ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Α' ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ
ΕΚ ΤΗΣ ΓΕΝΕΣΕΩΣ
Καὶ ἐποίησε Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Ἀδὰμ καὶ τῇ γυναικὶ αὐτοῦ χιτῶνας δερματίνους καὶ ἐνέδυσεν αὐτούς.
Ο δε πανάγαθος Θεός, δια να προφυλάξη τον Αδάμ και
την γυναίκα του από τας καιρικάς μεταβολάς, κατεσκεύασε δι' αυτούς χιτώνας
δερματίνους, με τους οποίους και τους ενέδυσεν.
καὶ εἶπεν ὁ
Θεός· ἰδοὺ Ἀδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ
ἡμῶν, τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν· καὶ
νῦν μή ποτε ἐκτείνῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ
καὶ λάβῃ ἀπὸ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς καὶ
φάγῃ καὶ ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα.
Είπε δε τότε ο Τριαδικός Θεός· “ιδού ο Αδάμ έγινε
πλέον σαν ένας από ημάς με την ικανότητα να γνωρίζη καλόν και κακόν ! Και τώρα
μήπως τυχόν και απλώση το χέρι του και πάρη και φέγη από τον καρπόν του ξύλου
της ζωής και γίνη αυτός και το κακόν αθάνατον, πρέπει να εκδιωχθή από τον
παράδεισον”.
καὶ ἐξαπέστειλεν
αὐτὸν Κύριος ὁ Θεὸς ἐκ τοῦ παραδείσου τῆς
τρυφῆς ἐργάζεσθαι τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθη.
Και έδιωξεν ο Θεός τον Αδάμ από τον παράδεισον της
χαράς και της τέρψεως, δια να εργάζεται μετά κόπου την γην, από το χώμα της
οποίας είχε πλασθή το σώμα του.
καὶ ἐξέβαλε
τὸν Ἀδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι
τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ
Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ῥομφαίαν τὴν
στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.
Εβγαλε τον Αδάμ και τον έφερε να κατοικήση
απέναντι από τον παράδεισον της χαράς και της τέρψεως. Διέταξε δε τα Χερουβιμ
και την φλογίνην ρομφαίαν, την συστρεφομένην, να φυλάσσουν την οδόν, η οποία
ωδηγούσε προς το δένδρον της ζωής
Ἀδὰμ δὲ
ἔγνω Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ
συλλαβοῦσα ἔτεκε τὸν Κάϊν καὶ εἶπεν· ἐκτησάμην
ἄνθρωπον διά τοῦ Θεοῦ.
Ο Αδάμ εγνώρισεν ως σύζυγον την γυναίκα αυτού
την Εύαν, η οποία έμεινεν έγκυος και εγέννησε τον Καϊν. Γεμάτη δε χαράν
ανεφώνησε· “με την δύναμιν του Θεού εγέννησα άνθρωπον” !
καὶ προσέθηκε
τεκεῖν τὸ ἀδελφὸν αὐτοῦ, τὸν Ἄβελ.
καὶ ἐγένετο Ἄβελ ποιμὴν προβάτων, Κάϊν δὲ ἦν
ἐργαζόμενος τὴν γῆν.
Επειτα δε από τον Καϊν εγέννησεν η Εύα τον
αδελφόν του Αβελ. Ο Αβελ ήτο ποιμήν προβάτων, ο δε Καϊν ήτο γεωργός, καλλιεργών
την γην.
καὶ ἐγένετο
μεθ᾿ ἡμέρας ἤνεγκε Κάϊν ἀπὸ τῶν καρπῶν
τῆς γῆς θυσίαν τῷ Κυρίῳ,
Μετά τινα χρόνον ο Καϊν
προσέφερε θυσίαν στον Θεόν από τους καρπούς των αγρών του.
καὶ Ἄβελ ἤνεγκε
καὶ αὐτὸς ἀπὸ τῶν πρωτοτόκων τῶν
προβάτων αὐτοῦ καὶ ἀπὸ τῶν στεάτων αὐτῶν.
καὶ ἐπεῖδεν ὁ Θεὸς ἐπί Ἄβελ καὶ
ἐπὶ τοῖς δώροις αὐτοῦ,
Ο δε Αβελ προσέφερε και αυτός θυσίαν από τα
πρωτότοκα των προβάτων του και μάλιστα από τα πλέον ευτραφή και παχέα. Ο δε
Θεός είδε με ευμένειαν τον Αβελ και τα δώρα του.
ἐπὶ δὲ
Κάϊν καὶ ἐπὶ ταῖς θυσίαις αὐτοῦ οὐ
προσέσχε. καὶ ἐλυπήθη Κάϊν λίαν, καὶ συνέπεσε τῷ προσώπῳ
αὐτοῦ.
Εις τον Καϊν όμως και την θυσίαν του δεν έδωσε
καμμίαν προσοχήν. Ενεκα τούτου ο Καϊν εδυσφόρησε πάρα πολύ και εσκυθρώπασε το
πρόσωπον αυτού.
καὶ εἶπε
Κύριος ὁ Θεὸς τῷ Κάϊν· ἵνα τί περίλυπος ἐγένου,
καὶ ἵνα τί συνέπεσε τὸ πρόσωπόν σου;
Ηρώτησε Κυριος ο Θεός τον Καιν· “διατί έγινες
περίλυπος και κατέβασες οργισμένος τα μούτρα σου;
οὐκ ἐὰν
ὀρθῶς προσενέγκῃς, ὀρθῶς δὲ μὴ διέλῃς,
ἥμαρτες; ἡσύχασον· πρὸς σὲ ἡ ἀποστροφὴ
αὐτοῦ, καὶ σὺ ἄρξεις αὐτοῦ.
Δεν γνωρίζεις ότι εάν προσφέρης δώρα ως θυσίαν
στον αληθινόν Θεόν, δεν εκλέξης όμως τα καλά δώρα εις ένδειξιν ευλαβείας,
αμαρτάνεις ενώπιον του Θεού; Αλλά ησύχασε· το κακόν είναι εις την εξουσίαν σου
και δύνασαι αν θέλης να το νικήσης”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου