«ΜΕ ΚΟΥΤΣΟΜΠΟΛΕΥΟΥΝ» (Ἁγ. Θεοφάνους Ἐγκλείστου)

Τὰ σχόλια καὶ οἱ κρίσεις τῶν ἀνθρώπων.

Ὁσίου Θεοφάνους Ἐγκλείστου

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ γράμματα σὲ μία ψυχή», ἔκδ. τετάρτη, Ι. ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ, Ὠρωπὸς Ἀττικῆς

.               “Μὲ κουτσομπολεύουν”, γράφεις. Καταλαβαίνω πῶς αἰσθάνεσαι. Πόσο καυστικὴ εἶναι ἡ φωτιὰ τῆς γλώσσας καὶ πόσο καχύποπτο τὸ μάτι τοῦἀνθρώπου! Γι’αὐτὸ καὶ ὁ ἅγιος Δαβὶδ στοὺς Ψαλμούς του συχνὰ καὶ ἐγκάρδια ἱκετεύει τὸν Θεὸ νὰ τὸν λυτρώσει ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη κακογλωσσιά.
.               Ποῦ θὰ βρεῖς παρηγοριὰ καὶ στήριγμα; Στὴ μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς σου. Κράτα μέσα σου τὴν ἐπίγνωση τῆς ὀρθότητας τῶν πράξεών σου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καὶ τῶν σοβαρῶν ἀνθρώπων. Ἔτσι θ’ ἀντιμετωπίσεις θαρραλέα τὰ λόγια τοῦ κόσμου, ὅποια κι ἂν εἶναι αὐτά. Ταυτόχρονα, ὅμως, νὰ φέρεσαι σὲ ὅλους φυσιολογικά, σὰν νὰ μὴν ἔχεις ἀκούσει τίποτε ἀπὸ τὰ κουτσομπολιά τους.
.               Εἶναι ἀδύνατο νὰἀγνοήσεις ἐντελῶς τὸ τί λένε ἢ τί μπορεῖ νὰ ποῦν οἱἄνθρωποι. Γενικά, τὸ πιὸ συνετὸ θὰ εἶναι νὰ μὴν προκαλεῖς σχόλια καὶ ἀντιδράσεις. Δὲν πρέπει ὡστόσο, γιὰ τὴν ἀποφυγὴ τῶν ἀντιδράσεων νὰ φτάνεις ὣς τὸ σημεῖο νὰ ἀθετεῖς τὶς θεῖες ἐντολὲς καὶ νὰ παραιτεῖσαι ἀπὸ τὴν πνευματικὴ ζωή.
.               Γιατί, ὅμως, σὲ σχολιάζουν; Μήπως ἔδωσες καμιὰν ἀφορμή; Ἴσως τὸ ταξίδι σου στὸν Ἅγιο Στέργιο; Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ κοινολόγησες. Ἤσουν, ἄλλωστε, μαζὶ μὲ συγγενεῖς σου. Μήπως τὸὅτι πηγαίνεις στὴν Ἐκκλησία κάθε Κυριακὴ καὶἑορτή; Ἀλλὰ αὐτὸ τὸ κάνουν ὅλοι οἱἀληθινοὶ χριστιανοί. Ἐκτάκτως μόνο καὶ γιὰ πολὺ σοβαροὺς λόγους –«δι’ εὐλόγους αἰτίας»– μποροῦν νὰἀπουσιάσουν ἀπὸ τὴ λατρευτικὴ σύναξη, χωρὶς νὰ θεωρηθοῦν ράθυμοι, ἀμελεῖς, ψεύτικοι χριστιανοί. Οἱἅγιοι πατέρες τῆς Πενθέκτης Οἰκουμενικῆς Συνόδου, μάλιστα, παραγγέλλουν νὰ ἀποκόπτεται ἀπὸ τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ὅποιος χωρὶς σοβαρὸ λόγο δὲν ἐκκλησιάζεται γιὰ τρεῖς συνεχεῖς Κυριακές.
.               Μὴ μιμεῖσαι τὶς κακὲς συνήθειες τῶν μεγαλοαστῶν κυριῶν τῆς Μόσχας καὶ μὴν ἀκοῦς τὰ ἀνόητα λόγια τους. Αὐτὸ εἶναι τὸ σήμερα· τὸ αὔριο εἶναι ὁ θάνατος. Ὁ θάνατος δὲν ἔχει σὲ καμίαν ὑπόληψη τὶς κομψὲς γυναῖκες· τὶς παίρνει σβάρνα καὶ αὐτές. Καὶ μετὰ τὸν θάνατο ὑπάρχει ἡ λογοδοσία. Στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ δὲν περνάει ἡ ἐξυπνάδα τῶν μεγαλοαστῶν κυριῶν.
.               Μὴ συγχύζεσαι, λοιπόν, ἀπὸὁποιαδήποτε λόγια. Ἁπλῶς κάνε ὅ,τι μπορεῖς γιὰ νὰ μὴν τὰ προκαλεῖς. Ἄν, ὡστόσο, δὲν καταφέρεις νὰ τὰἀποτρέψεις, ἀγνόησέ τα. Ὅπως σοῦ εἶπα, ἡ μαρτυρία τῆς συνειδήσεώς σου ἐνώπιόν τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀρκετὴ γιὰ τὴν παρηγοριὰ καὶ τὴν ἐνθάρρυνσή σου. Καὶ ὅλος ὁ κόσμος νὰ σὲ κατακρίνει, σὲ καμία περίπτωση δὲν εἶσαι ἔνοχη, ἂν ὁ Θεὸς σὲ δικαιώνει μέσα στὴ συνείδηση. Γιὰ τὸν ἀθῶο ἄνθρωπο οἱ ἄδικες ἐπικρίσεις εἶναι σὰν τὰ μαῦρα σύννεφα, ποὺ μαζεύονται γιὰ λίγο ἀπὸ πάνω του, μὰ σύντομα διαλύονται καὶ χάνονται, χωρὶς νὰ δίνουν βροχή. Ἔτσι χάνονται καὶ τὰἀνθρώπινα λόγια. Ὓστερ’ ἀπὸ κάμποσο καιρὸ κανένας δὲν τὰ θυμᾶται πιά. Τὸ ἴδιο θὰ συμβεῖ, πιστεύω, καὶ στὴ δική σου περίπτωση. Τὸ εὔχομαι ὁλόψυχα. Ἐπαναλαμβάνω: Νὰ φέρεσαι φυσιολογικά, ὅπως πάντα, σὰν νὰ μὴν καταλαβαίνεις τίποτα.

ΠΗΓΗ: «Η ΑΛΛΗ ΟΨΙΣ»

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ