωμα τρομακτικά ζώα, καθώς και μικροσκοπικοί κάτοικοι του ποταμού μπορούν να γίνουν άκρως επικίνδυνοι. Για παράδειγμα το καντιρού ή αλλιώς ψάρι-βαμπίρ, που κάνει τα πιράνχας να μοιάζουν άκακα ψαράκια!
Πρόκειται για ένα μικρό, παρασιτικό λυκόψαρο το οποίο μπαίνει στο σώμα ανθρώπων οι οποίοι θα κάνουν το λάθος να ουρήσουν μέσα στο ποτάμι, με τη βοήθεια των αγκαθιών στην πλάτη του. Παρόλο που τα καταγεγραμμένα περιστατικά σπανίζουν και υπάρχουν διαφωνίες για το κατά πόσο ο κίνδυνος είναι υπαρκτός, υπάρχει τουλάχιστον μία περίπτωση ενός άντρας που αναγκάστηκε να αφαιρέσει χειρουργικά ένα καντιρού από την ουρήθρα του και το οποίο μάλιστα επιχείρησε να φτάσει μέχρι τους όρχεις!
Ωστόσο, τα καντιρού συνήθως προσκολλούνται με τα αγκάθια τους στα βράγχια των μεγάλων ψαριών και τρέφονται με το αίμα του ξενιστή.

• Ταυροκαρχαρίας

Παρόλο που προτιμούν κυρίως το αλμυρό νερό, οι ταυροκαρχαρίες φαίνεται πως αισθάνονται άνετα και στο γλυκό νερό, καθώς έχουν εντοπιστεί στον Αμαζόνιο μέχρι και το Ικίτος του Περού, περίπου 4.000 χιλιόμετρα μακριά από τη θάλασσα. Διαθέτουν ειδικά νεφρά που τους επιτρέπουν να αντιλαμβάνονται τις αλλαγές στην αλμυρότητα του νερού και να προσαρμόζονται αναλόγως.
Φτάνουν σε μήκος τα 3,3 μέτρα, ενώ υπάρχουν περιπτώσεις που σε βάρος έφτασαν τα 312 κιλά. Όπως οι περισσότεροι καρχαρίες, διαθέτουν αρκετές σειρές αιχμηρών, τριγωνικών δοντιών και πανίσχυρα σαγόνια. Είναι σύνηθες να δαγκώνουν ανθρώπους, καθώς τα περιστατικά επιθέσεων είναι συχνά.

• Πακού

Το ψάρι πακού αποτελεί το φόβο και τον τρόμο τον ανδρών, καθώς είναι διάσημο για την προτίμησή του… στα ανδρικά γεννητικά όργανα! Τα δόντια του είναι ιδιαίτερα κοφτερά και θυμίζουν μάλιστα ανθρώπου. Σε αντίθεση με τα περισσότερα πλάσματα της λίστας, το πακού είναι παμφάγο καθώς τρέφεται κυρίως με φρούτα και καρπούς.
Ωστόσο, δεν περιορίζεται εκεί, αφού υπάρχουν περιστατικά με άντρες κολυμβητές οι οποία ένιωσαν τα δόντια του ψαριού στα γεννητικά τους όργανα, ενώ κάτοικοι της Παπούα Νέα Γουινέα έχουν βρει το θάνατο μετά από τέτοια επίθεση.

• Ηλεκτροφόρο χέλι

Τα ηλεκτροφόρα χέλια σχετίζονται περισσότερο με τα λυκόψαρα, παρά με τα κοινά χέλια. Μπορούν να φτάσουν σε μήκος τα 2,5 μέτρα και μπορούν να προκαλέσουν ηλεκτρικές εκκενώσεις από εδικά κύτταρα, που φτάνουν μέχρι τα 600 βολτ, αρκετά για να κάνουν ένα άλογο να πέσει κάτω! Παρόλο που μια εκκένωση δεν είναι αρκετή για να σκοτώσει έναν υγιή άνθρωπο, αν δεχτεί περισσότερα, μπορεί να πάθει καρδιακή προσβολή ή αναπνευστική ανεπάρκεια, ενώ δεν αποκλείεται να παραλύσει και να πνιγεί μετά από επίθεση. Πολλές από τις εξαφανίσεις ανθρώπων στην περιοχή έχουν αποδοθεί σε επιθέσεις χελιών.
Τα σαρκοφάγα χέλια τρέφονται κυρίως με ψάρια, αμφίβια, πουλιά και μικρά θηλαστικά.

• Πιράνχας

Τα πιράνχας με την κοκκινωπή κοιλιά είναι ίσως ο πιο διάσημος κίνδυνος του Αμαζόνιου, έχοντας αποτελέσει έμπνευση για πολυάριθμες χολιγουντιανές ταινίες. Ξεπερνούν σε μήκος τα 30 εκατοστά, ενώ κολυμπούν σε μεγάλες ομάδες.
Όπως όλα τα πιράνχας, το συγκεκριμένο είδος διαθέτει εξαιρετικά αιχμηρά δόντια, μια σειρά σε κάθε σαγόνι. Τα δόντια τους συμπλέκονται μεταξύ τους, κάνοντάς τα ιδανικά για να ξεσκίσουν κυριολεκτικά τη σάρκα της λείας τους. Η τρομακτική φήμη που συνοδεύει τα πιράνχας προέρχεται κυρίως από περιστατικά κατασπάραξης θυμάτων, όπου ομάδες ψαριών συγκεντρώνονται και σε ελάχιστα λεπτά διαλύουν τη σάρκα της λείας τους, αφήνοντας μόνο τα οστά. Ωστόσο, οι επιθέσεις αυτές είναι σπάνιες και είναι αποτέλεσμα πείνας ή πρόκλησης του θύματος.

• Παγιάρα – Ψάρι-βαμπίρ

Κάθε πλάσμα που φέρει το προσωνύμιο «βαμπίρ» είναι φυσικό να προκαλεί τρόμο και το ψάρι παγιάρα δεν ξεφεύγει από τον κανόνα. Τα εξαιρετικά άγρια αρπακτικά μπορούν άνετα να καταβροχθίσουν ένα ψάρι στο μισό μέγεθος από τα ίδια. Φτάνουν σε μήκος τα 1,2 μέτρα και συνηθίζουν να καταναλώνουν πιράνχας.
Το προσωνύμιο «βαμπίρ» τους έχει δοθεί από τους δύο χαυλιόδοντες που εξέχουν από το κάτω σαγόνι τους, οι οποίοι μπορεί να φτάσουν μέχρι και τα 15 εκατοστά και τους χρησιμοποιούν για να «παλουκώσουν» τη λεία τους. Οι κυνόδοντές τους είναι τόσο μεγάλοι, που τα παγιάρα διαθέτουν ειδικές τρύπες στην άνω γνάθο, ώστε να μην αυτοτραυματιστούν.

• Μαύρο καϊμάν

Ο εξαιρετικά ισχυρός αυτός αλιγάτορας μπορεί να φτάσει σε μήκος τα 6 μέτρα, ενώ το κεφάλι του είναι μεγαλύτερο από αυτό των κροκοδείλων του Νείλου. Το μαύρο καϊμάν βρίσκεται στην κορυφή των αρπακτικών του Αμαζόνιου, όντας ο «βασιλιάς» του ποταμιού, καθώς μπορεί να φάει σχεδόν τα πάντα συμπεριλαμβανομένων πιράνχας, μαϊμούδων, ελαφιών και ανακόντα.
Όπως είναι φυσικό, οι άνθρωποι δεν θα μπορούσαν να αποτελούν εξαίρεση για τα δόντια του καϊμάν. Το 2010, ο βιολόγος Deise Nishimura δέχτηκε επίθεση από ένα τέτοιο ζώο. Κατάφερε να ξεφύγει, χάνοντας όμως το ένα του πόδι.
Πηγή: Newsbeast.gr

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ