ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ «ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ «Τὰ ὡς ἄνω πληγώνουν τὸ ὀρθόδοξον δογματικὸν καὶ λειτουργικὸν αἴσθημα καὶ προκαλοῦν σύγχυσιν εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον χριστιανῶν».

ΒΑΡΥΣΗΜΑΝΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ Ι. ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓ. ΟΡΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ «ΑΝΟΙΓΜΑΤΑ» ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ: ἱστολογίου «ΕΠΟΜΕΝΟΙ ΤΟΙΣ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΑΣΙ»

.              Βαρυσήμαντη ἐπιστολὴ ἔστειλε ἡ Ἱ. Κοινότης τοῦ Ἁγ. Ὄρους στὸν Οἰκουμενικὸ Πατριάρχη, μὲ ἀφορμὴ τὴν ἐπίσκεψη τοῦ Πάπα στὸ Φανάρι τὸν Νοέμβριο, κατὰ τὴν ἑορτὴ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέα. .             Μεταξὺ ἄλλων οἱ Ἁγιορεῖτες ἀναφέρουν ὅτι εἶναι τουλάχιστον καινοφανῆ ὅσα συνέβησαν στὸ Φανάρι καὶ μάλιστα ὁ λειτουργικὸς ἀσπασμὸς τοῦ Πατριάρχη μὲ τὸν Πάπα, ἐνῶ ἡ ἁγιορείτικη παράδοση εἶναι γεμάτη ἀπὸ παραδείγματα ἁγίων ποὺ μίλησαν γιὰ τὴν πλάνη καὶ τὴν αἵρεση τῶν Λατίνων. Ἐπίσης εἶναι πολλοὶ Ἁγιορεῖτες, ὅπως ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Πρῶτος, ποὺ μαρτύρησαν γιατί δὲν δέχθηκαν νὰ «συμφρονήσουν μὲ τοὺς Λατινόφρονες». .             Ἡ συνέχιση τοῦ θεολογικοῦ διαλόγου μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικούς, ποὺ ἐπιμένουν στὶς αἱρετικές τους δοξασίες, ἔχει ὡς μόνο ἀποτέλεσμα τὸν σκανδαλισμὸ τῶν πιστῶν, ἀναφέρουν στὴ συνέχεια. .             Τέλος προειδοποιοῦν τὸν Πατριάρχη καὶ ὑπενθυμίζουν ὅτι πρὶν ἀπὸ πενήντα χρόνια οἱ περισσότερες ἁγιορείτικες μονὲς διέκοψαν τὸ μνημόσυνο τοῦ Πατριάρχη Ἀθηναγόρα, ὅταν ἐκεῖνος προχώρησε στὴν ἄρση τῶν ἀναθεμάτων μὲ τοὺς παπικούς. .             Ἀκολουθεῖ τὸ πλῆρες κείμενο τῆς ἐπιστολῆς, τὸ ὁποῖο μόλις πρόσφατα ἔγινε γνωστό. .             Θὰ ἀπαντήσει ὁ Πατριάρχης στοὺς Ἁγιορεῖτες; .             Σημειώνουμε ὅτι εἶναι σεβαστὴ ἡ στάση τῆς Ι. Κοινότητας τοῦ Ἁγίου Ὅρους νὰ μὴ κοινοποιεῖ τὰ κείμενα τῶν ἐπιστολῶν της. Γιὰ θέματα ὅμως ποὺ ἀφοροῦν τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη μας, ὅπως αὐτῆς τῆς ἐπιστολῆς, εἶναι καλὸ νὰ γίνονται γνωστά, ἀφοῦ ὅλοι οἱ πιστοὶ θέλουν νὰ γνωρίζουν τὶς θέσεις τοῦ Ἁγίου Ὄρους.

ΕΠΙΣΤΟΛΗ-ΤΗΣ-Ι-ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ-ΑΓ-ΟΡΟΥΣ

ΚΑΡΥΑΙ  ΤΗι  18ῃ/31ῃ Δεκεμβρίου 2014
ΑΡΙΘ. ΠΡΩΤ. Φ.2/7/3012

Τῇ Αὐτοῦ Θειοτάτῃ Παναγιότητι
Τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
Κυρίῳ κῳ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ωι
Πανσεβάστῳ Πατρὶ ἡμῶν καὶ Δεσπότῃ
Εἰς Φανάριον

 Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα,

.           Τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα βαθυσε­βάστως ἐν Κυρίῳ προσαγορεύομεν, ὑποβάλλοντες τὸ υἱϊκὸν ἡμῶν σέβας καὶ τὰς ταπεινὰς εὐχὰς διὰ τὴν ἐπὶ θύραις ἐπιτολὴν τοῦ νέου ἐνιαυτοῦ τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου, νυχθημερὸν μνημονεύοντες τοῦ σεπτοῦ Ὑμῶν ὀνόματος ἐν ταῖς πρὸς Κύριον ταπειναῖς δεήσεσιν ἡμῶν.
.           Ἀξιωθέντες ἐγκαταβιοῦν εἰς τὸ ἱερὸν τῆς Κυρίας Θεοτόκου Περιβόλιον, τελοῦντες τὰς ἱερὰς ἀκολουθίας ἤ ἀναγινώσκοντες τὰ τῶν θεοφόρων πατέρων συγγράμματα, ἄλλοτε μὲν τιμῶμεν τὸν ἐν ἁγίοις ἱερομάρτυρα Κοσμᾶν τὸν Πρῶτον καὶ τοὺς σὺν Αὐτῷ, διότι μὲ τὴν ὁμολογίαν καὶ τὸ αἷμα των «ἐτήρησαν ἄμωμον τὴν Ἐκκλησίαν ἐκ τῆς πλάνης καὶ τῆς αἱρέσεως» «μὴ θελήσαντες συγκοι­νωνῆσαι καὶ συμφρονῆσαι τοῖς Λατινόφροσι» (τροπάριον τρίτης ὠδῆς  καὶ Κοντάκιον), ἄλλοτε δὲ μετὰ τοῦ Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου μακαρίζομεν τὸν Ἅγιον Μάρκον Ἐφέσου τὸν Εὐγενικόν, διότι «ὤφθη ἀνένδοτος ταῖς τῶν ἐναντίων ἐπιφοραῖς, τῆς θείας πίστεως λυμαινο­μένης τοῖς παραχαράκταις Λατίνοις» (Δοξαστικὸν μικροῦ ἑσπερινοῦ) καὶ ἄλλοτε ἀναγινώσκομεν τὸν Ὅσιον Σιλουανὸν ἀναβοῶντα: «Πόσον μακάριοι εἴμεθα οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοὶ διότι ὁ Κύριος ἔδωκεν ἡμῖν τὴν ζωὴν ἐν Πνεύματι… Πιστεύω μόνον εἰς τὴν ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, διότι εἰς Αὐτὴν εὑρίσκεται ἡ χαρὰ τῆς σωτηρίας, ἥτις ἀποκτᾶται διὰ τῆς ταπεινώσεως ἐν Χριστῷ»!
.           Ἀνατραφέντες εἰς τὴν πνευματικὴν ταύτην παράδοσιν καὶ μελετῶντες τοὺς ἀγῶνας τῶν πάλαι τε καὶ ἐπ᾽ ἐσχάτων πατέρων διὰ τὴν ἀκαινοτόμητον τῆς ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας πίστιν, δυσκολευόμεθα νὰ κατα­νοήσωμεν τὰ διατρέξαντα κατὰ τὰς ἑορτίους ἡμέρας ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρω­τοκλήτου, τοῦ Πατριάρχου ἡμῶν, κατ᾽ αὐτὴν τὴν ἱερωτάτην στιγμὴν τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἐξελθόντος ἐκ τοῦ ἱεροῦ βήματος διὰ νὰ δώσῃ λειτουργικὸν ἀσπασμὸν εἰς τὸν ἐνδεδυμένον τὸ ὠμόφορον Πάπαν Ρώμης, ὅστις καὶ ἐν συνεχείᾳ ἀπήγγειλε τὴν Κυριακὴν προσευχήν!
.           Ἀκροώμενοι τὴν ἀνησυχίαν τῶν ἐνα­σκου­μένων ἐν τῇ Ἁγιωνύμῳ Πολιτείᾳ πατέρων καί ἀδελφῶν, ἐκφράζομεν τὸν συνέχοντα ἡμᾶς προβληματισμόν, διότι τὰ ὡς ἄνω  πληγώνουν τὸ ὀρθόδοξον δογματικὸν καὶ λειτουργικὸν αἴσθημα καὶ προκαλοῦν σύγχυσιν εἰς τὰς συνειδήσεις τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον χριστιανῶν, ἐπαναλαμβανόμενα δὲ δίδουν τὴν αἴσθησιν ὅτι οὐδὲν ὠφελοῦν ἀλλὰ μᾶλλον σκανδαλισμὸς γίνεται, δεδομένης τῆς στασιμότητος τοῦ ἀπὸ δεκαετιῶν ἀρξαμένου θεολογικοῦ διαλόγου, ὥστε τὸ ὅραμα τῆς ἐν ἀληθείᾳ καὶ μιᾷ πίστει ἑνώσεως, νὰ φαντάζῃ ὡς ἀνέφικτος πραγματικότης, ὅτε δὲ μάλιστα πολλοὶ Ρωμαιοκαθολικοί, ἀπογοητευμένοι ἐκ τῆς ἐκκοσμικεύσεως τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, ἐμφορουμένης ἐκ τῶν αἱ­ρε­τι­κῶν δοξασιῶν τοῦ παπισμοῦ, ἀναζητοῦν διέξοδον εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν.
.           Ὡς Ἱερὰ Κοινότης, Παναγιώτατε, ἐθεωρήσαμεν υἱϊκὸν ὄφλη­μα ἵνα μεταφέρωμεν τὴν ἀγωνίαν ἡμῶν, ἐπιποθούντων ἵνα παραμείνῃ ἀπαρα­σά­λευτος ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἑνότης τῶν ἀπανταχοῦ Ὀρθοδόξων καὶ αὐτοῦ τούτου τοῦ ἁγιο­ρει­τικοῦ Σώματος, διότι, δὲν ἀποκρύπτομεν ὅτι ἰδιαιτέρως μᾶς θλίβει καὶ ἀνησυχεῖ τὸ ἐνδεχόμενον ἀναβιώσεως τῶν ἐνταῦθα πρὸ πεντηκονταετίας διαδραματισθέντων γεγο­νότων, τὰ ὁποῖα βεβαίως καὶ ἀπευχόμεθα, ὑφιστάμενοι εἰσέτι τὰς ὀδυνηρὰς συνεπείας αὐτῶν, ὡς ἄλλωστε ἀνεφέρθη Ὑμῖν καὶ διὰ τοῦ ὑπ᾽ ἀρ. Φ2/7/1679/18.7.2014 ἱεροκοι­νοτικοῦ ἡμῶν γράμματος.
.           Γινώσκοντες τὸ βαρὺ φορτίον, τὸ ὁποῖον ἐπωμίζεσθε, ὑποβάλλομεν ταῦτα μετὰ πόνου καὶ συνοχῆς καρδίας, υἱϊκῶς παρακαλοῦντες ὅπως πατρικῶς φροντίσητε ἵνα ἀναπαύητε τὰς συνειδήσεις τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν, «ὑπὲρ ὧν Χριστὸς ἀπέθανε», ἐξαιτούμενοι τὰς πατριαρχικὰς Ὑμῶν εὐχὰς καὶ κατασπαζόμενοι βαθυσεβάστως τὴν Τιμίαν Ὑμῶν Δεξιάν

Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.

ΠΗΓΗ: epomeni-tois-agiois-patrasi.blogspot.gr

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ