Παρασκευή 1 Αυγούστου 2014



Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΜΑΡΚΙΑΝΟΥ

ΤΟΥ  ΝΙΚΟΛ.  ΒΟΪΝΕΣΚΟΥ
Ο άγιος Μαρκιανός, όταν ήταν ιερεύς στο ναό της Αγίας Αναστασίας, που ο ίδιος είχε χτίσει στην Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 5ου αιώνα μ.Χ., γύριζε έξω τις νύχτες και περιμάζευε τους εγκαταλελειμμένους νεκρούς, που πέθαιναν από την πείνα ή τις αρρώστιες και τον χειμώνα από το κρύο.
Τους καθάριζε και τους έπλενε με τα χέρια του, τους μύρωνε, τους σαβάνωνε, τους πήγαινε στην εκκλησία για να τους διαβάσει τη νεκρώσιμη  Ακολουθία και τους έθαβε το άλλο πρωί. Στο τέλος ησπάζετο και τον νεκρό.
Κάποτε περιποιήθηκε και ένα νεκρό γεροντάκι, που φαινόταν πολυβασανισμένο και χτυπημένο στη ζωή. Όταν λοιπόν τον τοποθέτησε στο Νάρθηκα και αφού τελείωσε τα νεκρώσιμα, γυρίζει προς το νεκρό και του λέγει:
-Έλα, αδελφέ μου, τώρα να φιληθούμε σαν παιδιά του Σωτήρος Ιησού Χριστού.
Και, - ω του θαύματος!- ο νεκρός με ευγνωμοσύνη υπακούοντας στην πρόσκληση του ευεργέτου του, ανεκάθισε στο φέρετρο, αντάλλαξε μαζί του αδελφικό ασπασμό και έγειρε πάλι στον ύπνο τού θανάτου σταυρώνοντας απαλά τα χέρια του στο στήθος.
Ο άγιος Μαρκιανός βγήκε αθόρυβα από την εκκλησία, σαν να συνέβαινε το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο. Ο νεωκόρος όμως που ξενυχτούσε κι αυτός εκείνο το βράδυ για δικούς του λόγους, τα είδε όλα αυτά έκπληκτος, με φόβο και θαυμασμό και την άλλη ημέρα, προς δόξαν Θεού, τα διέδωσε σ’ όλη την πόλη κι έτσι διεσώθη αυτό το γεγονός. Ο Θεός δεν το άφησε να μείνει κρυφό.
Ο Θεός αντάμειψε τον άγιο Μαρκιανό για την πολλή του αγάπη όχι μόνο στον ουρανό αλλά και στην γη. Ενώ είχε μόνο μία απλή ιερατική στολή, κάποιες φορές τα άμφια του έλαμπαν περισσότερο και από τα πολύτιμα άμφια του πατριάρχου. Η μνήμη του τιμάται στις 10 Ιανουαρίου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου