Οφειλομένη απάντηση
- Από desk agioritikovima
Τού π. Σαράντη Σαράντου
Οφείλεται εκ μέρους μου μία απάντηση για το θέμα του εναρκτηρίου Αγιασμού στο Δημοτικό Σχολείο των Ουρσουλινών στο Μαρούσι.
Τριάντα χρόνια τελώ κάθε μήνα τη θεία Λειτουργία στα τριακόσια ορθόδοξα παιδιά του δημοτικού στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου. Ο παπικός βρίσκεται την ίδια ώρα με τα πενήντα περίπου παιδιά των παπικών οικογενειών σε μια μικρή αίθουσα για τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Οφείλεται εκ μέρους μου μία απάντηση για το θέμα του εναρκτηρίου Αγιασμού στο Δημοτικό Σχολείο των Ουρσουλινών στο Μαρούσι.
Τριάντα χρόνια τελώ κάθε μήνα τη θεία Λειτουργία στα τριακόσια ορθόδοξα παιδιά του δημοτικού στο κλειστό γυμναστήριο του σχολείου. Ο παπικός βρίσκεται την ίδια ώρα με τα πενήντα περίπου παιδιά των παπικών οικογενειών σε μια μικρή αίθουσα για τα θρησκευτικά τους καθήκοντα.
Πριν από μια εικοσαετία η αρχιεπισκοπή των παπικών είχε ζητήσει τηλεφωνικώς από την παπική υπέργηρη διευθύντρια του Σχολείου να μην εξυπηρετώ λειτουργικά το Σχολείο λόγω των αντιπαπικών μου απόψεων, τις οποίες εξέφραζα τότε στο ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος στην τακτική εκπομπή μου «των αθεάτων τα κάλλη».
Η διευθύντρια απάντησε στην παπική αρχιεπισκοπή ότι δεν είχε λόγους να μου απαγορεύσει να λειτουργώ στα ορθόδοξα παιδιά και εξακολούθησε η διακονία μου μια και βρισκεται το σχολείο στα όρια της ενορίας μου. Σαν νέος κληρικός το πρωί προ της Θείας Λειτουργίας περνούσα από το γραφείο της Διευθύνσεως και χαιρετούσα την ελληνίδα Διευθύντρια και την πλησίον αυτής ευρισκομένη, γαλλίδα παπικη μοναχή. Γιά λόγους ευγενείας και ανθρωπιάς θεωρούσα ότι έτσι έπρεπε να συμπεριφέρομαι. Λίγο αργότερα για να μη δημιουργω εσφαλμένες εντυπώσεις (παπολαγνικής κομπλεξικής διάθεσης) πήγαινα απ’ ευθείας στο κλειστό γυμναστήριο και άρχιζα την Αγία Πρόθεση. Έπαψα επίσης να πηγαίνω στο γραφείο της Διευθύνσεως και να παίρνω ένα καφέ, όπως μου πρότειναν, στο τέλος όλης τη λειτουργικής διαδικασίας, για τους ίδιους λόγους. Είχαμε όμως και από τα δύο μέρη απλές καλές ανθρώπινες σχέσεις.
Όσον αφορά στον εναρκτήριο Αγιασμό ο παπικός μου είχε ζητήσει να λέει και αυτός μια ευχή, αφού το σχολείο έχει εκτός των τριακοσίων ορθοδόξων μαθητών και μαθητριών και πενήντα δικά τους παιδιά. Είπα και στον ίδιο και στην παπική Διευθύντρια ότι αυτό δεν γίνεται. Τότε μου απήντησε ο παπικός, ότι όταν τελειώσω θα απευθύνει και αυτός λίγα λόγια στα παιδιά, ευχόμενος καλή χρονιά. Μάλιστα επειδή διαισθανόμουν ότι αυτό μπορεί να μη τηρηθεί, έπαιρνα μαζί μου τον ιεροψάλτη της Εκκλησίας μας, για να μη δοθεί ο χρόνος και η ευκαιρία στον παπικό να «κάνει χρέη» έστω ψάλτη, όπως προσπαθούσε να κάνει.
Στο συγκεκριμένο φετινό Αγιασμό τον είδα ντυμένο και όταν άρχισα τη Ιερά Ακολουθία του Αγιασμού ήρθε πιο κοντά μου και αρκετές φορές έκανε παπικά (πως αλλιώς θα έκανε) το σταυρό του. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα να αποχωρήσω· θα μπορούσα και να τον σπρώξω «ευγενικά» να φύγει πιο μακριά, για να μη σκανδαλίζονται οι πιστοί μας. Αυτό δεν το έκανα. Ίσως να ήταν χειρότερο για όλο το ποίμνιό μας. Άλλωστε τόσο ο ίδιος, όσο και οι υπέργηρες μοναχές αποτελούν θεσμικά τους ιδιοκτήτες του σχολείου, στο οποίο έτσι και αλλιώς οι ορθόδοξοι γονείς μας εμπιστεύονται τα παιδιά τους. Αν αποχωρούσα είτε ευγενικά, όπερ προσιδιάζει στο χαρακτήρα μου, είτε εντονότερα (σαματατζήδικα), δεν θα παραχωρούσα όλο το ποίμνιο μας στον παπικό, ο οποίος θα άρπαζε την ευκαιρία να δημιουργήσει ένα νέο προηγούμενο στο σχολείο, διαβάζοντας είτε μια ευχή είτε το υπόλοιπο του Αγιασμού;
Κατέθεσα προβληματισμό χρόνων εξ αφορμής του τελευταίου περιστατικού του εναρκτήριου Αγισμού στην αρχή του σχολικού έτους 2014-2015. Τα παιδιά μας ωφελούνται σ’ αυτού του είδους τα σχολεία ξένων συμφερόντων; Δεν πρέπει να έχουν μερίδιο ορθοδόξου αγωγης εκ μέρους μας; Τα παιδιά και οι γονείς τους μπορούν να μαρτυρήσουν για την ποιότητα της ορθοδόξου αγωγής που προσφέρθηκε εκ μέρους μας στα παιδιά τους, τόσο με τις Θ. Λειτουργίες όσο και με τις απαραίτητες εποικοδομητικές ομιλίες, όσο και με την ιερά εξομολόγηση όποτε μου μου επετράπη. Εξ άλλου πάντες γνωρίζουν ότι ουδέποτε παλαντζάραμε σε θέματα Πίστεως και Οικουμενισμού.
Οφείλω πάντως να ζητήσω συγγνώμη από όσους σκανδαλίστηκαν εξ αιτίας μου. Να ευχαριστήσω όσους εξανέστησαν και έφεραν στο προσκήνιο ένα τόσο σοβαρό θέμα. Έτσι μπορούμε να εκθέσουμε τα δρώμενα μέσα σ’ αυτά τα σχολεία.
Τον προβληματισμό του αξιότιμου δημοσιογράφου κ. Παπαθανασόπουλου θα τον χρησιμοποιήσω για να τεκμηριώσω έτι περισσότερο στη διεύθυνση του Σχολείου, γιατί δεν επιθυμώ, όπως και πάντοτε δεν επιθυμούσα, να παρευρίσκεται, έστω και βουβός ο παπικός ιερωμένος. Όμως δεν θα αφήσω τον εαυτό μου, ούτε άλλους να μου υποβάλουν κάποια, έστω και αμυδρά, αντιπάθεια προς κανένα, ούτε και προς τους αιρετικούς, υπέρ ων Χριστός απέθανε.
Μετά από το σκανδαλισμό του εκλεκτού δημοσιογράφου κ. Παπαθανασόπουλου υπόσχομαι να ικετεύσω τον Ύψιστο να μου χαρίσει, με τις ευχές όλων, περισσότερη εν Χριστώ διάκριση για να μη σκανδαλίζω κανένα, ούτε έναν, διακονώντας μέσα σ’ αυτό τον ευαίσθητο χώρο του Σχολείου των Ουρσουλινών. Μία των προσεχών ημερών θα καταθέσω στον πνευματικό μου πατέρα τα διατρέξαντα προς διόρθωση των ημαρτημένων.
ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ
Όντως, δεν μας έπεισε ακόμα για τον λόγο της παρουσίας Λατίνου 《κληρικού》 στην τελετή του Αγιασμού. Είναι ακόμα πιο λυπηρό το γεγονός ότι ο π. Σαράντης είναι ένας αγωνιστής κληρικός που έχει περάσει αρκετά στην ζωή του. Από το σχόλιό του, όμως, δείχνει ότι αρχίζει να καταλαβαίνει γιατί τον εγκαλεί ο κ. Παπαθανασόπουλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή