Παρασκευή 14 Νοεμβρίου 2014



Μερικά εδάφια της Καινής Διαθήκης, που αποδεικνύουν πεντακάθαρα ότι ο ενσαρκωθείς Ιησούς Χριστός είναι «ο μεγάλος Θεός και Σωτήρας μας»


ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΧΩΡΙΑ (Κείμενο και Μετάφραση):
"Προσδεχόμενοι την μακαρίαν ελπίδα και επιφάνειαν (= φανέρωση) της δόξης του μεγάλου Θεού και σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ός έδωκεν εαυτόν υπέρ ημών, ίνα λυτρώσηται ημάς από πάσης ανομίας και καθαρίσει εαυτώ λαόν περιούσιον, ζηλωτήν καλών έργων (Τίτον 2/β: 13-14).
(Μετάφραση: 
περιμένοντες την απερίγραπτον μακαριότητα, που ελπίζομεν, και την φανέρωσιν της δόξης του μεγάλου Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού,  ο οποίος παρέδωκε τον εαυτόν Του στον σταυρικόν θάνατον προς χάριν μας, δια να μας εξαγοράση από την ενοχήν κάθε παραβάσεως του Νόμου, να μας καθαρίση από κάθε μολυσμόν, ώστε να συγκρατήση δια τον εαυτόν του λαόν εκλεκτόν, γεμάτον ζήλον δια καλά έργα).
"Συμεών Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού, τοις ισότιμον ημίν λαχούσι πίστιν εν δικαιοσύνη του Θεού ημών και σωτήρος Ιησού Χριστού" (Β΄ Πέτρου 1/α: 1).
(Μετάφραση:
Ο Σίμων Πέτρος, δούλος και απόστολος Ιησού Χριστού προς εκείνους, στους οποίους εδόθη δωρεάν, σαν δια λαχνού, η ιδία κατά την αξίαν και την τιμήν πίστις, που εδόθη και εις ημάς, ένεκα της αμερολήπτου δικαιοσύνης του Ιησού Χριστού, του Θεού μας και Σωτήρος).
 
"Όπως ενδοξασθή το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού εν υμίν, και υμείς εν αυτώ, κατά την χάριν του Θεού ημών και Κυρίου Ιησού Χριστού" (Β΄ Θεσσαλονικείς 1/α: 12).
(Μετάφραση: 
δια να δοξασθή μεταξύ σας με τα καλά αυτά έργα σας το όνομα του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, να δοξασθήτε δε και σεις δι' αυτού, σύμφωνα με την χάριν του Θεού μας και Κυρίου ημών Ιησού Χριστού).
 
«Εν αρχή ήν ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ήν ο Λόγος». Ούτος ήν εν αρχή προς τον Θεόν. πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ έν ό γέγονεν. (Ιωάννης 1/α: 1-3).
[Μετάφραση:
  Εις την αρχήν της πνευματικής και υλικής δημιουργίας, άναρχος και προαιώνιος, υπήρχεν ο Υιός και Λόγος του Θεού. Και ο Λόγος ήτο πάντοτε αχώριστος από τον Θεόν (ηνωμένος προς Αυτόν), και ο Λόγος ήτο Θεός απειροτέλειος  (όπως ακριβώς ο Πατήρ και το  Άγιον Πνεύμα).   Αυτός υπήρχεν εις την αρχήν της δημιουργίας ηνωμένος προς τον Θεόν.   Όλα τα δημιουργήματα έγιναν δι' Αυτού και χωρίς Αυτόν δεν έλαβε ύπαρξιν κανένα, από όσα έχουν γίνει].
«Και απεκρίθη Θωμάς και είπεν αυτώ· ο Κύριός μου και ο Θεός μου» (Ιωάννης 20/κ: 28).
(Μετάφραση:  Απήντησε τότε ο Θωμάς και είπε εις αυτόν· “Πιστεύω, Κύριε, ότι συ είσαι ο Κύριος μου και ο Θεός μου”).
«Οίδαμεν δε ότι ο υιος του Θεού ήκει και δέδωκεν ημίν διάνοιαν ίνα γινώσκωμεν τον αληθινόν· και εσμεν εν τω αληθινω, εν τω υιώ αυτού Ιησού Χριστώ. ούτος εστιν ο αληθινός Θεός και ζωή αιώνιος» (Α' Ιωάννου 5/ε: 20).
(Μετάφραση: Γνωρίζομεν δε καλά, ότι ο Υιός του Θεού έχει έλθει και μας έδωσε νουν φωτισμένον και ικανόν να γνωρίζωμεν τον αληθινόν Θεόν. Είμεθα δε και ζώμεν μέσα στον αληθινόν Θεόν, δια του Υιού του, του Ιησού Χριστού. Και αυτός, ο Ιησούς Χριστός, είναι ο αληθινός Θεός, και η αιώνιος ζωή και η ανεξάντλητος πηγή της αιωνίας ζωής).
«Ών οι πατέρες, και εξ ών ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ών επί πάντων Θεός ευλογητός εις τους αιώνας· αμήν» (Ρωμαίους 9/θ: 5).
[Μετάφραση:  Αυτοί, των οποίων οι πατέρες και οι πατριάρχαι είναι επίσημοι και ένδοξοι και από τους οποίους κατάγεται, κατά σάρκα, ο Χριστός, ο οποίος είναι ο υπεράνω όλων Θεός (δηλ. ο Κύριος και ο Εξουσιαστής όλων), άξιος να υμνήται και να δοξάζεται στους αιώνας. Αμήν].

«ός εν μορφή Θεού υπάρχων ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ,  αλλ' εαυτόν εκένωσε μορφήν δούλου λαβών, εν ομοιώματι ανθρώπων γενόμενος»  (Φιλιππησίους 2,6-7)
[Μετάφραση: Ο οποίος Ιησούς Χριστός αν και υπήρχε με μορφή Θεού, δεν θεώρησε αρπαγμό (=ευκαιρία προς ίδιον όφελος) το να είναι ίσα με τον Θεό (Πατέρα),  αλλά άδειασε τον εαυτό του παίρνοντας μορφή δούλου, γινόμενος όμοιος με τους ανθρώπους].
«Δια τούτο ούν μάλλον εζήτουν αυτόν οι Ιουδαίοι αποκτείναι, ότι ου μόνον έλυε το σάββατον, αλλά και Πατέρα ίδιον έλεγε τον Θεόν, ίσον εαυτόν ποιών τω Θεώ»
Μετάφραση: «Αλλά γι’ αυτό οι Ιουδαίοι ζητούσαν περισσότερο να τον θανατώσουν (τον Ιησού Χριστό), διότι, όχι μόνο καταργούσε το Σάββατο, αλλά και έλεγε δικό του Πατέρα τον Θεό, κάνοντας τον εαυτό του ίσο με τον Θεό (Πατέρα)» (ΙΩΑΝ. Ε:18).
     Από τον προηγηθέντα λόγο τού Ιησού «Ο Πατήρ μου έως άρτι εργάζεται, καγώ εργάζομαι» (στίχ.17), οι Ιουδαίοι ορθώς κατάλαβαν, ότι ο Ιησούς ονόμαζε τον Θεό Πατέρα του με αποκλειστική έννοια, «ίδιον Πατέρα», δικό του Πατέρα, φυσικό του Πατέρα, και έτσι έκανε τον εαυτό του «ίσον τω Θεώ», εξίσωνε δηλαδή τον εαυτό του με τον Θεό.
     Το ότι ο Ιησούς ονόμαζε τον Θεό «ίδιον Πατέρα», δικό του Πατέρα, και έτσι έκανε τον εαυτό του «ίσον τω Θεώ», ίσο με τον Θεό, ΟΡΘΩΣ το αντελήφθησαν οι Ιουδαίοι. Πραγματικώς ο Ιησούς έχει τον Θεό «ίδιον Πατέρα», όπως κατά το ΡΩΜ. Η:32 ο Θεός έχει τον Χριστό «ίδιον Υιό». Ο Απόστολος βροντοφωνάζει: «Ός γε τού ιδίου Υιού ουκ εφείσατο, αλλ’ υπέρ ημών πάντων παρέδωκεν αυτόν». Ο Θεός για εμάς τους ανθρώπους δεν λυπήθηκε τον ίδιο του τον Υιό, αλλά τον θυσίασε.
    
«Πολυμερώς και πολυτρόπως πάλαι ο Θεός λαλήσας τοις πατράσιν εν τοις προφήταις, 2. επ’ εσχάτου τών ημερών τούτων ελάλησεν ημίν εν Υιώ, όν έθηκεν κληρονόμον πάντων, δι’ ού και τούς αιώνας εποίησεν» δηλαδή «Αφού ο Θεός τούς παλαιούς καιρούς πολλές φορές και με πολλούς τρόπους μίλησε εις τούς προγόνους μας δια τών προφητών, 2. τις έσχατες αυτές ημέρες μίλησε εις εμάς δια τού Υιού (κατά τρόπον δηλαδή ανώτερον εν συγκρίσει με αυτόν τής Παλαιάς Διαθήκης). Αυτόν κατέστησε κληρονόμο όλων. Δι’ αυτού δημιούργησε και την κτίση» (ΕΒΡ. Α:1-2).
Στη συνέχεια παραθέτουμε μεταφρασμένα μερικά αποσπάσματα από την Καινή Διαθήκη:
«Εσήκωσαν πάλιν πέτρας οι Ιουδαίοι δια να λιθοβολήσουν τον Ιησού Χριστό. Ο Ιησούς τότε τους είπε:
 Πολλά καλά έργα σάς έδειξα από τον Πατέρα μου, δια ποιον έργον από αυτά με λιθοβολείτε;
Άπεκρίθησαν εις αυτόν οι Ιουδαίοι:
 Δεν σε λιθοβολούμεν δια κάποιο καλόν έργον, αλλά δια βλασφημίαν, διότι συ, ενώ είσαι άνθρωπος, κάμνεις τον εαυτόν σου Θεόν.
Ο Ιησούς τους απεκρίθη:
 … Εάν δεν κάμνω τα έργα του Πατρός μου, μη με πιστεύετε. Εάν τα κάμνω, τότε, και αν ακόμη δεν πιστεύετε εις εμέ, πιστεύσατε εις τα έργα, δια να γνωρίσετε και πιστεύσετε ότι ο Πατήρ μου είναι εν εμοί και εγώ εν αυτώ» (Ιωάννης 10,31-38).
«Πάλιν ο αρχιερεύς τον ηρώτησε και του είπε:
 Συ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του ευλογητού; Ο δε Ιησούς είπε:
 Εγώ είμαι˙ και θα ίδετε τον υιόν του ανθρώπου να κάθηται εις τα δεξιά της δυνάμεως και να έρχεται επάνω εις τα σύννεφα του ουρανού.
Ο αρχιερεύς έσχισε τα ενδύματα του και είπε:
Τι ανάγκην έχομεν πλέον από μάρτυρας; Ακούσατε την βλασφημίαν» (Μάρκος 14,61-64· Παράβαλλε Και Ματθαίος 26,63-65. Λουκάς 22,70-71. Ιωάννης 5,18. 4,26).
Τα χωρία αυτά μαρτυρούν σαφώς, ότι ο ίδιος ο Χριστός ομολογεί τον εαυτόν Του Θεόν. Αυτή ήτο και η αιτία δια την οποίαν οι άνθρωποι τον κατεδίκασαν (Ιωάννης 10,33). Και ο Κύριος παραδέχεται την κατηγορίαν και την διακηρύσσει ως μοναδικήν αλήθειαν:
«Ο θεωρών εμέ θεωρεί τον πέμψαντά με» (Ιωάννης 12,45. 14,9). «Εγώ και ο πατήρ εν εσμέν» (Ιωάννης 10,30). «Εγώ εν τω πατρί και ο πατήρ εν εμοί εστί» (Ιωάννης 14,10. 20. 17,21-23). «Ο δε πατήρ ο εν εμοί μένων αυτός ποιεί τα έργα» (Ιωάννης 14,10). «Όλα μου παρεδόθησαν από τον πατέρα» (Ματθαίος 11,27. Ιωάννης  3,35). «Μου εδόθη πάσα εξουσία εις τον ουρανόν και την γην» (Ματθαίος 28,18).
«Εγώ είμαι το Α και το Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο Ων και ο Ην και ο Ερχόμενος, ο Παντοκράτωρ» (Αποκ. 1,8. Παράβαλλε Και 22,13).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου