«ΕΚΑΣΤΟΣ ΒΛΕΠΕΤΩ ΠΩΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΕΙ» Σχήματα εὐκολίας: τολμηρὴ κοσμικὴ ζωή, ἔνοχα θεάματα, ἠθικὲς ὑποχωρήσεις καὶ παραχωρήσεις, μεγάλοι δῆθεν πνευματικοὶ ἐκστασιασμοί, παραπλανητικὲς ἐνοράσεις, “χαρισματικὲς” ἀποκαλύψεις.

«ΕΚΑΣΤΟΣ ΒΛΕΠΕΤΩ ΠΩΣ ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΕΙ»

τοῦ περιοδ. «ΖΩΗ» ἀρ. τ. 4283, Ὀκτ. 2014 Ἠλ. στοιχειοθ. «ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ»

.              Εὔλογος ὁ προβληματισμός: Γιατί ὕστερα ἀπὸ ἕνα σεισμὸ ἡ μιὰ πολυκατοικία πέφτει καὶ ἡ ἄλλη μένει γερὴ καὶ ἀσάλευτη; Φταίει τὸ ἔδαφος, ἡ κατασκευή, ἡ θεμελίωση; Πολλοὶ καὶ ποικίλοι ἀσφαλῶς οἱ παράγοντες ἐπιδροῦν καὶ ἐπηρεάζουν. Ὁπωσδήποτε ὅμως βασικὸ ρόλο παίζει ἡ γερὴ θεμελίωση, τὸ ἀσάλευτο θεμέλιο. Κάτι ποὺ ὅλοι τὸ ξέρουν καὶ ὅμως συχνὰ τὸ λησμονοῦν. Καὶ ἂν ὁ καθένας ποὺ θὰ χτίσει σπίτι τὸ προσέχει ἰδιαίτερα, γιατί ἐκεῖνος ποὺ φτιάχνει τὸ οἰκοδόμημα τῆς ζωῆς του, τόσο συχνὰ τὸ παραμελεῖ; Ἂν τὸ γκρέμισμα μιᾶς πολυκατοικίας προκαλεῖ φρίκη ἡ κατάρρευση ἑνὸς ἔμψυχου οἰκοδομήματος, τί προκαλεῖ;
.             Προσοχή, λοιπόν, στὰ θεμέλια. Ἔλεγχος πρῶτα ποῦ χτίζουμε καὶ μετὰ πῶς χτίζουμε. Καὶ στὴν πνευματικὴ ζωὴ ὁ ἔλεγχος αὐτὸς χρειάζεται διαρκῆ ἐπαλήθευση. Νὰ οἰκοδομοῦμε πάντα πάνω στὸ θεμέλιο, στὸν βράχο. Πολὺ περισσότερο σήμερα ποὺ οἱ ἀπαιτήσεις εἶναι αὐξημένες. Δὲν πρέπει νὰ εἶναι ἀνάλογη καὶ ἡ πνευματική μας συγκρότηση, ἡ ἠθική μας θεμελίωση; Σήμερα τὸ πνευματικὸ ἔδαφος ἔχει κλονισθεῖ καὶ ὑπονομευθεῖ. ἀνατρεπτικὰ συστήματα καὶ ὑλιστικὲς θεωρίες τὸ ἔχουν ὑποσκάψει. Ποικίλα ἀθεϊστικὰ ρεύματα τὸ ἔχουν διαβρώσει.
.                 Νὰ γιατί χρειάζεται πολὺ προσοχὴ στὴν θεμελίωση. Ποιό εἶναι τὸ πνευματικὸ θεμέλιο τῆς ζωῆς μας, τῆς ἀτομικῆς, τῆς οἰκογενειακῆς, τῆς κοινωνικῆς, τῆς πολιτικῆς, τῆς ἐθνικῆς; Οἰκοδομοῦμε τὴν ζωή μας στὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου, στὴν ἐπὶ τοῦ Ὄρους Ὁμιλία τοῦ Κυρίου, στὸν αἰώνιο νόμο τοῦ Θεοῦ; Τὴν θεμελιώνουμε στὴν ἐντιμότητα, στὴν εἰλικρίνεια, στὴν ἀκεραιότητα, στὴν θυσία, στὴν ἀγάπη, στὴν ἀνιδιοτελῆ προσφορά; Ἢ τὴν στηρίζουμε στὸ στενόψυχο συμφέρον, στὶς σκοπιμότητες, στὸ ψέμα, στὴν ὑποκρισία; Στὴ μιὰ περίπτωση χτίζουμε πάνω στὴν πέτρα, σὲ γερὸ θεμέλιο. Καὶ τότε ἂς ἔλθουν οἱ ποταμοί, ἂς κατέβουν οἱ βροχές, ἂς φυσήξουν θυελλώδεις οἱ ἄνεμοι. Ἀσάλευτο τὸ οἰκοδόμημά μας. «Τεθεμελίωτο ἐπὶ τὴν πέτραν» (Ματθ. ζ´ 25). Ἀρκεῖ ἡ πέτρα νὰ εἶναι ὁ Χριστός. Νὰ γιατί καὶ ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει: «ἕκαστος βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ» (Α´ Κορ. γ ´ 10). Δηλαδή, ὁ καθένας μας πρέπει πολὺ νὰ προσέχει καὶ νὰ βλέπει, πῶς οἰκοδομεῖ, μὲ τί ὑλικά χτίζει πάνω σ’ αὐτὸ τὸ θεμέλιο.
.                  Δυστυχῶς μερικοὶ ἐπηρεάζονται ἀπὸ διάφορα θρησκευτικὰ ρεύματα καὶ χτίζουν τὴν πνευματική τους ζωὴ σὲ παράδοξα σχήματα ποὺ μόνο σύγχυση προκαλοῦν. Πρόκειται γιὰ σχήματα εὐκολίας ποὺ δὲν ἀπαιτοῦν πνευματικὸ ἀγῶνα. Κινοῦνται μὲ τὴν ἴδια ἄνεση ἀνάμεσα σὲ τολμηρὴ κοσμικὴ ζωή, σὲ ἔνοχα θεάματα, σὲ ἠθικὲς ὑποχωρήσεις καὶ παραχωρήσεις, ὅπως καὶ σὲ μεγάλους δῆθεν πνευματικοὺς ἐκστασιασμούς, παραπλανητικὲς ἐνοράσεις, «χαρισματικὲς» ἀποκαλύψεις. Καταφεύγουν στὰ ὑποκατάστατα μιᾶς κατ̓ ἐπίφασιν πνευματικῆς ζωῆς.
.                 Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἀντλοῦν ὄχι ἀπὸ τὴν πηγὴ τοῦ ζῶντος ὕδατος, τὸν Χριστὸ καὶ τὸν λόγο Του οὔτε ἀπὸ τὴν πατερικὴ σοφία, ἀλλὰ ἀπὸ ὕποπτες πηγές, ἀπὸ ἀμφίβολες διδασκαλίες, ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ «τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ», ἀλλὰ μὲ «ἐντάλματα ἀνθρώπων». Ἰσχύει καὶ ἐδῶ τὸ παλαιὸ παράπονο τοῦ Θεοῦ, ποὺ διατύπωνε ὁ προφήτης Ἡσαΐας γιὰ τὸν τυπολάτρη λαό, χωρὶς ἀγάπη καὶ θερμουργὸ πίστη: «Οὗτος ὁ λαὸς τοῖς χείλεσί με τιμᾶ, ἡ δὲ καρδία αὐτῶν πόρρω ἀπέχει ἀπ᾽ ἐμοῦ» (Ματθ. ιε´ 8). Καὶ εἶναι φοβερὸ τὴν «ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ» λατρεία, ποὺ ἐμπνέεται καὶ ζωογονεῖται ἀπὸ τὴν ἀγάπη, νὰ ἀντικαθιστᾶ ὁ στεῖρος τυπικισμὸς ἢ φανατισμός. Γιὰ τοὺς ἀνθρώπους αὐτοὺς τὸ πᾶν στὴν θρησκευτική τους ζωὴ εἶναι μόνον ὑπόθεση χειλέων. Δὲν τοὺς ἀπασχολεῖ τὸ ὅτι ἡ καρδιά τους μπορεῖ νὰ εἶναι ἀποξενωμένη ἀπὸ τὸν Θεὸ τῆς ἀγάπης, «ἀπηλλοτριωμένη τῆς ζωῆς τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. δ´ 18), ἀποκομμένη ἀπὸ τὶς ἀνάγκες καὶ τὰ προβλήματα τῶν συνανθρώπων τους. Λησμονοῦν ὅτι ὁ Θεὸς δὲν εὐαρεστεῖται στὴν θρησκεία τῶν λόγων. Θέλει τὴν καρδιά μας, γιατὶ χωρὶς αὐτὴ κάθε λατρευτικὴ ἢ ἄλλη ἐκδήλωση εἶναι ἀνώφελη.

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ