Η ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΜΑΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΑΜΕΣΑ

Last updated on March 7th, 2014 του Γιώργου Λιλλήκα*
Υπάρχει ανάγκη για τον απεγκλωβισμό το ταχύτερο δυνατό από το μνημόνιο, ώστε να επανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία και να μπορούμε να αποφασίζουμε ανεξάρτητα για τα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Το πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί για τις διαπραγματεύσεις στο κυπριακό, στηρίζεται στα έγγραφα Ντάουνερ.
Δεν είναι τίποτα άλλο από μια κακή ή χειρότερη εκδοχή του Σχεδίου Ανάν. Θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να διαπραγματευτούμε οποιοδήποτε σχέδιο το οποίο καταλύει ή οδηγεί σε κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και το οποίο άμεσα ή έμμεσα αναγνωρίζει δύο κυριαρχίες και τρεις υπηκοότητες στην Κύπρο. Οι εξελίξεις στην Ευρώπη και ιδιαίτερα στην Ουκρανία μας ανησυχούν ιδιαίτερα γιατί μπορεί να επηρεάσουν άμεσα τα εθνικά μας συμφέροντα. Τα συμφέροντα και της Ελλάδας και της Κύπρου….
Η Κύπρος δυστυχώς τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο έχει πληγώσει τη σχέση που διατηρούσε διαχρονικά με τη Ρωσία. Μια χώρα που ήταν παραδοσιακά σταθερός σύμμαχος της Κύπρου και που μας στήριξε όποτε χρειάστηκε. Ιδιαίτερα στα πλαίσια του Συμβουλίου Ασφαλείας, ασκώντας το βέτο για να προστατεύσει τα εθνικά μας συμφέροντα.
Οποιαδήποτε απόφαση από πλευράς της Ε.Ε. για κυρώσεις κατά της Ρωσίας, είτε αυτές είναι στρατιωτικές είτε οικονομικές, θεωρούμε ότι πρέπει να βρει αντίθετη τουλάχιστον την κυπριακή κυβέρνηση. Με κανένα τρόπο δεν θα πρέπει να διαταραχθεί ή να πληγωθεί περισσότερο η σχέση Κύπρου-Ρωσίας, και ασφαλώς πιστεύω και Ελλάδας-Ρωσίας.
Η κρίση στην Ουκρανία προκαλεί έντονη ανησυχία για διατάραξη της ειρήνης στην περιοχή, με δραματικές συνέπειες για τον λαό της Ουκρανίας αλλά ενδεχόμενα και για τους λαούς της Ευρώπης. Πρώτιστο καθήκον όλων όσων πραγματικά νοιάζονται για την ειρήνη και την ενότητα της Ουκρανίας είναι η αναζήτηση επίλυσης της κρίσης μέσα από το διάλογο και την αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στην Ουκρανία.
Τα γεγονότα στο Κίεβο, όπως και στη Συρία, στην Αίγυπτο, τη Λιβύη, έχουν έντονο άρωμα εξωτερικών παρεμβάσεων. Κάποια κέντρα αποφάσεων λειτουργώντας ακόμα με το πνεύμα του ψυχρού πολέμου επιχειρούν να επιβάλουν ένα νέο γεωπολιτικό χάρτη στις περιοχές αυτές. ΗΠΑ, Βρετανία και Γερμανία έκαναν έντονη και απροκάλυπτη παρέμβαση στα γεγονότα της Ουκρανίας, που οδήγησαν στη σημερινή έκρυθμη κατάσταση. Οι ακροδεξιές και ναζιστικές οργανώσεις που πρωτοστάτησαν στα γεγονότα του Κιέβου, είναι εμφανές πως δεν εκφράζουν τον ουκρανικό λαό.
Το ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Βερολίνου για την αποκατάσταση της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ουκρανία, είναι υποκριτικό, επιλεκτικό και δεν πείθει. Αυτό αποδεικνύεται από την ανοχή και τη στήριξη που προσφέρουν στη σύμμαχό τους Τουρκία η οποία εδώ και 40 χρόνια κατέχει με το στρατό της εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η αντίδραση της Ρωσίας ήταν προβλεπτή και αναμενόμενη γιατί, πέραν της παρουσίας ρωσικού πληθυσμού στην Κριμαία και των ιστορικών δεσμών με την Ουκρανία, η Μόσχα διατηρεί ζωτικά στρατηγικά συμφέροντα στην περιοχή. Και αυτά τα δεδομένα τα γνώριζαν το ΝΑΤΟ και οι χώρες που ηγεμονεύουν την ΕΕ σήμερα. Είναι γι αυτό το λόγο που διερωτόμαστε αν αυτό που πραγματικά επιδίωκαν από την αρχή δεν είναι ο διαμελισμός της Ουκρανίας.
Καλούμε την κυπριακή Κυβέρνηση να μην αφεθεί να συρθεί στην εξυπηρέτηση αυτών των αλλότριων συμφερόντων, τραυματίζοντας ακόμη περισσότερο τις σχέσεις μας με τη Ρωσία. Η όποια απόφαση της ΕΕ απαιτεί ομοφωνία. Η κυπριακή Κυβέρνηση πρέπει να τηρήσει στάση αρχών, απαιτώντας ειρηνική και πολιτική επίλυση της κρίσης με αποκατάσταση της συνταγματικής τάξης στη χώρα. Μόνο έτσι θα αποφευχθεί μια ενδεχόμενη στρατιωτική σύρραξη και ο διαμελισμός της Ουκρανίας. Οι όποιες εξωτερικές πολιτικές ή στρατιωτικές παρεμβάσεις πρέπει να τερματίσουν. Η Κύπρος έχει πληρώσει σκληρό τίμημα από τέτοιες ξένες παρεμβάσεις στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας.
* Πρόεδρος Συμμαχίας Πολιτών

ΠΗΓΗ:   ΚΛΙΚ