Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ "ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ"
Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΤΗΣ ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ "ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑΣ"
«Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται» Παροιμ. 3,34
Του θεολόγου κ. Β. Χαραλάμπους
=========
«Οι άνθρωποι σήμερα υπερηφανεύονται για τα πάθη τους», έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος. Λόγος αγωνίας του μεγάλου αυτού Γέροντος, και σε όσους με απαράδεκτο τρόπο επιδεικνύουν την «επηρμένην οφρύν» των, εμμένοντας στην αμετανόητη υπερηφάνεια για το ομοφυλοφιλικό πάθος. Είναι πολύ μεγάλη κατάντια, να «υπερφρονούν» για τούτα τα «πάθη ατιμίας».
.jpg)


Δεν πρόκειται για «το κάρφος όμως, το εν τω οφθαλμώ» των συνανθρώπων μας, αλλά για το «υπερφρονείν», από μέρους των ομοφυλοφίλων, για τούτα τα κολάσιμα πάθη.
«Οι άνθρωποι σήμερα υπερηφανεύονται για τα πάθη τους», έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος.
Σε ερώτηση κάποτε του δημοσιογράφου-συγγραφέα Τάσου Μιχαλά, στον Γέροντα Παΐσιο, «αν έχουν και οι μοναχοί πάθη», ο Γέροντας απάντησε: «Πολλά. Αλλά ο μοναχός δεν καμαρώνει για τα πάθη του, αλλά αγωνίζεται να τα ξεριζώσει. Ο μοναχός συνεχώς πολεμάει τα πάθη του, κλαίει για τα πάθη του, ασκείται και πολλές φορές τα νεκρώνει».
Σε ερώτηση κάποτε του δημοσιογράφου-συγγραφέα Τάσου Μιχαλά, στον Γέροντα Παΐσιο, «αν έχουν και οι μοναχοί πάθη», ο Γέροντας απάντησε: «Πολλά. Αλλά ο μοναχός δεν καμαρώνει για τα πάθη του, αλλά αγωνίζεται να τα ξεριζώσει. Ο μοναχός συνεχώς πολεμάει τα πάθη του, κλαίει για τα πάθη του, ασκείται και πολλές φορές τα νεκρώνει».

«Ναι, αυτό γίνεται καμιά φορά. Θυμάμαι όταν ήμουν στον κόσμο, πολλοί συνομήλικοί μου αμάρταναν με γυναίκες κι έπειτα διηγούνταν τις εμπειρίες τους γελώντας. Θεωρούσαν επιτυχία την αμαρτία.
Και μου λένε ότι στην τηλεόραση βλέπεις συχνά ανθρώπους που μιλούν για τα πάθη τους»*.

Καταληκτικά ας παραθέσομε τους λόγους του Γέροντος Παϊσίου για τη Θεία παρηγορία, που φέρνει η σωτηριώδης μετάνοια. «Όσο
περισσότερο υποφέρει ο άνθρωπος και λυπάται για την αμαρτωλότητά του ή
για την αχαριστία του προς τον Θεό και κλαίει φιλότιμα που λύπησε με τις
αμαρτίες του τον Θεό Πατέρα του, τόσο περισσότερο τον ανταμείβει με
θεία αγαλλίαση και τον γλυκαίνει εσωτερικά. Αυτή η λύπη έχει μεν πόνο,
αλλά έχει και ελπίδα και παρηγοριά. Όποιος όμως θέλει τη θεία
παρηγοριά, δεν πρέπει να ζητάει παρηγοριά. Πρέπει να νοιώσει το σφάλμα του, να μετανοιώσει και τότε θα έρθει από μόνης της η θεία παρηγοριά».
*Από το βιβλίο του Τάσου Μιχαλά «Τέσσερις ώρες με τον π. Παΐσιο»
ΠΗΓΗ: ΚΛΙΚ
Η Ποιμένουσα Εκκλησία, θα έπρεπε να προβάλλει την διδασκαλία των σύγχρονων γερόντων όπως του π. Παΐσιου, του π. Επιφανίου και άλλων ώστε να επαναφέρει στο ποίμνιο τα πλανεμένα παιδιά της. Από την στιγμή όμως που επιλέγει συνέχεια την σιωπή και δεν πιάνει ποτέ το φραγγέλιο εναντίον της αμαρτίας, οι αμαρτάνοντες ΛΟΑΤ θα προκόψουν επί το χείρον... Έγινε συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην Θεσσαλονίκη για το gay pride και δεν παρέστη ούτε ο επιχώριος Παναγιώτατος Μητροπολιτης (όπως αποκαλείται εντός της Μητρόπολής του). Μόνο 5-6 ιερείς... Αν γινόταν όμως κανένα πολυαρχιερατικό συλλείτουργο, θα ερχόντουσαν με τρένα, βαπόρια και εσχάτως ελικόπτερα...
ΑπάντησηΔιαγραφή