Ο βιος του Αγ. Ιωαννου της Κροστάνδης

Ό βίος του σε συντομία

Ό "Αγιος και δίκαιος Ιωάννης γεννήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1829 στο χωρίο Σούρα της Περιφέρειας Άρχάγγελσκ. Γονείς του ήτανε ο Ίεροφύλαχας και α­ναγνώστης της έκκλησίας του χωρίου Ηλίας Μιχάηλοβιτς και η σύζυγος του Θεοδώρα Βλάστιβνα Σεργχίεβα. Ό παππούς του και άλλοι του πρόγονοι από την πλευρά του πατέρα του είχανε διατελέσει ιερείς καλύπτοντας συνολικά ένα χρονικό διάστημα τουλάχι­στον 350 χρόνων. Ή υγεία του νεαροΰ- Ιωάννη ήτανε επισφαλής και ή επίδοση του στα μαθήματα δεν πήγαινε καλά, προσ­ευχότανε δε πολύ ό μικρός μαθητής να του χαρίσει ό Κύριος άντίληψη για να κατανοεί τα διδασκόμενα." Ε­κείνος είσήκουσε τις προσευχές του. 'Έτσι, όταν τέ­λειωσε το σχολείο της ενορίας του, φοίτησε και τέλει­ωσε την Ιερατική Σχολή Άρχάγγελσκ πρώτος στην επίδοση (1851) όπως και τη Θεολογική Ακαδημία της Αγίας Πετρουπόλεως (1855). Νυμφεύθηκε τη θυγατέρα του πρωτοπρεσβύτερου π. Κωνσταντίνου Νιεσβήτσκυ Ελισάβετ. Μαζί οι δύο νεόνυμφοι επέλεξαν την άθληση της παρθενίας. Μετά τη χειροτονία του σε πρεσβύτερο (1855) διορίστηκε εφημέριος στον ιερό ναό του Αποστόλου Αν­δρέου του Πρωτοκλήτου στην Κρονστάνδη. Ό πατήρ Ιωάννης ήτανε συνάμα καθηγητής θρησκευτικών στο σχολείο της πόλης και στο Κλασσικό Γυμνάσιο. Το ποιμαντικό του έργο ο πατήρ Ιωάννης το έβλεπε να πραγματοποιείται στην αδιάλειπτη προσευχή, στην πνευματική-ήθική θεραπεία των ανθρώπων και στο ξαλάφρωμα της μοίρας των φτωχών, των αστέγων και των ορφανών. Ή αγαθοεργία του και ή άνιδιοτέλειά του ήτανε δίχως όρια. Χρήματα δικά μου δεν έχω», συνήθιζε να λέει ό π. Ιωάννης, «μου τα δίνουνε σαν δωρεά-θυσία κι εγώ σαν δωρεά-θυσία τα δίνω...» Ι­δρυσε τον΄'Οίκο της Φιλοπονίας'', πού διέθετε παιδική βιβλιοθήκη και δωρεάν δημοτικό σχολείο και εργαστή­ριο, όπως και Ιδρύματα για την παροχή βοηθημάτων στους φτωχούς, σπίτια παροχής νυχτερινού καταλύμα­τος σ' ενδεείς, ξενώνες, μοναστήρια κι εκκλησίες σε διά­φορες επαρχίες" άλλα σαν αληθινό αναρρωτήριο για τις ψυχές που περνούσανε μεσ' από θλίψεις, ό Άγιος Ιωάννης θεωρούσε τον ιερό ναό, τον οίκο του Χρίστου, και σαν το πιο δραστικό μέσο θεραπείας, τη Θεία Λειτουργία. Στόν Άγιο Ιωάννη προσέτρεχαν για έξομολόγηση -με­ρικές φορές οί εξομολογήσεις διαρκούσαν 12 ώρες-μέ­χρις 6.000 πρόσωπα. Ό π. Ιωάννης τελούσε τη Θεία Λειτουργία σχεδόν κάθε μέρα. Ό ζήλος του για το Θεό και τους ανθρώπους του Θεού του προσκόμισε σαν καρπό το χάρισμα της παρ­ρησίας στις προσευχές του και της ίάσεως ασθενειών. Το όνομα του π. Ιωάννη έγινε γνωστό πολύ πλατιά· Από ολόκληρη τη Ρωσία, την Ευρώπη, τις Ινδίες και την Αμερική του έστελλαν χιλιάδες επιστολές και τη­λεγραφήματα, με τα όποια του ζητούσανε τις προσευ­χές του. Ό Επίσκοπος Θεοφάνης ό ‘’Εγκλειστος’’ (γ. 1894) έγραφε: «Ό πατήρ Ιωάννης της Κρονστάνδης είναι άνθρωπος του Θεού. Ή προσευχή του φτάνει μέ­χρι το Θεό εξαιτίας της μεγάλης του πίστης». Ή πλή­ρης συλλογή των έργων του (πού εκδόθηκαν πριν το 1917) περιλαμβάνει τις Επιστολές του, το Ημερολό­γιο του («Ή εν Χριστώ ζωή μου»),"στοχασμούς για την οδό πού οδηγεί προς το Θεό και διδαχές για τη με­τάνοια και το κήρυγμα. Στίς 9 Δεκεμβρίου 1908 ό π. Ιωάννης τέλεσε την τελευταία του Θεία Λειτουργία και το πρωί της 20ης Δεκεμβρίου παρέδωσε ήσυχα το πνεύμα του στο Θεό. Θάφτηκε στην ισόγεια εκκλησία της Ιεράς Γυναικείας Μονής Αγίου Ιωάννου, που ό ίδιος είχε ιδρύσει το Δεκέμβριο του 1902 στις όχθες του πόταμου Καρπόφκα στην Αγια Πετρούπολη. Στή Μονή αυτή τώρα ιδρύθηκε μετόχι της Ιεράς Μονής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου Πιουχτίτσκυ της Μητροπόλεως Τάλλιν. Ό π. Ιωάν­νης αναγνωρίστηκε άγιος από τη Σύνοδο, το 1990. Ή μνήμη του εορτάζεται στις 20 Δεκεμβρίου.

πηγή φώτο http://www.ioandekronstadt.wordpress.com/

ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ